- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
How many curule stools do you have
How many curule stools do you have in your home? Do you serve diluted wine to party guests in a krater? Do you eat your meals reclining on a dining daybed? Sure, these might sound like good ideas, but they are just a few of the scores of ancient Greek furniture forms that have been scrapped over the centuries. While big ideas like democracy might have stuck, the only piece of ancient Greek furniture that can still be found in contemporary interiors is the klismos chair. Let's take a look at this classic form first seen around 2,440 years ago.
The earliest depictions of klismos chairs can be dated to around 430 BC, painted on terracotta vessels or carved into stone in ancient Greece (images 3-4, 12-13). Appearing with relative frequency, these depictions were rendered by different hands, but the klismos chairs all look surprisingly consistent.
The key components of a traditional klismos chair are: saber back and front legs; wide, curved tablet back rests; and curved stiles (the posts leading from the back legs to the back rest). In ancient depictions, the stiles are typically a continuation of the back legs, forming a gentle S-curve. In antiquity, klismos chairs were lightweight wooden chairs that could easily be moved around a room. Apparently, they are mostly associated with important female users, since most people sat on three-legged stools, but there is ample visual evidence of men sitting in klismos chairs, as well (eg. image 4). Evidence of klismos chairs essentially disappears by the middle of the 4th century BC, when they must have fallen out of fashion.
In the late 18th century, archaeological excavations of ancient sites led to an intense interest in historically-accurate Neoclassicism, and images of any discoveries were widely disseminated. Furniture makers were immediately inspired by the klismos chair, including Georges Jacob, Thomas Hope (image 5) and Benjamin Latrobe (image 6). These designers did not always take the form literally, but used it as inspiration. Designers in the early 19th century often left the front legs straight, so there was more in common with the more Roman Neoclassicism of the generation before. Many designers embellished the simple klismos form with back splats, finials or stretchers, while others painted Neoclassical motifs in a Pompeiian palette onto the wood (images 5 & 6).
In the 20th century, the designer T. H. Robsjohn-Gibbings produced many literal translations of the Attic images (image 7), the stark, fine lines of the chair revealing a startling modernness. Subsequently, contemporary designers have used the familiar klismos form as a point of departure again and again.
Why is the klismos chair such an enduring form? Perhaps because the graceful sweep of the curves balances its classical sobriety. Or, on a practical level, because the curved back rest is comfortable and the curved legs offer extra support. Or because, like any true classic, it can be adapted a million ways while still maintaining a sense of tradition.
Whatever the reason, it is literally the only ancient furniture form that, in its most faithful reproduction, can still fulfill today's practical and stylistic requirements.
The earliest depictions of klismos chairs can be dated to around 430 BC, painted on terracotta vessels or carved into stone in ancient Greece (images 3-4, 12-13). Appearing with relative frequency, these depictions were rendered by different hands, but the klismos chairs all look surprisingly consistent.
The key components of a traditional klismos chair are: saber back and front legs; wide, curved tablet back rests; and curved stiles (the posts leading from the back legs to the back rest). In ancient depictions, the stiles are typically a continuation of the back legs, forming a gentle S-curve. In antiquity, klismos chairs were lightweight wooden chairs that could easily be moved around a room. Apparently, they are mostly associated with important female users, since most people sat on three-legged stools, but there is ample visual evidence of men sitting in klismos chairs, as well (eg. image 4). Evidence of klismos chairs essentially disappears by the middle of the 4th century BC, when they must have fallen out of fashion.
In the late 18th century, archaeological excavations of ancient sites led to an intense interest in historically-accurate Neoclassicism, and images of any discoveries were widely disseminated. Furniture makers were immediately inspired by the klismos chair, including Georges Jacob, Thomas Hope (image 5) and Benjamin Latrobe (image 6). These designers did not always take the form literally, but used it as inspiration. Designers in the early 19th century often left the front legs straight, so there was more in common with the more Roman Neoclassicism of the generation before. Many designers embellished the simple klismos form with back splats, finials or stretchers, while others painted Neoclassical motifs in a Pompeiian palette onto the wood (images 5 & 6).
In the 20th century, the designer T. H. Robsjohn-Gibbings produced many literal translations of the Attic images (image 7), the stark, fine lines of the chair revealing a startling modernness. Subsequently, contemporary designers have used the familiar klismos form as a point of departure again and again.
