Book 1 Chapter 20: Kill the vice-ch

Book 1 Chapter 20: Kill the vice-chieftain!

Bai Yunfei’s expression changed repeatedly. He had not expected the existence of these people in the stronghold.

However, he did not find this strange either. There were several hundred bandits in the entire stronghold. Those vicious bandits could not always wash their own clothes and cook their own meals, therefore it was not unusual to see abducted women in the stronghold. Only he had overlooked this problem all along.

Now to think about it, this should be the reason why that bandit group he had encountered last time had kidnapped those women after destroying a village.

Bai Yunfei estimated the time for a while and said: “Don’t worry. Since I already know, I’ll definitely rescue all of you. Now, take me to the place where they are locked up first. I need to learn a bit about the situation.”

Guided by the middle-aged woman, Bai Yunfei arrived at a shabby building that looked like a prison cell. Unexpectedly, there were no guards at the entrance, and the door seemed to be unlocked too.

Even before getting close to it, Bai Yunfei heard lewd laughs of a good several men and sounds of women pleading coming from inside.

His expression changed, but the middle-aged woman seemed to be used to this, distress showing up in her eyes: “They’ve come again. Recently these bandits have been living in fear all day long. There’s nowhere for them to go to vent their frustration so they have tortured them twice as much as before…”

“Was it… because of me? Because I put these bandits under pressure, they have tortured them twice as much?” Bai Yunfei went into a trance for a moment. There was an indescribable feeling in his heart.

Suddenly he raised his head and his body turned into a blur, rushing into the room.

The moment he entered the room, he saw clearly the situation inside. The chamber was divided into five identical prison cells. In each cell, there were nearly ten women in a corner of the walls, huddling together while trembling.

In the cell nearest Bai Yunfei, six bandits with repulsive naked bodies were gathering around several young women and tearing at their already tattered clothes.

With their backs facing the door, the bandits simply did not notice that someone else had come in. Bai Yunfei’s expression was somewhat distorted, his fury seemingly rushing out of his eyes. In the blink of an eye, he charged up to the back of a bandit and thrust the Glacial Pricker in his hand into that man’s heart without hesitation!

To avoid horrifying the women at the scene, Bai Yunfei did not kill the six bandits in an overly bloody way. They all died from a stab to the heart in almost the blink of an eye.

The women seemed to be scared out of their wits by this sudden event. They all looked at Bai Yunfei in stupefaction with dropped jaws.

Right at this moment, that middle-aged women also walked in. Seeing Bai Yunfei throwing the six bandit corpses into a pile like throwing trash, she trembled slightly, but she reacted very fast by hurriedly walking up to Bai Yunfei’s side and saying in a low voice to those women: “Don’t make a sound, everybody! Don’t be afraid! This person has come to rescue us!”

