no had arrived at an old junkyard o

no had arrived at an old junkyard on the outskirts of town with Sai. Taking cover in the shadow cast by a steel barrel, they kept a close watch on an old wooden two-story building on the diagonal opposite side of the street.
“That’s one of the hideouts Kido’s group uses.” Informed Sai. “I think it’s used for private meetings, to hide people, or to keep someone hostage.” Sai then continued, “When I was tailing Kido, he came to this place numerous times.”
A hedge snaked itself around the hideout, and near the entrance there stood a figure in an anbu mask and a coat who cast a sweeping gaze over his surroundings.
“Ino, could you check if you can sense Sakura’s chakra coming from inside that building?”
“Roger.” Upon being asked by Sai, Ino entered in to her Sensory-perception mode. Within the building, she sensed three sets of Chakra. However, neither of them matched Sakura’s. “She’s not in there. I can’t sense Sakura’s chakra”.
“I see”, nodded Sai without seeming the least bit discouraged.
“Say, do you plan to just continue on like this and check every single little place Kido has possibly been to?”, asked Ino out of curiosity and concern.
“No way”, came Sai’s reply as he shook his head. “That would take way too much time. Also, if Kido has secret hideouts I don’t know about, then we’d have no chance.”
“Then, what do you plan to do?”
Before coming here, Sai had said to use a more aggressive tactic. He indicated towards the sentry. “Fortunately for us, there is only one guard. Let’s just take him out.”
“Take him out? You mean like, a random battle, here, now?”
“We’ll make a break for it. You use your mind-body switch technique and invade him. Then, I’ll make to attack him and all you’ll have to do is just pull yourself out right before my attack connects.”
This was a very rudimentary skillset combo that the Ino-shika-cho team often used. Ino had actually never done this with Sai before, but there was only one enemy after all, and she trusted in Sai’s abilities, so without any hesitation Ino replied, “I gotcha”. Forming a seal and gathering her mental strength, she dashed out from behind the Steel Barrel the moment the words “’kay I’m off” had been uttered.
Mind-body switch technique!
The jutsu was a success, and Ino felt herself in the upright stance of the Sentry. Forming a fist, Sai pressed in on the Sentry and threw a punch. The very split second before the punch hit, Ino yelled “Kai!” and released herself from the mind of the Sentry.
The first thing the Sentry noticed as he regained his senses, was the looming figure of Sai right before him. Sai’s fist connected with the Sentry’s stomach, and the Sentry doubled over. Sai then aimed a precise chop at the back of the sentry’s neck.
The Sentry dropped soundlessly to the ground, in which Sai then heaved the body over his own shoulder and hastily returned to Ino.
“Let’s interrogate this guy, about everything we need to know”, said Sai as he began walking whilst lugging the Sentry along with him.
Once they had reached the depths of the junkyard, Sai rolled the Sentry over on to the floor. The mountainous pile of junk accumulated next to them made for the perfect cover from prying eyes. Sai drew out a long rope, and tied the hands, as well as ankles, of the Sentry. Pulling the still-unconscious sentry to an upright position, Sai leaned him against the junk pile.
“!! Sai, you sonofa-“
“Be quiet,” murmured Sai calmly and took the mask from the Sentry’s face. The Sentry appeared to be a man around his thirties, and he glared at Sai through a pair of angry eyes as Sai stared back.
“I didn’t want to do such a disrespectful thing to a Senpai, but we’re running short on time so would you please answer our questions.” *
“…” The man wordlessly looked away from Sai.

“Yesterday, you kidnapped someone, didn’t you? Where are you hiding them?”
The man kept his gaze averted and tightened his lips.
“I know that you are a part of Kido’s group. Now where are you keeping Haruno Sakura?”
The man continues to remain silent, and it seems like he intends to persist till the very end.
“Senpai, if you continue to be this way, I’m going to have to resort to methods I really do not want to use”.
“Torture?” asked the man, as the corners of his mouth twitched in to a condescending smirk.
Sai nodded immediately, and said “Yeah, I was also in the Anbu, you know? I know an infinite amount of ways to make someone talk.”
