3. Main differences between europea

3. Main differences between european domestic gaap and IAS/IFRS
Regulation 1606/2002 requires that, for each financial year starting on or after January 1, 2005, companies governed by the law of a member state prepare their consolidated accounts in conformity with IAS/IFRS if, on their balance sheet date, their securities are admitted to trading on a regulated market of any member state. The Regulator has also provided an option for member states to permit or require the application of international accounting standards in the preparation of annual accounts and to permit or require their application by unlisted companies.

Prior regulation for listed companies in Europe was based on the fourth and seventh European Directives. The objective of the Directives was to harmonize financial disclosure, that is, to reduce the number of differences in accounting standards across the European Union member states. However, the Directives did not require that the same rules be applied in all member states, but that the prevailing rules were compatible with those in other member states. Given this flexibility, the implementation of the accounting Directives has differed from country to country.

Domestic GAAP based on such directives are still in use in Europe for those firms and annual accounts that are not permitted or required to adopt IAS/IFRS.

According to Regulation 1606/2002, the fourth and seventh European Directives could not ensure a high level of transparency in financial reporting, which is a necessary condition for building an integrated capital market that operates effectively and efficiently. This implies that requiring IAS/IFRS for listed companies is expected to improve the quality of financial reporting.

The former chairman of IASB, Mr. Tweedie, explains the reasons underlying the switch from the European Directives to the IAS/IFRS as follows: “For too long, earnings have been smoothed in an effort to show investors a steady upward trajectory of profits. While this approach provides a simple and understandable model, it simply is not consistent with reality. Publicly traded companies are complex entities, engaged in a wide range of activities and subject to different market pressures and fluctuations. Accounting should reflect these fluctuations and risks (…) The current direction we are taking will be what I like to call, ‘tell it like it is’ accounting. This means an increasing reliance on fair values, when these values can be determined accurately.”

As a matter of fact, the European Directives are more concerned with the protection of debt holders and mandate more conservative accounting methods. Under the Directives, prudence prevails over accrual, and historical cost is the basic criterion for financial reporting, whereas IAS/IFRS are more focused on equity investors and conceive financial reporting in a more dynamic way. They make large use of fair value accounting and require a fuller disclosure than the European Directives.

Compared to the legalistic and politically and tax-influenced standards that have historically typified accounting in Europe, IAS/IFRS reflect more economic substance than legal form; they make economic gains and losses more timely, and curtail managers’ discretion in setting provisions, creating hidden reserves and smoothing earnings. IAS/IFRS require the entire liability to be on the balance sheet, all companies controlled, even when they carry out different activities, to be fitted within the consolidated area and to be consolidated line by line, and they require assets to be written at their fair value when this value can be determined accurately.

In particular, fair value accounting is expected to provide investors with useful information to predict the capacity of firms to generate cash flow from the existing resource base. Fair value should therefore play a key role in reducing the information asymmetry between firms and investors, thus improving the quality of information. By adopting fair value accounting, the concept of income changes from income produced to mixed income, which also includes potential revenues. The concept of net capital is divested of its strictly juridical connotation and takes a more economic meaning. In fact, the introduction of fair value makes net capital converge toward its market value.

