Where did the shooting stars go?The

Where did the shooting stars go?
They flit across my childhood sky
And by my teens I no longer looked upward—
My face instead peered through the windshield
Of my first car, or into the rearview mirror,
All the small tragedies behind me,
The road and the road’s curve up ahead.

The shooting stars?
At night, I now look upward—
Jets and single-prop planes.
No brief light, nothing to wish for,
The neighbor’s security light coming on.

Big white moon on the hill,
Lantern on gravestones,
You don’t count.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดาวยิงอยู่ที่ใดพวกเขาเหาะข้ามท้องฟ้าของฉันในวัยเด็กและวัยรุ่นของฉันไม่มองขึ้น —หน้า peered แทนผ่านกระจกหน้ารถรถของฉันแรก หรือ กระจกมองหลังโศกนาฎกรรมเล็กข้างหลังถนนและถนนโค้งขึ้นล่วงหน้าดาวยิงเวลากลางคืน ตอนนี้ผมขึ้น —เครื่องบินไอพ่นและเครื่องบินเสาเดียวไม่มีแสงสั้น ๆ ไม่มีอะไรไปบ้านแสงความปลอดภัยที่มาจากดวงจันทร์สีขาวขนาดใหญ่บนเนินเขาโคมไฟบน gravestonesคุณไม่นับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดาว ยิงไปที่ไหน ?เขาโผข้ามท้องฟ้าในวัยเด็กของฉันโดยวัยรุ่นของฉัน ผมไม่ได้มองขึ้นไปหน้าฉันแทนเหลือบมองผ่านกระจกรถคันแรกของผม หรือเข้าไปในกระจกขนาดเล็กทั้งหมดโศกนาฏกรรมอยู่ข้างหลังผมถนนและถนนโค้งข้างหน้าดาวตก ?ตอนกลางคืน ผมมองขึ้นไปเครื่องบิน และเครื่องบิน ยันโสดไม่สั้นแสง ไม่มีอะไรให้หวังแสงรักษาความปลอดภัยของเพื่อนบ้านอีกพระจันทร์สีขาวขนาดใหญ่บนเนินเขาโคมไฟบน gravestones ,คุณไม่นับ