Species in the genera Pediococcus a

Species in the genera Pediococcus and Pseudomonas were also
frequently isolated in previous studies but were not detected in this
study. Pediococcus halophilus, which was isolated in previous
studies (Kim et al., 1999a; Lee, 1969; Sands and Crisan, 1974), was
reclassified as T. halophilus (Collins et al., 1990), and Aerococcus
urinaeequi, isolated from Saeu-jeot, was formerly named as Pediococcus
urinaeequi (Felis et al., 2005). Although clues for the
involvement of Pediococcus spp. in jeotgal ripening have been
suggested, only five strains in the genera Tetragenococcus and Aerococcus
were isolated from both jeotgal samples. Meanwhile, the
names of Pseudomonas spp. found in previous jeotgal studies have
not been changed at the genus level, and species in that genus were
not isolated in our study. Therefore, species in the genera Pediococcus
and Pseudomonas may not be the dominant populations
involved in jeotgal fermentation. The differences between the
aforementioned previous studies and the present study are mainly
attributable to the introduction of phylogenetic identification and
the ambiguity of conventional identification methods that rely on
physiological and phenotypic characteristics.
Isolation of LAB from jeotgal suggests the existence of LAB in the
marine environment. Considering the population difference of LAB
in the bacterial communities of Myeolchi-jeot and Saeu-jeot, their
survival may be reduced dramatically depending upon the prevailing
salt concentration. Weissella hellenica, Lactobacillus sakei
subsp. sakei, and Lactobacillus graminis were commonly isolated
from both jeotgal samples and thus may have a strong salt tolerance
among the isolated LAB. They are frequently found in kimchi,
a popular Korean fermented vegetable (Kim et al., 2008; Shim and
Lee, 2008). Jeotgal is added as a condiment to improve the flavor of
kimchi and thus may be a source of LAB. Although the existence of
LAB in jeotgal has been confirmed herein, their roles in jeotgal
fermentation have not been elucidated. The salt concentration in
jeotgal is too high to support the growth of LAB.
Species in the genus Sporosarcina were isolated in the highest
numbers from Myeolchi-jeot, but they were not isolated from Saeujeot.
They were intolerant to saltlevels greater than 10% NaCl (Table 3),
and no proteinase-producing strain was isolated in this research. The
isolation of a high number of Sporosarcina spp. could be restricted to
a selected sample. Um and Lee (1996) measured the numbers of
Staphylococcus spp. in 40 kinds of jeotgal by counting the numbers of
colonies that appeared on mannitol salt agar. Staphylococcus spp. at
over 100 CFU/ml were detected from most of the jeotgal samples, but
they were not detected at all in other samples. The detection of
Staphylococcus spp. depended on the selected specimens rather than
on the actual kind of jeotgal. This suggests that both the matrix
composition and also the fermentation parameters play a defining
role in the community of microorganisms.
The fermentation period of jeotgal depends on the salt concentration
and fermentation temperature: two months for jeotgal
with low-salt levels (6e18%), and a few years for jeotgal with
a high-salt content (over 20%). The favorable taste and flavor may
be developed gradually during fermentation by several enzymatic
reactions and the process of microbial degradation. As the result,
the fermented seafood contains relatively high amounts of amino
acids and the degradation products of seafood protein (Lee, 1989).
From studies on fish sauce, which is manufactured similarly to
jeotgal, protein hydrolysis is known to be induced by endogenous
protease in raw materials as well as protease produced by halophilic
bacteria (Gildberg and Thongthai, 2001). According to
research on the autolytic activity of endogenous proteinases in
Indian anchovy, proteolytic activity decreased with increasing NaCl
concentration, and the residual autolytic activity at 25% NaCl was
52% of control values (no NaCl) (Siringan et al., 2006). This report
strongly supports the idea that endogenous proteinases could
hydrolyze muscle proteins, even at high-salt concentration.
However, a few halophilic bacteria that can conduct proteolysis in
high-salt conditions were isolated from fish sauce. Filobacillus sp.
RF2-5, isolated from fish sauce in Thailand, produced a serine
proteinase that was highly stable at 25% NaCl (Hiraga et al., 2005),
110 L. Guan et al. / Food Microbiology 28 (2011) 101e113
and Virgibacillus sp. SK37, with caseinolytic activity at 25% NaCl,
was also isolated in fish sauce (Sinsuwan et al., 2007). In research
on the acceleration of fish sauce fermentation using proteinases
and bacterial starter cultures, starter cultures prepared from two
strains of Virgibacillus and a Staphylococcus strain were added
separately to anchovies that were hydrolyzed by proteases
(Yongsawatdigul et al., 2007). The inoculated cultures in fish sauce
did not proliferate but maintained their population in the 25% NaCl
condition; an increase in the a-amino content in the fish sauces was
detected by starter inoculations. The sample inoculated with
a Staphylococcus strain produced higher levels of volatile fatty acids
and showed similar sensory characteristics to the long-term fermented
commercial fish sauce. The occurrence of proteolysis by
halophilic bacteria and flavor formation by a Staphylococcus strain
were demonstrated by this research.
