Neoclassical economics is character

Neoclassical economics is characterized by a production function
based only on two factors, work and money capital, while instead
ecological economics acknowledges the existence of natural capital as
a third driving factor. The recognition of natural capital as a key component
of the productive function represents a fundamental transition
since it implies the acceptance of limiting factors constraining the
economic-productive system. According to Costanza (2008) natural
capital is the stock of natural systems that yields a flow of valuable
ecosystem goods or services into the future.
Ecological economists argue that the evolution of human economy
passed from an era in which human-made capital was the limiting
factor for economic development to an era in which the remaining
natural capital has become the real limiting factor. In other words, we
moved from an early successional “empty world” (empty of people
and their artifacts, but full of natural capital) where the emphasis and
rewards were on rapid growth and expansion, cutthroat competition,
and open waste cycles, to a “full world”, where the needs for survival,
whether perceived by decision makers or not, are for qualitative
improvement of the linkages between components (development),
cooperative alliances, and recycled “closed loop” waste flows (Daly,
1991; Costanza et al., 1997; Daly and Farley, 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เศรษฐกิจฟื้นฟูคลาสสิกมีลักษณะฟังก์ชันการผลิตตามเฉพาะปัจจัยสอง ทำงาน และเงินทุน ใน ขณะที่แทนระบบนิเวศเศรษฐศาสตร์ยอมรับว่า การดำรงอยู่ของธรรมชาติเป็นที่สามขับรถปัจจัย การรับรู้ของทุนธรรมชาติเป็นส่วนประกอบสำคัญของฟังก์ชันมีประสิทธิภาพแสดงถึงช่วงการเปลี่ยนภาพพื้นฐานเพราะมันหมายถึงการยอมรับจำกัดปัจจัยกีดระบบเศรษฐกิจมีประสิทธิภาพ ตาม Costanza (2008) ธรรมชาติทุนเป็นหุ้นของระบบธรรมชาติที่ก่อให้เกิดกระแสของค่ะระบบนิเวศสินค้าหรือบริการในอนาคตนักเศรษฐศาสตร์ระบบนิเวศโต้เถียงที่วิวัฒนาการของมนุษย์เศรษฐกิจผ่านจากยุคที่มนุษย์ทำถูกจำกัดปัจจัยสำหรับการพัฒนาเศรษฐกิจไปในที่เหลือทุนธรรมชาติได้กลายเป็น จริงปัจจัยจำกัด ในคำอื่น ๆ เราย้ายจากใบต้น successional"ว่างเปล่า" (ว่างคนและของวัตถุ แต่เต็มไปด้วยทุนธรรมชาติ) ที่เน้น และรางวัลมาเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว และขยาย แข่งขันฆาตกรเปิดรอบเสีย ไป "ทั้งโลก" ที่ต้องการอยู่รอดว่าการรับรู้ โดยผู้ตัดสินใจ หรือไม่ มีการเชิงคุณภาพปรับปรุงความเชื่อมโยงระหว่างส่วนประกอบ (พัฒนา),พันธมิตรสหกรณ์ และกระแสขยะรีไซเคิล "ลูปปิด" (Daly1991 Costanza และ al., 1997 Daly ก Farley, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เศรษฐศาสตร์นีโอคลาสสิโดดเด่นด้วยฟังก์ชั่นการผลิต
ขึ้นอยู่เฉพาะกับสองปัจจัยการทำงานและเงินทุนในขณะที่แทน
นิเวศเศรษฐศาสตร์ยอมรับการดำรงอยู่ของทุนทางธรรมชาติเป็น
ปัจจัยผลักดันที่สาม การรับรู้ของทุนทางธรรมชาติเป็นองค์ประกอบสำคัญ
ของฟังก์ชั่นการผลิตหมายถึงการเปลี่ยนแปลงพื้นฐาน
เพราะมันหมายถึงการยอมรับของปัจจัย จำกัด constraining
ระบบเศรษฐกิจสร้างสรรค์ ตาม Costanza (2008) ธรรมชาติ
ทุนเป็นหุ้นของระบบธรรมชาติที่ทำให้การไหลเวียนของที่มีคุณค่า
ของระบบนิเวศสินค้าหรือบริการในอนาคต.
นักเศรษฐศาสตร์นิเวศวิทยายืนยันว่าวิวัฒนาการของเศรษฐกิจของมนุษย์
ผ่านจากยุคที่ทุนมนุษย์ทำก็ จำกัด
ปัจจัยสำหรับการพัฒนาเศรษฐกิจในยุคที่ยังเหลืออยู่
ทุนทางธรรมชาติได้กลายเป็นปัจจัย จำกัด จริง ในคำอื่น ๆ ที่เรา
ย้ายจากต้นเนื่อง "โลกที่ว่างเปล่า" (ที่ว่างเปล่าของผู้คน
และสิ่งประดิษฐ์ของพวกเขา แต่อย่างเต็มรูปแบบของทุนธรรมชาติ) ที่ให้ความสำคัญและ
ผลตอบแทนที่มีต่อการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วและการขยายตัว, การแข่งขันฆาตกร,
และรอบการเสียเปิดการ "โลกที่เต็มไป" ซึ่งตอบสนองความต้องการเพื่อความอยู่รอด
ไม่ว่าจะเป็นการรับรู้ของผู้มีอำนาจตัดสินใจหรือไม่ที่มีคุณภาพสำหรับ
การปรับปรุงการเชื่อมโยงระหว่างส่วนประกอบ (การพัฒนา),
ชุมนุมสหกรณ์และรีไซเคิล "วงปิด" กระแสของเสีย (ดาลี่
1991; Costanza และ อัล. 1997; ดาลี่และลี่ย์, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เศรษฐศาสตร์นีโอคลาสสิคที่โดดเด่นด้วยฟังก์ชันการผลิต
อยู่กับ 2 ปัจจัย และเงินทุน ในขณะที่แทน
เศรษฐศาสตร์ระบบนิเวศยอมรับการดำรงอยู่ของทุนธรรมชาติเป็นปัจจัยขับรถ
3 การรับรู้ของทุนธรรมชาติที่เป็นส่วนประกอบสำคัญของฟังก์ชันการผลิต

