Whatever their circumstances it was

Whatever their circumstances it was clear that this

group of women also relied heavily on health workers for

both physical and psychological support. Since the study

sample consisted only of women in receipt of hospital

care in London, it cannot tell us about those women not

using such services.5 Nor can it tell us about women

receiving care in hospitals in other parts of the country.

This is an important point, since there is some evidence

that HIV-positive patients are likely to receive more

sensitive and more effective care in specialist units of the

kind the women attended (Green & Sobo, p. 122).6 But

for this group at least, the health care they received was

seen as a major resource in their survival strategy.

Of course this is not surprising since the services were

often quite literally life saving. But in most cases, the

women valued it for reasons that went beyond access to

medication. Asylum seekers and all those with the right

of abode in the UK are currently entitled to use the NHS

without payment and many of the women contrasted

this with the lack of care in their own country. There

have been some reports of difficulties among refugees

seeking primary care (Jones & Gill, 1998). However,

none of the women in this sample reported such

problems. Some did find the clinic depressing, saying

that they were reminded of their diagnosis by frequent

visits. Several reported that doctors tried to explain

aspects of care which they did not want to hear and

some were afraid of being recognised. However, most

rated the HIV services they received very highly.

W 49 from Zambia said, ‘Here they treat you good, in

our country they can’t even touch you, they do like this,

no go there, they shout at you and make you feel bad,

but here they don’t do that they talk to you nice.’ W23

from Uganda was also very positive about her experiences, ‘They give you all the support when something is

going wrong, they tell you something is wrong they

don’t like just write your notes and chuck you the medicine. No they will explain to you.’Many women

said how much they valued the continuity of care they

received and many travelled long distances to stay with

familiar clinical teams.

Two-thirds of the women interviewed had experience

of antiretroviral therapy (ARV). Most were fearful of

side effects prior to initiating the drugs and many

reported adverse events on starting therapy. But in most

cases, these either spontaneously resolved or treatments

had been changed to provide a manageable regimen. For

W23 from Uganda, the initial effects were very bad but

she was determined to go on, ‘It was horribleyI got side

effects, diarrhoea and vomitingyso I had to be really

strong , you know, really, really persevereyI was just so

determined I wasn’t going to changeyI knew my body

would adjust. I just had this strong feeling that it would

adjust and it did.’

Most women on antiretroviral treatment were

strongly committed. Many had given up a great deal

to maintain their access to the drugs and they tried very

hard to make sure the regimen worked. The positive

influences of peer support in initiating and maintaining

therapy were highlighted by a number of women.

However, those living in shared accommodation de-
scribed the difficulties of concealing medicines and the