In our research, halophilic bacterial counts on nutrient agar
containing 15% NaCl were not high enough to consider them as the
main source of protease, and a protease producer exhibiting
proteolytic activity in media containing over 15% NaCl content was
not isolated. Therefore, protein hydrolysis of jeotgal may rely
mainly on the action of endogenous proteinases associated with
marine animals and only partially on those of halophilic bacteria. In
this research, the genus Bacillus and its relatives were detected as
the major genera of Myeolchi-jeot, and the genus Staphylococcus
was the major constituent of Saeu-jeot. These organisms were
isolated from both jeotgal samples, but their proportions in the
bacterial community may have been influenced by matrix
composition and fermentation parameters. The genus Virgibacillus
shared the second largest portion in the cultivable bacterial
community of Myeolchi-jeot, and the existence of Virgibacillus
strains having protease activity under high-salt conditions was
shown in previous studies (Sinsuwan et al., 2007; Yongsawatdigul
et al., 2007). Although species in the genus Virgibacillus were not
isolated from Saeu-jeot, they are able to grow in high-salt-containing
jeotgal and to exhibit protease activity. The number of
species in the genus Staphylococcus isolated from Saeu-jeot was too
large to ignore their possible role in jeotgal fermentation. They were
also isolated from Myeolchi-jeot as dominant bacteria and exhibited
growth on media containing 20% NaCl. High-salt conditions
inhibited the protease activities of Staphylococcus strains, and
isolation of a high-protease-producing strain has not been reported.
However, in the study of Yongsawatdigul et al. (2007), the
a-amino content of fish sauce inoculated with Staphylococcus sp.
was higher than that inoculated with two Virgibacillus strains. An
increase in a-amino content may not represent direct proof of
protease production, but it suggests that its protease works under
high-salt conditions. The Staphylococcus spp. predominating in
jeotgal may not be hugely involved in proteolysis but may play
significant roles in jeotgal fermentation (for example, as producers
of desirable flavor). Bacteria in the genus Bacillus and its relatives
and the genus Staphylococcus may be the major organisms involved
in jeotgal fermentation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สปีชีส์ในสกุล Pediococcus และ Pseudomonas แนะบ่อยครั้งที่แยกต่างหากในการศึกษาก่อนหน้านี้ แต่ไม่พบในศึกษา Pediococcus halophilus ซึ่งถูกแยกต่างหากในก่อนหน้านี้ศึกษา (Kim et al., 1999a ลี 1969 และ Crisan, 1974), ถูกจัดประเภทใหม่เป็นต. halophilus (คอลลินส์และ al., 1990), และ Aerococcusเดิมชื่อว่า urinaeequi, Saeu-jeot โดดเดี่ยวเป็น Pediococcusurinaeequi (สกุลแมว et al., 2005) แม้ว่าปมสำหรับการการมีส่วนร่วมของโอ Pediococcus ใน jeotgal ripeningแนะนำ เพียง 5 สายพันธุ์ในสกุล Tetragenococcus และ Aerococcusถูกแยกต่างหากจากตัวอย่างทั้ง jeotgal ในขณะเดียวกัน การชื่อของโอลีที่พบในการศึกษา jeotgal ก่อนหน้าได้ไม่เปลี่ยนแปลงในระดับสกุล