The next day, I went to Da Hua’s we

The next day, I went to Da Hua’s wedding and Chu Kong went down the mountain alone.

What I didn’t expect is that Chu Kong didn’t return for half a year after he left.

Midwinter, December.

Seeing that it’s nearly New Year, I was contemplating if I should go out to look for Chu Kong. But I was afraid that he is practicing and that I’ll cause chaos at his progress if I just went to him.

I hesitated for a few days and couldn’t make up my mind if I should or shouldn’t go search for Chu Kong. I suddenly realized that the ultimate aim of Heavenly emperor Lee has been achieved. This seventh lifetime, I and Chu Kong finally walked on the road of the play of the miserable love about the little wife chasing the husband!

On New Year’s Eve, I dig up the wine made of the horn of the deer horse demon from the yard. Brewing it for so many years, I didn’t have the heart to drink it. But this year’s New Year’s Eve didn’t have Chu Kong to accompany me. At least a jar of wine can comfort my loneliness.

While I was thinking that, I opened the sealed jar. Suddenly, there were sounds of descending footsteps.

The smell of the wine is blooming. I looked up and saw Chu Kong returning from the snow. He was eventually reluctant to let me spend the New Year alone.

I smiled and waved at him: “You really know when to come back. I just opened the jar of wine. Come and have a taste.”

Chu Kong stood outside for a moment. I felt it was strange.

“Come in, ah.”

He scratched his head: “Xiao Xiang being like this, it’s the same as I just left yesterday. All the things I prepared in my heart didn’t come in use. Now I don’t know what to do.”

“You never have left.”

That just slipped out of my mouth. Chu Kong froze again. After a long time did he come to me and sat down. I poured two cups of wine. I handed Chu Kong one cup and looked at him carefully. Seeing his ordinary body, it’s hard not to feel disappointed. But now he’s not even in his twenties. He still has some years left. I consoled myself and smiled: “Did you do something that’ll make you embarrassed this time you went out? Say it to let Xiao Xiang be happy.”

He shook his head, thought for a while and then said: “Didn’t get embarrassed, but I met someone. He said I’m with three immortal souls and seven mortal souls. I’m still missing one mortal soul.”

I sipped a mouthful wine and looked up at him: “En, that’s right. You still miss one mortal soul.”

Chu Kong dropped his head in silence. Watching the sky getting dark, the mountain is decorated and more lively than usual, making the foot of Lu Hua Mountain more deserted.

Chu Kong raised his head and gulped the cup of wine in one gulp. He gritted his teeth and asked: “Don’t Xiao Xiang has more to tell me?”

I pondered for a while. I thought that Chu Kong isn’t small anymore. His memory is gradually recovering. Instead of letting him guess and come up with strange things, I should just tell him everything.

I cleared my throat, sipped wine while recalling the things of the past. While I make these memories into words, I told him the whole story.

After I told him about the past six lifetimes, the sky has become completely dark. Down the mountain they light up fireworks, making the sky colorful.

After I drank the wine that was still in my cup, I looked up at Chu Kong. I saw him hung his head. The hair on his forehead obscured his face, making me unable to understand him.

“So……”

It was silent for a long time. Chu Kong laughed bitterly for unknown reason.

“What that person said are all actually true.”

I was at loss: “What?”

“What you see has never been me. It’s only that celestial star Chu Kong.”

I frowned: “You are Chu Kong.”

At this time, my words can’t get into Chu Kong’s ears. Like he has been possessed, he said: “I’ve always known that Xiao Xiang has many pasts. I also always believed that Xiao Xiang is living in this moment, but now……you made it unable for me to believe anymore……why, are you always clinging to the past?”

“What I cling to is only you.”

“It’s not me!” Chu Kong interrupted me. “What you care about is the memories. You only want me to become the celestial Chu Kong of the past. No matter if it’s cultivating into an immortal or retrieving the souls; the one who Xiao Xiang likes have never been me.”

He stared at me. His eyes have already become red.

I rubbed my throbbing forehead. I restrained my temper and said with patience: “You calm a little and hear what I’ve to say. After Lu Hai Kong from the first lifetime died, I also have been captured into this closed loop. But what for meaning does it have to care about these? As long as one has the same soul, the thing called body simply doesn’t matter for an immortal. You are you. You only have forgotten those memories temporarily. When you get your memories back, all of these wouldn’t matter anymore. You are Chu Kong, Chu Kong is you……”

He couldn’t bear it anymore and said through gritted teeth: “I’m not Chu Kong!”

He threw and broke the glass. He stood up, turned and walked away. The sound of shattering porcelain stabbed my sore eardrums.

I looked at the wine spilled all over the ground. All the concerns, being afraid and also the little injustice from all these years turned into anger, making me wear the red crown again.

I read a spell. My body dodged forward and stopped in front of Chu Kong: “You this bastard child…..”

I stretched my hand to grab him and wanted to punish him; getting rid of his pants and slap him fiercely in the ass. I didn’t think that my hands haven’t even touched him, Chu Kong’s body also moved. In a blink of eye, he disappeared in front of me. I turned and saw him walking down the mountain without looking back.

