This study examined whether the per

This study examined whether the perception of, and preference for, varying levels of sucrose in water, orange juice, custard and biscuit were related to dietary intakes of sugar and sweet foods in 69 Caucasian Australian and 63 Malaysian university students living in Australia. The two ethnic groups were equally able to discriminate the relative differences in sucrose concentration among the test samples, and a similar percentage of each group were sweetness likers or dislikers. Some significant differences between the ethnic groups' sweetness intensity and preference ratings were observed, but the differences were food-specific and were not always apparent for the same sucrose level in the different test foods. Within each ethnic group, more subjects had greater difficulty discriminating different sucrose levels in a solid, high fat biscuit. The Australian group had higher mean liking ratings than the Malaysian group for the orange juice and biscuit samples. However, both groups preferred similar levels of sucrose in the juice, custard and biscuit, which were similar to the amounts of sucrose present in current commercial products. The hedonic response pattern to the sucrose solution was not a good predictor of the hedonic responses to the other test stimuli, which indicates that preferred levels of sweetness are food-specific. Sweetness intensity ratings were not significantly associated with any of the dietary intake variables or bitterness ratings to 6-n-propylthiouracil. However, subjects who preferred higher levels of sucrose in the test stimuli tended to have higher dietary intakes of sugar and sweet foods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้ตรวจสอบว่าการรับรู้ของ เล็กซิงตัน แตกต่างกันที่ระดับของซูโครสในน้ำ น้ำส้ม สังขยา และขนมเกี่ยวข้องกับภาคอาหารอาหารน้ำตาลและความหวานในออสเตรเลีย 69 คอเคซัสและนักศึกษามหาวิทยาลัยมาเลเซีย 63 ที่อาศัยอยู่ในออสเตรเลีย ชนสองได้เท่าเทียมกันสามารถเหยียดต่างสัมพัทธ์ของซูโครสความเข้มข้นในตัวอย่างทดสอบ และเปอร์เซ็นต์ของแต่ละกลุ่มคล้ายกันมีความหวานหอม likers หรือ dislikers ได้สังเกตความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มชาติพันธุ์ความเข้มความหวานหอมและจัดอันดับความสำคัญ แต่ความแตกต่างได้เฉพาะอาหารเสมอไม่ชัดเจนสำหรับเทียมซูโครสในอาหารทดสอบที่แตกต่างกันไป ภายในแต่ละกลุ่มชาติพันธุ์ วิชาเพิ่มเติมได้มากกว่าระดับความยากรับการจำแนกต่าง ๆ ซูโครสในขนมไขมันเป็นของแข็ง สูง กลุ่มออสเตรเลียได้ใจกว่ากลุ่มมาเลเซียสำหรับน้ำส้มและขนมตัวอย่างการจัดอันดับเฉลี่ยสูงกว่า อย่างไรก็ตาม ทั้งสองกลุ่มต้องการระดับคล้ายของซูโครสในน้ำ สังขยา และ ขนม ซึ่งคล้ายกับจำนวนของซูโครสในผลิตภัณฑ์ทางการค้าปัจจุบัน รูปแบบการตอบสนอง hedonic โซลูชันซูโครสไม่ predictor ดีของการตอบรับอื่น ๆ ทดสอบสิ่งเร้า hedonic ซึ่งบ่งชี้ว่า ระดับการรู้สึเป็นอาหารเฉพาะ จัดอันดับความเข้มความหวานหอมอย่างมีนัยสำคัญที่เกี่ยวข้องกับตัวแปรการบริโภคอาหารหรือรสขมจัดอันดับให้ 6-n-propylthiouracil ไม่ได้ อย่างไรก็ตาม เรื่องที่ต้องการระดับสูงของซูโครสในสิ่งเร้าการทดสอบ มีแนวโน้มให้ภาคสูงกว่ากากน้ำตาลและอาหารหวาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้การตรวจสอบว่าการรับรู้ของและการตั้งค่าสำหรับที่แตกต่างกันระดับของน้ำตาลซูโครสในน้ำน้ำส้มคัสตาร์และบิสกิตที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคอาหารของน้ำตาลและอาหารหวานใน 69 คนผิวขาวและออสเตรเลีย 63 นักศึกษามหาวิทยาลัยมาเลเซียที่อาศัยอยู่ในประเทศออสเตรเลีย ทั้งสองกลุ่มชาติพันธุ์ได้อย่างเท่าเทียมกันสามารถที่จะแยกแยะความแตกต่างเมื่อเทียบกับในความเข้มข้นของน้ำตาลซูโครสในหมู่ตัวอย่างทดสอบและร้อยละที่คล้ายกันของแต่ละกลุ่มมีความหวานหรือ likers dislikers ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างความหวานกลุ่มชาติพันธุ์ 'ความรุนแรงและการให้คะแนนความพึงพอใจพบ แต่ความแตกต่างของอาหารที่เฉพาะเจาะจงและไม่เคยเห็นได้ชัดสำหรับระดับน้ำตาลซูโครสเดียวกันในการทดสอบอาหารที่แตกต่างกัน ภายในกลุ่มชาติพันธุ์แต่ละวิชามากขึ้นมีความยากลำบากมากขึ้นจำแนกระดับน้ำตาลซูโครสแตกต่างกันในของแข็งบิสกิตที่มีไขมันสูง กลุ่มที่ออสเตรเลียมีสูงกว่าค่าเฉลี่ยการให้คะแนนความชอบกว่ากลุ่มประเทศมาเลเซียสำหรับน้ำส้มและตัวอย่างบิสกิต อย่างไรก็ตามทั้งสองกลุ่มที่ต้องการในระดับที่คล้ายกันของน้ำตาลซูโครสในน้ำผลไม้, คัสตาร์และบิสกิตซึ่งมีความคล้ายคลึงกับปริมาณของน้ำตาลซูโครสในปัจจุบันผลิตภัณฑ์ในเชิงพาณิชย์ในปัจจุบัน รูปแบบการตอบสนองความชอบเพื่อแก้ปัญหาน้ำตาลไม่ได้เป็นปัจจัยบ่งชี้ที่ดีของการตอบสนองความชอบที่จะกระตุ้นการทดสอบอื่น ๆ ซึ่งบ่งชี้ว่าระดับที่ต้องการของความหวานเป็นอาหารที่เฉพาะเจาะจง หวานจัดอันดับความรุนแรงไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญที่เกี่ยวข้องกับใด ๆ ของตัวแปรการบริโภคสารอาหารหรือการให้คะแนนความขมขื่น 6-n-propylthiouracil แต่วิชาที่ชอบระดับที่สูงขึ้นของน้ำตาลซูโครสในการกระตุ้นการทดสอบมีแนวโน้มที่จะมีการบริโภคอาหารที่สูงขึ้นของน้ำตาลและอาหารหวาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษานี้ตรวจสอบว่า การรับรู้ และการตั้งค่าสำหรับระดับที่แตกต่างของซูโครสในน้ำเปล่า น้ำส้มคั้น สังขยา และบิสกิต มีความสัมพันธ์กับการบริโภคอาหารของน้ำตาลและอาหารหวานใน 69 ผิวขาวชาวออสเตรเลียและนักเรียน 63 มาเลเซียมหาวิทยาลัย อาศัยอยู่ในออสเตรเลียสองกลุ่มชาติพันธุ์สามารถแยกแยะความแตกต่างอย่างสัมพัทธ์ในความเข้มข้นซูโครสในตัวอย่างทดสอบ และเปอร์เซ็นต์ที่คล้ายคลึงกันของแต่ละกลุ่ม likers ความหวานหรือ dislikers . มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างกลุ่มชาติความหวานเข้มและคะแนนความชอบที่พบ ,แต่ความแตกต่างคือ อาหารที่เฉพาะเจาะจงและมีไม่ได้เสมอที่ชัดเจนสำหรับระดับซูโครสเดียวกันในอาหารทดสอบที่แตกต่างกัน ภายในแต่ละกลุ่มชาติพันธุ์ คนยิ่งมีความยากลำบากมากขึ้นจำแนกระดับซูโครสแตกต่างกันในของแข็ง ขนมไขมันสูง กลุ่มออสเตรเลียที่สูงขึ้นหมายถึงชอบอันดับสูงกว่า กลุ่มชาวมาเลเซียในน้ำส้มและตัวอย่างบิสกิต อย่างไรก็ตามทั้งกลุ่มมากกว่าระดับที่คล้ายกันของน้ำตาลซูโครสในน้ำหวาน คัสตาร์ด และขนม ซึ่งมีความคล้ายคลึงกับปริมาณของซูโครส มีอยู่ในปัจจุบันผลิตภัณฑ์เชิงพาณิชย์ รูปแบบการตอบสนองความเพลิดเพลินกับซูโครส โซลูชั่น ไม่ทำนายที่ดีของการตอบสนองต่อสิ่งเร้าอื่น ๆคือ ทดสอบ ซึ่งบ่งชี้ว่า ต้องการระดับความหวานเป็นอาหารที่เฉพาะเจาะจงการจัดอันดับเข้มหวาน ไม่มีความสัมพันธ์กับตัวแปรของการบริโภคอาหารหรือจัดอันดับความขมขื่นให้ 6-n-propylthiouracil . อย่างไรก็ตาม กลุ่มผู้ที่ต้องการระดับที่สูงขึ้นของน้ำตาลซูโครสในสิ่งเร้าทดสอบมีแนวโน้มสูงกว่าอาหารระหว่างน้ำตาลและอาหารหวาน