Acute HCV in pregnancy has been rar

Acute HCV in pregnancy has been rarely reported.
Chronic HCV infection has a relatively benign
effect on maternal health in the absence of
liver cirrhosis (Hadzíc, 2001). Maternal immune
responses diminish during pregnancy to enable
acceptance rather than rejection of the fetus.
The change in the immune system inadvertently
suppresses the symptoms of HCV, lowers serum
transaminase levels and increases HCV RNA
viral load during the second to third trimester
(LeCampion et al, 2012; Floreani, 2013; Prasad
et al, 2013). In addition to immunosuppression,
Gervais et al (2000) suggest that hormonal
factors may play a role in HCV-related immune
tolerance, while Hadzíc et al (2001) propose
that synthesis of placental interferon alpha
may contribute to the host’s immune tolerance.
Considering these study findings, the probability
of viral clearance during pregnancy would be
unlikely, although one case has been reported
of viral clearance in a chronically-infected HCV-
positive pregnant woman in the third trimester
(Clonessey et al, 2013).
The proportion of HCV-positive women of child
bearing age living with cirrhosis is unknown. Given
the natural history of HCV, the number of women
is likely to be a small; however, liver cirrhosis
significantly increases maternal morbidity and
mortality and should not be overlooked (Rasheed
et al, 2013). Physical examination, liver ultrasound
and liver function assessment by a specialist
hepatology consultant and/or an advanced
practice nurse provides sufficient information
to determine if cirrhosis is present. Alternative
diagnostic testing such as a FibroScan should be
considered during the postnatal period or if the
woman’s liver function deteriorates. The use of a FibroScan to assess liver stiffness in pregnant
women is contraindicated as there is no safety
data available (Del Poggio et al, 2009). Previous
FibroScan studies have excluded pregnant women
(Arena et al, 2008). Collaborative care of women
diagnosed with cirrhosis is essential to ensure
optimal health outcomes for mother and infant.
Intrahepatitic cholestatis of pregnancy (ICP)
is more prevalent in HCV-positive women
(Paternoster et al, 2002; Marschall et al, 2013).
The relationship between HCV and ICP is not yet
understood, although several hypotheses have
been suggested (Floreani, 2013). The condition
is characterised by pruritus on the hands and
feet, raised serum alkaline phosphatase (ASP)
and elevated bile acids. Jaundice may be present.
Symptoms present earlier during gestation in
HCV-positive cohorts in comparison to HCV-
negative women (Paternoster et al, 2002).
Management includes the provision of patient
education by a nurse/midwife, management of
symptoms, and monitoring of liver functions by
a specialist hepatologist in collaboration with
obstetric services. Ursodeoxycholic acid (UDCA),
at a dose of 10–15 mg/kg, is reportedly safe for
the mother and the fetus and helps in symptom
relief (Brites, 2002). A large population-based
study of pregnant women reported an increased
incidence of premature births, lower birth
weights, premature rupture of membranes and