She seemed to be influential among these women. At least what she had said made them loosen up. After understanding the situation, they even began to discuss with each other in low voices somewhat excitedly while often glancing stealthily at Bai Yunfei with expressions containing traces of hope and fear.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนังสือ 1 บทที่ 20: ฆ่าหัวหน้าเผ่ารองเปลี่ยนนิพจน์ไบ Yunfei หลายครั้ง นอกจากนี้เขาไม่ได้คาดการดำรงอยู่ของคนเหล่านี้ในฐานมั่นอย่างไรก็ตาม เขาไม่พบผิดปกตินี้อย่างใดอย่างหนึ่ง มีโจรหลายร้อยในปราการทั้ง เหล่าโจรชั่วร้ายสามารถไม่เคยซักผ้าเอง และปรุงอาหารเอง ดังนั้น ก็ไม่แปลกที่จะเห็นผู้หญิงโกนในปราการ เพียง เขาได้มองข้ามปัญหานี้ตลอดตอนนี้ จะคิดเกี่ยวกับมัน นี้ควรจะเหตุผลทำไมกลุ่มโจรที่เขาได้พบครั้งสุดท้ายมีการลักพาตัวผู้หญิงหลังการทำลายหมู่บ้านไบ Yunfei ประมาณเวลาครู่หนึ่ง และกล่าวว่า: "ไม่ต้องกังวล เพราะผมรู้อยู่แล้ว ฉันจะแน่นอนช่วยทุกท่าน ตอนนี้ พาฉันไปยังสถานที่ที่พวกเขาจะถูกล็อคไว้ก่อน ฉันต้องการเรียนรู้เล็กน้อยเกี่ยวกับสถานการณ์"นำ โดยผู้หญิงวัยกลางคน ไบ Yunfei มาถึงที่อาคารโทรมที่ดูเหมือนเซลล์คุก โดยไม่คาดคิด มียามไม่มีทางเข้า และดูเหมือนประตูจะปลดล็อคเกินไปก่อนได้รับใกล้เคียงกับมัน ไบ Yunfei ได้ยินหัวเราะลามกของดีหลายคนและเสียงของผู้หญิงร้องมาจากภายในเปลี่ยนนิพจน์ของเขา แต่ผู้หญิงวัยกลางคนที่ดูเหมือนจะ ใช้ทุกข์นี้ ปรากฏในดวงตาของเธอ: "พวกเขามาอีก ล่า โจรเหล่านี้มาอยู่กลัวตลอดทั้งวัน ไม่มีสำหรับพวกเขาเพื่อไประบายความยุ่งยากของพวกเขาเพื่อให้พวกเขามีทรมานได้มากเป็นสองเท่าเป็นก่อน... ""ไหร่มัน... เพราะฉัน เพราะผมใส่โจรเหล่านี้ภายใต้ความดัน พวกเขามีทรมานพวกเขาเป็นสองเท่าหรือไม่" ไบ Yunfei เข้าภวังค์ไปครู่หนึ่ง ความรู้สึกที่ถ่ายทอดในใจได้ทันใดนั้นเขายกศีรษะและร่างกายของเขากลายเป็นภาพเบลอ วิ่งในห้องในขณะที่เขาป้อนห้อง เขาเห็นชัดเจนสถานการณ์ภายใน ห้องถูกแบ่งออกเป็นห้าเหมือนคุกเซลล์ ในแต่ละเซลล์ ได้เกือบสิบผู้หญิงในมุมของผนัง huddling กันขณะสั่นในเซลล์ใกล้ไบ Yunfei โจรหกกับร่างเปลือยที่ผลักได้รวบรวมหญิงสาวหลายรอบ และฉีกที่ผ้าแล้ว tatteredกับหลังหันหน้าไปทางประตู โจรเพียงไม่ไม่แจ้งให้ทราบว่า คนอื่นมาใน ไบ Yunfei นิพจน์ถูกค่อนข้างผิดเพี้ยน ความโกรธของเขาดูเหมือนวิ่งจากตาของเขา ในพริบตา เขาคิดถึงด้านหลังของโจร และแทง Pricker น้ำแข็งในมือของเขาลงในหัวใจของผู้ชายคนนั้นโดยไม่ลังเลเพื่อหลีกเลี่ยงการ horrifying ของผู้หญิงในฉาก Bai Yunfei