We compared breeding bird metrics f

We compared breeding bird metrics from 2005 to 2006
among the five treatments (young clearcut, young two-age,
old clearcut, old two-age, and unharvested) with two-way
nested analysis of variance (ANOVA), which is robust to conditions
of non-normality (Zar, 1999) and robust to moderate
departures from homogeneity of variance (Dowdy et al.,
2004). By examining probability plots, we found that the residuals
of the raw data did not deviate excessively from normality.
The ANOVA model included stand nested within
treatment as the error term to examine effects of treatment,
year, and treatment by year interactions on the dependent
variables: species richness, Shannon diversity, relative abundance
of each species detected in >30% of stands, and each
habitat guild. We used Waller–Duncan k-ratio t-tests to find
which treatments differed when ANOVA was significant and
a sequential Bonferroni test (Rice, 1989) to control for experiment-
wide error rates by adjusting alpha levels for each test.
When there was a significant treatment by year interaction,
treatments were tested separately for each year.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราเปรียบเทียบวัดผลนกพันธุ์จาก 2005 2006ระหว่างการรักษาห้า (clearcut หนุ่ม หนุ่มสองวัยclearcut เก่า เก่าสองอายุ และ unharvested) กับแบบสองทิศทางซ้อนการวิเคราะห์ความแปรปรวน (ANOVA), ซึ่งมีประสิทธิภาพเงื่อนไขของไม่คัมภีร์พระไตรปิฎกว่า (Zar, 1999) และแข็งปานกลางออกเดินทางจากรอยของผลต่าง (มอมแมมล้าสมัย et al.,2004) โดยการตรวจสอบความน่าเป็นผืน เราพบว่าเหลือของข้อมูลดิบได้ไม่เบี่ยงเบนไปจากคัมภีร์พระไตรปิฎกว่าแบบ ANOVA รวมยืนซ้อนกันภายในรักษาเป็นระยะผิดพลาดการตรวจสอบผลของการรักษาปี และการรักษา โดยโต้ตอบปีบนขึ้นอยู่กับการตัวแปร: ความสมบูรณ์พันธุ์ ความหลากหลายของแชนนอน ญาติมากแต่ละสายพันธุ์ที่พบใน > 30% ของยืน และแต่ละกิลด์ที่อยู่อาศัย เราใช้วอลเลอร์ – ดันแคนอัตราส่วน k t-ทดสอบเพื่อค้นหาการรักษาที่แตกต่างเมื่อ ANOVA เป็นสำคัญ และการทดสอบ Bonferroni ตามลำดับ (ข้าว 1989) ในการควบคุมสำหรับการทดลองอัตราข้อผิดพลาดที่กว้าง โดยการปรับระดับอัลฟาสำหรับแต่ละการทดสอบเมื่อมีการรักษาที่สำคัญ โดยปีโต้รักษาทดสอบแยกต่างหากสำหรับแต่ละปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราเมื่อเทียบกับพันธุ์ตัวชี้วัดนก 2005-2006
ในห้ารักษา (หนุ่ม clearcut หนุ่มสองอายุ
เก่า clearcut เก่าสองอายุและ unharvested) มีสองทาง
วิเคราะห์ซ้อนกันของความแปรปรวน (ANOVA) ซึ่งเป็นที่แข็งแกร่งกับเงื่อนไข
ที่ไม่ปกติ (ซาร์, 1999) และมีประสิทธิภาพปานกลาง
ขาออกจากความสม่ำเสมอของความแปรปรวน (สวย et al.,
2004) โดยการตรวจสอบแปลงน่าจะเป็นเราพบว่าคลาดเคลื่อน
ของข้อมูลดิบไม่ได้เบี่ยงเบนมากเกินไปจากปกติ.
รูปแบบการวิเคราะห์ความแปรปรวนรวมขาซ้อนอยู่ใน
การรักษาเป็นระยะข้อผิดพลาดในการตรวจสอบผลกระทบของการรักษา
ปีและการรักษาโดยการมีปฏิสัมพันธ์ปีในวันขึ้นอยู่กับ
ตัวแปร : ความร่ำรวยชนิดแชนนอนหลากหลายความอุดมสมบูรณ์
ของแต่ละสายพันธุ์ที่พบใน> 30% ของการยืนและแต่ละ
ที่อยู่อาศัยของสมาคม เราใช้เฉไฉ-ดันแคนทดสอบ T K-อัตราส่วนในการค้นหา
ซึ่งการรักษาที่แตกต่างกันเมื่อวิเคราะห์ความแปรปรวนอย่างมีนัยสำคัญและ
การทดสอบ Bonferroni ลำดับ (ข้าว, 1989) ในการควบคุมสำหรับฝั่งทดสอบ
อัตราความผิดพลาดกว้างโดยการปรับระดับอัลฟาสำหรับการทดสอบแต่ละ.
เมื่อมีการ การรักษาอย่างมีนัยสำคัญจากการมีปฏิสัมพันธ์ปี
การรักษาได้รับการทดสอบแยกต่างหากสำหรับแต่ละปี