overall perinatal mortality in HCV-positive women
(Safir et al, 2010), although these findings have
been contradicted in smaller studies. Symptoms
of ICP resolve during the postnatal period.
The relationship between gestational diabetes
in HCV-infected pregnant women is unclear.
Studies have reported conflicting data, or have
not discussed the presence of non-alcoholic fatty
liver disease preterm. Prasad et al (2013) suggests
that the link between HCV-positive women
and gestational diabetes is plausible given the
increased risk of insulin resistance and diabetes
mellitus in non-pregnant HCV positive women.
Postnatal flares of transaminase levels are
predictable and are due to the restoration of
maternal cell-mediated immune responses.
Although only a small percentage, spontaneous
clearance of HCV in 2 out of 22 postnatal women
has been observed (Hattori et al, 2003). The
authors suggest that the rate of clearance is
higher than that of non-pregnant women (Hattori
et al, 2003). Postnatal follow-up in a hepatology clinic enables close monitoring of any potential
flares, in addition to long-term management of
HCV, including HCV treatment options.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รายงานสายของเฉียบพลันในการตั้งครรภ์ไม่ค่อย เชื้อสายของโรคได้ค่อนข้างอ่อนโยน ผลกระทบต่อสุขภาพของมารดาในการขาดงานของ ตับตับแข็ง (Hadzíc, 2001) ภูมิคุ้มกันแม่ ตอบลดลงในระหว่างตั้งครรภ์ให้ ยอมรับมากกว่าการปฏิเสธของทารกในครรภ์ การเปลี่ยนแปลงในระบบภูมิคุ้มกันโดยไม่ได้ตั้งใจ ไม่ใส่สายของ เซรั่มลดอาการ ระดับ transaminase และเพิ่มสายของอาร์เอ็นเอ โหลดไวรัสในระหว่างไตรมาสที่สองที่สาม (LeCampion et al, 2012 Floreani, 2013 โกอี et al, 2013) นอกจาก immunosuppression เกรไวซ์ et al (2000) แนะนำฮอร์โมนที่ ปัจจัยที่อาจมีบทบาทในสายของที่เกี่ยวข้องกับภูมิคุ้มกัน ยอมรับ ในขณะที่ Hadzíc et al (2001) เสนอ การสังเคราะห์ของอัลฟาอินเตอร์เฟียรอนรกลอก อาจนำไปสู่การยอมรับภูมิคุ้มกันของโฮสต์ พิจารณาเหล่านี้ศึกษาพบ ความน่าเป็น ของเคลียร์ไวรัสในระหว่างตั้งครรภ์จะ ไม่น่า แม้ว่ามีรายงานกรณีที่หนึ่ง ของเคลียร์ไวรัสในโรคเรื้อรังติดเชื้อสายของแบบหญิงตั้งครรภ์เป็นบวกในไตรมาสที่ 3 (Clonessey et al, 2013)สัดส่วนของผู้หญิงบวกสายของเด็ก แบริ่งอายุอาศัยอยู่กับตับแข็งไม่รู้จัก กำหนดให้ ประวัติธรรมชาติของสายของ จำนวนหญิง มีแนวโน้ม ขนาดเล็ก อย่างไรก็ตาม ตับแข็งตับ อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มแม่ morbidity และ การตาย และไม่ควรมองข้าม (อับ et al, 2013) อัลตร้าซาวด์ตรวจร่างกาย ตับ และการประเมินผลการทำงานของตับ โดยผู้เชี่ยวชาญ hepatology consultant and/or an advanced practice nurse provides sufficient information to determine if cirrhosis is present. Alternative diagnostic testing such as a FibroScan should be considered during the postnatal period or if the woman’s liver function deteriorates. The use of a FibroScan to assess liver stiffness in pregnant women is contraindicated as there is no safety data available (Del Poggio et al, 2009). Previous FibroScan studies have excluded pregnant women (Arena et al, 2008). Collaborative care of women diagnosed with cirrhosis is essential to ensure optimal health outcomes for mother and infant.Intrahepatitic cholestatis of pregnancy (ICP) is more prevalent in HCV-positive women (Paternoster et al, 2002; Marschall et