Fuller accounting policies and explanatory notes are also expected to play a key role in reducing information asymmetries and improving firm value. For instance, IAS 36 “Impairment of assets” includes, among the information to be provided for each class of assets, the amount of impairment losses recognized or reversed, the recoverable amounts, the values in use and the discounting rate used in their estimation. In any case, financial statement users have to be provided with information concerning the evaluation models being used, which are otherwise handled within the company and kept strictly confidential. IAS 37 “Provisions, Contingent Liabilities and Contingent Assets” requires detailed information about contingent liabilities such as the estimation of their financial effects as well as the uncertainties about the amount or timing of the resulting outflows. The disclosure required by IFRS 7 “Financial instruments: disclosures” with regard to financial instruments appears to be even more detailed. It consists of a considerable supply of information, ranging from basic issues such as the amount, the nature, and general conditions of each financial instrument, to information on fair value and on risk management policies, especially with regard to interest rate and credit risk. IAS 14 “Segment reporting” establishes principles for reporting financial information by segment, that is, information about the different types of products and services, a firm produces and the different areas in which it operates. As stated by IAS 14, the explicit objectives of such detailed information are “to help users of financial statements to better understand the firm’s past performance, to better assess its risk and returns and make more informed judgments about the firm as a whole” (IAS 14). As a consequence, with IAS/IFRS adoption, part of the information previously used exclusively for management control purposes is now given to the market in order to improve the quality of public information.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ความแตกต่างระหว่างหลัก GAAP ในประเทศยุโรปและ IAS / IFRS
ระเบียบ 1606/2002 ต้องว่าสำหรับรอบปีบัญชีเริ่มต้นในหรือหลังวันที่ 1 มกราคม 2005 บริษัท ภายใต้กฎหมายของรัฐสมาชิกเตรียมรวมบัญชีของพวกเขาสอดคล้องกับ IAS / IFRS ถ้าในวันที่ในงบดุลของพวกเขาสมดุลหลักทรัพย์ของพวกเขาจะเข้ารับการรักษากับการซื้อขายในตลาดที่มีการควบคุมของรัฐสมาชิกใด ๆ Regulator ยังได้จัดให้มีทางเลือกสำหรับประเทศสมาชิกที่จะอนุญาตหรือต้องมีการประยุกต์ใช้มาตรฐานการบัญชีระหว่างประเทศในการจัดทำงบการเงินประจำปีและจะอนุญาตให้มีหรือต้องมีการประยุกต์ใช้ของพวกเขาโดย บริษัท ที่ไม่แสดง. ระเบียบก่อนที่ บริษัท จดทะเบียนในยุโรปมีพื้นฐานอยู่บนสี่และ Directives ยุโรปที่เจ็ด