Why is the klismos chair such an enduring form? Perhaps because the graceful sweep of the curves balances its classical sobriety. Or, on a practical level, because the curved back rest is comfortable and the curved legs offer extra support. Or because, like any true classic, it can be adapted a million ways while still maintaining a sense of tradition.
Whatever the reason, it is literally the only ancient furniture form that, in its most faithful reproduction, can still fulfill today's practical and stylistic requirements.
0/5000
อุจจาระจำนวน curule ที่คุณมีในบ้านของคุณ บริการไวน์แตกออกไปงานเลี้ยงมา krater กินอาหารของคุณนอนอยู่บนเตียงนอนเล่นรับประทานอาหารหรือไม่ แน่นอน เหล่านี้อาจเสียงเหมือนความคิดที่ดี แต่พวกเขาเป็นเพียงไม่กี่คะแนนฟอร์มเฟอร์นิเจอร์โบราณกรีกที่ซากมากกว่าอื่น ๆ ในขณะที่อาจมีติดความคิดใหญ่เช่นประชาธิปไตย หมากเดียวเฟอร์นิเจอร์กรีกโบราณที่สามารถพบได้ในพักยังคงเป็นเก้าอี้ klismos ลองมาดูที่แบบฟอร์มคลาสสิกนี้แรก เห็นประมาณ 2,440 ปีแสดงสุดเก้าอี้ klismos สามารถจะลงไปประมาณ 430 BC บนเรือแหล่ง หรือแกะสลักลงในหินในกรีซโบราณ (ภาพ 3-4, 12-13) ปรากฏ ด้วยความถี่สัมพัทธ์ การแสดงเหล่านี้ถูกสร้างขึ้น โดยมือแตกต่างกัน แต่เก้าอี้ klismos ทั้งหมดดูน่าแปลกใจที่สอดคล้องกันส่วนประกอบสำคัญของเก้าอี้ klismos ดั้งเดิม: กระบี่แสงหลังและขาหน้า กว้าง โค้งแท็บเล็ตกลับอยู่ และโค้ง stiles (บทความที่นำไปสู่ส่วนเหลือหลังจากขาหลัง) ในสมัยโบราณการแสดง stiles ได้โดยทั่วไปต่อเนื่องของขาหลัง ขึ้นรูปโค้ง S อ่อนโยน ในโบราณ เก้าอี้ klismos มีเก้าอี้ไม้น้ำหนักเบาที่สามารถเคลื่อนย้ายได้รอบห้องพัก เห็นได้ชัด พวกเขาเป็นส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับผู้หญิงสำคัญ เนื่องจากคนส่วนใหญ่นั่งในอุจจาระสามขา แต่มีหลักฐานภาพมากมายของคนที่นั่งอยู่ในเก้าอี้ klismos เช่น (eg. ภาพที่ 4) หลักฐานของเก้าอี้ klismos หายไป โดยกลางก่อนคริสต์ศตวรรษ 4 เมื่อพวกเขาต้องได้ลดลงจากแฟชั่นเป็นหลักในปลายศตวรรษที่ 18 ทิศทางโบราณคดีโบราณนำไปสู่ความรุนแรงสนใจในลัทธิคลาสสิกใหม่ประวัติแม่นยำ และภาพของการค้นพบถูกเผยแพร่กันอย่างแพร่หลาย ผู้ผลิตเฟอร์นิเจอร์ได้แรงบันดาลใจทันที โดยเก้าอี้ klismos รวมทั้งจอร์จยาโคบ Thomas หวัง (รูป 5) และเบนจามิน Latrobe (ภาพ 6) นักออกแบบเหล่านี้ไม่ได้จะเอาแบบอย่างแท้จริง แต่ใช้มันเป็นแรงบันดาลใจ นักออกแบบในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 มักจะเหลือขาหน้าตรง เพื่อให้มีเพิ่มเติม in common with ลัทธิคลาสสิกใหม่โรมันมากกว่ารุ่นก่อน นักออกแบบมากมายประดับประดาแบบง่าย ๆ klismos กลับ splats, finials หรือ stretchers ในขณะที่คนอื่นวาดลงฟื้นฟูคลาสสิกในจาน Pompeiian บนไม้ (ภาพที่ 5 และ 6)ในศตวรรษที่ 20 แบบต. H. Robsjohn-Gibbings ผลิตแปลตามตัวอักษรหลายห้องภาพ (ภาพ 7), บรรทัดเก้าอี้เปิดเผย modernness ตกใจดี สิ้นเชิง ในเวลาต่อมา นักออกแบบร่วมสมัยมีการแบบ klismos คุ้นเคยเป็นจุดการเดินอีกทำไมต้องเป็น klismos เก้าอี้เช่นแบบฟอร์มที่ยั่งยืน บางที เพราะกวาดสง่าของเส้นโค้งสมดุลของ sobriety คลาสสิก หรือ ใน ระดับปฏิบัติ เพราะส่วนเหลือหลังโค้งนี่ และขาโค้งให้การสนับสนุนเพิ่มเติม หรือ เพราะ เช่นคลาสสิกจริง สามารถดัดแปลงวิธีล้านในขณะที่ยังคง รักษาความรู้สึกของประเพณีได้ด้วยเหตุผลใด ได้อย่างแท้จริงแบบเฟอร์นิเจอร์โบราณเท่านั้น ในการสืบพันธุ์ที่ซื่อสัตย์ที่สุด สามารถยังคงตอบสนองความต้องการในทางปฏิบัติ และเป็นสำนวนของวันนี้
การแปล กรุณารอสักครู่..