ไม่ฆ่าโจรหกในทางเลือดมากเกินไป พวกเขาทั้งหมดเสียชีวิตจากแทงใจในพริบตาเกือบผู้หญิงดูเหมือนจะกลัวจากปัญญาของพวกเขา โดยเหตุการณ์นี้อย่างฉับพลัน พวกเขาทั้งหมดเข้าดูไบ Yunfei ใน stupefaction กรรไกรกระตุกอยู่ในขณะนี้ ที่ผู้หญิงวัยกลางคนยังเดินเข้าใน เห็นไบ Yunfei โยนศพโจรหกลงกองเช่นโยนถังขยะ ที่เธอ trembled เล็กน้อย แต่เธอปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยรีบเดินขึ้นไปด้านไบ Yunfei และพูดเสียงต่ำเพื่อผู้หญิง: "ไม่ทำให้เสียง ทุกคน ไม่ต้องกลัว คนนี้ได้มาช่วยชีวิตเรา"เธอดูเหมือนจะมีอิทธิพลต่อผู้หญิงเหล่านี้ อย่างน้อยเธอก็บอกว่า ทำให้พวกเขาคลายขึ้น หลังจากที่เข้าใจสถานการณ์ พวกเขายังเริ่มหารือกันในเสียงต่ำค่อนข้างพลุกพล่านพอขณะมักจะดูลอบที่ Bai Yunfei กับนิพจน์ที่ประกอบด้วยร่องรอยของความหวังและความกลัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เล่ม 1 บทที่ 20: ฆ่ารองหัวหน้าแสดงออกตากใบ Yunfei เปลี่ยนซ้ำแล้วซ้ำอีก เขาไม่ได้คาดหวังการดำรงอยู่ของคนเหล่านี้ในที่กำบังเข้มแข็ง. แต่เขาไม่พบนี้แปลกอย่างใดอย่างหนึ่ง มีหลายร้อยโจรในที่มั่นทั้งเป็น เหล่าโจรชั่วร้ายอาจไม่เคยซักเสื้อผ้าของตัวเองและปรุงอาหารของตัวเองดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องผิดปกติที่จะเห็นผู้หญิงที่ถูกลักพาตัวในที่กำบังเข้มแข็ง เพียง แต่เขาได้มองข้ามปัญหานี้มาตลอด. ตอนนี้คิดเกี่ยวกับมันนี้ควรจะเป็นเหตุผลที่ว่ากลุ่มโจรที่เขาเคยพบครั้งสุดท้ายที่ได้ลักพาตัวผู้หญิงเหล่านั้นหลังจากทำลายหมู่บ้าน. ตากใบ Yunfei เวลาโดยประมาณในขณะที่และกล่าวว่า " ไม่ต้องกังวล เพราะผมรู้อยู่แล้วว่าผมจะช่วยคุณทุกคน ตอนนี้พาฉันไปยังสถานที่ที่พวกเขาจะถูกล็อคขึ้นเป็นครั้งแรก ฉันต้องการที่จะเรียนรู้เล็กน้อยเกี่ยวกับสถานการณ์. " โดยการชี้นำของหญิงวัยกลางคนตากใบ Yunfei มาถึงที่อาคารโทรมที่ดูเหมือนขัง โดยไม่คาดคิดมียามที่ประตูทางเข้าไม่ได้และประตูดูเหมือนจะปลดล็อคเกินไป. แม้ก่อนที่จะใกล้เคียงกับมันตากใบ Yunfei ได้ยินหัวเราะลามกของผู้ชายหลายคนที่ดีและเสียงของผู้หญิงขอร้องมาจากภายใน. การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไป แต่ หญิงวัยกลางคนที่ดูเหมือนจะใช้ในการนี้ความทุกข์แสดงขึ้นในดวงตาของเธอ: "พวกเขาได้กลับมาอีกครั้ง เมื่อเร็ว ๆ นี้พวกโจรเหล่านี้ได้รับการอาศัยอยู่ในความหวาดกลัวตลอดทั้งวัน มีไม่มีที่ไหนเลยสำหรับพวกเขาที่จะไประบายความคับข้องใจของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาได้ทรมานพวกเขามากเป็นสองเท่าก่อน ... " " ... มันเป็นเพราะฉัน? เพราะผมใส่พวกโจรเหล่านี้ภายใต้ความกดดันที่พวกเขาได้ทรมานพวกเขาสองเท่า? "Bai