In 2002, Ellen Weissbrod was about

In 2002, Ellen Weissbrod was about to fly to St. Louis to film the opening of an exhibition of Artemisia Gentileschi’s paintings when she received word that permission had been denied. Having become fascinated by Gentileschi after reading a monograph about her – born in 1593 and living as a single mother and itinerant freelancer in Florence, Naples, Rome and then London before her death in 1654, Gentileschi was 400 years ahead of her time –Weissbrod, a resident of New York City, had been inspired to make a documentary about the traveling exhibit and obtained all the necessary releases. But now the project seemed dead on arrival.

Undaunted, the filmmaker went to St. Louis anyway, interviewing and filming people standing outside the exhibition about their reactions and taking surreptitious shots of the exhibition with a hidden camera. It was her first tentative step toward A Woman like That, whose reflections on Gentileschi’s life took an unexpected trajectory: “The story of me inspired by art to step out on my own to do something like she did,” as Weissbrod noted in a phone interview.

The film was six years in the making and mostly financed by Weissbrod’s own money. With its personal focus, A Woman like That represents a departure from her previous critically acclaimed films, which include Listen Up: The Lives of Quincy Jones and the Emmy-nominated It Just Takes One. But it too is winning kudos since premiering at the Berkshire Film Festival last June, followed by showings at universities and museums across the country, including a recent sold-out show at the National Gallery in Washington, DC. The film is debuting in New York with a showing at the Rosendale Theatre this Saturday, April 2 at 7:30 p.m., which will be followed by a question-and-answer session with Weissbrod.

Delighted with the stories that people were willing to share on camera – “You always count on the generosity of people to collaborate with you, or you have nothing to go with” – Weissbrod did not initially intend to include herself in the film, but found, as the unseen interviewer teasing out each individual narrative, it “was crazy not to step in front of the camera.”

Rather than a dry retelling of Gentileschi’s life, Weissbrod in effect channels the painter’s creative powers and chutzpah. Sharing the stories of women who were influenced by her, as well as her own insights, is an effective mechanism for bringing back to life a long-dead and little-known historical figure.

As the film makes clear, all who become obsessed by her story are themselves changed by it. For example, one woman featured in the film is Alexandra Lapierre, who wrote a novel based on Gentileschi that prompted her to move to Italy and brush up on her high school Latin; in her research Lapierre discovered a document describing the fate of the man who raped Artemisia when she was 17. (He was supposed to be teaching her the art of perspective, and the trial, an effort by Gentileschi’s father to redeem his daughter’s reputation as “damaged goods,” was a sensation.)

Gentileschi refused to succumb to the societal limitations of her time. “She was very determined to make her own life,” Weissbrod said. “I would kill to write letters like hers.” To one prospective patron, Gentileschi wrote, “‘How dare you ask one-third of the very low price I asked…That’s impossible, given the value of the painting. I can’t believe for a second time you’re treating me like a novice.’ She was flirtatious. She used everything in establishing her career and making a life for herself, noted Weissbrod.

Eschewing portraits and still-lives – genres at the time considered appropriate for a woman artist – Gentileschi painted ambitious historical compositions. Many of her works portrayed women as heroic figures, culled from history and Greek and Roman mythology. Paying modern-day tribute, Weissbrod’s film includes tableaux recreating the arrangement of figures in a few of Artemisia’s paintings, using people whom she encounters, such as an African-American mother and daughter in St. Louis and a class from a technical college in Paducah, Kentucky.

As presented in A Woman like That, Gentileschi’s empowerment is instructional for a culture immersed in reality TV, with its trivial obsessions targeted at women, such as staying thin and how to get a guy, noted the filmmaker. “In this film you see women thinking about art and their lives, and how you make your life,” said Weissbrod. “It’s about being smart.”

For more information about the film, log on to www.awomanlikethatfilm.com; for more information about the Rosendale Theatre, log on to www.rosendaletheatre.org.

Read more: Hudson Valley Times - 400 years ahead of her time Documentary about artist Artemisia Gentileschi gets NY premiere this Saturday at Rosendale Theatre

Undaunted, the filmmaker went to St. Louis anyway, interviewing and filming people standing outside the exhibition about their reactions and taking surreptitious shots of the exhibition with a hidden camera. It was her first tentative step toward A Woman like That, whose reflections on Gentileschi’s life took an unexpected trajectory: “The story of me inspired by art to step out on my own to do something like she did,” as Weissbrod noted in a phone interview.

The film was six years in the making and mostly financed by Weissbrod’s own money. With its personal focus, A Woman like That represents a departure from her previous critically acclaimed films, which include Listen Up: The Lives of Quincy Jones and the Emmy-nominated It Just Takes One. But it too is winning kudos since premiering at the Berkshire Film Festival last June, followed by showings at universities and museums across the country, including a recent sold-out show at the National Gallery in Washington, DC. The film is debuting in New York with a showing at the Rosendale Theatre this Saturday, April 2 at 7:30 p.m., which will be followed by a question-and-answer session with Weissbrod.

Delighted with the stories that people were willing to share on camera – “You always count on the generosity of people to collaborate with you, or you have nothing to go with” – Weissbrod did not initially intend to include herself in the film, but found, as the unseen interviewer teasing out each individual narrative, it “was crazy not to step in front of the camera.”

Rather than a dry retelling of Gentileschi’s life, Weissbrod in effect channels the painter’s creative powers and chutzpah. Sharing the stories of women who were influenced by her, as well as her own insights, is an effective mechanism for bringing back to life a long-dead and little-known historical figure.

As the film makes clear, all who become obsessed by her story are themselves changed by it. For example, one woman featured in the film is Alexandra Lapierre, who wrote a novel based on Gentileschi that prompted her to move to Italy and brush up on her high school Latin; in her research Lapierre discovered a document describing the fate of the man who raped Artemisia when she was 17. (He was supposed to be teaching her the art of perspective, and the trial, an effort by Gentileschi’s father to redeem his daughter’s reputation as “damaged goods,” was a sensation.)

Gentileschi refused to succumb to the societal limitations of her time. “She was very determined to make her own life,” Weissbrod said. “I would kill to write letters like hers.” To one prospective patron, Gentileschi wrote, “‘How dare you ask one-third of the very low price I asked…That’s impossible, given the value of the painting. I can’t believe for a second time you’re treating me like a novice.’ She was flirtatious. She used everything in establishing her career and making a life for herself, noted Weissbrod.

Eschewing portraits and still-lives – genres at the time considered appropriate for a woman artist – Gentileschi painted ambitious historical compositions. Many of her works portrayed women as heroic figures, culled from history and Greek and Roman mythology. Paying modern-day tribute, Weissbrod’s film includes tableaux recreating the arrangement of figures in a few of Artemisia’s paintings, using people whom she encounters, such as an African-American mother and daughter in St. Louis and a class from a technical college in Paducah, Kentucky.

As presented in A Woman like That, Gentileschi’s empowerment is instructional for a culture immersed in reality TV, with its trivial obsessions targeted at women, such as staying thin and how to get a guy, noted the filmmaker. “In this film you see women thinking about art and their lives, and how you make your life,” said Weissbrod. “It’s about being smart.”

For more information about the film, log on to www.awomanlikethatfilm.com; for more information about the Rosendale Theatre, log on to www.rosendaletheatre.org.