How many curule stools do you have in your home? Do you serve diluted wine to party guests in a krater? Do you eat your meals reclining on a dining daybed? Sure, these might sound like good ideas, but they are just a few of the scores of ancient Greek furniture forms that have been scrapped over the centuries. While big ideas like democracy might have stuck, the only piece of ancient Greek furniture that can still be found in contemporary interiors is the klismos chair. Let's take a look at this classic form first seen around 2,440 years ago.
The earliest depictions of klismos chairs can be dated to around 430 BC, painted on terracotta vessels or carved into stone in ancient Greece (images 3-4, 12-13). Appearing with relative frequency, these depictions were rendered by different hands, but the klismos chairs all look surprisingly consistent.
The key components of a traditional klismos chair are: saber back and front legs; wide, curved tablet back rests; and curved stiles (the posts leading from the back legs to the back rest). In ancient depictions, the stiles are typically a continuation of the back legs, forming a gentle S-curve. In antiquity, klismos chairs were lightweight wooden chairs that could easily be moved around a room. Apparently, they are mostly associated with important female users, since most people sat on three-legged stools, but there is ample visual evidence of men sitting in klismos chairs, as well (eg. image 4). Evidence of klismos chairs essentially disappears by the middle of the 4th century BC, when they must have fallen out of fashion.
In the late 18th century, archaeological excavations of ancient sites led to an intense interest in historically-accurate Neoclassicism, and images of any discoveries were widely disseminated. Furniture makers were immediately inspired by the klismos chair, including Georges Jacob, Thomas Hope (image 5) and Benjamin Latrobe (image 6). These designers did not always take the form literally, but used it as inspiration. Designers in the early 19th century often left the front legs straight, so there was more in common with the more Roman Neoclassicism of the generation before. Many designers embellished the simple klismos form with back splats, finials or stretchers, while others painted Neoclassical motifs in a Pompeiian palette onto the wood (images 5 & 6).
In the 20th century, the designer T. H. Robsjohn-Gibbings produced many literal translations of the Attic images (image 7), the stark, fine lines of the chair revealing a startling modernness. Subsequently, contemporary designers have used the familiar klismos form as a point of departure again and again.
Why is the klismos chair such an enduring form? Perhaps because the graceful sweep of the curves balances its classical sobriety. Or, on a practical level, because the curved back rest is comfortable and the curved legs offer extra support. Or because, like any true classic, it can be adapted a million ways while still maintaining a sense of tradition.
Whatever the reason, it is literally the only ancient furniture form that, in its most faithful reproduction, can still fulfill today's practical and stylistic requirements.
The earliest depictions of klismos chairs can be dated to around 430 BC, painted on terracotta vessels or carved into stone in ancient Greece (images 3-4, 12-13). Appearing with relative frequency, these depictions were rendered by different hands, but the klismos chairs all look surprisingly consistent.