“Fine by me”, replied the man. “Since I too, was part of the Anbu, I would know ways to endure torture.”
“I wonder if that’ll be of any help to you”, said Sai, as he drew a Kunai. Then without hesitation, Sai cut open the man’s garments. The upper body of the man was now exposed. However, he did not seem the least bit bothered.
Ino became nervous. She had witnessed cross-examinations during her missions before. She had heard bellows of rage, and cold threats countless times before, but she had never been in the position of the interrogator.
Thinking that this was all bound to end in a mess of carnage and bloodshed, Ino braced herself.
Sai drew out the brush he used to summon imitation beasts, and said “Ino, you should probably look away.”
“…”
What on earth was he about to do? What was he going to draw? Was he going to make a tiger attack the guy? Or get a giant snake to squeeze the life out of him? Or- or- ..
Gruesome imageries presented themselves within Ino’s mind one by one, and before Ino could stop herself, she opened her mouth to say, “Hey Sai, don’t do anything too-“
… terrible … Ino was about to say, as Sai began to move his brush.
Koochi koochi koo…
“Bwaaa..hahaha…ahahahahahahahaaaaaa!!” The man began to roar with laughter.
“… This- this was what you meant by torture??!” taunted Ino disbelievingly, but Sai replied with a very serious face; “When you are running out of time, this is the surefire way to go for the most effective results.”
“Are you serious?”
“Yep. I read it in a book.”
All the while during this exchange, Sai continued to tickle the Sentry with the brush.
The man continued to laugh, and writhe, until drool could be seen dribbling from the corner of his mouth.
“Could you please just tell me?, Senpai.”
“…Yes.” came the reply, the face and voice of the speaker already in a state of utter despondency. There was not a single trace of the mysterious and intimidating aura that comes with being in the anbu left on the man.
On the outskirts of the north-east side of the village, there is a brick warehouse. Sakura ought to be there, is what the anbu man had told them.
Sai had then immediately summoned an imitation bird, which the two rode on towards their warehouse destination. This wasn’t the first time Ino had ridden on the back of one of Sai’s birds, but it had been quite a long time, and Ino lost her balance on one occasion.
“If you’re scared, you can just hold on to me”, Sai had said while facing forwards. Ino felt a familiar sweet, warm sensation well up within her heart, but then her head took over and she replied “I’m okay”.
This bird was fast. The townscape scenery below their eyes had changed in to lush forests and vast fields of brilliant green. The even flew past wild black kites, as well as hawks.
“I can see it!” said Sai, and pointed towards a location in a two o’ clock direction.
Beyond the wild forest, a wide expanse of plain land followed, and in a corner there stood a brick building. The bird flew rapidly closer to their destination.
It happened when the bird began their descent. Several Anbu appeared and shot Kunai in towards them. Sai nimbly maneuvered the bird through the air and dodged the onslaught of Kunai. Ascending back in the high altitudes of the sky once more, the bird attempted to fly towards the warehouse again.
“Sakuraa!!” Yelled Ino, “We’ve come for you!!!!”
At that very instant, the roof of the warehouse suddenly blasted open and something seemed to have shot out of it.
A silhouette with a raised fist above her head – what had jumped out of the roof was unmistakeably Sakura, her entire body charged with Chakra.
“Sakura!!!!!!?” Ino shrieked hysterically.