Read more: Hudson Valley Times - 400 years ahead of her time Documentary about artist Artemisia Gentileschi gets NY premiere this Saturday at Rosendale Theatre

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

ใน 2002 เอลเลน Weissbrod ที่จะ บินไป St. Louis ไปฟิล์มเปิดแสดงนิทรรศการภาพวาด Artemisia Gentileschi เมื่อเธอได้รับคำที่มีการปฏิเสธสิทธิ์ มีกลายเป็นหลง โดย Gentileschi หลังจากอ่าน monograph ที่เกี่ยวกับเธอ – เกิดใน 1593 และใช้ชีวิตเป็นแม่คนเดียวและยังคงเป็นฟรีแลนซ์ในฟลอเรนซ์ เนเปิลส์ โรม และลอนดอนก่อนตายของเธอใน 1654, Gentileschi 400 ปีล่วงหน้าเธอ – Weissbrod ถิ่นที่อยู่นิวยอร์ก มีแรงบันดาลใจไปทำสารคดีเกี่ยวกับการเดินทางแสดง และได้รับการประชาสัมพันธ์ที่จำเป็น แต่ตอนนี้ โครงการสนมาUndaunted จุดไป St. Louis หรือ สัมภาษณ์ข้อมูลส่วนตัว และถ่ายคนยืนอยู่นอกนิทรรศการเกี่ยวกับปฏิกิริยาของพวกเขา และถ่ายภาพ surreptitious ของนิทรรศการ มีกล้องซ่อนอยู่ มันเป็นของเธอแน่นอนก้าวแรก A หญิงเช่นนั้น ที่สะท้อนชีวิตของ Gentileschi เอาวิถีไม่คาดคิด: "เรื่องของฉันบันดาลศิลปะตอนออกเหมือนตัวเองจะทำอะไรเธอไม่ได้ เป็น Weissbrod ในสัมภาษณ์โทรศัพท์ฟิล์ม 6 ปีในการทำ และส่วนใหญ่เคหะเงินของ Weissbrod มีความเป็นส่วนบุคคล ผู้หญิง A เหมือนที่แสดงถึงทางจากฟิล์มถึงรางวัลของเธอก่อนหน้านี้ ซึ่งได้แก่การฟังขึ้น: อยู่ของควินซี่โจนส์และการเสนอชื่อเอ็มมีมันใช้เวลาหนึ่ง แต่มันเกินไปเป็นชนะคูดอสตั้งแต่ premiering ที่เทศกาลภาพยนตร์สันเดือนมิ.ย. ตามมหาวิทยาลัยและพิพิธภัณฑ์ทั่วประเทศ รวมทั้งรายการสินค้าล่าสุดที่หอศิลป์แห่งชาติในวอชิงตัน DC ฟิล์มเป็น debuting ในนิวยอร์ก มีการแสดงที่โรงละคร Rosendale นี้วันเสาร์ 2 เมษายนที่ 7:30 น. ซึ่งจะตาม ด้วยรอบเวลาคำถาม และตอบด้วย Weissbrodยินดีกับเรื่องคนที่ไม่ยินดีร่วมบนกล้อง – "คุณเสมอนับบนความเอื้ออาทรของคนในการทำงานร่วมกับคุณ หรือคุณมีอะไรไปกับ" – Weissbrod ได้ไม่เริ่มต้นต้อง การรวมถึงตัวเองในภาพยนตร์ พบ เป็นทีม unseen ล้อเล่นออกเล่าเรื่องแต่ละแต่ละ "ได้บ้าไม่ให้ก้าวหน้ากล้อง"แทนที่จะ retelling แห้งชีวิตของ Gentileschi, Weissbrod ผลช่องพลังสร้างสรรค์ของจิตรกรและ chutzpah เรื่องราวของผู้หญิงที่ได้รับอิทธิพลจากเธอ รวมทั้งความเข้าใจของตนเอง การใช้ร่วมกันเป็นกลไกที่มีประสิทธิภาพสำหรับนำกลับชีวิต