al, 2013).The relationship between HCV and ICP is not yet understood, although several hypotheses have been suggested (Floreani, 2013). The condition is characterised by pruritus on the hands and feet, raised serum alkaline phosphatase (ASP) and elevated bile acids. Jaundice may be present. Symptoms present earlier during gestation in HCV-positive cohorts in comparison to HCV-negative women (Paternoster et al, 2002). Management includes the provision of patient education by a nurse/midwife, management of symptoms, and monitoring of liver functions by a specialist hepatologist in collaboration with obstetric services. Ursodeoxycholic acid (UDCA), at a dose of 10–15 mg/kg, is reportedly safe for the mother and the fetus and helps in symptom relief (Brites, 2002). A large population-based study of pregnant women reported an increased incidence of premature births, lower birth weights, premature rupture of membranes and overall perinatal mortality in HCV-positive women (Safir et al, 2010), although these findings have been contradicted in smaller studies. Symptoms of ICP resolve during the postnatal period.The relationship between gestational diabetes in HCV-infected pregnant women is unclear. Studies have reported conflicting data, or have not discussed the presence of non-alcoholic fatty liver disease preterm. Prasad et al (2013) suggests that the link between HCV-positive women and gestational diabetes is plausible given the increased risk of insulin resistance and diabetes mellitus in non-pregnant HCV positive women.Postnatal flares of transaminase levels are predictable and are due to the restoration of maternal cell-mediated immune responses. Although only a small percentage, spontaneous clearance of HCV in 2 out of 22 postnatal women has been observed (Hattori et al, 2003). The authors suggest that the rate of clearance is higher than that of non-pregnant women (Hattori et al, 2003). Postnatal follow-up in a hepatology clinic enables close monitoring of any potential flares, in addition to long-term management of HCV, including HCV treatment options.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไวรัสตับอักเสบซีเฉียบพลันในการตั้งครรภ์ที่ได้รับรายงานไม่ค่อย. เรื้อรังติดเชื้อไวรัสตับอักเสบซีมีค่อนข้างใจดีผลกระทบต่อสุขภาพของมารดาในกรณีที่ไม่มีของโรคตับแข็ง(Hadzic, 2001) มารดาภูมิคุ้มกันตอบสนองลดลงในระหว่างตั้งครรภ์จะช่วยให้ได้รับการยอมรับมากกว่าการปฏิเสธของทารกในครรภ์. การเปลี่ยนแปลงในระบบภูมิคุ้มกันโดยไม่ได้ตั้งใจยับยั้งอาการของไวรัสตับอักเสบซีที่ช่วยลดซีรั่มระดับtransaminase และเพิ่มอาร์เอ็นเอไวรัสตับอักเสบซีปริมาณไวรัสในช่วงที่สองไปยังไตรมาสที่สาม(LeCampion, et al, 2012; Floreani 2013; Prasad et al, 2013) นอกเหนือจากการภูมิคุ้มกัน, เวีย, et al (2000) ชี้ให้เห็นว่าฮอร์โมนปัจจัยที่อาจมีบทบาทสำคัญในระบบภูมิคุ้มกันไวรัสตับอักเสบซีที่เกี่ยวข้องกับความอดทนในขณะที่Hadzic, et al (2001) เสนอการสังเคราะห์ของอัลฟาinterferon รกอาจนำไปสู่ความอดทนของระบบภูมิคุ้มกันของโฮสต์. พิจารณาเหล่านี้ การศึกษาค้นพบความน่าจะเป็นของการกวาดล้างไวรัสในระหว่างตั้งครรภ์จะไม่น่าแม้ว่ากรณีหนึ่งได้รับการรายงานของการกวาดล้างไวรัสในHCV- เรื้อรังติดเชื้อหญิงตั้งครรภ์ที่เป็นบวกได้ในไตรมาสที่สาม(Clonessey et al, 2013). สัดส่วนของ HCV- ผู้หญิงในเชิงบวกของเด็กอายุแบริ่งที่มีชีวิตอยู่กับโรคตับแข็งไม่เป็นที่รู้จัก ได้รับประวัติศาสตร์ธรรมชาติของไวรัสตับอักเสบซีจำนวนของผู้หญิงที่มีแนวโน้มที่จะมีขนาดเล็ก; แต่โรคตับแข็งมีนัยสำคัญเพิ่มการเจ็บป่วยของมารดาและอัตราการตายและไม่ควรมองข้าม(ราชีดet al, 2013) การตรวจร่างกายอัลตราซาวนด์ตับและตับฟังก์ชั่นการประเมินโดยผู้เชี่ยวชาญด้านการให้คำปรึกษาตับและ/ หรือขั้นสูงพยาบาลปฏิบัติให้ข้อมูลที่เพียงพอเพื่อตรวจสอบว่าโรคตับแข็งเป็นปัจจุบัน ทางเลือกการทดสอบการวินิจฉัยเช่น FibroScan ควรได้รับการพิจารณาในช่วงเวลาหลังคลอดหรือถ้าการทำงานของตับเสื่อมของผู้หญิง การใช้ FibroScan ในการประเมินความแข็งของตับในการตั้งครรภ์ผู้หญิงที่มีข้อห้ามในขณะที่ไม่มีความปลอดภัยข้อมูลที่มีอยู่(Del Poggio et al, 2009) ก่อนหน้าการศึกษา FibroScan ได้รับการยกเว้นหญิงตั้งครรภ์ (สนามกีฬา et al, 2008) ดูแลการทำงานร่วมกันของผู้หญิงกับการวินิจฉัยโรคตับแข็งเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่า. ผลลัพธ์สุขภาพที่ดีที่สุดสำหรับแม่และทารกIntrahepatitic cholestatis ของการตั้งครรภ์ (ICP) เป็นที่แพร่หลายมากในผู้หญิงไวรัสตับอักเสบซีบวก(ลูกประคำ et al, 2002; Marschall et al, 2013). ความสัมพันธ์ ระหว่างไวรัสตับอักเสบซีและ ICP ยังไม่เข้าใจแม้หลายสมมติฐานได้รับการแนะนำ(Floreani 2013) เงื่อนไขที่เป็นลักษณะอาการคันในมือและเท้า, เซรั่มอัลคาไลน์ฟอสฟายก (ASP) และกรดน้ำดีสูง ดีซ่านอาจจะนำเสนอ. อาการปัจจุบันก่อนหน้านี้ในระหว่างการตั้งครรภ์ในผองไวรัสตับอักเสบซีบวกเมื่อเทียบกับ HCV- ผู้หญิงลบ (ลูกประคำ, et al, 2002). การบริหารจัดการรวมถึงการให้ผู้ป่วยที่ศึกษาโดยพยาบาล / ผดุงครรภ์จัดการของอาการและการตรวจสอบของฟังก์ชั่นตับโดยhepatologist ผู้เชี่ยวชาญในการทำงานร่วมกันกับบริการสูติกรรม กรด Ursodeoxycholic (UDCA) ขนาด 10-15 มิลลิกรัม / กิโลกรัมเป็นข่าวที่ปลอดภัยสำหรับแม่และทารกในครรภ์และช่วยในการอาการบรรเทา(Brites, 2002) ประชากรที่ใช้มีขนาดใหญ่การศึกษาของหญิงตั้งครรภ์รายงานเพิ่มขึ้นอุบัติการณ์ของการเกิดก่อนวัยอันควรเกิดที่ต่ำกว่าน้ำหนักแตกก่อนวัยอันควรของเยื่อและการตายปริกำเนิดโดยรวมในผู้หญิงไวรัสตับอักเสบซีบวก(Safir et al, 2010) แม้ว่าผลการวิจัยเหล่านี้ได้รับการขัดแย้งในที่มีขนาดเล็กการศึกษา อาการของ ICP แก้ไขในช่วงเวลาหลังคลอด. ความสัมพันธ์ระหว่างเบาหวานขณะตั้งครรภ์ในการติดเชื้อไวรัสตับอักเสบซี-หญิงตั้งครรภ์ก็ไม่มีความชัดเจน. การศึกษาได้มีการรายงานข้อมูลที่ขัดแย้งกันหรือมีไม่ได้กล่าวถึงการปรากฏตัวของไขมันที่ไม่แอลกอฮอล์โรคตับคลอดก่อนกำหนด Prasad, et al (2013) แสดงให้เห็นว่าการเชื่อมโยงระหว่างผู้หญิงไวรัสตับอักเสบซีบวกและโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์เป็นไปได้รับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของความต้านทานต่ออินซูลินและโรคเบาหวานเบาหวานที่ไม่ตั้งครรภ์ผู้หญิงบวกไวรัสตับอักเสบซี. พลุหลังคลอดของระดับ transaminase เป็นที่คาดการณ์และเนื่องจากการที่ฟื้นฟูมารดา cell-mediated การตอบสนองภูมิคุ้มกัน. แม้ว่าจะมีเพียงร้อยละขนาดเล็กที่เกิดขึ้นเองกวาดล้างของไวรัสตับอักเสบซีใน 2 จาก 22 ผู้หญิงหลังคลอดได้รับการปฏิบัติ(ฮัตโตริ, et al, 2003) ผู้เขียนขอแนะนำว่าอัตราการกวาดล้างเป็นสูงกว่าผู้หญิงที่ไม่ได้ตั้งครรภ์(ฮัตโตริ, et al, 2003) หลังคลอดติดตามในคลินิกตับช่วยให้การดูแลอย่างใกล้ชิดที่อาจเกิดขึ้นจากพลุที่นอกเหนือไปจากการจัดการในระยะยาวของไวรัสตับอักเสบซีรวมทั้งตัวเลือกการรักษาไวรัสตับอักเสบซี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาการไวรัสตับอักเสบซีในการตั้งครรภ์มีรายงานน้อย การติดเชื้อไวรัสตับอักเสบซีเรื้อรังที่มีผล