need to avoid taking them in public. For women with

limited access to food or cooking facilities, drugs

requiring dietary manipulation were especially difficult

to manage. ‘I had to go on medication immediately and

it was very hard because you are living with someone

you haven’t told and to take this medication either with

or after meals and some have to be kept in the fridge, so

I felt no it was too much for me, but I managed to do it’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หากสถานการณ์ของพวกเขาก็ล้างที่นี้กลุ่มผู้หญิงยังอาศัยหนักในสุขภาพผู้ปฏิบัติงานสำหรับการสนับสนุนทั้งทางกายภาพ และจิตใจ ตั้งแต่การศึกษาประกอบด้วยตัวอย่างของผู้หญิงในใบเสร็จของโรงพยาบาลเท่านั้นดูแลในลอนดอน จะไม่สามารถบอกผู้หญิงไม่ใช้ services.5 ดังกล่าว ไม่สามารถจะบอกเกี่ยวกับผู้หญิงรับการดูแลในโรงพยาบาลในส่วนอื่น ๆ ของประเทศนี่คือจุดสำคัญ เนื่องจากมีหลักฐานบางอย่างว่า ผู้ป่วยเอชไอวีเป็นบวกเป็นแนวโน้มที่จะได้รับเพิ่มเติมดูแลที่สำคัญ และเพิ่มประสิทธิภาพหน่วยผู้เชี่ยวชาญด้านการประเภทผู้หญิงเข้าร่วม (กรีนแอนด์ Sobo, p. 122) แต่.6สำหรับกลุ่มนี้ น้อย การดูแลสุขภาพที่ได้รับถูกเห็นเป็นทรัพยากรสำคัญในกลยุทธ์การอยู่รอดของพวกเขาหลักสูตรนี้ไม่น่าแปลกใจเนื่องจากมีบริการชีวิตมักจะค่อนข้างอักษรบันทึก แต่ ใน กรณีส่วนใหญ่ การผู้หญิงมูลค่าเหตุผลที่ไปนอกเหนือจากการเข้าถึงยา ลี้ภัยและผู้ มีสิทธิ์ของที่พักอาศัยในประเทศอังกฤษอยู่รับใช้การ NHSโดยไม่ต้องชำระเงินและผู้หญิงมากมายต่างนี้ขาดการดูแลในประเทศของตนเอง มีมีบางรายงานของความยากลำบากในหมู่ผู้ลี้ภัยไม่ดูแล (โจนส์และเหงือก 1998) อย่างไรก็ตามผู้หญิงในตัวอย่างนี้ไม่มีรายงานดังกล่าวปัญหา บางคนไม่ได้ค้นหาคลินิก depressing พูดว่า พวกเขาได้นึกถึงการวินิจฉัย โดยบ่อยเข้าชม หลายรายงานว่า แพทย์พยายามที่จะอธิบายลักษณะของที่พวกเขาไม่ต้องฟัง และบางคนที่ยังกลัว อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่คะแนนบริการเอชไอวีที่ได้รับอย่างมาก49 W จากแซมเบียกล่าวว่า, "ที่นี่พวกเขาปฏิบัติต่อคุณดี ในประเทศของเราจะไม่ได้สัมผัสคุณ พวกเขาทำเช่นนี้ไม่ไป พวกเขาตะโกนที่ทำให้คุณรู้สึกไม่ดีแต่ที่นี่จะไม่ทำให้พวกเขาพูดคุยกับคุณดี ' W23จากยูกันดายังเป็นบวกมากเกี่ยวกับประสบการณ์ของเธอ, ' จะให้การสนับสนุนเมื่อบางสิ่งบางอย่างจะไม่ถูกต้อง จะบอกคุณบางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้องพวกเขาไม่ชอบเขียนบันทึกย่อของคุณ และชัคสายลับสมองล้นคุณยาเพียง ไม่ว่าจะอธิบายให้คุณ ' ผู้หญิงกล่าวว่า จำนวนพวกเขาค่าความต่อเนื่องของพวกเขารับ และจำนวนมากเดินทางระยะไกลกับทีมงานคลินิกคุ้นเคยสองในสามของผู้หญิงที่สัมภาษณ์ได้ประสบการณ์บำบัดด้วย (ARV) ส่วนใหญ่น่ากลัวของผลข้างเคียงก่อนเริ่มยาและหลายรายงานเหตุการณ์ในการเริ่มต้นรักษา แต่ ในที่สุดกรณี เหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งธรรมชาติแก้ไข หรือรักษามีการเปลี่ยนแปลงเพื่อให้การจัดการระบบการปกครอง สำหรับW23 จากยูกันดา ลักษณะพิเศษเริ่มต้นดี แต่เธอจะไป, ' ก็ horribleyI มีด้านผล ท้องเสีย และ vomitingyso ผมให้จริง ๆแข็งแรง คุณทราบ จริง ๆ จริง ๆ persevereyI เป็นเพียงเพื่อกำหนดฉันไม่ได้ไป changeyI รู้ว่าร่างกายของฉันจะปรับปรุง เพิ่งมีความรู้สึกนี้แข็งแกร่งที่จะปรับปรุง และทำ 'ผู้หญิงส่วนใหญ่ในการรักษาด้วยขอมุ่งมั่น มากก็รับมากการรักษาของพวกเขาเข้าถึง ยาและพวกเขาพยายามมากยากที่จะตรวจสอบให้แน่ใจว่าระบบการปกครองที่ทำงาน ในแง่บวกอิทธิพลของการสนับสนุนเพื่อนในการเริ่มต้น และการรักษาจำนวนผู้หญิงที่เน้นการบำบัดอย่างไรก็ตาม ผู้อยู่อาศัยในร่วมพักเดอ-scribed ความยากลำบากของ concealing ยาและต้องหลีกเลี่ยงการไปในที่สาธารณะ สำหรับผู้หญิงที่มีจำกัดการเข้าถึงอาหาร หรือสิ่งอำนวยความสะดวกอาหาร ยาเสพติดต้องจัดการอาหารได้ยากโดยเฉพาะอย่างยิ่งการจัดการการ ' ผมจะไปใช้ยาทันที และมันยากมาก เพราะคุณจะอยู่กับคนคุณไม่ได้บอก และใช้ยานี้อย่างใดอย่างหนึ่งด้วยหรือ หลังอาหารและบางอย่างต้องเก็บไว้ในตู้เย็น ดังนั้นรู้สึกมันไม่ได้มากเกินไปสำหรับฉัน แต่ฉันจัดการได้ '