ตายยาวนาน และรู้จัก กันน้อยรูปประวัติศาสตร์เป็นภาพยนตร์ทำให้ชัดเจน ทุกคนกลายเป็นเสือหิว โดยเรื่องราวของเธอได้เองโดยการเปลี่ยนแปลง ตัวอย่าง ผู้หญิงคนหนึ่งที่โดดเด่นในภาพยนตร์เรื่องนี้คือ อเล็กซานดร้า Lapierre ผู้เขียนนวนิยายตาม Gentileschi ที่ทำให้เธอย้ายไปอิตาลีและแปรงขึ้นในโรงเรียนมัธยมของเธอติ งานวิจัยของเธอ Lapierre ค้นพบเอกสารอธิบายชะตากรรมของคนที่ข่มขืน Artemisia เมื่อเธอ 17 (เขาควรให้เธอได้สอนศิลปะของมุมมอง และการทดลอง ความพยายาม โดยพ่อของ Gentileschi แลกชื่อเสียงของลูกสาวของเขาเป็น "สินค้า ความเสียหาย" เป็นความรู้สึก)Gentileschi ปฏิเสธที่จะยอมข้อจำกัดข้อมูลของเวลาของเธอ Weissbrod กล่าวว่า "เธอตั้งใจมากเพื่อทำให้ชีวิตของตนเอง "ฉันจะฆ่าเขียนจดหมายเช่นเธอ" ให้สมาชิกผู้สนใจหนึ่ง Gentileschi เขียน, "' วิธีกล้าคุณถามหนึ่งในสามของราคาที่ต่ำมากที่ถาม...ที่เป็นไปไม่ได้ กำหนดค่าของภาพ ผมไม่เชื่อว่าสำหรับครั้งที่สองคุณกำลังรักษาฉันเช่นสามเณรได้ ' เธอเจ้าชู้ เธอใช้ทุกอย่าง ในการพัฒนาอาชีพของเธอทำให้ชีวิตตัวเอง สังเกต Weissbrodภาพ eschewing และยังคงชีวิต – ประเภทเมื่อพิจารณาความเหมาะสมกับศิลปินหญิง – Gentileschi ทาสีองค์ทะเยอทะยานทางประวัติศาสตร์ ผลงานของเธอมากมายเซ็กส์ผู้หญิงเป็นตัวเลขงานกล้า culled จากประวัติและตำนานกรีกและโรมัน จ่ายส่วยสมัย ฟิล์มของ Weissbrod รวม tableaux สร้างการจัดเรียงตัวเลขในบางภาพวาดของ Artemisia คนที่เธอพบ African-American แม่และลูกสาวใน St. Louis และเรียนจากวิทยาลัยเทคนิคใน Paducah การ ใช้ตามที่แสดงในผู้หญิง A เช่นนั้น อำนาจของ Gentileschi จะจัดการเรียนการสอนสำหรับวัฒนธรรมสัมผัสจริง TV กับ obsessions ของเล็กน้อยที่ผู้หญิง ที่พักบางและวิธีการรับผู้ชาย บันทึกจุด "ในหนังเรื่องนี้ คุณเห็นผู้หญิงคิดเกี่ยวกับศิลปะ และชีวิตของพวกเขา และวิธีการทำให้ชีวิตของคุณ กล่าวว่า Weissbrod "มันเป็นเกี่ยวกับการสมาร์ท"สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับฟิล์ม เข้าสู่ระบบ www.awomanlikethatfilm.com; สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับโรงละคร Rosendale เข้าสู่ระบบ www.rosendaletheatre.orgอ่านเพิ่มเติม: เวลาหุบเขาฮัดสัน - 400 ปีก่อนเวลาเธอสารคดีเกี่ยวกับศิลปิน Artemisia Gentileschi รับ NY ทุกวันเสาร์นี้ที่โรงละคร Rosendale