และสปีชีส์ในสกุลที่มีไม่แยกต่างหากในการศึกษาของเรา ดังนั้น สปีชีส์ในสกุล Pediococcusและ Pseudomonas อาจเป็นประชากรหลักเกี่ยวข้องในการหมัก jeotgal ความแตกต่างระหว่างการศึกษาดังกล่าวก่อนหน้านี้และการศึกษาปัจจุบันเป็นส่วนใหญ่รวมรหัส phylogenetic แนะนำ และย่อวิธีรหัสทั่วไปที่อาศัยลักษณะสรีรวิทยา และไทป์แยกของ LAB จาก jeotgal แนะนำการดำรงอยู่ของห้องปฏิบัติการสภาพแวดล้อมทางทะเล พิจารณาประชากรความแตกต่างของห้องปฏิบัติการในชุมชนเชื้อแบคทีเรีย Myeolchi jeot และ Saeu-jeot ของพวกเขาการอยู่รอดอาจจะลดลงอย่างมากโดยขึ้นอยู่กับการขึ้นความเข้มข้นเกลือ Weissella hellenica, sakei แลคโตบาซิลลัสถั่ว sakei และ graminis แลคโตบาซิลลัสที่แยกโดยทั่วไปจากตัวอย่างทั้ง jeotgal จึง อาจมีการยอมรับเกลือที่แข็งแรงในห้องปฏิบัติการแยก พวกเขามักจะพบในกิมจิเกาหลีนิยมหมักผัก (Kim et al., 2008 Shim และลี 2008) เพิ่ม Jeotgal เป็นรสเพื่อเพิ่มรสชาติของกิมจิจึง อาจจะเป็นแหล่งของห้องปฏิบัติการ แม้ว่าการดำรงอยู่ของห้องปฏิบัติการ jeotgal ได้ยืนยันนี้ jeotgal บทบาทของพวกเขาหมักได้ไม่ถูก elucidated ความเข้มข้นเกลือในjeotgal จะสูงเกินไปเพื่อสนับสนุนการเติบโตของห้องปฏิบัติการสปีชีส์ในสกุล Sporosarcina แยกต่างหากในสุดเลขจาก Myeolchi-jeot แต่พวกเขาไม่ได้แยกจาก Saeujeotพวก intolerant กับ saltlevels มากกว่า 10% NaCl (ตาราง 3),และไม่ต้องใช้ผลิต proteinase ถูกแยกต่างหากในงานวิจัยนี้ ที่แยกของโอ Sporosarcina สูงจำนวนไม่จำกัดตัวอย่างที่เลือก อึม และลี (ปี 1996) หมายเลขของวัดโอ staphylococcus ใน jeotgal โดยการนับจำนวน 40 ชนิดอาณานิคมที่ปรากฏใน mannitol เกลือ agar โอ staphylococcus ที่กว่า 100 CFU/ml พบจากตัวอย่าง jeotgal แต่พวกเขาไม่พบเลยในตัวอย่างอื่น ๆ การตรวจพบโอ staphylococcus ขึ้นอยู่กับ specimens เลือก rather กว่าบนชนิดจริง jeotgal นี้แนะนำที่ทั้งเมตริกซ์องค์ประกอบ และพารามิเตอร์หมักเล่นกำหนดบทบาทของจุลินทรีย์ระยะเวลาหมัก jeotgal ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นเกลือและอุณหภูมิการหมัก: jeotgal สองเดือนเกลือต่ำ (6e18%), และ jeotgal มีกี่ปีเนื้อหาเป็นเกลือสูง (มากกว่า 20%) รสชาติดีและรสชาติอาจพัฒนาได้ทีละน้อยในระหว่างการหมัก โดยหลายเอนไซม์ในระบบปฏิกิริยาและกระบวนการย่อยสลายของจุลินทรีย์ เป็นผลอาหารทะเลหมักประกอบด้วยจำนวนค่อนข้างสูงของอะมิโนกรดและผลิตภัณฑ์ย่อยสลายโปรตีนอาหารทะเล (Lee, 1989)จากการศึกษาปลา ซึ่งถูกผลิตขึ้นในทำนองเดียวกันกับjeotgal ไฮโตรไลซ์โปรตีนเป็นที่รู้จักกันถูกเหนี่ยวนำ โดย endogenousรติเอสในวัตถุดิบผลิต โดยชอบเกลือรติเอสแบคทีเรีย (Gildberg และทองไทย 2001) ตามที่งานวิจัยกิจกรรม autolytic ของ endogenous proteinases ในปลากะตัก กิจกรรม proteolytic ที่ลดลงกับเพิ่ม NaClความเข้มข้น และกิจกรรม autolytic เหลือ 25% NaCl ถูก52% ของค่าควบคุม (ไม่ใช้ NaCl) (Siringan และ al., 2006) รายงานนี้ขอสนับสนุนความคิดที่ว่า endogenous proteinases สามารถhydrolyze โปรตีนกล้ามเนื้อ แม้ที่ความเข้มข้นของเกลือสูงอย่างไรก็ตาม แบคทีเรียที่ชอบเกลือกี่ที่สามารถดำเนิน proteolysis ในเงื่อนไขสูงเกลือถูกแยกจากน้ำปลา Filobacillus spRF2-5 โดดเดี่ยวปลาในประเทศไทย ผลิตการแถproteinase ที่มีเสถียรภาพสูง 25% NaCl (Hiraga et al., 2005),Al. ร้อยเอ็ดกวน L. 110 / จุลชีววิทยาอาหาร 28 101e113 (2011)และ Virgibacillus sp. SK37 กับกิจกรรม caseinolytic 25% NaClนอกจากนี้ยังถูกแยกต่างหากในน้ำปลา (Sinsuwan et al., 2007) ในงานวิจัยในการเร่งความเร็วของการหมักน้ำปลาโดยใช้ proteinasesและแบคทีเรียเริ่มต้น วัฒนธรรม วัฒนธรรมเริ่มต้นที่เตรียมจากสองเพิ่มสายพันธุ์ของ Virgibacillus และต้องใช้ Staphylococcusแยกต่างหากเพื่อให้ปลากะตักที่ถูก hydrolyzed โดย proteases(Yongsawatdigul et al., 2007) วัฒนธรรม inoculated น้ำปลาไม่ proliferate แต่รักษาของประชากรใน 25% NaClเงื่อนไข มีการเพิ่มเนื้อหาในซอสปลา a-อะมิโนตรวจพบ โดยประเทศสตาร์ท ตัวอย่าง inoculated ด้วยระดับสูงของกรดไขมันระเหยที่ผลิตต้องใช้ Staphylococcusและแสดงลักษณะทางประสาทสัมผัสคล้ายกับระยะยาวหมักปลาเชิงพาณิชย์ เกิด proteolysis โดยแบคทีเรียที่ชอบเกลือและผู้แต่งรสชาติ โดยต้องใช้ Staphylococcusถูกแสดง โดยงานวิจัยนี้งานวิจัยของเรา แบคทีเรียที่ชอบเกลือนับ agar ธาตุอาหารประกอบด้วย 15% NaCl ไม่สูงพอที่จะพิจารณาให้เป็นการแหล่งที่มาหลักของรติเอส และเป็นโปรดิวเซอร์รติเอสอย่างมีระดับมี NaCl เนื้อหากิจกรรม proteolytic ในสื่อที่ประกอบด้วยกว่า 15%ไม่แยก ดังนั้น อาจใช้ไฮโตรไลซ์โปรตีนของ jeotgalหลักในการดำเนินการของ endogenous proteinases ที่เกี่ยวข้องกับสัตว์ทะเล และเพียงบางส่วนบนของแบคทีเรียที่ชอบเกลือ ในงานวิจัยนี้ ตระกูลนี้คัด และญาติที่พบเป็นสกุลหลักของ Myeolchi jeot และสกุล Staphylococcusมีวิภาคหลักของ Saeu-jeot สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ได้แยกต่างหากจากตัวอย่างทั้ง jeotgal แต่สัดส่วนของพวกเขาในการชุมชนเชื้อแบคทีเรียอาจได้รับอิทธิพลจากเมทริกซ์องค์ประกอบและหมักพารามิเตอร์ พืชสกุล Virgibacillusส่วนใหญ่เป็นอันดับสองในแบคทีเรีย cultivable ที่ใช้ร่วมกันชุมชน Myeolchi-jeot และการดำรงอยู่ของ Virgibacillusสายพันธุ์มีกิจกรรมรติเอสภายใต้เงื่อนไขสูงเกลือถูกแสดงในการศึกษาก่อนหน้า (Sinsuwan et al., 2007 Yongsawatdigulร้อยเอ็ด al., 2007) แม้ไม่มีสปีชีส์ในสกุล Virgibacillusแยกต่างหากจาก Saeu-jeot พวกเขาจะสามารถเติบโตในสูง-เกลือประกอบด้วยjeotgal และแสดงกิจกรรมรติเอส จำนวนสปีชีส์ในสกุล Staphylococcus โดดเดี่ยว Saeu jeot ถูกเกินไปใหญ่ไม่สนใจบทบาทของตนได้ใน jeotgal หมัก พวกเขายังแยกต่างหากจาก Myeolchi jeot เป็นแบคทีเรียที่โดดเด่น และจัดแสดงเจริญเติบโตในสื่อประกอบด้วย 20% NaCl สภาพของเกลือสูงห้ามกิจกรรมรติเอสของสายพันธุ์ Staphylococcus และแยกของต้องใช้สูงรติเอสผลิตยังไม่ได้รายงานอย่างไรก็ตาม ในการศึกษาของ Yongsawatdigul et al. (2007), การเนื้อหาของ a-อะมิโนน้ำปลา inoculated กับ Staphylococcus spได้สูงกว่าที่ inoculated กับสายพันธุ์ Virgibacillus ที่สอง มีเพิ่มเนื้อหา a-อะมิโนอาจแสดงหลักฐานโดยตรงผลิตรติเอส แต่แนะนำว่า รติเอสที่ทำงานภายใต้สภาพของเกลือสูง โอ Staphylococcus predominating ในอาจไม่เกี่ยวข้องกับอย่างมหาศาล proteolysis jeotgal แต่อาจเล่นบทบาทสำคัญในการหมัก jeotgal (เช่น เป็นผู้ผลิตต้องรส) แบคทีเรียในสกุลคัดและญาติของและสกุล Staphylococcus อาจมีสิ่งมีชีวิตสำคัญที่เกี่ยวข้องใน jeotgal หมัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สายพันธุ์ในจำพวก Pediococcus และ Pseudomonas
ถูกยังแยกได้บ่อยในการศึกษาก่อนหน้านี้
แต่ไม่พบในการศึกษา Pediococcus halophilus
ซึ่งแยกได้ในก่อนหน้าการศึกษา(คิม, et al, 1999a. ลี 1969; แซนด์และ Crisan, 1974)
ได้รับการจัดประเภทรายการใหม่เป็นT. halophilus และ Aerococcus (คอลลิน, et al, 1990).
urinaeequi ที่แยกได้จาก Saeu -jeot เป็นชื่อเดิม Pediococcus
urinaeequi (แมว et al., 2005) แม้ว่าเบาะแสสำหรับการมีส่วนร่วมของเอสพีพี Pediococcus
ในการทำให้สุก jeotgal
ได้รับการแนะนำเพียงห้าสายพันธุ์ในจำพวกTetragenococcus และ Aerococcus
ที่แยกได้จากตัวอย่าง jeotgal ในขณะที่ชื่อของ Pseudomonas spp
พบในการศึกษาก่อนหน้านี้ได้ jeotgal ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในระดับประเภทและสายพันธุ์ในประเภทที่ได้รับไม่ได้แยกในการศึกษาของเรา ดังนั้นสายพันธุ์ในจำพวก Pediococcus และ Pseudomonas อาจจะไม่ได้เป็นประชากรที่โดดเด่นมีส่วนร่วมในการหมักjeotgal ความแตกต่างระหว่างการศึกษาก่อนหน้าดังกล่าวข้างต้นและการศึกษาในปัจจุบันส่วนใหญ่เนื่องมาจากการแนะนำของการระบุสายวิวัฒนาการและความคลุมเครือของการระบุวิธีการแบบเดิมที่ต้องพึ่งพาลักษณะทางสรีรวิทยาและฟีโนไทป์. การแยกจาก LAB jeotgal แสดงให้เห็นการดำรงอยู่ของห้องปฏิบัติการในสภาพแวดล้อมทางทะเล เมื่อพิจารณาถึงความแตกต่างของประชากร LAB ในชุมชนของแบคทีเรีย Myeolchi-jeot และ Saeu-jeot ของพวกเขาอยู่รอดอาจจะลดลงอย่างมากขึ้นอยู่กับการแลกเปลี่ยนความเข้มข้นของเกลือ Weissella Hellenica, แลคโตบาซิลลัส sakei subsp sakei และ graminis แลคโตบาซิลลัสที่แยกได้ทั่วไปจากตัวอย่างjeotgal ทั้งสองจึงอาจจะมีความทนเค็มที่แข็งแกร่งในหมู่LAB แยก พวกเขาจะพบบ่อยในกิมจิผักดองที่นิยมเกาหลี (คิม et al, 2008;. ชิมและลี2008) Jeotgal จะถูกเพิ่มเป็นเครื่องปรุงรสในการปรับปรุงรสชาติของกิมจิจึงอาจจะเป็นแหล่งที่มาของห้องปฏิบัติการ แม้ว่าการดำรงอยู่ของLAB ใน jeotgal ได้รับการยืนยันในที่นี้บทบาทของพวกเขาใน jeotgal หมักไม่ได้รับการอธิบาย ความเข้มข้นของเกลือในjeotgal สูงเกินไปเพื่อรองรับการเติบโตของ LAB. สายพันธุ์ในประเภท Sporosarcina ที่แยกได้ในที่สูงสุดตัวเลขจากMyeolchi-jeot แต่พวกเขาก็ไม่ได้แยกจาก Saeujeot. พวกเขาแพ้ไป saltlevels มากขึ้นกว่า 10% โซเดียมคลอไรด์ ( ตารางที่ 3) และไม่มีความเครียดโปรผลิตที่แยกได้ในงานวิจัยนี้ แยกจำนวนมากของเอสพีพี Sporosarcina อาจจะมีการ จำกัดกลุ่มตัวอย่างที่เลือก อืมและลี (1996) วัดจำนวนของเชื้อStaphylococcus spp ใน 40 ชนิดของ jeotgal โดยการนับจำนวนของอาณานิคมที่ปรากฏบนอาหารเลี้ยงเชื้อเกลือแมนนิทอล Staphylococcus spp ที่กว่า 100 CFU / ml ถูกตรวจพบจากส่วนใหญ่ของกลุ่มตัวอย่าง jeotgal แต่พวกเขาไม่ได้ที่ทุกคนตรวจพบในตัวอย่างอื่นๆ การตรวจสอบของเชื้อ Staphylococcus spp ขึ้นอยู่กับการเลือกตัวอย่างมากกว่าอยู่กับชนิดที่แท้จริงของ jeotgal นี้แสดงให้เห็นว่าทั้งสองเมทริกซ์องค์ประกอบและพารามิเตอร์หมักเล่นการกำหนดบทบาทในชุมชนของจุลินทรีย์. ระยะเวลาการหมัก jeotgal ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นของเกลือและอุณหภูมิการหมัก: สองเดือนสำหรับ jeotgal ที่มีระดับต่ำเกลือ (6e18%) และไม่กี่ปีที่ผ่านมาสำหรับ jeotgal กับเนื้อหาเกลือสูง(มากกว่า 20%) รสชาติดีและรสชาติอาจจะค่อย ๆ พัฒนาระหว่างการหมักโดยเอนไซม์หลายปฏิกิริยาและกระบวนการของการย่อยสลายของจุลินทรีย์ เป็นผลให้อาหารทะเลหมักมีปริมาณที่ค่อนข้างสูงของอะมิโนกรดและผลิตภัณฑ์ที่ย่อยสลายของโปรตีนอาหารทะเล(ลี 1989). จากการศึกษาเกี่ยวกับน้ำปลาซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์ที่ผลิตในทำนองเดียวกันกับjeotgal, การย่อยสลายโปรตีนเป็นที่รู้จักกันที่จะเกิดจากภายนอกน้ำย่อยในวัตถุดิบเช่นเดียวกับโปรติเอสชอบเกลือที่ผลิตโดยแบคทีเรีย (Gildberg และทองไทย, 2001) ตามการวิจัยเกี่ยวกับกิจกรรมของเอนไซม์สลายภายนอกในแอนโชวี่อินเดีย, กิจกรรมโปรตีนโซเดียมคลอไรด์ลดลงด้วยการเพิ่มความเข้มข้นและกิจกรรมการสลายเหลือที่ 25% โซเดียมคลอไรด์เป็น 52% ของค่าการควบคุม (ไม่มีโซเดียมคลอไรด์) (Siringan et al., 2006) รายงานฉบับนี้ขอสนับสนุนความคิดที่ว่าเอนไซม์ภายนอกสามารถย่อยสลายโปรตีนกล้ามเนื้อแม้ในความเข้มข้นของเกลือสูง. อย่างไรก็ตามแบคทีเรียชอบเกลือไม่กี่คนที่สามารถดำเนินการใน proteolysis เงื่อนไขเกลือสูงที่แยกได้จากน้ำปลา Filobacillus Sp. RF2-5 ที่แยกได้จากน้ำปลาในประเทศไทยผลิตซีรีนโปรที่มีเสถียรภาพสูงที่25% โซเดียมคลอไรด์ (Hiraga et al., 2005), 110 ลิตรกวน et al, / อาหารวิทยา 28 (2011) 101e113 และ Virgibacillus SP SK37 กับกิจกรรม caseinolytic ที่ 25% โซเดียมคลอไรด์, ที่แยกได้ในน้ำปลา (Sinsuwan et al., 2007) ในงานวิจัยเกี่ยวกับการเร่งความเร็วของการหมักน้ำปลาโดยใช้เอนไซม์และวัฒนธรรมเริ่มต้นแบคทีเรียเชื้อจุลินทรีย์เริ่มต้นจัดทำขึ้นจากทั้งสองสายพันธุ์ของVirgibacillus และสายพันธุ์ที่ถูกเพิ่ม Staphylococcus แยกปลากะตักที่ถูกย่อยสลายโดยโปรตีเอส(Yongsawatdigul et al., 2007) วัฒนธรรมเชื้อน้ำปลาไม่ได้ แต่ยังคงเพิ่มจำนวนประชากรของพวกเขาในโซเดียมคลอไรด์ 25% สภาพ; การเพิ่มขึ้นของเนื้อหาอะมิโนในน้ำปลาที่ถูกตรวจพบโดยเริ่มต้นที่การฉีดวัคซีน ตัวอย่างเชื้อด้วยสายพันธุ์เชื้อ Staphylococcus ผลิตระดับที่สูงขึ้นของกรดไขมันระเหยและแสดงให้เห็นลักษณะทางประสาทสัมผัสที่คล้ายกับในระยะยาวหมักน้ำปลาในเชิงพาณิชย์ การเกิดขึ้นของ proteolysis โดยแบคทีเรียชอบเกลือและรสชาติก่อโดยสายพันธุ์เชื้อStaphylococcus ถูกแสดงให้เห็นโดยการวิจัยครั้งนี้. ในงานวิจัยของเรานับแบคทีเรียชอบเกลือในอาหารเลี้ยงเชื้อที่มี 15% โซเดียมคลอไรด์ไม่สูงพอที่จะพิจารณาให้เป็นแหล่งที่มาของโปรติเอสและผู้ผลิตโปรติเอสจัดแสดงกิจกรรมโปรตีนในสื่อที่มีมากกว่า 15% เนื้อหาโซเดียมคลอไรด์เป็นไม่ได้แยก ดังนั้นการย่อยโปรตีนของ jeotgal อาจอาศัยส่วนใหญ่ในการกระทำของเอนไซม์ภายนอกที่เกี่ยวข้องกับสัตว์ทะเลและเพียงบางส่วนในบรรดาของแบคทีเรียชอบเกลือ ในงานวิจัยนี้สกุล Bacillus และญาติที่ถูกตรวจพบว่าเป็นจำพวกที่สำคัญของMyeolchi-jeot และ Staphylococcus คือเป็นส่วนประกอบที่สำคัญของSaeu-jeot สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ถูกแยกได้จากตัวอย่าง jeotgal ทั้งสอง แต่สัดส่วนของพวกเขาในชุมชนแบคทีเรียอาจจะได้รับอิทธิพลจากเมทริกซ์องค์ประกอบและพารามิเตอร์การหมัก ประเภท Virgibacillus ที่ใช้ร่วมกันส่วนใหญ่เป็นอันดับสองในแบคทีเรียเพาะปลูกของชุมชน Myeolchi-jeot และการดำรงอยู่ของ Virgibacillus สายพันธุ์ที่มีกิจกรรมโปรติเอสภายใต้เงื่อนไขเกลือสูงได้รับการแสดงในการศึกษาก่อนหน้า (Sinsuwan et al, 2007;. Yongsawatdigul., et al, 2007) แม้ว่าสายพันธุ์ในประเภท Virgibacillus ไม่ได้แยกออกจากSaeu-jeot พวกเขาจะสามารถที่จะเติบโตในที่มีเกลือสูงjeotgal และแสดงกิจกรรมโปรติเอส จำนวนของสายพันธุ์ในเชื้อ Staphylococcus ประเภทที่แยกได้จาก Saeu-jeot เกินไปขนาดใหญ่ที่จะไม่สนใจบทบาทของพวกเขาในการหมักjeotgal พวกเขาถูกแยกจาก Myeolchi-jeot แบคทีเรียที่โดดเด่นและแสดงการเจริญเติบโตในสื่อที่มีโซเดียมคลอไรด์20% เงื่อนไขเกลือสูงยับยั้งกิจกรรมโปรติเอสสายพันธุ์เชื้อ Staphylococcus และแยกสูงน้ำย่อยผลิตสายพันธุ์ที่ยังไม่ได้รับรายงาน. อย่างไรก็ตามในการศึกษาของ Yongsawatdigul et al, (2007) ที่เนื้อหาอะมิโนน้ำปลาเชื้อด้วยStaphylococcus sp. จำนวนสูงกว่าเชื้อที่มีสองสายพันธุ์Virgibacillus เพิ่มขึ้นในเนื้อหาอะมิโนอาจไม่แสดงหลักฐานโดยตรงของการผลิตโปรติเอสแต่มันก็แสดงให้เห็นว่าโปรติเอสที่ทำงานภายใต้เงื่อนไขเกลือสูง Staphylococcus spp ประกอบในjeotgal อาจจะไม่เกี่ยวข้องกับการอย่างมหาศาลใน proteolysis แต่อาจจะเล่นบทบาทที่สำคัญในการหมักjeotgal (ตัวอย่างเช่นผู้ผลิตของรสชาติที่พึงประสงค์) แบคทีเรียในสกุล Bacillus และญาติและสกุลStaphylococcus อาจจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่สำคัญที่เกี่ยวข้องในการหมักjeotgal