“Hmm, that’s funny. We were supposed to be here to save her….”, mused Sai as he blinked his eyes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ถึงที่ junkyard เก่าของเมืองที่มีสาย ครอบคลุมการโยน โดยกระบอกเหล็กใน พวกเขาเก็บนาฬิกาปิดเก่าไม้สองชั้นอาคารทแยงมุมตรงข้ามของถนน"ที่เป็น hideouts ของคิโดะใช้อย่างใดอย่างหนึ่ง" ทราบทราย "ผมคิดว่า มันใช้สำหรับการประชุมส่วนตัว ซ่อนคน หรือให้คนตัวประกัน" ทรายแล้วต่อ "เมื่อฉันถูก tailing คิโดะ มาที่นี้หลายครั้ง"การป้องกัน snaked เอง สถานหลบภัย และ ใกล้ทางเข้าที่ยืนตัวเลขใน anbu มีรูปแบบและตราที่โยนการทิวทัศน์มองสภาพแวดล้อมของเขา"ไอ สามารถคุณตรวจสอบถ้าคุณสามารถรู้สึกจักระของซากุระที่มาจากภายในอาคารนั้น""Roger" เมื่อถูกถามโดยทราย ไอป้อนในโหมดของเธอรับรู้ Sensory ภายในอาคาร เธอทรงสามชุดของจักระ อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ตรงกับของซากุระ "เธอเป็นไม่มี ฉันไม่รู้สึกจักระของซากุระ""เห็น" พยักหน้าใสด้วยบิตอย่างน้อยกำลังใจ"พูด คุณจะเพียงต่อในนี้ และตรวจสอบ ทุกน้อยคิโดะอาจจะเคยหรือไม่" ขอไออยากรู้และกังวล"ทาง" มาตอบของทรายเขาจับหัวของเขา "ที่ต้องใช้เวลามากเกินไป ยัง ถ้าคิโดะได้ทราบเกี่ยวกับ hideouts ลับ แล้วเราจะมีโอกาส""แล้ว อะไรทำคุณจะทำ"ก่อนมาที่นี่ ทรายได้กล่าวว่า การใช้แทสูงขึ้น เขาระบุต่อการกะพริบ "โชคดีสำหรับเรา มียามเดียวกัน เราเพียงนำเขาออก""แกะเขา คุณหมายถึงเช่น ตัวอย่างศึก ที่นี่ ตอนนี้""เราจะทำให้พักสำหรับมัน คุณใช้เทคนิคการสลับร่างกายจิตใจ และบุกเขา แล้ว ผมจะทำโจมตีเขา และทั้งหมดที่คุณต้องทำคือเพียงดึงตัวเองออกไปทางขวาก่อนโจมตีของฉันเชื่อมต่อ"นี้ถูกผสม skillset rudimentary มากที่มักจะใช้ทีมงานไอ-shika-โจ ไอมีจริงไม่เคยทำ ด้วยทรายก่อน แต่มีศัตรูเพียงหนึ่งหลังทั้งหมด และเธอเชื่อในความสามารถของทราย เพื่อให้โดยไม่ลังเลใดๆ ไอตอบ, "ฉัน gotcha " ตราการขึ้นรูป และรวบรวมกำลังจิตของเธอ เธอเส้นประออกจากด้านหลังเหล็กบาร์เรลขณะนี้คำว่า "' เคย์ที่ผม" มีการพูด เทคนิคการสลับร่างกายจิตใจJutsu ประสบความสำเร็จ และไอรู้สึกตัวเองในท่าทางที่ตรงกะพริบ ขึ้นรูปเป็นกำปั้น ทรายกดการกะพริบ และโยนหมัด แยกที่สองมากก่อนตีเจาะ ไอ yelled "ไก่" และปล่อยตัวเองจากจิตใจของทหารยามสิ่งแรกที่สังเกตเห็นการกะพริบกับเขาจากความรู้สึกของเขา ทรายรูปปรากฏต่อหน้าเขาได้ กำปั้นของสายเชื่อมต่อกับกระเพาะอาหารของทหารยาม และทหารยามสองเท่ากว่า ทรายแล้วมุ่งสับละเอียดด้านหลังของคอของทหารยามทหารยามที่หลุดไปพื้นดิน ที่ทรายแล้ว heaved ตัวบ่าของเขาเอง และกลับคืนให้ไอ soundlessly"ลองถามผู้ชายคนนี้ ทุกอย่างที่เราจำเป็นต้องรู้เกี่ยวกับ" กล่าวว่า ทรายเขาเริ่มเดินขณะที่ lugging กะพริบด้วยเมื่อได้เข้าถึงความลึกของ junkyard ทรายสะสมกะพริบไปพื้น กองภูเขาขยะที่สะสมอยู่ให้ทำปะโกจาก prying ตา สายเชือกยาวขวาง และมัดมือ รวมทั้งเท้า ของการกะพริบ ดึงกะพริบอสัญยังคงมีตำแหน่งตรง ทรายพิงเขากับกองขยะ“!! ทราย คุณ sonofa-""ปิดปาก murmured ทรายเบา ๆ และเอารูปแบบจากใบหน้าของทหารยาม ทหารยามที่ปรากฏเป็นคนรอบ ๆ thirties ของเขา และเขา glared ที่ทรายผ่านคู่สายตาโกรธเป็นทรายเริ่มกลับมา"ฉันไม่ต้องการสิ่งหยาบคายของเป็น Senpai แต่เรากำลังทำงานระยะเวลาจึง จะคุณกรุณาตอบคำถามของเรา" *“…” คนดู wordlessly จากทราย"เมื่อวาน คุณลักพาตัวคน ไม่คุณ ที่คุณซ่อนตัวอยู่ได้หรือไม่"ชายคนนั้นเก็บของเขา averted สายตา และริมฝีปากของเขาทำให้รัดกุม"ฉันรู้ว่า คุณเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มของคิโดะ ตอนนี้ ที่มีคุณทำให้ซากุระ Haruno "คนยังสละ และมันดูเหมือนว่าเขามุ่งมั่นที่จะคงอยู่จนถึงตอนสุดท้าย"Senpai ถ้าคุณยังเป็นแบบนี้ ฉันจะต้องเล่นจริง ๆ ไม่ต้องการใช้วิธี"“Torture?” asked the man, as the corners of his mouth twitched in to a condescending smirk.Sai nodded immediately, and said “Yeah, I was also in the Anbu, you know? I know an infinite amount of ways to make someone talk.”“Fine by me”, replied the man. “Since I too, was part of the Anbu, I would know ways to endure torture.”“I wonder if that’ll be of any help to you”, said Sai, as he drew a Kunai. Then without hesitation, Sai cut open the man’s garments. The upper body of the man was now exposed. However, he did not seem the least bit bothered.Ino became nervous. She had witnessed cross-examinations during her missions before. She had heard bellows of rage, and cold threats countless times before, but she had never been in the position of the interrogator.Thinking that this was all bound to end in a mess of carnage and bloodshed, Ino braced herself.Sai drew out the brush he used to summon imitation beasts, and said “Ino, you should probably look away.”“…”What on earth was he about to do? What was he going to draw? Was he going to make a tiger attack the guy? Or get a giant snake to squeeze the life out of him? Or- or- ..Gruesome imageries presented themselves within Ino’s mind one by one, and before Ino could stop herself, she opened her mouth to say, “Hey Sai, don’t do anything too-“… terrible … Ino was about to say, as Sai began to move his brush.Koochi koochi koo…“Bwaaa..hahaha…ahahahahahahahaaaaaa!!” The man began to roar with laughter.“… This- this was what you meant by torture??!” taunted Ino disbelievingly, but Sai replied with a very serious face; “When you are running out of time, this is the surefire way to go for the most effective results.”“Are you serious?”“Yep. I read it in a book.”All the while during this exchange, Sai continued to tickle the Sentry with the brush.The man continued to laugh, and writhe, until drool could be seen dribbling from the corner of his mouth.“Could you please just tell me?, Senpai.”“…Yes.” came the reply, the face and voice of the speaker already in a state of utter despondency. There was not a single trace of the mysterious and intimidating aura that comes with being in the anbu left on the man.On the outskirts of the north-east side of the village, there is a brick warehouse. Sakura ought to be there, is what the anbu man had told them.Sai had then immediately summoned an imitation bird, which the two rode on towards their warehouse destination. This wasn’t the first time Ino had ridden on the back of one of Sai’s birds, but it had been quite a long time, and Ino lost her balance on one occasion.