วัตถุประสงค์ของแนวทางคือการประสานการเปิดเผยข้อมูลทางการเงินซึ่งก็คือการลดจำนวนของความแตกต่างในมาตรฐานการบัญชีทั่วประเทศสมาชิกสหภาพยุโรป อย่างไรก็ตามแนวทางไม่จำเป็นต้องมีกฎเดียวกันที่นำมาใช้ในทุกประเทศสมาชิก แต่ที่กฎแลกเปลี่ยนได้เข้ากันได้กับผู้ที่อยู่ในประเทศสมาชิกอื่น ๆ ที่ได้รับความยืดหยุ่นนี้การดำเนินการตามแนวทางการบัญชีดังกล่าวแตกต่างกันไปในแต่ละประเทศ. GAAP ในประเทศขึ้นอยู่กับคำสั่งดังกล่าวยังคงอยู่ในการใช้งานในยุโรปสำหรับ บริษัท เหล่านั้นและบัญชีประจำปีที่ไม่ได้รับอนุญาตหรือจำเป็นต้องนำมาใช้ IAS / IFRS. According to Regulation 1606/2002, Directives ยุโรปที่สี่และที่เจ็ดไม่สามารถให้แน่ใจว่าระดับสูงของความโปร่งใสในการรายงานทางการเงินซึ่งเป็นเงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับการสร้างตลาดทุนแบบบูรณาการที่ดำเนินได้อย่างมีประสิทธิภาพและมีประสิทธิภาพ . นี่ก็หมายความว่าต้อง IAS / IFRS สำหรับ บริษัท จดทะเบียนที่คาดว่าจะปรับปรุงคุณภาพของรายงานทางการเงินอดีตประธาน IASB นาย Tweedie อธิบายเหตุผลพื้นฐานที่เปลี่ยนจาก Directives ยุโรป IAS / IFRS ดังต่อไปนี้: "สำหรับ นานเกินไปผลประกอบการที่ได้รับการปรับให้เรียบในความพยายามที่จะแสดงให้นักลงทุนวิถีขึ้นอย่างต่อเนื่องของผลกำไร ในขณะที่วิธีการนี้มีรูปแบบที่เรียบง่ายและเข้าใจมันก็ไม่สอดคล้องกับความเป็นจริง บริษัท ซื้อขายหุ้นในตลาดหลักทรัพย์เป็นหน่วยงานที่ซับซ้อนมีส่วนร่วมในความหลากหลายของกิจกรรมและอาจมีแรงกดดันในตลาดที่แตกต่างกันและความผันผวนของ บัญชีควรจะสะท้อนถึงความผันผวนเหล่านี้และความเสี่ยง (... ) ทิศทางปัจจุบันเราจะพาจะเป็นสิ่งที่ผมชอบที่จะเรียก 'บอกว่ามันคือ' การบัญชี ซึ่งหมายความว่าความเชื่อมั่นที่เพิ่มขึ้นในมูลค่ายุติธรรมเมื่อค่าเหล่านี้สามารถตรวจสอบได้อย่างถูกต้อง. " เป็นเรื่องของความเป็นจริง Directives ยุโรปมีความกังวลเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้ถือตราสารหนี้และบังคับวิธีการบันทึกบัญชีอนุรักษ์นิยมมากขึ้น ภายใต้แนวทางระมัดระวังพัดปกคลุมคงค้างและค่าใช้จ่ายทางประวัติศาสตร์เป็นเกณฑ์ขั้นพื้นฐานสำหรับการรายงานทางการเงินในขณะที่ IAS / IFRS จะเน้นการนักลงทุนและการตั้งครรภ์การรายงานทางการเงินในทางที่แบบไดนามิกมากขึ้น . พวกเขาทำให้การใช้งานที่มีขนาดใหญ่ของการบัญชีมูลค่ายุติธรรมและต้องมีการเปิดเผยข้อมูลเต็มอิ่มกว่า Directives ยุโรปเมื่อเทียบกับการยึดถือกฎและการเมืองและมาตรฐานภาษีอิทธิพลที่ได้ตรึงตราอดีตบัญชีในยุโรป IAS / IFRS สะท้อนให้เห็นถึงสารทางเศรษฐกิจมากกว่ารูปแบบทางกฎหมาย; พวกเขาทำประโยชน์ทางเศรษฐกิจและการสูญเสียเวลาที่เหมาะสมมากขึ้นและลดการใช้ดุลยพินิจผู้จัดการ 'ในการกำหนดบทบัญญัติ, การสร้างเงินสำรองที่ซ่อนอยู่และผลประกอบการปรับให้เรียบ IAS / IFRS ต้องรับผิดชอบทั้งหมดจะอยู่ในงบดุล บริษัท ทั้งหมดควบคุมแม้ในขณะที่พวกเขาดำเนินกิจกรรมที่แตกต่างกันจะได้รับการติดตั้งในพื้นที่รวมและเป็นสายรวมโดยสายและพวกเขาต้องการสินทรัพย์ที่จะเขียนที่ของพวกเขา มูลค่ายุติธรรมเมื่อค่านี้สามารถกำหนดได้อย่างถูกต้อง. โดยเฉพาะอย่างยิ่งการบัญชีมูลค่ายุติธรรมคาดว่าจะให้นักลงทุนได้รับข้อมูลที่เป็นประโยชน์ในการทำนายความสามารถของ บริษัท ในการสร้างกระแสเงินสดจากฐานทรัพยากรที่มีอยู่ มูลค่ายุติธรรมดังนั้นจึงควรมีบทบาทสำคัญในการลดความไม่สมดุลข้อมูลระหว่าง บริษัท และนักลงทุนดังนั้นการปรับปรุงคุณภาพของข้อมูล โดยการนำบัญชีมูลค่ายุติธรรมแนวคิดของการเปลี่ยนแปลงรายได้รายได้จากการผลิตเพื่อรายได้ที่หลากหลายซึ่งรวมถึงรายได้จากการที่มีศักยภาพ แนวคิดของทุนสุทธิเบือนความหมายของกฏหมายอย่างเคร่งครัดและใช้เวลาของความหมายทางเศรษฐกิจมากขึ้น ในความเป็นจริงการเปิดตัวของมูลค่ายุติธรรมที่ทำให้เงินทุนสุทธิมาบรรจบกันที่มีต่อมูลค่าตลาดของมัน. ฟุลเลอร์นโยบายการบัญชีและบันทึกอธิบายที่คาดว่ายังจะมีบทบาทสำคัญในการลดความไม่เท่าเทียมข้อมูลและการปรับปรุงมูลค่า บริษัท ยกตัวอย่างเช่น IAS 36 "ด้อยค่าของสินทรัพย์" หมายความรวมถึงหมู่ข้อมูลที่จะให้การเรียนของสินทรัพย์แต่ละปริมาณของค่าเผื่อการด้อยรับการยอมรับหรือกลับจำนวนเงินที่ได้รับคืนค่าในการใช้งานและอัตราคิดลดที่ใช้ในการประมาณค่าของพวกเขา ในกรณีใด ๆ ผู้ใช้งบการเงินจะต้องมีการให้ข้อมูลเกี่ยวกับรูปแบบการประเมินผลการใช้ที่ได้รับการจัดการอย่างอื่นภายใน บริษัท และเก็บเป็นความลับอย่างเคร่งครัด IAS 37 "หนี้สินที่อาจเกิดขึ้นและสินทรัพย์ที่อาจเกิดขึ้น" ต้องรายละเอียดเกี่ยวกับภาระผูกพันเช่นการประมาณผลกระทบทางการเงินของพวกเขาเช่นเดียวกับความไม่แน่นอนเกี่ยวกับจำนวนหรือระยะเวลาของการไหลออกผล การเปิดเผยข้อมูลที่จำเป็นตาม IFRS 7 "เครื่องมือทางการเงิน: การเปิดเผยข้อมูล" เกี่ยวกับเครื่องมือทางการเงินที่ดูเหมือนจะเป็นแม้กระทั่งรายละเอียดเพิ่มเติม มันประกอบด้วยอุปทานมากของข้อมูลตั้งแต่ปัญหาพื้นฐานเช่นจำนวนธรรมชาติและสภาพทั่วไปของแต่ละเครื่องมือทางการเงินเพื่อให้ข้อมูลเกี่ยวกับมูลค่ายุติธรรมและนโยบายการบริหารความเสี่ยงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องเกี่ยวกับอัตราดอกเบี้ยและความเสี่ยงด้านเครดิต IAS 14 "การรายงานส่วนงาน" กำหนดหลักการสำหรับการรายงานข้อมูลทางการเงินจำแนกตามส่วนงานที่เป็นข้อมูลเกี่ยวกับประเภทที่แตกต่างกันของสินค้าและบริการซึ่งเป็น บริษัท ผลิตและพื้นที่ที่แตกต่างกันในการที่จะดำเนินการ ตามที่ระบุไว้โดย IAS 14 วัตถุประสงค์ที่ชัดเจนของข้อมูลรายละเอียดดังกล่าว "เพื่อช่วยให้ผู้ใช้งบการเงินให้เข้าใจถึงผลการดำเนินงานที่ผ่านมาของ บริษัท เพื่อให้การประเมินความเสี่ยงและผลตอบแทนและทำให้การตัดสินใจมีข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ บริษัท ที่เป็นทั้ง" (IAS 14) เป็นผลให้กับ IAS / IFRS ยอมรับส่วนหนึ่งของข้อมูลที่ใช้ก่อนหน้านี้เฉพาะสำหรับวัตถุประสงค์ในการควบคุมการจัดการที่จะได้รับในขณะนี้ออกสู่ตลาดเพื่อปรับปรุงคุณภาพของข้อมูลสาธารณะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ความแตกต่างหลักระหว่าง GAAP และ IFRS ในประเทศยุโรป IAS /
1606 / 2002 มีกฎระเบียบสำหรับแต่ละปีทางการเงินที่เริ่มต้นในหรือหลังวันที่ 1 มกราคม 2005 , บริษัท ภายใต้กฎหมายของรัฐสมาชิกเตรียมบัญชีรวมของพวกเขาสอดคล้องกับ IAS / IFRS ถ้าในงบดุลวันที่หลักทรัพย์ของพวกเขายอมรับเพื่อการค้า ในการควบคุมตลาดของสมาชิกใด ๆของรัฐควบคุมได้และยังมีตัวเลือกสำหรับสมาชิกที่จะอนุญาตให้มีการใช้มาตรฐานการบัญชีระหว่างประเทศในการจัดทําบัญชีประจำปี และใบอนุญาต หรือต้องการโดย บริษัท ที่