ค่อนข้างอ่อนโยนต่อสุขภาพของมารดาในการขาดงานของ
ตับแข็ง ( hadz í C , 2001 ) การตอบสนองทางภูมิคุ้มกันของมารดาในระหว่างตั้งครรภ์เพื่อให้คลาย

ยอมรับมากกว่าการปฏิเสธของทารกในครรภ์
เปลี่ยนแปลงระบบภูมิคุ้มกันโดยไม่ได้ตั้งใจ
ยับยั้งอาการของเชื้อไวรัสลดเซรั่ม
และเพิ่มระดับ HCV RNA
4 ไวรัสโหลดในช่วงสองไตรมาสที่ 3 (

lecampion et al , 2012 ; floreani 2013 ; Prasad
et al , 2013 ) นอกจากการแสดง
เจอร์เวส , et al ( 2000 ) ชี้ให้เห็นว่าปัจจัยฮอร์โมน
อาจมีบทบาทในทางที่เกี่ยวข้องกับภูมิคุ้มกัน
ความอดทนในขณะที่ hadz í C et al ( 2001 ) เสนอว่า การสังเคราะห์ interferon อัลฟ่าคนไทย

อาจจะสร้างภูมิคุ้มกันความอดทนของโฮสต์
ผลการศึกษาพิจารณาเหล่านี้น่าจะเป็น
การกวาดล้างไวรัสในระหว่างตั้งครรภ์จะ
ยาก แม้ว่ากรณีได้รับรายงานจากพิธีการใน
-
บวกติดเชื้อไวรัสตับอักเสบซีเรื้อรัง หญิงตั้งครรภ์ในไตรมาสที่ 3
( clonessey et al , 2013 ) .
สัดส่วนทางบวกของเด็ก
ผู้หญิงเรือง อายุที่อาศัยอยู่กับโรคตับแข็งที่ไม่รู้จัก ประวัติศาสตร์ธรรมชาติของเชื้อไวรัสให้

, จํานวนของผู้หญิงมีแนวโน้มที่จะมีขนาดเล็ก ; อย่างไรก็ตาม , โรคตับแข็งตับมากเพิ่มขึ้นการ

แม่และอัตราการตาย และไม่ควรมองข้าม ( ราส์ชีด
et al , 2013 ) การตรวจร่างกาย ประเมินการทำงานของตับและตับ Ultrasound

กิลกาลัดโดยผู้เชี่ยวชาญที่ปรึกษาและ / หรือขั้นสูง
พยาบาลมีข้อมูลเพียงพอที่จะตรวจสอบว่า
( ปัจจุบัน การทดสอบการวินิจฉัยทางเลือก

เช่น fibroscan ควรพิจารณาในช่วงระยะเวลาหลังคลอด หรือถ้าการทำงานของตับ
ผู้หญิงเสื่อม ใช้เพื่อประเมินความแข็งแรงของ fibroscan ตับสตรีมีครรภ์
เป็น contraindicated เนื่องจากไม่มีข้อมูลความปลอดภัย
ใช้ได้ ( del ป๊ et al , 2009 ) ก่อนหน้านี้
fibroscan การศึกษาได้แยกออก
หญิงตั้งครรภ์ ( สนามกีฬา et al , 2008 ) ร่วมกันดูแลการวินิจฉัย ด้วยโรคตับแข็งที่สำคัญผู้หญิง

ผลสุขภาพเพื่อให้แน่ใจว่าเหมาะสมสำหรับแม่และทารก
cholestatis intrahepatitic ของการตั้งครรภ์ ( ICP )
เป็นที่แพร่หลายมากขึ้นในทางบวกผู้หญิง
( เพิตเตอร์โนสเตอร์ et al , 2002 ; มาร์เชิลล์ et al , 2013 ) .
ความสัมพันธ์ระหว่างซีและ ICP ไม่ได้
เข้าใจ ,