The key components of a traditional klismos chair are: saber back and front legs; wide, curved tablet back rests; and curved stiles (the posts leading from the back legs to the back rest). In ancient depictions, the stiles are typically a continuation of the back legs, forming a gentle S-curve. In antiquity, klismos chairs were lightweight wooden chairs that could easily be moved around a room. Apparently, they are mostly associated with important female users, since most people sat on three-legged stools, but there is ample visual evidence of men sitting in klismos chairs, as well (eg. image 4). Evidence of klismos chairs essentially disappears by the middle of the 4th century BC, when they must have fallen out of fashion.
In the late 18th century, archaeological excavations of ancient sites led to an intense interest in historically-accurate Neoclassicism, and images of any discoveries were widely disseminated. Furniture makers were immediately inspired by the klismos chair, including Georges Jacob, Thomas Hope (image 5) and Benjamin Latrobe (image 6). These designers did not always take the form literally, but used it as inspiration. Designers in the early 19th century often left the front legs straight, so there was more in common with the more Roman Neoclassicism of the generation before. Many designers embellished the simple klismos form with back splats, finials or stretchers, while others painted Neoclassical motifs in a Pompeiian palette onto the wood (images 5 & 6).
In the 20th century, the designer T. H. Robsjohn-Gibbings produced many literal translations of the Attic images (image 7), the stark, fine lines of the chair revealing a startling modernness. Subsequently, contemporary designers have used the familiar klismos form as a point of departure again and again.
Why is the klismos chair such an enduring form? Perhaps because the graceful sweep of the curves balances its classical sobriety. Or, on a practical level, because the curved back rest is comfortable and the curved legs offer extra support. Or because, like any true classic, it can be adapted a million ways while still maintaining a sense of tradition.
Whatever the reason, it is literally the only ancient furniture form that, in its most faithful reproduction, can still fulfill today's practical and stylistic requirements.
การแปล กรุณารอสักครู่..
curule ตั่งเท่าไหร่ที่คุณมีในบ้านของคุณ คุณเสริฟไวน์เจือจางแขกในงานเลี้ยงใน krater ? คุณกินอาหาร นอนบนโต๊ะอาหาร เตียงนอนเล่น ? แน่นอน นี้อาจเสียงเหมือนความคิดที่ดี แต่พวกเขาเป็นเพียงไม่กี่ของคะแนนของรูปแบบเฟอร์นิเจอร์กรีกโบราณที่ถูกทำลายกว่าศตวรรษ ในขณะที่ความคิดใหญ่ เช่น ประชาธิปไตย อาจจะติดแค่ชิ้นส่วนของเฟอร์นิเจอร์กรีกโบราณที่ยังคงสามารถพบได้ในการตกแต่งภายในร่วมสมัยเป็น klismos เก้าอี้ มาดูรูปแรกเห็นนี้คลาสสิกรอบ 2440 ปีที่แล้ว
ที่เด่นชัดที่สุดของ klismos เก้าอี้สามารถลงวันที่ประมาณ 430 ปีก่อนคริสตกาล ทาสีเรือดินเผา หรือแกะสลักเป็นหินโบราณในกรีซ ( ภาพ 3-4 12-13 ) ปรากฏกับความถี่สัมพัทธ์การแสดงนี้แสดงโดยมือที่แตกต่างกัน แต่ klismos เก้าอี้ทั้งหมดมีลักษณะสอดคล้องกัน จู่ ๆ .