Today that guy really wants to get real with me, ah! I’m really angry now. I chanted a spell. A chain formed on my fingertips. I waved my hand. The golden chain went straight to Chu Kong. Seeing that the chain wanted to tie him, suddenly an evil energy came out of his body and shattered the chain into pieces.

I was shocked. My shadow flashed and fell in front of Chu Kong. I said with a serious face: “If you move again, you’ll be carrying my body to Lu Hua Mountain.”

Chu Kong really stopped. He turned to not look at me and is still angry. At this time, I don’t have the time to care about his childish thoughts. I just peered at him and asked: “Who told you all of these? And who thought you the spells that came from your body?”

He was silent.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในวันถัดไป ผมไปงานแต่งดาหัว และกงจือไปลงภูเขาเพียงอย่างเดียวสิ่งที่ฉันไม่ได้คาดหวังได้ว่า กงจือไม่กลับสำหรับครึ่งปีหลังจากเขาช่วงกลางฤดูหนาว ธันวาคมเห็นว่ามันเป็นเกือบปีใหม่ ฉันไม่คิดถ้าฉันควรออกไปหากงชู แต่ผมกลัวว่า เขาจะฝึก และฉันจะทำความวุ่นวายในความคืบหน้าของเขาถ้าฉันไปกับเขาHesitated กี่วัน และไม่ทำให้ค่าจิตใจของฉันถ้าฉันควร หรือไม่ควรไปหาชูอินเตอร์เนชั่นแนล ฉันก็รู้ว่า เป้าหมายสูงสุดของสวรรค์จักรพรรดิลีได้รับความ ชีวิตนี้เจ็ด ฉันและกงจือสุดท้ายเดินถนนการเล่นความรักเองเกี่ยวกับไล่สามีภรรยาน้อยในวันของปีใหม่ ฉันขุดขึ้นไวน์ที่ทำจากของปีศาจม้ากวางจากลาน ตั้งโปรแกรมแก้ไขด่วนนี้เค้าอยู่หลายปี ไม่มีหัวใจก็ดื่ม แต่วันของปีใหม่ปีนี้ไม่มีก้องชูไปกับฉัน น้อยขวดไวน์สามารถสบายความเหงาของฉันในขณะที่ฉันได้คิด ที่เปิดขวดปิดผนึก ทันใดนั้น มีเสียงน้อยอย่างกลิ่นของไวน์เป็น blooming การค้นหา และเห็นกองชูกลับมาจากหิมะ เขาเกรงใจในที่สุดผมใช้ปีใหม่เพียงอย่างเดียวฉันยิ้ม และ waved ที่เขา: "คุณทราบจริง ๆ เมื่อกลับมา ฉันเพิ่งเปิดขวดไวน์ มา และมีรสชาติ"อินเตอร์เนชั่นแนลชูยืนอยู่นอกช่วง รู้สึกว่า มันแปลก"มาใน อา"เขามีรอยขีดข่วนศีรษะ: "เสี่ยวเซียงที่เป็นเช่นนี้ มันจะเหมือนทันทีเพียงแค่เมื่อวานกัน ทุกสิ่งที่ฉันเตรียมไว้ในหัวใจของฉันไม่ได้มาใช้ ตอนนี้ ฉันไม่ทราบจะทำอย่างไร""คุณไม่ได้ทิ้ง"เพียงที่เล็ดรอดออกจากปากของฉัน กงจือ froze อีก หลังจากเป็นเวลานาน ไม่ได้เขามาหาฉัน และเสาร์ลง ฉัน poured ไวน์สองถ้วย มอบถ้วยชูกองหนึ่ง และมองเขาอย่างระมัดระวัง เห็นร่างกายของเขาธรรมดา ความไม่รู้สึกผิดหวัง แต่ตอนนี้ เขาไม่ได้เขายี่ เขายังมีบางปีเหลือ ฉัน consoled ฉัน และยิ้ม: "คุณทำอะไรที่จะทำให้คุณอับอายเวลานี้ออกไป หรือไม่ กล่าวให้เสี่ยวเซียงที่มีความสุข"เขาจับหัวของเขา ความคิดหนึ่งแล้ว กล่าวว่า: "ไม่ได้อาย แต่ไปตามคน เขากล่าวว่า ฉัน มีสามเป็นอมตะวิญญาณและวิญญาณมนุษย์เจ็ด ฉันฉันยังขาดวิญญาณมนุษย์หนึ่งไป"ฉัน sipped ไวน์ถูกปาก และมองขึ้นเขา: "น้ำ ที่เหมาะสม คุณยังคงคิดถึงจิตใจมนุษย์หนึ่ง"จือกงลดลงศีรษะในความเงียบ ดูท้องฟ้าที่มืดการ ภูเขาตกแต่ง และร้างมีชีวิตชีวามากขึ้นกว่าปกติ ทำให้เท้าของภูเขาหัวลูมากขึ้นชูยกศีรษะของเขา และ gulped ถ้วยไวน์ดวด เขา gritted ฟันของเขา และถาม: "ไม่เสี่ยวเซียงมีเพิ่มเติมจะบอก"ฉัน pondered ในขณะ คิดว่า กงจือไม่เล็กอีกต่อไป หน่วยความจำของเขาจะค่อย ๆ ฟื้นตัว แทนที่จะปล่อยให้เขาเดา และมากับสิ่งที่แปลก ฉันควรเพียงแค่บอกเขาทุกอย่างฉันล้างคอ ไวน์ sipped ขณะที่นึกถึงสิ่งของผ่านมา ในขณะที่ฉันได้ความทรงจำเหล่านี้เป็นคำ ผมบอกเรื่องราวทั้งหมดหลังจากที่ฉันบอกเขาเกี่ยวกับอดีตอายุการใช้งาน 6 ท้องฟ้ากลายเป็นสีดำทั้งหมด ลงจากภูเขา จะสว่างขึ้นดอกไม้ไฟ ทำให้ท้องฟ้ามีสีสันสวยงามหลังจากที่ผมดื่มไวน์ที่ยังอยู่ในถ้วยของฉัน ฉันมองค่าที่ชูอินเตอร์เนชั่นแนล ผมเห็นเขาแขวนพระเศียร ผมบนหน้าผากของเขาบดบังใบหน้าของเขา ทำให้ฉันไม่สามารถเข้าใจเขา"ดังนั้น..."ได้เงียบเป็นเวลานาน จือกงหัวเราะพิรี้พิไรไม่ทราบสาเหตุ"คนที่พูดเป็นจริงจริง"ผมขาดทุน: "อะไร""สิ่งที่คุณเห็นไม่ได้ฉันนั้น ได้เท่าที่คนดาวชูอินเตอร์เนชั่นแนล"ฉัน frowned: "คุณเป็นกงจือ"ตอนนี้ คำพูดของฉันไม่สามารถเข้าสู่หูชูอินเตอร์เนชั่นแนล เหมือนเขาได้รับมอบ เขากล่าวว่า: "ฉันได้เสมอทราบว่า เสี่ยวเซียงมีหลาย pasts ฉันยังจะเชื่อว่า เสี่ยวเซียงอาศัยอยู่ในขณะนี้ แต่ตอนนี้...คุณทำให้มันไม่สามารถจะเชื่ออีก...ทำไม เป็นคุณเสมอเข้าใจอดีต""ผมยึดไปเป็นคุณ""ไม่ใช่ฉัน" จือกงหยุดฉัน "สิ่งที่คุณสนใจเกี่ยวกับอยู่ในความทรงจำ คุณต้องการฉันเป็น กง จือคนในอดีต ไม่ว่าถ้ามีการเพาะปลูกเป็นอมตะ หรือเรียกวิญญาณ คนชอบเสี่ยวเซียงไม่เคยฉัน"เขาจ้องไปที่ฉัน ตาของเขามีแล้วเป็นสีแดงผม rubbed หน้าผากของฉัน throbbing ผมทรงอารมณ์ของฉัน และกล่าวว่า มีความอดทน: "คุณสงบเล็กน้อย และได้ยินสิ่งที่ผมพูด หลังจากลูอินเตอร์เนชั่นแนลไฮจากชีวิตแรกตาย ฉันยังถูกจับเข้าวงนี้ปิด แต่สำหรับความหมายอะไร ไม่มีราวเหล่านี้ ตราบใดที่มีจิตใจเดียวกัน สิ่งที่เรียกว่าร่างกายก็ไม่เป็นไรสำหรับเป็นอมตะ คุณเป็นคุณ คุณเท่านั้นลืมความทรงจำเหล่านั้นชั่วคราว เมื่อคุณได้รับความทรงจำของคุณกลับ สิ่งเหล่านี้จะไม่สำคัญอีกต่อไป คุณชูอินเตอร์เนชั่นแนล ชูเป็นคุณ..."เขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไป และกล่าวผ่านฟัน gritted: "ผมไม่ชูอินเตอร์เนชั่นแนล"เขาโยน และยากจนแก้ว เขายืนขึ้น เปิด และเดินไป เสียงของเครื่องเคลือบดินเผาซึ่งทำให้ป่นปี้แทง eardrums ของฉันเจ็บผมมองที่ไวน์หกทั่วพื้นดิน ทั้งหมดกังวล กลัวและยังความอยุติธรรมเล็กน้อยจากปีนี้เปลี่ยนเป็นโกรธ ทำให้ฉันสวมมงกุฎสีแดงอีกครั้งอ่านสะกดคำ ร่างกายของฉัน dodged ไปข้างหน้า และหยุดหน้าชูอินเตอร์เนชั่นแนล: "คุณเด็ก bastard..."ผมยืดมือคว้าเขา และต้องการที่จะลงโทษเขา การกำจัดของเขากางเกง และตบเขาถึงพริกถึงขิงในการลา ผมไม่คิดว่า มือของฉันไม่ได้สัมผัส เขายังย้ายร่างกายชูอินเตอร์เนชั่นแนล ในชั่วพริบตา เขาหายหน้าฉัน เปิด และเห็นเขาเดินลงจากภูเขาโดยไม่ต้องมองย้อนไปดูวันนี้คนที่อยากได้จริงกับฉัน ah ผมโกรธจริง ๆ ตอนนี้ ฉันร้องตรึง ลูกโซ่ที่เกิดขึ้นบนปลายนิ้วของฉัน ฉัน waved มือ โซ่ทองไปถึงกงชู เห็นว่าสายต้องผูกเขา ก็มีพลังงานความชั่วร้ายออกมาจากร่างกายของเขา และห่วงโซ่การแตกเป็นเสี่ยง ๆ เป็นชิ้นผมตกใจแทบสิ้นสติ เงาของฉันถ่าย และตกหน้าชูอินเตอร์เนชั่นแนล ผมพูดหน้าจริงจัง: "ถ้าคุณย้ายอีกครั้ง คุณจะสามารถถือครองของฉันร่างกายลูหัวเขา"จือกงหยุดจริง ๆ เขาหันไปไม่มองฉัน และยังโกรธ ตอนนี้ ฉันไม่มีเวลาดูแลเกี่ยวกับความคิดของเขาพูดแบบเด็ก ฉันเพียงแค่ peered ที่เขา และถาม: "ใครบอกคุณทั้งหมดนี้หรือไม่ และที่คิดว่า คุณ spells ที่มาจากร่างกาย"เขาเงียบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันรุ่งขึ้นผมไปงานแต่งงานดาหัวหินและชูฮ่องกงเดินลงจากภูเขาเพียงอย่างเดียว. สิ่งที่ฉันไม่ได้คาดหวังคือการที่ชูกงไม่ได้กลับสำหรับครึ่งปีหลังจากที่เขาออก. ฤดูหนาวธันวาคม. เห็นว่ามันเป็นเกือบใหม่ ปีนี้ผมได้รับการใคร่ครวญว่าผมควรจะออกไปมองหาจือฮ่องกง แต่ผมก็กลัวว่าเขาจะฝึกซ้อมและที่ฉันจะทำให้เกิดความสับสนวุ่นวายที่ความคืบหน้าของเขาถ้าฉันเพิ่งไปกับเขา. ผมลังเลไม่กี่วันและไม่สามารถให้ขึ้นใจของฉันหากฉันควรหรือไม่ควรจะไปค้นหาจือ ฮ่องกง ผมก็รู้ว่าจุดมุ่งหมายสูงสุดของสวรรค์จักรพรรดิลีได้รับความสำเร็จ นี้อายุการใช้งานที่เจ็ดผมและชูฮ่องกงในที่สุดก็เดินบนถนนของการเล่นของความรักความสุขที่เกี่ยวกับภรรยาของเล็ก ๆ น้อย ๆ ไล่สามี! ในวันส่งท้ายปีเก่าผมขุดไวน์ที่ทำจากฮอร์นของปีศาจม้ากวางจากบ้านที่ . เบียร์มันเป็นเวลาหลายปีดังนั้นผมไม่ได้มีหัวใจที่จะดื่มมัน แต่ในปีนี้ของวันส่งท้ายปีเก่าไม่ได้มีชูฮ่องกงไปกับฉัน อย่างน้อยขวดไวน์สามารถปลอบความเหงาของฉัน. ขณะที่ผมคิดว่าผมเปิดขวดที่ปิดสนิท ทันใดนั้นมีเสียงของรอยเท้าลง. กลิ่นของไวน์จะเบ่งบาน ผมมองขึ้นและเห็นชูฮ่องกงกลับมาจากหิมะ . ในที่สุดเขาก็เต็มใจที่จะให้ฉันใช้จ่ายปีใหม่คนเดียวที่ฉันยิ้มและโบกมือให้เขา: "จริงๆคุณรู้ว่าจะกลับมา ฉันเพิ่งเปิดขวดไวน์ มามีรสชาติ. "ชูฮ่องกงยืนอยู่นอกสักครู่ ผมรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องแปลก. "มาในอา." เขามีรอยขีดข่วนหัวของเขา: "เสี่ยวเซียงเป็นเช่นนี้ก็เป็นเช่นเดียวกับที่ผมเพิ่งออกเมื่อวานนี้ ทุกสิ่งที่ฉันเตรียมในหัวใจของฉันไม่ได้มาในการใช้งาน ตอนนี้ผมไม่ทราบว่าจะทำ. "" คุณไม่เคยได้ทิ้ง. "ที่เพิ่งหลุดออกจากปากของฉัน ชูฮ่องกงแช่แข็งอีกครั้ง หลังจากที่เวลานานเขาก็มาหาฉันและนั่งลง ผมเทสองถ้วยไวน์ ฉันมอบชูฮ่องกงหนึ่งถ้วยและมองไปที่เขาอย่างระมัดระวัง เห็นร่างกายสามัญของเขาก็ยากที่จะไม่รู้สึกผิดหวัง แต่ตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ในวัยยี่สิบของเขา เขายังคงมีบางปีที่เหลือ ผมปลอบใจตัวเองและยิ้ม: "คุณไม่ทำสิ่งที่จะทำให้คุณอายเวลาที่คุณออกไปจากนี้หรือไม่? บอกว่ามันจะปล่อยให้เสี่ยวเซียงจะมีความสุข ". เขาส่ายหัวของเขาคิดว่าในขณะที่แล้วกล่าวว่า" ไม่ได้รับอาย แต่ผมได้พบกับใครบางคน เขากล่าวว่าฉันมีสามวิญญาณอมตะเจ็ดและจิตวิญญาณของมนุษย์ ฉันยังคงหายไปจิตวิญญาณของมนุษย์คนหนึ่ง ". ผมจิบไวน์คำหนึ่งและมองมาที่เขา:" ในตัวที่เหมาะสม คุณยังคงคิดถึงจิตวิญญาณของมนุษย์คนหนึ่ง. "ชูฮ่องกงลดลงหัวของเขาอยู่ในความเงียบ ดูท้องฟ้าเริ่มมืดซึ่งเป็นภูเขาที่มีการตกแต่งและมีชีวิตชีวามากขึ้นกว่าปกติทำให้เท้าของลูเมาท์เทนหัวหินมากขึ้นร้าง. ชูฮ่องกงยกหัวของเขาและกลืนน้ำลายถ้วยไวน์ในอึกเดียว เขา gritted ฟันของเขาและถาม: "อย่า Xiao Xiang มีมากขึ้นจะบอกฉัน" ฉันครุ่นคิดในขณะที่ ผมคิดว่าชูฮ่องกงไม่เล็กอีกต่อไป หน่วยความจำของเขาคือการค่อยๆฟื้นตัว แทนที่จะปล่อยให้เขาเดาและมากับสิ่งที่แปลกผมก็ควรจะบอกเขาทุกอย่าง. ฉันล้างลำคอของฉัน, จิบไวน์ในขณะที่นึกถึงสิ่งที่ผ่านมา ในขณะที่ฉันทำให้ความทรงจำเหล่านี้เป็นคำที่ผมบอกเขาว่าเรื่องราวทั้งหมด. หลังจากที่ผมบอกเขาเกี่ยวกับที่ผ่านมาหกชีวิตท้องฟ้าได้กลายเป็นที่มืดสนิท ลงมาจากภูเขาที่พวกเขาสว่างขึ้นดอกไม้ไฟทำให้ท้องฟ้าที่มีสีสัน. หลังจากที่ผมดื่มไวน์ที่ยังคงอยู่ในถ้วยของฉันฉันมองมาที่ชูฮ่องกง ผมเห็นเขาแขวนหัวของเขา ผมบนหน้าผากของเขาบดบังใบหน้าของเขาที่ทำให้ผมไม่สามารถที่จะเข้าใจเขา. "ดังนั้น ...... " มันก็เงียบเป็นเวลานาน ชูฮ่องกงหัวเราะอย่างขมขื่นสำหรับเหตุผลที่ไม่รู้จัก. "สิ่งที่คนที่กล่าวว่าทุกคนจริงจริง." ผมอยู่ที่การสูญเสีย: "คืออะไร" "สิ่งที่คุณเห็นไม่เคยมีฉัน มันเป็นเพียงดาวที่ท้องฟ้าชูกง ". ผมขมวดคิ้ว". คุณอยู่ที่ชูกง "ในเวลานี้คำพูดของฉันไม่สามารถได้รับในหูชูฮ่องกง เหมือนอย่างที่เขาได้รับการครอบครองเขากล่าวว่า "ผมรู้จักอยู่เสมอว่าเสี่ยวเซียงอดีตมีจำนวนมาก ฉันยังเชื่อเสมอว่า Xiao Xiang อาศัยอยู่ในขณะนี้ แต่ตอนนี้ ...... คุณไม่สามารถทำให้มันสำหรับฉันที่จะเชื่ออีกต่อไป ...... ทำไมคุณมักจะยึดติดกับอดีตที่ผ่านมา? "" สิ่งที่ผมยึดเป็นเพียงคุณ. "" มันไม่ได้ฉัน! "ชูฮ่องกงขัดจังหวะฉัน "สิ่งที่คุณดูแลเกี่ยวกับความทรงจำ คุณต้องการให้ฉันจะกลายเป็นสวรรค์ชูฮ่องกงที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นการปลูกฝังให้เป็นอมตะหรือเรียกวิญญาณ; เป็นผู้หนึ่งที่ Xiao Xiang ชอบไม่เคยมีฉัน. "เขาจ้องมองมาที่ฉัน ดวงตาของเขาได้กลายเป็นสีแดงแล้ว. ฉันลูบหน้าผากของฉันสั่น ฉันยับยั้งอารมณ์ของฉันและกล่าวว่าด้วยความอดทน: "คุณสงบเล็ก ๆ น้อย ๆ และได้ยินสิ่งที่ผมจะบอกว่า หลังจากที่ลูไห่กงจากอายุการใช้งานครั้งแรกที่เสียชีวิตฉันยังได้รับการบันทึกลงในวงนี้ปิด แต่สิ่งที่ความหมายไม่ได้มีการดูแลเกี่ยวกับเหล่านี้หรือไม่ ตราบใดที่หนึ่งที่มีจิตวิญญาณเดียวกันสิ่งที่เรียกว่าร่างกายก็ไม่สำคัญสำหรับอมตะ คุณคือคุณ. คุณจะลืมความทรงจำเหล่านั้นชั่วคราว เมื่อคุณได้รับความทรงจำของคุณกลับมาสิ่งเหล่านี้จะไม่สำคัญอีกต่อไป คุณอยู่ที่ชูกงกงจือก็คือคุณ ...... "เขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไปและกล่าวผ่านฟันgritted:" ฉันไม่ได้ชูฮ่องกง "เขาโยนและยากจนแก้ว เขาลุกขึ้นยืนหันหลังกลับและเดินออกไป เสียงป่นปี้พอร์ซเลนแทงแก้วหูเจ็บของฉัน. ผมมองที่ไวน์หกรั่วไหลไปทั่วพื้นดิน ความกังวลทั้งหมดกลัวและความอยุติธรรมเล็กน้อยจากทุกปีเหล่านี้กลายเป็นความโกรธทำให้ฉันสวมมงกุฎสีแดงอีกครั้ง. ผมอ่านสะกด ร่างกายของฉันหลบไปข้างหน้าและหยุดในด้านหน้าของชูฮ่องกง: "คุณมารหัวขนนี้ ... .. " ผมยืดมือของฉันที่จะคว้าตัวเขาและต้องการที่จะลงโทษเขา; การกำจัดของกางเกงของเขาและตบเขาอย่างรุนแรงในตูด ผมไม่ได้คิดว่ามือของฉันไม่ได้สัมผัสแม้เขาชูร่างกายของฮ่องกงก็ย้าย ในพริบตาที่เขาหายไปในด้านหน้าของฉัน ผมหันและเห็นเขาเดินลงจากภูเขาได้โดยไม่ต้องมองย้อนกลับไป. วันนี้คนที่แต่งตัวประหลาดต้องการจริงๆที่จะได้รับจริงกับฉัน ah! ฉันโกรธจริงๆตอนนี้ ฉันก็สวดมนต์สะกด ห่วงโซ่ที่เกิดขึ้นบนปลายนิ้วของฉัน ฉันโบกมือของฉัน ห่วงโซ่สีทองเดินตรงไปยังชูฮ่องกง เห็นว่าโซ่อยากจะผูกเขาก็พลังงานความชั่วร้ายออกมาจากร่างกายของเขาและทำลายห่วงโซ่เป็นชิ้น. ผมตกใจ เงาของฉันประกายและลดลงในด้านหน้าของชูฮ่องกง ที่ผมกล่าวด้วยใบหน้าที่ร้ายแรง: ". ถ้าคุณย้ายอีกครั้งคุณจะได้รับการดำเนินการเพื่อให้ร่างกายของฉัน Lu Hua ภูเขา" ชูฮ่องกงจริงๆหยุด เขาหันไปไม่ได้มองมาที่ฉันและยังคงโกรธ ในเวลานี้ผมไม่ได้มีเวลาที่จะดูแลเกี่ยวกับความคิดของเขาหน่อมแน้ม ฉันเพียงแค่ peered ที่เขาและถามว่า "ใครบอกคุณทั้งหมดของเหล่านี้หรือไม่ และผู้ที่คิดว่าคุณคาถาที่มาจากร่างกายของคุณ? "เขาเป็นคนเงียบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันต่อมา ฉันไปดาหัวแต่งงานและชูฮ่องกงลงจากเขาคนเดียว

