As measured by computed tomography,

As measured by computed tomography, there was a decline in hypoderm and the amount of body fat and an increase in midthigh muscle area of the femoral region19). There was also an increase of the femoral muscles of about 9.0±4.5%, and of gait velocity of about 48%19). Considering the results of previous studies of movement programs using gradual muscle movement and therapist handling, it seems that a treatment program using hip joint muscle strengthening movements and therapist handling provides an appropriate environment for improvement of gait ability and for motivation of patients. Wade et al.20) reported that the 10-m walking velocity test for hemiplegic patients is a simple, objective measurement for evaluating functional recovery. However, Sharp and Brouwer21) reported that after a six-week intervention of knee joint isokinetic resistance movement involving fifteen chronic stroke patients, muscle power and gait velocity improved, whereas walking up and down stairs and TUG times showed no significant differences with respect to functional performance ability. Page22) reported that the effect of movement treatment on stroke patients depends on the treatment time, the movement form, and the patient’s positive participation. Hendricks et al.23) suggested that the degree of recovery from stroke weakens as time passes and that the recovery of movement regulation ability occurs no later than three months after a stroke. A limitation of their study was that the disease period of the participants ranged from 6 months to 91 months, and no improvement of movement regulation function resulted.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัดจากเครื่องเอ็กซเรย์คอมพิวเตอร์คำนวณ มี hypoderm และจำนวนไขมันในร่างกายลดลงและเพิ่มกล้ามเนื้อ midthigh ใน femoral region19) นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มขึ้น ของกล้ามเนื้อที่ femoral ของเกี่ยวกับ 9.0±4.5% และเดินเร็วประมาณ 48% 19) พิจารณาผลการศึกษาก่อนหน้านี้ของการเคลื่อนไหวโปรแกรมโดยใช้กล้ามเนื้อค่อย ๆ เคลื่อนย้ายและจัดการบำบัดโรค เหมือนที่โปรแกรมบำบัดที่ใช้กล้ามเนื้อสะโพกร่วมเสริมสร้างการเคลื่อนไหว และการบำบัดโรคการจัดการให้สภาพแวดล้อมที่เหมาะสม สำหรับปรับปรุงความสามารถในการเดิน และแรงจูงใจของผู้ป่วย ลุย et al.20) รายงานว่า 10 เมตรเดินความเร็วทดสอบผู้ป่วย hemiplegic การประเมินง่าย วัตถุประสงค์ในการประเมินทำ อย่างไรก็ตาม ความคมชัดและ Brouwer21) รายงานว่า หลังจากหกสัปดาห์แทรกแซงของเข่าร่วม isokinetic ต้านทานการเคลื่อนไหวเกี่ยวข้องกับห้าจังหวะเรื้อรังผู้ป่วย กล้ามเนื้อพลังงานและเดินเร็วขึ้น ขณะ เดินขึ้น ลงบันไดและ TUG ครั้งพบว่าไม่แตกต่างกันกับประสิทธิภาพการทำงานความสามารถในการ Page22) รายงานว่า ผลของการเคลื่อนไหวบำบัดผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองขึ้นอยู่กับเวลารักษา แบบเคลื่อนไหว และการมีส่วนร่วมในเชิงบวกของผู้ป่วย นดริกส์ et al.23) แนะนำว่า ระดับของการกู้คืนจากโรคหลอดเลือดสมองอ่อนเมื่อเวลาผ่าน และว่า การฟื้นตัวของความสามารถในการควบคุมการเคลื่อนไหวเกิดขึ้นภายในสามเดือนหลังจากสมอง ข้อจำกัดของการศึกษาคือที่ระยะโรคของผู้เรียนที่อยู่ในช่วงเดือน 6 เดือน 91 และปรับปรุงฟังก์ชันควบคุมการเคลื่อนไหวไม่เป็นผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยวัดจากการตรวจเอกซเรย์คอมพิวเตอร์มีการลดลงใน hypoderm