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชนิดใน 3 สกุล Pseudomonas และยัง
บ่อยที่แยกได้ในการศึกษาก่อนหน้านี้ แต่ไม่ได้ถูกตรวจพบในการศึกษานี้

3 halophilus ซึ่งถูกแยกในก่อนหน้านี้
Studies ( Kim et al . , 1999a ; ลี , 1969 ; Sands และ คริซาน , 1974 ) ,
งวดเป็น ต. halophilus ( คอลลินส์ et al . , 1990 ) และ aerococcus
urinaeequi saeu Jeot , แยกจาก ,คือเดิมชื่อเป็น 3
urinaeequi ( ฟิลิส et al . , 2005 ) แม้ว่าข้อมูลสําหรับ
3 spp . ในการ jeotgal สุกได้
แนะนำเพียง 5 สายพันธุ์ในสกุล tetragenococcus aerococcus
และที่แยกได้จากทั้งสอง jeotgal ตัวอย่าง ในขณะเดียวกัน ชื่อของ Pseudomonas spp . พบ

jeotgal ในการศึกษาก่อนหน้านี้ได้ไม่ได้รับการเปลี่ยนแปลงในระดับสกุล ,และชนิดในที่สกุลคือ
ไม่โดดเดี่ยวในการศึกษาของเรา ดังนั้น , ชนิดใน 3 สกุลและอาจไม่ได้รับของ

jeotgal ประชากรเด่นเกี่ยวข้องในการหมัก ความแตกต่างระหว่าง
ดังกล่าวการศึกษาก่อนหน้านี้และการศึกษาส่วนใหญ่จากการแนะนำของตัว

ยืนยันและความคลุมเครือของวิธีการทั่วไปที่ต้องพึ่งพา

การแยกและคุณสมบัติทางสรีรวิทยาลักษณะ แลป จาก jeotgal แสดงให้เห็นการดำรงอยู่ของห้องปฏิบัติการใน
สิ่งแวดล้อมทางทะเล การพิจารณาความแตกต่างของประชากร Lab
ในชุมชนของเชื้อแบคทีเรียและ myeolchi Jeot saeu Jeot การอยู่รอดของพวกเขา
อาจจะลดลงอย่างมากขึ้นอยู่กับ
ที่มีความเข้มข้นของเกลือweissella hellenica , Lactobacillus sakei
subsp . sakei และ Lactobacillus ที่แยกได้จากทั้ง graminis ทั่วไป
jeotgal ตัวอย่างซึ่งจะได้แข็งแรงทนเกลือ
ระหว่างแยกแล็ป พวกเขาจะพบบ่อยในกิมจิ คนเกาหลีนิยมหมักผัก
( Kim et al . , 2008 ; ชิมและ
ลี , 2008 ) jeotgal เพิ่มเป็นเครื่องปรุงรส เพื่อปรับปรุงรสชาติของ
กิมจิ และดังนั้นจึง อาจเป็นแหล่งของแล็บ ถึงแม้ว่าการดำรงอยู่ของ
ในฝัน jeotgal ได้รับการยืนยันในเรื่องนี้ บทบาทของพวกเขาใน jeotgal
หมักได้ทำการ . ความเข้มข้นเกลือใน
jeotgal สูงเกินไป เพื่อรองรับการเติบโตของห้องปฏิบัติการ
ชนิดในสกุล sporosarcina แยกในสูงสุด
ตัวเลขจาก myeolchi Jeot แต่พวกเขาไม่ได้แยกจาก saeujeot .
พวกเขาแพ้ให้ saltlevels มากกว่า 10 % NaCl ( ตารางที่ 3 ) ,
และไม่มีโปรผลิตสายพันธุ์ที่แยกได้ในการวิจัยนี้
แยกจำนวนของ sporosarcina spp . สามารถถูก จำกัด ให้การเลือกตัวอย่าง เอ่อ และ ลี ( 1996 ) วัดตัวเลข
Staphylococcus spp . ใน 40 ชนิดของ jeotgal โดยการนับจำนวนโคโลนีที่ปรากฏบน
MA .Staphylococcus spp . ที่
100 cfu / ml และตรวจพบจากตัวอย่างส่วนใหญ่ jeotgal แต่พวกเขาไม่พบ
ทั้งหมดในตัวอย่างอื่น ๆ การตรวจหาเชื้อ Staphylococcus spp .
ขึ้นอยู่กับการเลือกตัวอย่างมากกว่า
บนจริงประเภท jeotgal . นี้แสดงให้เห็นว่าทั้งสองเมทริกซ์
องค์ประกอบและการหมักพารามิเตอร์เล่นกำหนดบทบาทในชุมชนจุลินทรีย์
ระยะเวลาของการหมัก jeotgal ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นและอุณหภูมิการหมักเกลือ
: สองเดือน jeotgal
ระดับเกลือต่ำ ( 6e18 % ) และไม่กี่ปีสำหรับ jeotgal กับ
ปริมาณเกลือสูง ( มากกว่า 20 % ) รสชาติดีและกลิ่นรสอาจ
ต้องค่อยๆพัฒนา ระหว่างการหมัก โดยหลายปฏิกิริยาเอนไซม์
และกระบวนการของการย่อยสลายของจุลินทรีย์ เป็นผล
อาหารทะเลหมักมีปริมาณที่ค่อนข้างสูงของกรดอะมิโน
และการสลายตัวของพลาสติกโปรตีน อาหารทะเล ( ลี , 1989 ) .