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

ในปี 2002, เอลเลน Weissbrod กำลังจะบินไปยังเซนต์หลุยส์เพื่อถ่ายเปิดนิทรรศการภาพวาดของ Artemisia Gentileschi ของเมื่อเธอได้รับข่าวว่าได้รับอนุญาตได้รับการปฏิเสธ จะกลายเป็นหลงโดย Gentileschi หลังจากที่ได้อ่านหนังสือเกี่ยวกับเธอ - เกิดใน 1593 และการใช้ชีวิตเป็นแม่เดียวและอิสระท่องเที่ยวในฟลอเรนซ์, เนเปิลส์, กรุงโรมและกรุงลอนดอนจากนั้นก่อนที่จะเสียชีวิตในปี 1654, Gentileschi 400 ปีข้างหน้าของเวลาที่เธอ -Weissbrod, ที่อาศัยอยู่ในนครนิวยอร์กได้รับแรงบันดาลใจที่จะทำให้สารคดีเกี่ยวกับการเดินทางและการจัดแสดงได้ทุกรุ่นที่จำเป็น แต่ตอนนี้โครงการที่ดูเหมือนตายเมื่อเดินทางมาถึง. ไม่สะทกสะท้านอำนวยการสร้างภาพยนตร์ไปเซนต์หลุยส์อย่างไรก็ตามการสัมภาษณ์และถ่ายทำคนยืนอยู่ข้างนอกนิทรรศการเกี่ยวกับปฏิกิริยาของพวกเขาและการถ่ายภาพซ่อนเร้นของนิทรรศการพร้อมกับกล้องที่ซ่อนอยู่ มันเป็นขั้นตอนเบื้องต้นครั้งแรกของเธอที่มีต่อผู้หญิงเช่นเดียวกับที่มีการสะท้อนความเห็นเกี่ยวกับชีวิต Gentileschi เอาวิถีที่ไม่คาดคิด: "เรื่องราวของผมได้แรงบันดาลใจจากศิลปะที่จะก้าวออกด้วยตัวเองที่จะทำบางสิ่งบางอย่างเหมือนที่เธอทำ" เป็น Weissbrod ที่ระบุไว้ในโทรศัพท์ สัมภาษณ์. ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นหกปีในการทำและเงินทุนส่วนใหญ่โดยเงินของตัวเอง Weissbrod ของ ด้วยการมุ่งเน้นส่วนบุคคลของผู้หญิงเหมือนที่แสดงถึงการเดินทางจากภาพยนตร์สะเทือนใจเธอก่อนหน้านี้ซึ่งรวมถึงฟังขึ้น: ชีวิตของควินซีโจนส์และเอ็มมี่เสนอชื่อเข้าชิงใช้เวลาเพียงหนึ่ง แต่มันก็จะชนะรุ่งโรจน์ตั้งแต่ฉายในเทศกาลภาพยนตร์เบิร์กเมื่อเดือนมิถุนายนตามด้วยการฉายที่มหาวิทยาลัยและพิพิธภัณฑ์ทั่วประเทศรวมทั้งการแสดงที่ออกขายเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่หอศิลป์แห่งชาติในกรุงวอชิงตันดีซี ภาพยนตร์เรื่องนี้เปิดตัวครั้งแรกในนิวยอร์กกับการแสดงที่โรงละคร Rosendale เสาร์นี้วันที่ 2 เมษายนที่ 07:30 ซึ่งจะตามมาด้วยคำถามและคำตอบที่เซสชั่นที่มี Weissbrod. ยินดีกับเรื่องราวที่ผู้คนมีความเต็มใจที่จะแบ่งปัน ในกล้อง - "คุณมักจะนับในความเอื้ออาทรของคนที่จะทำงานร่วมกับคุณหรือคุณมีอะไรที่จะไปกับ" - Weissbrod ไม่ได้ในตอนแรกตั้งใจจะรวมถึงตัวเองในภาพยนตร์เรื่องนี้ แต่ก็พบว่าเป็นผู้สัมภาษณ์ที่มองไม่เห็นล้อเล่นออกในแต่ละการเล่าเรื่องของแต่ละบุคคล