ก่อนที่ระเบียบสำหรับ บริษัท จดทะเบียนในยุโรปตั้งอยู่บนที่สี่และ Directives ยุโรปที่เจ็ดวัตถุประสงค์ของคำสั่งคือการเปิดเผยข้อมูลทางการเงิน คือ การลดจำนวนของความแตกต่างในมาตรฐานการบัญชีในสมาชิกสหภาพยุโรปสหรัฐอเมริกา อย่างไรก็ตาม คำสั่งไม่ต้องใช้กฎเดียวกันจะใช้ในประเทศสมาชิกทั้งหมด แต่ที่ออกกฎเข้ากันได้กับผู้ที่อยู่ในรัฐสมาชิกอื่น ๆ ให้ความยืดหยุ่นนี้การดำเนินงานของบัญชีสั่งได้แตกต่างจากประเทศ ในส่วน

ตามคําสั่งดังกล่าว ยังคงใช้ในยุโรปสำหรับ บริษัท และปีบัญชีที่ไม่ได้รับอนุญาต หรือต้องใช้ IAS / IFRS .

ตามระเบียบ 1606 / 2002 สี่และเจ็ดจะไม่สั่งให้ยุโรป ระดับสูงของความโปร่งใสในการรายงานทางการเงินซึ่งเป็นเงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับการสร้างการรวมตลาดทุนว่า ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพและมีประสิทธิภาพ แสดงว่าใช้ IAS / IFRS สำหรับบริษัทจดทะเบียนที่คาดว่าจะปรับปรุงคุณภาพของการรายงานทางการเงิน .

อดีตประธานกำหนด คุณ tweedie อธิบายเหตุผลอ้างอิงเปลี่ยนจากแนวทางยุโรปกับ IAS / IFRS เป็นดังนี้ : " สำหรับยาวเกินไปกำไรได้เรียบในความพยายามที่จะให้นักลงทุนแนวโน้มปรับคงที่ของผลกำไร ในขณะที่วิธีการนี้มีรูปแบบง่ายและเข้าใจง่าย ไม่สอดคล้องกับความเป็นจริง ซื้อขายสาธารณะ บริษัท เป็นองค์กรที่ร่วมในหลากหลายของกิจกรรมและแรงกดดันในตลาดที่แตกต่างกันและการเปลี่ยนแปลงที่บัญชีควรสะท้อนให้เห็นถึงความผันผวนเหล่านี้และความเสี่ยง ( . . . ) ปัจจุบันทิศทางที่เราจะถ่ายจะเป็นสิ่งที่ฉันชอบที่จะเรียก ' บอกมันเหมือนเป็น ' บัญชี นี้หมายถึงการเพิ่มการพึ่งพาค่ายุติธรรม เมื่อค่าเหล่านี้สามารถกำหนดได้อย่างถูกต้อง . "

อันที่จริงสั่ง ยุโรปที่เกี่ยวข้องกับการคุ้มครองผู้ถือตราสารหนี้และอาณัติวิธีการบัญชีอนุลักษณ์มากขึ้น ภายใต้การสั่งการ ความรอบคอบ มีชัยเหนือคาด และต้นทุนทางประวัติศาสตร์เป็นเกณฑ์พื้นฐานสำหรับการรายงานทางการเงินและ IAS / IFRS จะเน้นการลงทุนหุ้นและบังเกิดการรายงานทางการเงินในแบบไดนามิกมากขึ้นพวกเขาทำให้การใช้งานขนาดใหญ่มูลค่าบัญชี และต้องเปิดเผยข้อมูล ฟูลเลอร์กว่า Directives ยุโรปยุติธรรม

เมื่อเทียบกับภาษีอย่างและในทางการเมืองและอิทธิพลมาตรฐานที่มีประวัติศาสตร์ typified บัญชีในยุโรป , IAS / IFRS สะท้อนทางเศรษฐกิจมากขึ้น สารมากกว่ารูปแบบทางกฎหมาย พวกเขาทำให้ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจและการสูญเสียเวลามากขึ้น และตัดทอนดุลยพินิจของผู้จัดการใน การตั้งค่าอาหารการสร้างสำรองที่ซ่อนอยู่และให้รายได้ IAS / IFRS ต้องรับผิดทั้งหมดอยู่ในงบดุลบริษัททั้งหมดที่ควบคุมได้ แม้เมื่อพวกเขามีกิจกรรมที่แตกต่างกันที่จะติดตั้งในพื้นที่รวมและจะรวมบรรทัด และพวกเขาต้องมีสินทรัพย์ที่จะเขียนด้วยมูลค่ายุติธรรมของพวกเขาเมื่อค่านี้สามารถกำหนดได้ถูกต้อง

