Now it is unlikely that Black wishe

Now it is unlikely that Black wishes that the referent of humbug is in every instance the state of the speaker’s mind. There is no particular reason, after all, why humbug may not be about other things. Black probably means that humbug is not designed primarily to give its audience a false belief about whatever state of affairs may be the topic, but that its primary intention is rather to give its audience a false impression concerning what is going on in the mind of the speaker. Insofar as it is humbug, the creation of this impression is its main purpose and its point. Understanding Black along these lines suggests a hypothesis to account for his characterization of humbug as “short of lying.” If I lie to you about how much money I have, then I do not thereby make an explicit assertion concerning my beliefs. Therefore, one might with some plausibility maintain that although in telling the lie I certainly misrepresent what is in my mind, this misrepresentation — as distinct from my misrepresentation of what is in my pocket — is not strictly speaking a lie at all. For I do not come right out with any statement whatever about what is in my mind. Nor does the statement I do affirm — e.g., “I have twenty dollars in my pocket” — imply any statement that attributes a belief to me. On the other hand, it is unquestionable that in so affirming, I provide you with a reasonable basis for making certain judgments about what I believe. In particular, I provide you with a reasonable basis for supposing that I believe there is twenty dollars in my pocket. Since this supposition is by hypothesis false, I do in telling the lie tend to deceive you concerning what is in my mind even though I do not actually tell a lie about that. In this light, it does not seem unnatural or inappropriate to regard me as misrepresenting my own beliefs in a way that is “short of lying.” It is easy to think of familiar situations by which Black’s account of humbug appears to be unproblematically confirmed. Consider a Fourth of July orator, who goes on bombastically about “our great and blessed country, whose Founding-Fathers under divine guidance created a new beginning for mankind.” This is surely humbug. As Black’s account suggests, the orator is not lying. He would be lying only if it were his intention to bring about in his audience beliefs which he himself regards as false, concerning such matters as whether our country is great, whether it is blessed, whether the Founders had divine guidance, and whether