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่ว่าสถานการณ์ของพวกเขามันเป็นที่ชัดเจนว่านี้กลุ่มของผู้หญิงยังอาศัยคนทำงานด้านสุขภาพสำหรับทั้งการสนับสนุนทางร่างกายและจิตใจ ตั้งแต่การศึกษากลุ่มตัวอย่างเฉพาะของผู้หญิงในใบเสร็จรับเงินของโรงพยาบาลดูแลในลอนดอนก็ไม่สามารถบอกเราเกี่ยวกับผู้หญิงผู้ที่ไม่ได้ใช้ services.5 ดังกล่าวหรือที่จะสามารถบอกเราเกี่ยวกับผู้หญิงที่ได้รับการดูแลในโรงพยาบาลในส่วนอื่น ๆ ของประเทศ. นี้เป็น จุดสำคัญเนื่องจากมีหลักฐานบางอย่างที่ว่าผู้ป่วยที่ติดเชื้อ HIV มีแนวโน้มที่จะได้รับเพิ่มเติมการดูแลที่สำคัญและมีประสิทธิภาพมากขึ้นในหน่วยพิเศษของชนิดผู้หญิงเข้าร่วม (Green & Sobo พี. 122) 0.6 แต่สำหรับกลุ่มนี้อย่างน้อย การดูแลสุขภาพของพวกเขาได้รับได้รับการมองว่าเป็นทรัพยากรที่สำคัญในกลยุทธ์การอยู่รอดของพวกเขา. หลักสูตรนี้ไม่น่าแปลกใจตั้งแต่การให้บริการที่ได้รับมักจะค่อนข้างอักษรช่วยชีวิต แต่ในกรณีส่วนใหญ่ผู้หญิงมูลค่ามันด้วยเหตุผลที่ไปไกลเกินกว่าการเข้าถึงยา ผู้ขอลี้ภัยและทุกคนที่มีสิทธิในการพำนักในสหราชอาณาจักรจะได้รับสิทธิในขณะนี้ที่จะใช้พลุกพล่านโดยไม่ต้องชำระเงินและหลายผู้หญิงเทียบกับการขาดการดูแลในประเทศของตนเอง มีการรายงานบางส่วนของความยากลำบากในหมู่ผู้ลี้ภัยที่กำลังมองหาบริการปฐมภูมิ (โจนส์และกิลล์, 1998) แต่ไม่มีผู้ใดของผู้หญิงในตัวอย่างนี้รายงานดังกล่าวปัญหา บางคนได้พบคลินิกตกต่ำบอกว่าพวกเขาได้รับการเตือนจากการวินิจฉัยของพวกเขาโดยบ่อยครั้งการเข้าชม หลายรายงานว่าแพทย์พยายามที่จะอธิบายทุกแง่มุมของการดูแลที่พวกเขาไม่ต้องการที่จะได้ยินและบางคนกลัวการเป็นที่ยอมรับ แต่ส่วนใหญ่จัดอันดับการให้บริการเอชไอวีที่ได้รับอย่างมาก. W 49 จากแซมเบียกล่าวว่า "ที่นี่พวกเขาปฏิบัติต่อคุณดีในประเทศของเราที่พวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะสัมผัสคุณพวกเขาเช่นนี้ไม่ไปที่นั่นพวกเขาตะโกนที่คุณและ ทำให้คุณรู้สึกไม่ดีแต่ที่นี่พวกเขาไม่ทำสิ่งที่พวกเขาพูดคุยกับคุณมีความสุข. ' W23 จากยูกันดาก็ยังมากบวกเกี่ยวกับประสบการณ์ของเธอ 'พวกเขาให้การสนับสนุนเมื่อบางสิ่งบางอย่างเกิดผิดพลาดที่พวกเขาบอกคุณสิ่งที่ผิดที่พวกเขาไม่ชอบเพียงแค่เขียนบันทึกย่อของคุณและโยนคุณยา ไม่มีพวกเขาจะอธิบายให้ผู้หญิง you.'Many กล่าวว่าพวกเขามีมูลค่าความต่อเนื่องของการดูแลพวกเขาได้รับและจำนวนมากเป็นระยะทางไกลเดินทางไปอยู่กับทีมแพทย์ที่คุ้นเคย. สองในสามของผู้หญิงที่ให้สัมภาษณ์มีประสบการณ์ของการรักษาด้วยยาต้านไวรัส (ARV) ส่วนใหญ่กลัวผลข้างเคียงก่อนที่จะเริ่มต้นการยาเสพติดและหลายรายงานเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ในการเริ่มต้นการรักษาด้วย แต่ในที่สุดกรณีเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งได้รับการแก้ไขตามธรรมชาติหรือการรักษาได้รับการเปลี่ยนแปลงเพื่อให้ระบบการปกครองการบริหารจัดการได้ สำหรับW23 จากยูกันดาผลกระทบเริ่มต้นได้ไม่ดีมาก แต่เธอก็ตัดสินใจที่จะไปใน 'มันเป็น horribleyI ได้ด้านผลกระทบโรคท้องร่วงและ vomitingyso ผมต้องเป็นจริงที่แข็งแกร่ง, คุณรู้ว่าจริงๆ persevereyI ถูกเพียงเพื่อกำหนดฉัน wasn 'T จะ changeyI รู้ว่าร่างกายของฉันจะปรับ ฉันเพิ่งมีนี้ความรู้สึกที่ดีว่าจะปรับตัวและมันก็. ' ผู้หญิงส่วนใหญ่เกี่ยวกับการรักษาด้วยยาต้านไวรัสได้รับการมุ่งมั่น หลายคนได้รับค่าการจัดการที่ดีในการรักษาเข้าถึงยาเสพติดและพวกเขาพยายามมากอย่างหนักเพื่อให้แน่ใจว่าระบบการปกครองการทำงาน บวกอิทธิพลของการสนับสนุนเพียร์ในการริเริ่มและการบำรุงรักษาการบำบัดเป็นไฮไลต์โดยจำนวนของผู้หญิง. อย่างไรก็ตามผู้ที่อาศัยอยู่ในที่พักที่ใช้ร่วมกัน de- scribed ยากลำบากในการปกปิดยาและจำเป็นที่จะต้องหลีกเลี่ยงการพาพวกเขาในที่สาธารณะ สำหรับผู้หญิงที่มีการ จำกัด การเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกอาหารหรือปรุงอาหาร, ยาเสพติดต้องมีการจัดการอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นเรื่องยากที่จะจัดการ 'ผมต้องไปอยู่ในยาทันทีและมันเป็นเรื่องยากมากเพราะคุณมีชีวิตอยู่กับคนที่คุณยังไม่ได้บอกและจะใช้ยานี้ทั้งที่มีหรือหลังอาหารและบางส่วนจะต้องมีการเก็บไว้ในตู้เย็นดังนั้นผมรู้สึกว่าไม่มีมันเป็น มากเกินไปสำหรับฉัน แต่ฉันจัดการที่จะทำมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ว่าสถานการณ์ของพวกเขา มันชัดเจนว่า นี้