โดยเฉพาะ ,การบัญชีมูลค่ายุติธรรม คาดว่าจะช่วยให้นักลงทุนที่มีข้อมูลที่เป็นประโยชน์เพื่อทำนายความสามารถของบริษัทที่จะสร้างกระแสเงินสดจากฐานทรัพยากรที่มีอยู่ . มูลค่ายุติธรรม จึงควรมีบทบาทสำคัญในการลดข้อมูลความไม่สมดุลระหว่างนักลงทุน บริษัท และปรับปรุงคุณภาพข้อมูลจึง ด้วยการใช้บัญชีมูลค่ายุติธรรมแนวคิดของการเปลี่ยนแปลงรายได้จากรายได้ที่ผลิตรายได้ผสมซึ่งยังรวมถึงรายได้ที่อาจเกิดขึ้น แนวคิดของเงินลงทุนดังกล่าวเป็นของกฎหมายอย่างเคร่งครัด และใช้นัยความหมายทางเศรษฐกิจมากขึ้น ในความเป็นจริง การแนะนำของมูลค่ายุติธรรมที่ทำให้ทุนสุทธิบรรจบต่อมูลค่าของตลาด .

สัมผัสหมายเหตุอธิบายนโยบายการบัญชี และคาดว่ายังเล่นบทบาทสำคัญในการลดข้อมูลนั่น และปรับปรุงค่าของบริษัท ตัวอย่างเช่นการ 36 " การด้อยค่าของสินทรัพย์รวมถึงกลุ่มข้อมูลที่ต้องใช้สำหรับแต่ละชั้นของสินทรัพย์ ปริมาณของการได้รับการยอมรับหรือการสูญเสียเงินคืนกลับ ,ค่าในการใช้งาน และลดอัตราที่ใช้ในการประมาณค่าของพวกเขา ในกรณีใด ๆ ผู้ใช้งบการเงินต้องสามารถให้ข้อมูลเกี่ยวกับการประเมินรูปแบบการใช้ซึ่งมิฉะนั้นจะจัดการภายในบริษัท และเก็บเป็นความลับอย่างเคร่งครัด IAS 37 " เสบียงหนี้สินที่อาจเกิดขึ้น และสินทรัพย์ที่อาจเกิดขึ้น ต้องการข้อมูลเกี่ยวกับหนี้สินที่อาจจะเกิดขึ้น เช่น การประมาณผลทางการเงินของตน ตลอดจนความไม่แน่นอนเกี่ยวกับจำนวนหรือระยะเวลาของการเกิดภาวะ . การเปิดเผยข้อมูลตาม IFRS 7 " เครื่องมือทางการเงิน : การเปิดเผยข้อมูล " เกี่ยวกับเครื่องมือทางการเงินที่ปรากฏจะได้รายละเอียดมากขึ้นประกอบด้วยจัดหามากของข้อมูลตั้งแต่เรื่องพื้นฐาน เช่น ปริมาณ ลักษณะ และเงื่อนไขทั่วไปของแต่ละเครื่องมือทางการเงิน เพื่อข้อมูลเกี่ยวกับมูลค่ายุติธรรมและนโยบายการบริหารความเสี่ยง โดยเฉพาะที่เกี่ยวกับอัตราดอกเบี้ยและความเสี่ยงด้านเครดิต 14 " ส่วนการรายงาน " สร้างหลักการสำหรับการรายงานข้อมูลทางการเงิน โดยส่วนที่เป็นข้อมูลเกี่ยวกับประเภทที่แตกต่างกันของผลิตภัณฑ์และบริการ บริษัท ผลิตและพื้นที่อื่นในที่งาน ตามที่ระบุไว้โดย 14 IAS , วัตถุประสงค์ที่ชัดเจนของข้อมูลดังกล่าวเป็น " เพื่อช่วยให้ผู้ใช้งบการเงินเข้าใจประสิทธิภาพที่ผ่านมาของ บริษัทเพื่อประเมินความเสี่ยงและผลตอบแทนที่ดีกว่า และให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ บริษัท ตัดสินโดยรวม " ( 14 IAS ) ตามมาด้วย IAS / IFRS เป็นส่วนหนึ่งของข้อมูลก่อนหน้านี้ใช้เฉพาะสำหรับวัตถุประสงค์ในการจัดการการควบคุม ตอนนี้ให้กับตลาดเพื่อปรับปรุงคุณภาพของข้อมูลสาธารณะ