“If you’re scared, you can just hold on to me”, Sai had said while facing forwards. Ino felt a familiar sweet, warm sensation well up within her heart, but then her head took over and she replied “I’m okay”.This bird was fast. The townscape scenery below their eyes had changed in to lush forests and vast fields of brilliant green. The even flew past wild black kites, as well as hawks.“I can see it!” said Sai, and pointed towards a location in a two o’ clock direction.Beyond the wild forest, a wide expanse of plain land followed, and in a corner there stood a brick building. The bird flew rapidly closer to their destination.It happened when the bird began their descent. Several Anbu appeared and shot Kunai in towards them. Sai nimbly maneuvered the bird through the air and dodged the onslaught of Kunai. Ascending back in the high altitudes of the sky once more, the bird attempted to fly towards the warehouse again.“Sakuraa!!” Yelled Ino, “We’ve come for you!!!!”At that very instant, the roof of the warehouse suddenly blasted open and something seemed to have shot out of it.A silhouette with a raised fist above her head – what had jumped out of the roof was unmistakeably Sakura, her entire body charged with Chakra.“Sakura!!!!!!?” Ino shrieked hysterically.“Hmm, that’s funny. We were supposed to be here to save her….”, mused Sai as he blinked his eyes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ ได้เดินทางมาถึงที่โกดังเก่าในเขตชานเมืองของเมืองกับสาย ถ่ายปกในเงาโยนโดยถังเหล็ก พวกเขาเฝ้าจับตาดูเก่าอาคารไม้สองชั้นบนด้านตรงข้ามของเส้นทแยงมุมถนน .
" ที่เป็น hideouts คิโดะ กลุ่มใช้ " แจ้งใส " ฉันคิดว่ามันใช้สำหรับการประชุมส่วนตัว , ซ่อนคนหรือให้คนเป็นตัวประกัน " ไทรแล้วกล่าวต่อ" เมื่อฉันตามคิโด้ เขามาที่นี่หลายครั้ง "
ความเสี่ยงเอาเองรอบค่าย และใกล้ทางเข้ามียืนตัวเลขใน Anbu หน้ากากและเสื้อที่โยนสายตากวาดผ่านสภาพแวดล้อมของเขา .
" อิโนะ คุณสามารถตรวจสอบว่าคุณสามารถสัมผัสซากุระจักระมา ในตึกนั่น ? "
" โรเจอร์ " เมื่อถูกถามโดยทรายอิโนะเข้าโหมดการรับรู้ของเธอขึ้น ภายในอาคารที่เธอสัมผัสจักระสามชุด อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้จับคู่ ซากุระ . . . " เธอไม่ได้อยู่ในนั้น ผมไม่สามารถสัมผัสซากุระจักระ " .
" ฉันเห็น " พยักหน้าทรายโดยไม่ต้อง seeming บิตอย่างน้อยท้อ .
" บอกว่า คุณวางแผนที่จะทำเช่นนี้และตรวจสอบทุก ๆน้อย ๆที่อาจจะถูกคิโดเดียว ? "อิโนะถามด้วยความอยากรู้และเป็นห่วง .
" ไม่มีทาง " มาของไทรตอบกลับ เขาส่ายหน้า " คงต้องใช้วิธีเวลามากเกินไป นอกจากนี้ ถ้าคิโด้มีความลับที่ซ่อนผมก็ไม่รู้เรื่อง เราก็จะไม่มีโอกาส "
" งั้น เจ้ามีแผนจะทำอะไร ? "
ก่อนจะมาที่นี่ ทราย ได้กล่าวว่า การใช้ยุทธวิธีเชิงรุกมากขึ้น เขาพบในยาม " เราโชคดีมีเพียงหนึ่งยามแค่พาเขาออก . "
" พาเขาออกมา คุณหมายถึงการสุ่มการต่อสู้ที่นี่ ตอนนี้ ? "
" เราต้องหยุดมัน คุณใช้ร่างกายจิตใจเปลี่ยนเทคนิคและโจมตีเขา งั้นผมจะทำให้โจมตีเขา และทั้งหมดที่คุณต้องทำคือเพียงแค่ดึงตัวเองออกมาก่อนการโจมตีของฉันเชื่อมต่อ . "
นี้ผสม skillset มากพื้นฐานที่อิโนะชิกะ โช เป็นทีมที่มักจะใช้