กลุ่มผู้หญิงยังต้องอาศัยแรงงาน เพื่อสุขภาพ

ทั้งร่างกาย และจิตที่สนับสนุน ตั้งแต่การศึกษา

ครั้งนี้มีเพียงสตรีในใบเสร็จรับเงินของโรงพยาบาล

ดูแลในลอนดอน มันไม่ได้บอกเราเกี่ยวกับผู้หญิงเหล่านั้นไม่ได้

ใช้บริการเช่น 5 หรือมันสามารถบอกเราเกี่ยวกับผู้หญิง

จะได้รับการดูแลในโรงพยาบาลในส่วนอื่นของประเทศ

นี่เป็นจุดที่สำคัญ เนื่องจากมีหลักฐาน

ที่ติดเชื้อผู้ป่วยมีแนวโน้มที่จะได้รับเพิ่มเติม

ไว และดูแลประสิทธิภาพในหน่วยพิเศษของ

เป็นผู้หญิงที่เข้าร่วม ( สีเขียว& sobo , หน้า 122 ) 6

สำหรับกลุ่มนี้ แต่อย่างน้อย การดูแลสุขภาพที่พวกเขาได้รับ คือ

เห็นเป็นทรัพยากรหลักในกลยุทธ์การอยู่รอดของพวกเขา .