องค์ประกอบหลักของเก้าอี้ klismos ดั้งเดิม : เซเบอร์ ทั้งด้านหน้าและด้านหลังขา กว้าง , แท็บเล็ตกลับวางตัวโค้ง และสไตล์โค้ง ( โพสต์ชั้นนําจากขาหลังที่เหลือกลับไป ) ในวิถีโบราณ สไตล์มักจะมีความต่อเนื่องของขาหลังรูปโค้ง S - อ่อนโยน ในสมัยโบราณ , klismos เก้าอี้เป็นเก้าอี้ไม้ที่มีน้ำหนักเบาที่สามารถย้ายไปรอบ ๆห้อง เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับเพศของผู้ใช้ที่สำคัญ เนื่องจากคนส่วนใหญ่นั่งบนตั่งสามขา แต่ไม่มีหลักฐานเพียงพอ ภาพคนนั่งอยู่ในเก้าอี้ klismos เช่นกัน ( เช่นภาพที่ 4 )หลักฐานของ klismos เก้าอี้หลักหายไปจากกลางศตวรรษที่ 4 เมื่อพวกเขาต้องล้มออกจากแฟชั่น
ในปลายศตวรรษที่ 18 , โบราณคดีขุดค้นของเว็บไซต์โบราณที่จะนำความสนใจที่รุนแรงในวินาทีที่ถูกต้องในอดีต และภาพใด ๆ การค้นพบถูกเผยแพร่ . ผู้ผลิตเฟอร์นิเจอร์ ได้ทันที โดยได้รับแรงบันดาลใจจาก klismos เก้าอี้รวมทั้งจอร์จ เจคอบ โทมัส ความหวัง ( ภาพที่ 5 ) และ เบนจามิน รบ ( ภาพที่ 6 ) นักออกแบบเหล่านี้ไม่ได้มักจะใช้รูปแบบอักษร แต่ใช้มันเป็นแรงบันดาลใจ นักออกแบบในศตวรรษที่ 19 ต้น มักจะเหลือขาหน้าตรงจึงมีมากขึ้นในการร่วมกันกับเพิ่มเติมโรมันวินาทีของรุ่นก่อน นักออกแบบมากมายประดับรูป klismos กลับสีน้ำง่ายๆด้วย ,finials หรือ stretchers , ขณะที่คนอื่นวาดเขียนลวดลายใน pompeiian จานลงบนไม้ ( ภาพที่ 5 & 6 ) .
ในศตวรรษที่ 20 , Designer . . robsjohn gibbings ผลิตมากตามตัวอักษรแปลจากใต้ภาพ ( ภาพที่ 7 ) , สตาร์ค , สายดีของเก้าอี้ เผย modernness ที่น่าตกใจ ต่อมานักออกแบบที่ทันสมัยมีการใช้แบบฟอร์ม klismos คุ้นเคยเป็นจุดออกเดินทางอีกครั้งและอีกครั้ง
ทำไม klismos เก้าอี้อย่างยั่งยืนรูปแบบ ? เพราะบางทีกวาดยอดดุลของคลาสสิกสง่างามของเส้นโค้ง มีสติสัมปชัญญะ หรือในทางปฏิบัติ เพราะโค้งกลับพักผ่อนได้อย่างสบาย และ ขาโค้งมีการสนับสนุนเพิ่มเติม หรือเพราะชอบจริงใด ๆคลาสสิกสามารถดัดแปลงเป็นล้านวิธี ในขณะที่ยังคงรักษาความรู้สึกของประเพณี
ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม มันเป็นอักษรโบราณเท่านั้น รูปแบบของเฟอร์นิเจอร์ที่ซื่อสัตย์ที่สุดการสืบพันธุ์ ยังสามารถตอบสนองความต้องการของวันนี้การปฏิบัติและโวหาร .
ที่เด่นชัดที่สุดของ klismos เก้าอี้สามารถลงวันที่ประมาณ 430 ปีก่อนคริสตกาล ทาสีเรือดินเผา หรือแกะสลักเป็นหินโบราณในกรีซ ( ภาพ 3-4 12-13 ) ปรากฏกับความถี่สัมพัทธ์การแสดงนี้แสดงโดยมือที่แตกต่างกัน แต่ klismos เก้าอี้ทั้งหมดมีลักษณะสอดคล้องกัน จู่ ๆ .