Yunfei เดินเข้าไปในภวังค์สักครู่ มีความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้ในหัวใจของเขา. ทันใดนั้นเขายกศีรษะของเขาและร่างกายของเขากลายเป็นภาพเบลอวิ่งเข้ามาในห้อง. ช่วงเวลาที่เขาเข้ามาในห้องเขาเห็นอย่างชัดเจนสถานการณ์ภายใน ห้องถูกแบ่งออกเป็นห้าขังเหมือนกัน ในแต่ละเซลล์มีเกือบสิบผู้หญิงในมุมของผนังที่เบียดกันในขณะสั่น. ในเซลล์ที่ใกล้ที่สุดตากใบ Yunfei หกโจรกับร่างกายเปลือยเปล่าน่ารังเกียจถูกรวบรวมหญิงสาวทั่ว ๆ และฉีกเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งแล้วของพวกเขา. ของพวกเขาด้วย หลังหันหน้าไปทางประตูโจรก็ไม่ได้สังเกตเห็นว่ามีคนอื่นเข้ามา. ตากใบแสดงออก Yunfei ถูกบิดเบือนค่อนข้างโกรธของเขาดูเหมือนจะวิ่งออกมาจากดวงตาของเขา ในพริบตาเขาคิดค่าบริการถึงด้านหลังของโจรแทงน้ำแข็งหนามในมือของเขาเข้าไปในหัวใจของผู้ชายคนหนึ่งที่โดยไม่ลังเล! เพื่อหลีกเลี่ยงความน่ากลัวผู้หญิงในที่เกิดเหตุตากใบ Yunfei ไม่ได้ฆ่าหกโจรใน วิธีเลือดมากเกินไป พวกเขาทั้งหมดเสียชีวิตจากการถูกแทงที่หัวใจในเกือบพริบตา. ผู้หญิงดูเหมือนจะกลัวออกจากปัญญาของพวกเขาจากเหตุการณ์นี้อย่างฉับพลัน พวกเขาทุกคนมองไปที่ตากใบ Yunfei ในความมึนงงกับขากรรไกรลดลง. ที่เหมาะสมในขณะนี้ว่าผู้หญิงวัยกลางคนยังเดินเข้ามาใน. เห็นตากใบ Yunfei โยนศพโจรหกลงไปในกองเหมือนโยนถังขยะเธอตัวสั่นเล็กน้อย แต่เธอมีปฏิกิริยาตอบสนองที่รวดเร็วมาก โดยรีบเดินขึ้นไปด้านตากใบ Yunfei และคำพูดในเสียงต่ำให้กับผู้หญิงเหล่านั้น "ไม่ทำให้เสียงที่ทุกคน! ไม่ต้องกลัว! คนนี้ได้มาช่วยเหลือเรา! " เธอดูเหมือนจะมีอิทธิพลในหมู่ผู้หญิงเหล่านี้ อย่างน้อยสิ่งที่เธอได้กล่าวว่าทำให้พวกเขาคลายขึ้น หลังจากเข้าใจสถานการณ์ที่พวกเขายังเริ่มที่จะพูดคุยกับแต่ละอื่น ๆ ในเสียงต่ำค่อนข้างตื่นเต้นในขณะที่มักลอบวินาศภัยที่ตากใบ Yunfei กับการแสดงออกที่มีร่องรอยของความหวังและความกลัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เล่ม 1 บทที่ 20 : ฆ่ารองหัวหน้าเผ่า !สีหน้าของไป๋ yunfei เปลี่ยนไปเรื่อยๆ เขาไม่ได้คาดหวังการมีอยู่ของคนเหล่านี้ในที่มั่น .อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้พบนี้แปลกเหมือนกัน มีหลายร้อยโจรในที่มั่นทั้งหมด เหล่าร้ายโจรไม่สามารถเสมอซักเสื้อผ้าของตัวเองและปรุงอาหารด้วยตนเอง จึงเป็นปกติที่จะเห็นผู้หญิงที่ถูกลักพาตัวในที่มั่น . เพียงแต่เขามองข้ามปัญหานี้มาตลอดตอนนี้คิดว่าเกี่ยวกับมัน นี้ควรจะเป็นเหตุผลที่กลุ่มโจร เขาได้พบครั้งสุดท้ายที่ได้ลักพาตัวผู้หญิงพวกนั้นหลังจาก ทำลายหมู่บ้านใบ yunfei ประมาณการเวลาสักพัก