ของหลักสูตรนี้ไม่น่าแปลกใจเนื่องจากบริการ

มักจะค่อนข้างหมายชีวิตประหยัด แต่ในกรณีส่วนใหญ่ ,

ผู้หญิงมูลค่ามันด้วยเหตุผลที่นอกเหนือไปจากการเข้าถึง

ยา ผู้ขอลี้ภัยและทุกคนด้วยครับ

ของบ้านใน UK ในขณะนี้ สิทธิที่จะใช้พลุกพล่าน

โดยไม่ต้องชำระเงินและหลายของผู้หญิงแบบ

นี้กับการขาดการดูแลในประเทศของตนเอง มี

มีรายงานปัญหาของผู้ลี้ภัย

หาปฐมภูมิ ( โจนส์&เหงือก , 1998 ) แต่

ไม่มีผู้หญิงในตัวอย่างนี้เช่น

รายงานปัญหา บางคนก็หาคลินิกซึมเศร้าว่า

ที่พวกเขาได้รับการเตือนของการวินิจฉัยโดยบ่อย

เยี่ยม หลายรายงานที่หมอพยายามอธิบาย

แง่มุมของการดูแลที่พวกเขาไม่ต้องการที่จะได้ยินและ

บางคนกลัวที่จะยอมรับ แต่ส่วนใหญ่

คะแนนผู้บริการที่พวกเขาได้รับมาก

w 49 จากแซมเบียกล่าวว่า " นี่พวกเธอที่ดีใน

ประเทศของเรา พวกเขาไม่ได้สัมผัสเธอ เขาทำแบบนี้

ไม่ไปที่นั่น พวกเขาตะโกนที่คุณและทำให้คุณรู้สึกไม่ดี

แต่พวกเขาไม่ทำ พวกเขาพูดกับคุณดี ' w23

จากยูกันดายังมากบวกเกี่ยวกับประสบการณ์ของเธอ' พวกเขาให้คุณสนับสนุนเมื่อสิ่งที่อยู่

จะผิด พวกเขาบอกอะไรพวกเขา

ไม่ชอบเขียนบันทึก และ ชัค คุณยา ไม่พวกเขาจะอธิบายให้คุณ ผู้หญิง

'many กล่าวว่ากี่มากน้อยที่พวกเขามีความต่อเนื่องของการดูแลพวกเขาได้รับมากมาย

และเดินทางระยะทางไกลอยู่ด้วย

คุ้นๆคลินิกทีม

สองในสามของผู้หญิงสัมภาษณ์มีประสบการณ์

ของยาต้านไวรัส ( ARV ) มากที่สุด คือ กลัว

ผลข้างเคียงก่อนที่จะเริ่มต้นการยาเสพติดและหลาย

รายงานเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ในการเริ่มต้นการรักษา แต่ในที่สุด

กรณีเหล่านี้ให้คล่อง การแก้ไขหรือการรักษา

ได้รับการเปลี่ยนแปลงเพื่อให้การจัดการ สำหรับ

w23 จากยูกันดา , เบื้องต้นผลเป็นคนเลวมากแต่

เธอตั้งใจที่จะไป " มัน horribleyi ได้ข้าง

ลักษณะการเกิดโรคอุจจาระร่วงและ vomitingyso ต้องจริงๆ

แข็งแรง คุณรู้ จริงๆ persevereyi มากเลย

ตั้งใจจะไม่ changeyi

ฉันว่าร่างกายจะปรับตัว ผมรู้สึกว่ามันจะปรับ และมันไม่ได้

'

ผู้หญิงส่วนใหญ่ในยาต้านไวรัสอยู่

ขอยืนยัน . หลายคนยอมแพ้มาก

การรักษา การเข้าถึงยา และพวกเขาพยายามมาก

ยากเพื่อให้แน่ใจว่า การ ทำงาน วก

อิทธิพลของเพื่อนในการริเริ่มและสนับสนุนการรักษา

รักษาจัดลำดับโดยจำนวนของผู้หญิง . . .

แต่ผู้ที่อาศัยอยู่ในที่พักเดอ -
scribed ความปกปิดยาและ

ต้องหลีกเลี่ยงการใช้พวกเขาในที่สาธารณะ สำหรับผู้หญิงด้วย

จำกัดการเข้าถึงอาหารหรือเครื่องปรุง ยา

มีการปรับเปลี่ยนอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งยาก

เพื่อจัดการ ' ฉันต้องเข้ารับการรักษาทันทีและ

เป็นเรื่องยากเพราะคุณอยู่กับใครบางคน

คุณยังไม่ได้บอก และ ใช้ ยา ด้วย

หรือ หลังอาหาร และต้องเก็บในตู้เย็น แล้ว

ผมรู้สึกมันมากเกินไปสำหรับผม แต่ผม ทำมัน’