เปลี่ยนเป็นพื้นฐานเพราะมันหมายถึงการยอมรับปัจจัยจำกัดผลผลิต
จำกัด ระบบเศรษฐกิจ ตามค แทนซา ( 2008 ) ทุนธรรมชาติ
คือหุ้นของธรรมชาติ ระบบที่ทำให้การไหลของสินค้าหรือบริการเป็นระบบนิเวศที่มีคุณค่า

เศรษฐศาสตร์ระบบนิเวศในอนาคต ยืนยันว่าวิวัฒนาการทางเศรษฐกิจของมนุษย์
ผ่านจากยุคที่มนุษย์ทำทุน
เป็นจำกัดปัจจัยเพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจในยุคที่เหลือ
ธรรมชาติทุนได้กลายเป็นจริงปัจจัยจำกัด . ในคำอื่น ๆเรา
ย้ายจากต้น " สังคมโลกที่ว่างเปล่า " ( ว่างคน
และสิ่งประดิษฐ์ของพวกเขา แต่เต็มไปด้วยทุนธรรมชาติ ) ที่เน้นและ
การเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วและขยายตัวเป็นรางวัลการแข่งขัน cutthroat
และเปิดวงจรเสีย กับโลก " เต็ม "ที่ตอบสนองความต้องการเพื่อความอยู่รอด
ไม่ว่าการตัดสินใจ หรือ ไม่ มีการปรับปรุงคุณภาพของความเชื่อมโยงระหว่างองค์ประกอบ

( พัฒนา ) , พันธมิตรสหกรณ์ และรีไซเคิล " วงปิด " ไหลเสีย ( Daly
1991 ; ค แทนซา et al . , 1997 ; ดาลี่ และ ฟาร์เลย์ , 2004 )