องค์ประกอบหลักของเก้าอี้ klismos ดั้งเดิม : เซเบอร์ ทั้งด้านหน้าและด้านหลังขา กว้าง , แท็บเล็ตกลับวางตัวโค้ง และสไตล์โค้ง ( โพสต์ชั้นนําจากขาหลังที่เหลือกลับไป ) ในวิถีโบราณ สไตล์มักจะมีความต่อเนื่องของขาหลังรูปโค้ง S - อ่อนโยน ในสมัยโบราณ , klismos เก้าอี้เป็นเก้าอี้ไม้ที่มีน้ำหนักเบาที่สามารถย้ายไปรอบ ๆห้อง เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับเพศของผู้ใช้ที่สำคัญ เนื่องจากคนส่วนใหญ่นั่งบนตั่งสามขา แต่ไม่มีหลักฐานเพียงพอ ภาพคนนั่งอยู่ในเก้าอี้ klismos เช่นกัน ( เช่นภาพที่ 4 )หลักฐานของ klismos เก้าอี้หลักหายไปจากกลางศตวรรษที่ 4 เมื่อพวกเขาต้องล้มออกจากแฟชั่น
ในปลายศตวรรษที่ 18 , โบราณคดีขุดค้นของเว็บไซต์โบราณที่จะนำความสนใจที่รุนแรงในวินาทีที่ถูกต้องในอดีต และภาพใด ๆ การค้นพบถูกเผยแพร่ . ผู้ผลิตเฟอร์นิเจอร์ ได้ทันที โดยได้รับแรงบันดาลใจจาก klismos เก้าอี้รวมทั้งจอร์จ เจคอบ โทมัส ความหวัง ( ภาพที่ 5 ) และ เบนจามิน รบ ( ภาพที่ 6 ) นักออกแบบเหล่านี้ไม่ได้มักจะใช้รูปแบบอักษร แต่ใช้มันเป็นแรงบันดาลใจ นักออกแบบในศตวรรษที่ 19 ต้น มักจะเหลือขาหน้าตรงจึงมีมากขึ้นในการร่วมกันกับเพิ่มเติมโรมันวินาทีของรุ่นก่อน นักออกแบบมากมายประดับรูป klismos กลับสีน้ำง่ายๆด้วย ,finials หรือ stretchers , ขณะที่คนอื่นวาดเขียนลวดลายใน pompeiian จานลงบนไม้ ( ภาพที่ 5 & 6 ) .
ในศตวรรษที่ 20 , Designer . . robsjohn gibbings ผลิตมากตามตัวอักษรแปลจากใต้ภาพ ( ภาพที่ 7 ) , สตาร์ค , สายดีของเก้าอี้ เผย modernness ที่น่าตกใจ ต่อมานักออกแบบที่ทันสมัยมีการใช้แบบฟอร์ม klismos คุ้นเคยเป็นจุดออกเดินทางอีกครั้งและอีกครั้ง
ทำไม klismos เก้าอี้อย่างยั่งยืนรูปแบบ ? เพราะบางทีกวาดยอดดุลของคลาสสิกสง่างามของเส้นโค้ง มีสติสัมปชัญญะ หรือในทางปฏิบัติ เพราะโค้งกลับพักผ่อนได้อย่างสบาย และ ขาโค้งมีการสนับสนุนเพิ่มเติม หรือเพราะชอบจริงใด ๆคลาสสิกสามารถดัดแปลงเป็นล้านวิธี ในขณะที่ยังคงรักษาความรู้สึกของประเพณี
ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม มันเป็นอักษรโบราณเท่านั้น รูปแบบของเฟอร์นิเจอร์ที่ซื่อสัตย์ที่สุดการสืบพันธุ์ ยังสามารถตอบสนองความต้องการของวันนี้การปฏิบัติและโวหาร .
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- เคยกินมันฝรั่ง
- Other psychosocial and environmental pro
- ชอบโกงต่างชาติ
- Be Mine. Nothing more Nothing less
- standardizing their sizes and black-powd
- Really? :oMight actually go there someti
- Be Mine.Nothing more Nothing less
- กรุนด์ฟอส ประเทศไทยเป็นบริษัทที่มั่นคง ท
- ฉันเป็นคนไม่ดี แต่ฉันก็รักคุณ
- ชื่อวิทยาศาสตร์ : Zingiber zerumbet (L.)
- . In the two physiological studies, the
- ฉันจะเริ่มควบคุมอาหาร
- secretarial school certificate or a bach
- ทริป เชียงใหม่ มกราคม
- 何でも食い散らかす欲望丸出しの怪物だけど、女の子だけは食べずに、
- ฮัก
- ตอนนี้ผมอยากทำวานมากผมอยากมีเงินเก็บฝากเ
- ถ้าคุณไปธนาคารคุณช่วยส่งรายละเอียดที่คุณ
- Valentine's Day Derived from the name of
- เข้ามาเพราะความงดงาม
- A balcony
- ได้นิดหน่อย
- Double Chocolate Chunk Cookie
- Then what I asked what u answered