จากการศึกษาในน้ำปลาที่ผลิตเดียวกัน

jeotgal การย่อยโปรตีน , เป็นที่รู้จักกันเป็นการภายใน
ติในวัตถุดิบ ตลอดจนสามารถผลิตโดยแบคทีเรียชอบเค็ม
( gildberg และ เกสต์ , 2001 ) ตาม
งานวิจัยเกี่ยวกับกิจกรรมภายใน autolytic proteinases ใน
กราฟบริบูรณ์ กิจกรรมจำเพาะลดลงเมื่อเพิ่มความเข้มข้นของเกลือ
และตกค้าง autolytic กิจกรรม 25 โซเดียมคลอไรด์คือ
52 ค่าควบคุม ( ไม่เติม ) ( siringan et al . , 2006 ) รายงานนี้
ขอสนับสนุนความคิดที่ว่าใน proteinases อาจ
ย่อยโปรตีนกล้ามเนื้อ แม้ที่ความเข้มข้นเกลือสูง
อย่างไรก็ตามไม่กี่ชั่น แบคทีเรียที่สามารถดำเนินการโปรตีโ ลซิสใน
เงื่อนไขเกลือสูงที่แยกได้จากปลา filobacillus
rf2-5 sp . ที่แยกได้จากปลาในไทย ผลิตเอนไซม์โปรติเนสที่
ที่อุณหภูมิ 25 % NaCl ( hiraga et al . , 2005 ) ,
110 ลิตร กวน et al . จุลชีววิทยาทางอาหาร / 28 ( 2011 ) 101e113
virgibacillus sp . และ sk37 กับกิจกรรม caseinolytic 25 % NaCl
ก็แยกได้ในน้ำปลา ( ประเสริฐ et al . , 2007 ) ในการวิจัย
เมื่อเร่งความเร็วของการหมักน้ำปลาโดยใช้เชื้อแบคทีเรียและ proteinases
จุลินทรีย์เริ่มต้น , เริ่มต้นจากสองวัฒนธรรม เตรียม virgibacillus
สายพันธุ์และแบคทีเรียสายพันธุ์เพิ่ม
แยกแอนโชวี่ที่ถูกย่อยโดย proteases
( yongsawatdigul et al . , 2007 ) การปลูกเชื้อในวัฒนธรรม
น้ำปลาไม่ได้เพิ่มจำนวนประชากรของตน แต่ยังคงใน 25 % NaCl
เงื่อนไข ; เพิ่มขึ้นใน a-amino เนื้อหาในปลา ซอสคือ
ตรวจโดยเริ่มต้น Inoculations . ตัวอย่างการใส่เชื้อ Staphylococcus สายพันธุ์ผลิตระดับสูงของกรดไขมันระเหย
และมีลักษณะทางประสาทสัมผัสที่คล้ายกับระยะยาว
ปลาเชิงพาณิชย์หมักซอส การเกิดโดย
โปรตีโ ลซิสแบคทีเรียชอบเจริญรสสร้างโดยแบคทีเรียสายพันธุ์

) แสดงโดยการวิจัย ในการวิจัยของเรานับแบคทีเรียชอบเค็มบนอาหารเลี้ยงเชื้อสารอาหาร
ประกอบด้วย 15 โซเดียมคลอไรด์ไม่สูงพอที่จะพิจารณาพวกเขาเป็น
แหล่งที่มาหลักของโปรและโปรติเอสผู้ผลิตจัดแสดง
กิจกรรมในสื่อที่มีโปรตีนมากกว่าเนื้อหา NaCl 15% คือ
แยกไม่ได้ ดังนั้นการย่อยโปรตีน jeotgal อาจอาศัย
ส่วนใหญ่ในการกระทำของ proteinases ภายในที่เกี่ยวข้องกับ
สัตว์ทะเลและบางส่วนของเอนไซม์ที่แบคทีเรีย ใน
การวิจัยจีนัส Bacillus และญาติของมันถูกตรวจพบโดย
สกุลหลักของ myeolchi Jeot และชนิด Staphylococcus
เป็นองค์ประกอบหลักของ saeu Jeot . สิ่งมีชีวิตเหล่านี้
ที่แยกได้จากทั้งสอง jeotgal ตัวอย่าง แต่สัดส่วนของตนใน
ชุมชนแบคทีเรียอาจได้รับอิทธิพลจากองค์ประกอบของเมทริกซ์
และพารามิเตอร์การหมัก สกุล virgibacillus
แบ่งปันส่วนที่สองที่ใหญ่ที่สุดในชุมชนแบคทีเรีย
เพาะปลูกของ myeolchi Jeot และการดำรงอยู่ของ virgibacillus
สายพันธุ์มีกิจกรรมเอนไซม์โปรตีเอสภายใต้เงื่อนไขเกลือสูง
แสดงในการศึกษาก่อนหน้านี้ ( ประเสริฐ et al . , 2007 ; yongsawatdigul
et al . , 2007 ) แม้จะสปีชีส์ในสกุล virgibacillus ไม่ได้
ที่แยกได้จาก saeu Jeot , พวกเขาจะสามารถที่จะเติบโตในที่มีเกลือสูง
jeotgal และจัดแสดงกิจกรรมโปรติเอส จํานวน
ชนิดในสกุลเชื้อที่แยกได้จาก saeu Jeot ด้วย
ขนาดใหญ่ไม่สนใจบทบาทที่เป็นไปได้ของพวกเขาใน jeotgal หมัก พวกเขา
ยังแยกจาก myeolchi Jeot เป็นเด่นแบคทีเรียและมีการเจริญเติบโตในสื่อที่มี 20%
เกลือ ภาวะเกลือสูงสามารถยับยั้งกิจกรรมของเอนไซม์โปรติเอส

แยกแบคทีเรียสายพันธุ์และสายพันธุ์สูงที่ผลิตเอนไซม์โปรติเอสไม่ได้ถูกรายงาน .
แต่ในการศึกษา yongsawatdigul et al . ( 2007 ) ,
a-amino เนื้อหาของเชื้อ Staphylococcus sp .
กับน้ำปลาสูงกว่าที่ใส่ virgibacillus สองสายพันธุ์ การเพิ่มเนื้อหาใน a-amino

อาจไม่แสดงหลักฐานโดยตรงของการผลิตโปรติเอส แต่มันแสดงให้เห็นว่ามันสามารถทำงานภายใต้เงื่อนไข
เกลือสูง และ Staphylococcus spp . predominating ใน
jeotgal อาจจะมหาศาลเกี่ยวข้องกับโปรตีโ ลซิส แต่อาจเล่น
บทบาทสำคัญใน jeotgal หมัก ( ตัวอย่าง เช่น ผู้ผลิต
รสชาติที่ถูกใจ ) แบคทีเรียในจีนัส Bacillus และญาติของมัน
และสกุลเชื้ออาจเป็นหลักที่เกี่ยวข้องกับการหมัก jeotgal
ในสิ่งมีชีวิต