what they did was in fact to create a new beginning for mankind. But the orator does not really care what his audience thinks about the Founding Fathers, or about the role of the deity in our country’s history, or the like. At least, it is not an interest in what anyone thinks about these matters that motivates his speech. It is clear that what makes Fourth of July oration humbug is not fundamentally that the speaker regards his statements as false. Rather, just as Black’s account suggests, the orator intends these statements to convey a certain impression of himself. He is not trying to deceive anyone concerning American history. What he cares about is what people think of him. He wants them to think of him as a patriot, as someone who has deep thoughts and feelings about the origins and the mission of our country, who appreciates the importance of religion, who is sensitive to the greatness of our history, whose pride in that history is combined with humility before God, and so on. Black’s account of humbug appears, then, to fit certain paradigms quite snugly. Nonetheless, I do not believe that it adequately or accurately grasps the essential character of bullshit. It is correct to say of bullshit, as he says of humbug, both that it is short of lying and that chose who perpetrate it misrepresent themselves in a certain way. But Black’s account of these two features is significantly off the mark. I shall next attempt to develop, by considering some biographical material pertaining to Ludwig Wittgenstein, a preliminary but more accurately focused appreciation of just what the central characteristics of bullshit are. Wittgenstein once said that the following bit of verse by Longfellow could serve him as a motto:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนนี้ ก็ไม่น่าว่า ดำต้องใช้ของ humbug ว่าอินสแตนซ์ทุกสภาวะของจิตใจของผู้บรรยาย ไม่มีเหตุผลเฉพาะ หลังจากที่ทุก ทำไม humbug อาจไม่เกี่ยวกับสิ่งอื่นได้ สีดำอาจหมายถึง ที่ humbug ไม่ได้ออกแบบมาเพื่อให้ผู้ชมเป็นความเชื่อที่ผิดเกี่ยวกับรัฐใดก็ตามกิจการอาจหัวข้อ แต่ที่เจตนารมณ์หลักแทนที่จะให้ผู้ชมเป็นความประทับใจผิดเกี่ยวกับสิ่ง เกิดขึ้นในจิตใจของผู้ Insofar มันเป็น humbug สร้างความประทับใจนี้มีวัตถุประสงค์หลักและจุด เข้าใจดำตามบรรทัดเหล่านี้แนะนำสมมติฐานการเขาจำแนก humbug เป็น "ขาดอยู่" ฉันนอนกับคุณเกี่ยวกับจำนวนเงินมี ถ้าฉันไม่ทำให้การยืนยันอย่างชัดเจนที่เกี่ยวกับความเชื่อของฉัน ดังนั้น หนึ่งอาจ มีบางทางรักษาที่แม้ว่าในการบอกแนว ฉันแน่นอน misrepresent มีอะไรในใจฉัน misrepresentation นี้ — as distinct from misrepresentation อะไรอยู่ในกระเป๋าของฉันของฉัน — ไม่พัฒนการโกหกเลย สำหรับฉันไม่ออกอยู่กับคำสั่งใด ๆ เพียงเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ในใจของฉัน หรือไม่งบผมรับรอง — เช่น "มียี่สิบเหรียญในกระเป๋าของฉัน" ซึ่งเป็นสิทธิ์แบบรายงานใด ๆ ที่คุณลักษณะความเชื่อผม ในทางกลับกัน มันเป็นเอกลักษณ์ว่า ในเพื่อให้ เห็นพ้อง ฉันมีพื้นฐานที่เหมาะสมสำหรับการตัดสินบางสิ่งที่ผมเชื่อว่า โดยเฉพาะ ฉันมีพื้นฐานที่เหมาะสมสำหรับถ้าว่า ผมเชื่อว่า มียี่สิบเหรียญในกระเป๋าของฉัน เนื่องจากหลักนี้ โดยสมมติฐานปลอม ทำในบอกแนวมักหลอกคุณเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ในใจของฉันแม้ว่าฉันไม่จริงโกหกว่า ในการนี้แสง ไม่เหมือนธรรมชาติ หรือไม่เหมาะสมถือฉันเวอร์แสดงความเชื่อของตัวเองในแบบที่ "ขาดอยู่" ซึ่งง่ายต่อการคิดที่บัญชีดำของ humbug ปรากฏการ unproblematically ยืนยันสถานการณ์ที่คุ้นเคย พิจารณาหนึ่งในสี่ของเดือนกรกฎาคม orator ที่ไปใน bombastically เกี่ยวกับ "ประเทศของเราดี และความสุข มีบรรพบุรุษสถาปนาภายใต้คำแนะนำที่พระเจ้าสร้างจุดเริ่มต้นใหม่สำหรับมนุษย์" อยู่ย่อม humbug เป็นของดำบัญชีแนะนำ orator ที่จะไม่โกหก เขาจะได้นอนเมื่อนั้นต้องการจะนำมาซึ่งในความเชื่อของเขาผู้ซึ่งเขาเองถือเป็นเท็จ เกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวว่าประเทศของเราดี ว่ามันมีความสุข ว่าทั้งสองมีคำแนะนำของพระเจ้า และ ว่าสิ่งที่พวกเขาไม่ได้ในความเป็นจริงเพื่อ สร้างจุดเริ่มต้นใหม่สำหรับมนุษย์ แต่ orator ที่ไม่จริง ๆ ดูแลอะไรผู้ฟังคิด เกี่ยวกับบรรพบุรุษสถาปนา หรือ เกี่ยวกับบทบาทของพระเจ้าในประวัติศาสตร์ของประเทศของเรา หรือเช่น น้อย มันไม่ได้ความสนใจในสิ่งที่ทุกคนคิดว่า เกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ที่แรงบันดาลใจคำพูดของเขา เป็นที่ชัดเจนว่า สิ่งที่ทำให้อิสรภาพของ oration humbug ไม่ภาระให้ผู้พิจารณางบของเขาเป็นเท็จ ค่อนข้าง เหมือนของดำบัญชีแนะนำ orator ที่มีคำสั่งเหล่านี้จะถ่ายทอดความประทับใจบางอย่างของตัวเอง เขาจะไม่พยายามล่อลวงทุกคนที่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์อเมริกัน สิ่งที่เขาใส่ใจในการเป็นคนของเขา อยากให้คิดว่า เขาเป็นความรักชาติ เป็นคนที่มีความคิดลึกและความรู้สึกเกี่ยวกับกำเนิดและพันธกิจของประเทศของเรา ที่ชื่นชมความสำคัญของศาสนา ที่มีผลกระทบต่อความยิ่งใหญ่ของประวัติศาสตร์ของเรา มีความภาคภูมิใจในประวัติศาสตร์นั้นพร้อมกับบทพระ และอื่น ๆ บัญชีดำของ humbug แล้ว แล้ว ให้พอดีกับ paradigms บางมาก กระนั้น ฉันไม่เชื่อว่า มันเพียงพอ หรือถูกต้อง grasps อักขระสำคัญของพล่าม ถูกต้องของพล่าม พูด ตามเขากล่าวว่า ของ humbug ทั้งที่มันคือการขาดการนอน และการเลือกที่ perpetrate มัน misrepresent ตัวเองในการ แต่บัญชีดำของคุณลักษณะสองเหล่านี้เป็นอย่างมากปิดหมาย ต่อไปผมจะพยายามพัฒนา โดยพิจารณาวัสดุบางชีวประวัติเกี่ยวกับลุดวิกแห่ง Wittgenstein การโฟกัสได้แม่นยำมากขึ้น แต่เบื้องต้นชื่นชมเพียงลักษณะของพล่ามกลางคืออะไร Wittgenstein เคยกล่าวไว้ว่า บิตต่อไปนี้ของข้อโดย Longfellow อาจทำเป็นคำขวัญ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนนี้ก็ไม่น่าที่ดำประสงค์ที่อ้างอิงการหลอกลวงอยู่ในทุกกรณีสภาพจิตใจของผู้พูด ไม่มีเหตุผลโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ทุกเหตุผลที่หลอกลวงอาจจะไม่เกี่ยวกับสิ่งอื่น ๆ สีดำอาจจะหมายความว่าหลอกลวงไม่ได้ออกแบบมาเพื่อให้ผู้ชมเชื่อที่ผิดเกี่ยวกับสิ่งที่กิจการของรัฐอาจจะเป็นหัวข้อ แต่ความตั้งใจหลักของมันค่อนข้างที่จะให้ผู้ชมการแสดงผลที่ผิดพลาดเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในใจของ ผู้พูด ตราบเท่าที่มันเป็นหลอกลวงสร้างความประทับใจนี้เป็นจุดประสงค์หลักและจุด ทำความเข้าใจเกี่ยวกับสีดำตามบรรทัดเหล่านี้แสดงให้เห็นสมมติฐานบัญชีสำหรับตัวละครของเขาในการหลอกลวงว่าเป็น "โกหกสั้น." ถ้าผมอยู่กับคุณเกี่ยวกับวิธีการใช้เงินเท่าไหร่ฉันมีแล้วฉันไม่ได้จึงทำให้การยืนยันอย่างชัดเจนเกี่ยวกับความเชื่อของฉัน ดังนั้นหนึ่งอาจจะมีเหตุผลบางอย่างที่ยืนยันว่าแม้ว่าในการบอกโกหกแน่นอนฉันบิดเบือนความจริงสิ่งที่อยู่ในใจของฉันนี้บิดเบือนความจริง - แตกต่างไปจากการบิดเบือนความจริงของฉันสิ่งที่อยู่ในกระเป๋าของฉัน - ไม่ได้พูดอย่างเคร่งครัดโกหกเลย เพราะเราไม่ได้มาออกทางด้านขวาที่มีคำสั่งอะไรก็ตามที่เกี่ยวกับสิ่งใด ๆ ในใจของฉัน คำสั่งหรือไม่ผมไม่ยืนยัน - เช่น "ฉันมียี่สิบดอลลาร์ในกระเป๋าของฉัน" - บ่งบอกถึงคำสั่งใด ๆ ที่แอตทริบิวต์ความเชื่อกับผม ในทางกลับกันก็เป็นที่แน่นอนว่าในเพื่อให้เห็นพ้องผมให้คุณมีเกณฑ์อย่างเหมาะสมในการตัดสินบางอย่างเกี่ยวกับสิ่งที่ผมเชื่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผมให้คุณมีเกณฑ์อย่างเหมาะสมสมมติว่าผมเชื่อว่ามียี่สิบดอลลาร์ในกระเป๋าของฉัน เนื่องจากการคาดคะเนนี้โดยสมมติฐานที่ผิดพลาดที่ฉันทำในการบอกโกหกมีแนวโน้มที่จะหลอกคุณเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ในใจของฉันแม้ว่าฉันไม่จริงบอกโกหกเกี่ยวกับการที่ ในแง่นี้ก็ดูเหมือนจะไม่เป็นธรรมชาติหรือไม่เหมาะสมที่จะเชื่อว่าฉันเป็นพื้นที่ที่ความเชื่อของตัวเองในทางที่เป็น "สั้นโกหก." มันเป็นเรื่องง่ายที่จะคิดว่าสถานการณ์ที่คุ้นเคยโดยที่บัญชีดำหลอกลวงดูเหมือนจะได้รับการยืนยัน unproblematically พิจารณาสี่ของโจทก์กรกฏาคมที่จะไปเกี่ยวกับ bombastically เกี่ยวกับ "ประเทศที่ดีและมีความสุขของเราซึ่งก่อตั้ง-พ่อภายใต้การแนะนำของพระเจ้าสร้างจุดเริ่มต้นใหม่สำหรับมนุษย์." นี่คือการหลอกลวงแน่นอน เป็นบัญ​​ชีดำแนะนำโจทก์จะไม่ได้โกหก เขาจะโกหกเพียงว่ามันเป็นความตั้งใจที่จะนำมาเกี่ยวกับความเชื่อในผู้ชมของเขาที่เขาเองนับถือเป็นเท็จเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวเป็นประเทศของเราไม่ว่าจะเป็นที่ดีไม่ว่าจะมีความสุขไม่ว่าจะเป็นผู้ก่อตั้งมีคำแนะนำจากพระเจ้าและไม่ว่าสิ่งที่พวกเขา ไม่ได้ในความเป็นจริงที่จะสร้างจุดเริ่มต้นใหม่สำหรับมนุษย์ แต่โจทก์ไม่ได้จริงๆดูแลสิ่งที่ผู้ชมของเขาคิดว่าเกี่ยวกับพ่อหรือเกี่ยวกับบทบาทของเทพในประวัติศาสตร์ของประเทศของเราหรือชอบ อย่างน้อยก็ไม่สนใจในสิ่งที่ทุกคนคิดว่าเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ที่กระตุ้นคำพูดของเขา เป็นที่ชัดเจนว่าสิ่งที่ทำให้สี่ของการหลอกลวงกล่าวคำปราศรัยกรกฎาคมไม่ได้เป็นพื้นฐานที่ลำโพงนับถืองบของเขาในฐานะที่เป็นเท็จ แต่เช่นเดียวกับบัญชีดำแนะนำนักงบการเงินนี้ตั้งใจที่จะถ่ายทอดความประทับใจบางอย่างของตัวเอง เขาไม่ได้พยายามที่จะหลอกลวงทุกคนที่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์อเมริกัน สิ่งที่เขาให้ความสำคัญเกี่ยวกับการเป็นสิ่งที่ผู้คนคิดว่าเขา เขาต้องการให้พวกเขาคิดว่าเขาเป็นผู้รักชาติเป็นคนที่มีความคิดและความรู้สึกลึกเกี่ยวกับต้นกำเนิดและพันธกิจของประเทศของเราที่ตระหนักถึงความสำคัญของศาสนาที่มีความไวต่อความยิ่งใหญ่ของประวัติศาสตร์ของเราที่มีความภาคภูมิใจในการที่ ประวัติศาสตร์จะถูกรวมกับความอ่อนน้อมถ่อมตนต่อพระพักตร์พระเจ้าและอื่น ๆ บัญชีดำหลอกลวงปรากฏขึ้นแล้วเพื่อให้พอดีกับกรอบความคิดบางอย่างที่ค่อนข้างอบอุ่น อย่างไรก็ตามผมไม่เชื่อว่ามันเพียงพอหรือถูกต้องคว้าตัวละครสำคัญของพล่าม มันเป็นเรื่องที่ถูกต้องที่จะพูดพล่ามของในขณะที่เขาบอกว่าหลอกลวงทั้งสองว่ามันสั้น ๆ ของการโกหกและเลือกที่จะกระทำผิดที่มันบิดเบือนความจริงตัวเองในวิธีการบางอย่าง แต่บัญชีดำของทั้งสองคุณสมบัติอย่างมีนัยสำคัญปิดเครื่องหมาย ต่อไปผมจะพยายามที่จะพัฒนาโดยคำนึงถึงวัสดุที่เกี่ยวข้องกับชีวประวัติ Wittgenstein ลุดวิกเบื้องต้น แต่ถูกต้องมากขึ้นมุ่งเน้นไปที่การแข็งค่าของสิ่งที่มีลักษณะกลางของพล่ามอยู่ Wittgenstein เคยบอกว่าบิตต่อไปของบทกวีโดย Longfellow สามารถนำมาใช้เขาเป็นคำขวัญ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนนี้มันไม่น่าปรารถนาสีดำที่อ้างอิงของหลอกลวงเป็นในทุกกรณีสถานะของลำโพงครับ ไม่มีเหตุผลใดๆ หลังจากทั้งหมด ทำไมต้องหลอกลวง อาจไม่ใช่เรื่องอื่น สีดำอาจหมายถึง หลอกลวง ไม่ได้ออกแบบมาเพื่อให้ผู้ชมได้มีความเชื่อที่ผิดเกี่ยวกับสิ่งที่รัฐของกิจการอาจจะมีหัวข้อแต่เจตนาหลักคือ อยากจะให้ผู้ชมแบบผิดๆ เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในจิตใจของผู้พูด ตราบเท่าที่มันเป็นหลอกลวง สร้างความประทับใจ นี่คือจุดประสงค์หลัก และจุดของ ความเข้าใจสีดำตามบรรทัดเหล่านี้ชี้ให้เห็นสมมุติฐานบัญชีของเขาลักษณะของการหลอกลวงเป็น " สั้น ๆ โกหก" ถ้าผมโกหกคุณเรื่องเงินเท่าไหร่ ผมมีแล้วผมไม่ได้จึงให้ยืนยันชัดเจนเกี่ยวกับความเชื่อของฉัน ดังนั้นหนึ่งอาจมีเหตุผลบางอย่างรักษา แม้ว่าในการบอกโกหกแน่นอนหลอกลวงอะไรในใจ การบิดเบือนนี้แตกต่างจากการบิดเบือนความจริงของสิ่งที่อยู่ในกระเป๋าของฉัน - ไม่พูดคำโกหกทั้งหมดสำหรับผมไม่พูดออกมาด้วยคำสั่งใด ๆสิ่งที่เกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ในจิตใจของฉัน หรือจะสั่งฉันทำยืนยัน - เช่น " ฉันมียี่สิบดอลลาร์ในกระเป๋าของฉัน " - คำสั่งใด ๆที่บ่งบอกถึงลักษณะความเชื่อของฉัน บนมืออื่น ๆ มันเป็นอย่างไม่ต้องสงสัย ดังนั้นยืนยันฉันให้คุณมีพื้นฐานที่เหมาะสมสำหรับการตัดสินใจบางอย่างเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันเชื่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งฉันให้คุณมีพื้นฐานที่เหมาะสมสำหรับต่างว่าผมเชื่อว่ามียี่สิบดอลลาร์ในกระเป๋า เนื่องจากทฤษฎีนี้โดยสมมติฐานผิด ผมบอกนอนมีแนวโน้มที่จะหลอกลวงคุณเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ในความคิดของฉัน ถึงแม้ฉันจะไม่ได้โกหกเรื่องนั้น ในเรื่องนี้มันดูไม่ธรรมชาติ หรือ ไม่เหมาะสมที่จะพิจารณาเป็น misrepresenting ความเชื่อของตัวเองในทางที่สั้น " โกหก " มันง่ายที่จะคิดว่าสถานการณ์ที่คุ้นเคยสีดำของบัญชีของการหลอกลวงจะปรากฏเป็น unproblematically ยืนยัน พิจารณาที่สี่ของนักพูดกรกฎาคม ใครไป bombastically เกี่ยวกับของเรา " ที่ยิ่งใหญ่และความสุขของประเทศภายใต้การแนะนำของที่บรรพบุรุษสร้าง เริ่มต้นใหม่ของมนุษยชาติ . " แน่นอนว่านี่หลอกลวง เป็นสีดำของบัญชีแนะนำเป็นนักพูดไม่ได้โกหก เขาก็ต้องโกหก ถ้ามันคือความตั้งใจของเขาที่จะนำผู้ชมในความเชื่อของเขาซึ่งเขาถือว่าเป็นเท็จ เกี่ยวกับเรื่องต่างๆ เช่น ไม่ว่าประเทศของเรายอดเยี่ยมมาก ไม่ว่าจะเป็นพระพรไม่ว่าจะเป็นผู้ก่อตั้งมีการแนะแนว Divine และไม่ว่าสิ่งที่พวกเขาทำมัน ในความเป็นจริงเพื่อสร้างจุดเริ่มต้นใหม่เพื่อมนุษยชาติ แต่นักพูดไม่ได้จริงๆดูแลสิ่งที่ผู้ชมของเขาคิดเกี่ยวกับบรรพบุรุษ หรือ เกี่ยวกับบทบาทของพระเจ้าในประวัติศาสตร์ของประเทศของเรา หรือชอบ อย่างน้อยก็ไม่ได้สนใจว่าใครจะคิดยังไงเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ที่ให้คำพูดของเขาเป็นที่ชัดเจนว่าสิ่งที่ทำให้ที่สี่ของเดือนกรกฎาคมคือไม่หลอกลวงนักพูดที่พูดเกี่ยวกับภาระงบของเขา เป็นเท็จ แต่แค่เป็นสีดำของบัญชีแนะนำเป็นนักพูดตั้งใจงบเหล่านี้เพื่อถ่ายทอดความประทับใจบางอย่างในตัวเอง เขาไม่ได้พยายามจะหลอกใคร เกี่ยวกับประวัติศาสตร์อเมริกัน สิ่งที่เขาสนใจคือสิ่งที่ผู้คนคิดของเค้าเขาต้องการให้พวกเขาคิดว่าเขาเป็นคนรักชาติ เป็นคนที่มีความคิดและความรู้สึกเกี่ยวกับต้นกำเนิดและพันธกิจของประเทศของเรา ที่ตระหนักถึงความสำคัญของศาสนาที่มีต่อความยิ่งใหญ่ของประวัติศาสตร์ของเรา ที่มีความภาคภูมิใจในประวัติศาสตร์รวมกับความอ่อนน้อมถ่อมตนต่อพระพักตร์พระเจ้า และ สีดำของบัญชีหลอกลวงปรากฏแล้วเพื่อให้พอดีกับหนึ่งกระบวนทัศน์ค่อนข้างแน่น .อย่างไรก็ตาม ผมไม่เชื่อว่ามันจะเพียงพอหรือถูกต้องคว้าตัวละครสำคัญของเรื่องไร้สาระ มันถูกต้องที่จะพูดเรื่องไร้สาระ เขาบอกว่าของการหลอกลวง ทั้งที่มันสั้น โกหก ว่าเลือกใครทำผิดมันบิดเบือนความจริงตัวเองในวิธีการบางอย่าง แต่สีดำของบัญชีคุณลักษณะเหล่านี้สองเป็นอย่างมีนัยสำคัญจากมาร์ค ผมจะต่อไปพยายามที่จะพัฒนาโดยพิจารณาชีวประวัติบางวัสดุเกี่ยวกับลุดวิก วิทเก้นสไตน์ เป็นเบื้องต้น แต่ต้องเน้นคุณค่าของสิ่งที่ลักษณะกลางของเรื่องไร้สาระอยู่ วิทเก้นสไตน์เคยบอกว่าต่อไปนี้บิตของข้อ โดยจะให้บริการเขาทำไปตามคติ :