และปริมาณของไขมันในร่างกายและการเพิ่มขึ้นในพื้นที่ของกล้ามเนื้อ midthigh ของ region19 กระดูกต้นขา) แล้ว นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มขึ้นของกล้ามเนื้อต้นขาของเกี่ยวกับ 9.0 ± 4.5% และความเร็วของการเดินประมาณ 48% 19) พิจารณาผลการศึกษาก่อนหน้านี้ของโปรแกรมการเคลื่อนไหวโดยใช้เคลื่อนไหวของกล้ามเนื้ออย่างค่อยเป็นค่อยไปและการจัดการบำบัดโรคมันก็ดูเหมือนว่าโปรแกรมการรักษาโดยใช้การเคลื่อนไหวของการเสริมสร้างกล้ามเนื้อสะโพกและการจัดการบำบัดโรคให้สภาพแวดล้อมที่เหมาะสมสำหรับการปรับปรุงความสามารถในการเดินและแรงจูงใจของผู้ป่วย เวด et al.20) รายงานว่า 10 เมตรทดสอบความเร็วการเดินของผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีกสำหรับเป็นง่ายวัดวัตถุประสงค์สำหรับการประเมินการกู้คืนการทำงาน แต่ชาร์ปและ Brouwer21) รายงานว่าหลังจากที่มีการแทรกแซงหกสัปดาห์ของขบวนการต่อต้านข้อเข่า isokinetic เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองเรื้อรังสิบห้าพลังกล้ามเนื้อและความเร็วการเดินที่ดีขึ้นในขณะที่เดินขึ้นและลงบันไดและเวลาลากจูงพบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่เกี่ยวกับการทำงาน ความสามารถในการปฏิบัติงาน Page22) รายงานว่าผลของการรักษาการเคลื่อนไหวในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดขึ้นอยู่กับเวลาในการรักษารูปแบบการเคลื่อนไหวและการมีส่วนร่วมในเชิงบวกของผู้ป่วย เฮ็นดริก et al.23) ชี้ให้เห็นว่าระดับของการกู้คืนจากจังหวะอ่อนตัวเป็นเวลาผ่านไปและว่าการฟื้นตัวของการควบคุมการเคลื่อนไหวของความสามารถในการเกิดขึ้นไม่น้อยกว่าสามเดือนหลังจากที่จังหวะ ข้อ จำกัด ของการศึกษาของพวกเขาคือการที่ระยะเวลาการเกิดโรคของผู้เข้าร่วมตั้งแต่ 6 เดือนถึง 91 เดือนและการปรับปรุงฟังก์ชั่นการควบคุมการเคลื่อนไหวไม่มีผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นวัดโดยการคำนวณสร้างภาพโทโมกราฟี มีความเสื่อมในใต้ผิวหนัง และปริมาณไขมันในร่างกายและมีการเพิ่มพื้นที่ของ region19 midthigh กล้ามเนื้อต้นขา ) นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มขึ้นของกล้ามเนื้อต้นขาประมาณ 9.0 ± 4.5% และการเดิน ความเร็วประมาณ 48 % 19 ) พิจารณาผลการศึกษาก่อนหน้านี้ของโปรแกรมการเคลื่อนไหวโดยใช้การเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อทีละส่วน และพนักงานการจัดการดูเหมือนว่า โปรแกรมการรักษาโดยใช้ข้อต่อสะโพกกล้ามเนื้อเสริมสร้างความเข้มแข็งการจัดการและการเคลื่อนไหวบำบัดให้เหมาะสมสภาพแวดล้อมสำหรับการพัฒนาความสามารถและแรงจูงใจในการเดินของผู้ป่วย ลุย et al . 20 ) รายงานว่า 10-m เดินความเร็วทดสอบสำหรับผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีก เป็นง่าย การวัดประเมินการฟื้นตัว . อย่างไรก็ตามคม และ brouwer21 ) รายงานว่า หลังจากหกสัปดาห์ การแทรกแซงของเข่า กล้ามเนื้อที่เกี่ยวข้องกับขบวนการต่อต้านสิบห้าเรื้อรังผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง พลังและความเร็วของกล้ามเนื้อดีขึ้น ขณะเดินขึ้นลงบันได และง้างครั้ง พบว่าไม่มีความแตกต่างด้วยความเคารพความสามารถในการปฏิบัติหน้าที่page22 ) ได้รายงานว่า ผลของการเคลื่อนไหว ในการรักษาผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองขึ้นอยู่กับเวลาการรักษา รูปแบบการเคลื่อนไหวและการมีส่วนร่วมที่ดีของผู้ป่วย เฮนดริกซ์ et al . 23 ) พบว่าระดับของการกู้คืนจากจังหวะอ่อนตัวเมื่อเวลาผ่านไปและการกู้คืนของความสามารถในการควบคุมการเคลื่อนไหวเกิดขึ้นไม่เกินสามเดือนหลังจากเป็นโรคหลอดเลือดสมองข้อจำกัดของการศึกษาของพวกเขาคือว่าโรคระยะเวลาของผู้เข้าร่วมกิจกรรม ตั้งแต่ 6 เดือน ถึง 4 เดือน และไม่มีการปรับปรุงฟังก์ชันการควบคุมการเคลื่อนไหวก่อให้เกิด .