และกล่าวว่า " ไม่ต้องเป็นห่วง เพราะผมรู้อยู่แล้วว่าผมจะช่วยคุณ เดี๋ยวนี้ พาฉันไปที่สถานที่ที่พวกเขาถูกขังไว้ก่อน ฉันต้องการที่จะเรียนรู้เล็กน้อยเกี่ยวกับสถานการณ์”แนะนำโดยผู้หญิงวัยกลางคน ไป๋ yunfei มาถึงอาคารที่ดูโทรมเหมือนคุก โดยไม่คาดคิด ไม่มียามที่ประตูทางเข้า และประตูจะปลดล็อคด้วยก่อนที่จะเข้าใกล้มัน ใบ yunfei ได้ยินเสียงหัวเราะของลามกดีหลายคนและเสียงผู้หญิงร้องขอมาจากข้างในสีหน้าของเขาเปลี่ยนไป แต่หญิงวัยกลางคนที่ดูเหมือนจะชินกับมัน ทุกข์ปรากฏขึ้นในสายตาของเธอว่า " มันมาอีกแล้ว ช่วงนี้โจรเหล่านี้ได้อาศัยอยู่ในความกลัวทั้งวัน ไม่มีที่ไหนเลยที่พวกเขาไปเพื่อระบายความผิดหวังของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาได้ทรมานพวกเขาสองครั้งเท่าก่อน . . . . . . . "" คือ . . . . . เพราะฉันเหรอ ? เพราะผมใส่พวกโจรเหล่านี้ภายใต้ความกดดัน พวกเขาได้ทรมานพวกเขาสองเท่า ? " ใช่ yunfei เข้าไปในความมึนงงไปชั่วขณะ มีความรู้สึกคลุมเครือในจิตใจของเขาทันใดนั้นเขายกศีรษะและร่างกายของเขากลายเป็นเบลอ รีบวิ่งเข้าห้องทันทีที่เขาเข้ามาในห้อง เขาเห็นชัดเจนว่าสถานการณ์ภายใน ห้องที่ถูกแบ่งออกเป็นห้าเซลล์คุกเหมือนกัน ในแต่ละเซลล์มีผู้หญิงเกือบสิบในมุมของผนัง huddling ด้วยกันในขณะที่สั่นในเซลล์ที่ใบ yunfei 6 โจรด้วยร่างกายเปลือยเปล่าที่น่ารังเกียจถูกรวบรวมรอบหลายหญิงสาวและการฉีกเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งแล้วหันหลังให้กับประตู โจรก็ไม่ได้สังเกตว่าใครมา สีหน้าของไป๋ yunfei ค่อนข้างเบี้ยว ความโกรธของเขาดูเหมือนจะวิ่งออกจากดวงตาของเขา ในชั่วพริบตา เขาคิดขึ้นมาเป็นโจร และแทง pricker น้ำแข็งในมือของเขาเข้าไปในหัวใจของชายผู้นั้นโดยไม่รีรอหลีกเลี่ยงที่น่ากลัวของผู้หญิงในที่เกิดเหตุ ไป๋ yunfei ไม่ได้ฆ่าหกโจรในวิธีที่ไม่นองเลือด พวกเขาตายจากการแทง หัวใจแทบจะพริบตาเดียวผู้หญิงดูเหมือนจะหวาดผวาจากเหตุการณ์นี้ทันที พวกเขาทั้งหมดมองไป๋ yunfei ใน stupefaction กับลดลงขากรรไกรในขณะนี้ว่า หญิงวัยกลางคนก็เดินเข้ามา เห็นใบ yunfei โยนหกศพโจรเข้าไปในกอง เช่น การทิ้งขยะ เธอตัวสั่นเล็กน้อย แต่เธอมีปฏิกิริยาที่รวดเร็วมาก โดยรีบเดินขึ้นข้างใบ yunfei และพูดด้วยเสียงต่ำเพื่อผู้หญิง : " ไม่ส่งเสียง ทุกคน ! อย่าไปกลัว ! คนๆนี้จะมาช่วยเรา "เธอดูเหมือนจะเป็นอิทธิพลของผู้หญิงเหล่านี้ อย่างน้อยสิ่งที่เธอพูดทำให้เขาผ่อนคลายขึ้น หลังจากได้เข้าใจสถานการณ์ พวกเขาก็เริ่มที่จะพูดคุยกับแต่ละอื่น ๆในเสียงต่ำค่อนข้างตื่นเต้นเวลาที่มักจะส่งสายตาแอบที่ไป๋ yunfei กับนิพจน์ที่มีร่องรอยแห่งความหวังและความกลัว