สิ่งที่ผมไม่ได้คาดหวังว่า ชูคงไม่ได้กลับอีกครึ่งปีหลังจากที่เขาซ้าย

ช่วงกลางฤดูหนาว ธันวาคม .

เห็นว่ามันเกือบจะ ปี ใหม่ ผม คิด ว่า ฉัน ควร ออกไปตามหาชูฮ่องกง แต่ผมกลัวว่าเขาจะฝึกปฏิบัติและจะเกิดความวุ่นวายในความก้าวหน้าของเขา ถ้าฉันไปพบเขา .

ฉันลังเลอยู่ไม่กี่วัน และไม่สามารถตัดสินใจได้ว่าควรหรือไม่ควรไปค้นหาชูฮ่องกง ฉันก็ตระหนักว่า จุดมุ่งหมายสูงสุดของจักรพรรดิสวรรค์ ลี ได้รับความ ชีวิตที่ 7 นี้ผมกับชูฮ่องกง สุดท้าย เดินบนถนนของการเล่นของความรักที่เป็นทุกข์เกี่ยวกับน้อยภรรยาไล่คุณสามี

ในวันขึ้นปีใหม่ผมขุดไวน์ทำจากเขาของกวางม้าปีศาจ จากสนาม ชงมันมาหลายปี ผมยังไม่กล้าที่จะดื่มมัน แต่ปีนี้วันปีใหม่ไม่ได้ชูฮ่องกง ไปด้วย อย่างน้อยขวดของไวน์สามารถปลอบประโลมความเหงาของฉัน

ในขณะที่ฉันคิดว่า ฉันเปิดขวดปิดผนึก ทันใดนั้น มีเสียงลงเท้า

กลิ่นของไวน์ที่กำลังจะบาน ผมมองขึ้นและเห็นชูฮ่องกงกลับมาจากหิมะ เขาก็ไม่เต็มใจที่จะให้ฉันใช้จ่ายปีใหม่คนเดียว

ฉันยิ้มและโบกมือให้เขา : " คุณจะรู้ว่าจริงๆเมื่อกลับมา ผมเพิ่งเปิดขวดไวน์ ลองชิมดู "

ชูฮ่องกงยืนอยู่ข้างนอกสักครู่ ผมรู้สึกว่ามันแปลกๆ

" มา อ้า . . . . . "

เขาเกาหัว :" เสี่ยวเซียงเป็นแบบนี้ มันเหมือนกับที่ผมเพิ่งไปเมื่อวานนี้ ทุกสิ่งที่ฉันเตรียมไว้ในใจไม่ต้องมาใช้ ตอนนี้ผมไม่รู้จะทำยังไง "

" คุณไม่มีวันทิ้ง "

ที่เพิ่งหลุดจากปากฉัน ชูฮ่องกงชะงักอีกครั้ง หลังจากเวลานานเขามาหาฉันและนั่งลง ฉันรินไวน์สองแก้ว ผมยื่นชูฮ่องกงหนึ่งถ้วย แล้วมองเขาอย่างรอบคอบเห็นศพธรรมดาของเขา มันไม่ยากที่จะรู้สึกผิดหวัง แต่ตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ในวัยยี่สิบ เขายังคงมีบางปีที่จากไป ฉันปลอบใจตัวเอง และส่งยิ้มให้ " เธอทำอะไรที่ทำให้เธออายเวลาที่คุณไปเที่ยว พูดให้เสี่ยวเซียงมีความสุข "

เขาส่ายหัว คิดสักพัก แล้วกล่าวว่า : " ไม่ได้อาย แต่ฉันได้พบใครบางคนเขาบอกว่าฉันกับสามวิญญาณอมตะเจ็ดมนุษย์และวิญญาณ ฉันยังขาดไปหนึ่งคน โซล "

ผมจิบคำหนึ่งไวน์และมองเขา : " อ้อ ใช่ คุณยังคิดถึงหนึ่งมนุษย์วิญญาณ "

ชูฮ่องกงลดลงหัวของเขาอยู่ในความเงียบ มองท้องฟ้าเริ่มมืดภูเขาตกแต่งและมีชีวิตชีวามากขึ้นกว่าปกติ ทำให้เท้าของภูเขา Lu Hua ร้างเพิ่มเติม

ชูฮ่องกงยกศีรษะของเขาและ gulped ถ้วยของไวน์เลย เขา gritted ฟันของเขาและถามว่า : " ไม่เสี่ยวเซียงมีมากขึ้นที่จะบอกฉัน "

ฉันคิดอยู่สักพัก ฉันคิดว่านั่นไม่ใช่ชูฮ่องกงเล็กอีกแล้ว ความจำของเขาก็ค่อยๆ ดีขึ้น แทนที่จะปล่อยให้เขาเดาและมากับสิ่งที่แปลก ฉันควรจะบอกเขาทุกอย่าง

ผมล้างคอของฉันจิบไวน์ในขณะที่นึกถึงเรื่องในอดีต ขณะที่ฉันสร้างความทรงจำเหล่านี้เป็นคำพูดได้ ฉันบอกเขาทุกเรื่อง

หลังจากที่ฉันบอกเขาเกี่ยวกับที่ผ่านมาหกชีวิต ท้องฟ้ากลายเป็นสีดำสนิท ลงจากภูเขาพวกเขาจุดดอกไม้ไฟ ทำให้ท้องฟ้ามีสีสัน

หลังจากดื่มไวน์ที่ยังอยู่ในถ้วยของฉัน ฉันเงยหน้าขึ้นมองชูฮ่องกง ผมเห็นเขาห้อยหัวเส้นผมบนหน้าผากของเขาบดบังใบหน้าของเขา ทำให้ผมไม่สามารถเข้าใจเขาได้

" . . . . . . . "

มันเงียบมานานแล้ว ชูฮ่องกงหัวเราะอย่างขมขื่น เหตุผลที่ไม่รู้จัก

" อะไรที่คนว่าทุกคนจริงๆ "

ฉันสูญเสีย : " อะไร ? "

" คุณเห็นอะไรที่เคยฉัน มันเป็นเพียงว่าสวรรค์ดาวชูฮ่องกง "

ฉันขมวดคิ้ว " นายชูฮ่องกง "

ในเวลานี้คำพูดของฉันไม่ได้เข้าไปในหูของชูฮ่องกง เหมือนเขาถูกสิง เขากล่าวว่า : " ผมรู้เสมอว่าเสี่ยวเซียงมีอดีต . ผมยังเชื่อเสมอว่าเสี่ยวเซียงอยู่ในช่วงเวลานี้ แต่ตอนนี้ . . . . . . . คุณทำมันไม่สามารถให้ฉันเชื่อ . . . . . . . แล้วทำไม เธอมักจะยึดติดกับอดีต "

" สิ่งที่ฉันยึดมั่นคือคุณ "

" มันไม่ใช่ฉัน ! " ชูฮ่องกงขัดจังหวะฉัน" สิ่งที่คุณสนใจ คือ ความทรงจำ คุณต้องการให้ฉันกลายเป็นสวรรค์ชูฮ่องกงในอดีต ไม่ว่าจะปลูกเป็นอมตะหรือเรียกวิญญาณ ; คนที่เสี่ยวเซียงชอบไม่เคยฉัน . "

เขาจ้องฉัน ดวงตาของเขาได้กลายเป็นสีแดง

ผมลูบหน้าผากเต้นของฉัน ฉันควบคุมอารมณ์ของฉันและกล่าวกับความอดทน :" คุณใจเย็นหน่อยและฟังสิ่งที่ผมจะพูด หลังจากที่ลู่ไห่ฮ่องกงครั้งแรกในชีวิต ตาย ฉันก็ถูกจับเข้าวงวนปิดนี้ แต่ทำไมความหมายมันต้องดูแลเรื่องพวกนี้ ตราบใดที่เขามีจิตวิญญาณเดียวกัน สิ่งที่เรียกว่าร่างกายเพียงไม่สำคัญเป็นอมตะ คุณเป็นคุณ คุณลืมความทรงจำเหล่านั้นไว้ชั่วคราว เมื่อคุณได้รับความทรงจำกลับคืนมาทั้งหมดนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกแล้ว นายชูฮ่องกง ชูฮ่องกงคือคุณ . . . . . . . "

เขาทนไม่ไหวอีกต่อไป และบอกว่าทาง gritted ฟัน : " ผมไม่ได้ชูฮ่องกง ! "

เขาขว้างทำลายกระจก เขายืนขึ้น หันหลังและเดินจากไป เสียงของแตกลายครามแทงแก้วหูระบมของผม

ผมมองไวน์หกไปทั่วพื้นดิน ข้อสงสัยทั้งหมดกลัวและความอยุติธรรมจากปีทั้งหมดเหล่านี้กลายเป็นความโกรธ ให้ฉันใส่มงกุฎสีแดงอีกครั้ง

ผมอ่านคาถา ร่างกายของฉันหลบไปข้างหน้าและหยุดตรงหน้าชูฮ่องกง : " ไอ้เด็ก . . . . "

ผมยืดมือไปจับเขา และอยากจะลงโทษเขา กำจัดกางเกงของเขาและตบเขาแรงจริงๆ ผมไม่คิดว่า มือยังไม่ได้จับเขาร่างกายของชูฮ่องกงยังขยับได้ ในชั่วพริบตา เขาก็หายตัวไปต่อหน้าต่อตาฉัน ฉันหันไปเห็นเขาเดินลงเขาโดยไม่มองกลับไป

วันนี้คนที่ต้องการจริงๆที่จะได้รับจริงกับผม อ่า ผมโกรธจริงๆนะ ฉันท่องคาถา ห่วงโซ่ที่เกิดขึ้นบนปลายนิ้วของฉัน ฉันโบกมือ โซ่สีทองไปชูฮ่องกง เห็นโซ่อยากจะมัดเขาทันใดนั้นพลังชั่วร้ายออกมาจากร่างของเขาและโซ่แตกออกเป็นชิ้น ๆ

ผมตกใจ เงาแว้บ และล้มลงต่อหน้าชูฮ่องกง ฉันพูดด้วยสีหน้าจริงจัง " ถ้าคุณย้ายอีกครั้ง คุณจะต้องแบกร่างกาย Lu Hua ภูเขา " . . .

ชูฮ่องกงจริงๆ หยุด เขาหันไปดูฉันและยังโกรธ ในเวลานี้ ผมไม่มีเวลาไปสนใจความคิดแบบเด็กๆของเขาฉันเหลือบมองเขาและถามว่า " ใครบอกคุณทั้งหมดเหล่านี้ ? และใครที่คิดว่าคุณคาถาที่มาจากร่างกายของคุณ "

เขาก็เงียบ