ก็ "บ้าไม่ได้ที่จะก้าวเข้าหน้ากล้อง." แทนที่จะบอกเล่าแห้งของชีวิต Gentileschi ของ Weissbrod ในช่องทางผลกระทบพลังสร้างสรรค์ของจิตรกรและทะลึ่ง แบ่งปันเรื่องราวของผู้หญิงที่ได้รับอิทธิพลจากเธอเช่นเดียวกับข้อมูลเชิงลึกของเธอเองเป็นกลไกที่มีประสิทธิภาพเพื่อนำกลับไปใช้ชีวิตเป็นตัวเลขที่ตายไปนานแล้วและที่รู้จักกันน้อยทางประวัติศาสตร์. ในฐานะที่เป็นภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้เห็นได้ชัดทุกคนที่กลายเป็นหลงโดยเธอ เรื่องที่ตัวเองมีการเปลี่ยนแปลงโดยมัน ตัวอย่างเช่นผู้หญิงคนหนึ่งที่โดดเด่นในภาพยนตร์เรื่องนี้คืออเล็กซานดเอฟผู้เขียนนวนิยายขึ้นอยู่กับ Gentileschi ที่ทำให้เธอต้องย้ายไปอิตาลีและแปรงขึ้นกับโรงเรียนมัธยมของเธอละติน; ในการวิจัยเอฟเธอค้นพบเอกสารอธิบายชะตากรรมของคนที่ข่มขืน Artemisia เมื่อเธออายุได้ 17 (เขาควรจะได้รับการเรียนการสอนของเธอศิลปะของมุมมองและการพิจารณาคดีความพยายามโดยพ่อของ Gentileschi เพื่อแลกชื่อเสียงของลูกสาวของเขาเป็น " สินค้าที่เสียหาย "เป็นความรู้สึก.) Gentileschi ปฏิเสธที่จะยอมจำนนต่อข้อ จำกัด ทางสังคมของเธอ "เธอเป็นคนที่มุ่งมั่นมากที่จะทำให้ชีวิตของเธอเอง" Weissbrod กล่าวว่า "ฉันจะฆ่าจะเขียนจดหมายเหมือนเธอ." คนหนึ่งผู้มีพระคุณในอนาคต Gentileschi เขียน "'วิธีที่คุณกล้าถามหนึ่งในสามของราคาที่ต่ำมากผมถาม ... นั่นเป็นไปไม่ได้ให้ค่าของการวาดภาพ ฉันไม่สามารถเชื่อว่าเป็นครั้งที่สองที่คุณกำลังรักษาผมเหมือนสามเณร. ' เธอเป็นคนเจ้าชู้ เธอใช้ทุกอย่างในการสร้างอาชีพของเธอและทำให้ชีวิตของตัวเองตั้งข้อสังเกต Weissbrod. ละทิ้งการถ่ายภาพบุคคลและยังคงมีชีวิตอยู่ - ประเภทในเวลาที่เหมาะสมสำหรับศิลปินหญิง - Gentileschi วาดองค์ประกอบทางประวัติศาสตร์ที่มีความทะเยอทะยาน หลายผลงานของเธอแสดงให้เห็นผู้หญิงเป็นตัวเลขวีรบุรุษคัดมาจากประวัติศาสตร์และเทพนิยายกรีกและโรมัน จ่ายส่วยวันที่ทันสมัยฟิล์ม Weissbrod รวมถึง tableaux สร้างการจัดเรียงของตัวเลขในไม่กี่ภาพวาด Artemisia โดยใช้คนที่เธอพบเช่นแม่ของแอฟริกันอเมริกันและลูกสาวในเซนต์หลุยส์และชั้นจากวิทยาลัยเทคนิคในคาห์ เคนตั๊กกี้. ในฐานะที่นำเสนอในผู้หญิงชอบที่เสริมสร้างพลังอำนาจ Gentileschi คือการเรียนการสอนสำหรับวัฒนธรรมแช่อยู่ในทีวีเรียลลิตี้ที่มีความหลงไหลเล็กน้อยของการกำหนดเป้าหมายที่ผู้หญิงเช่นการเข้าพักบางและวิธีการที่จะได้รับผู้ชายคนตั้งข้อสังเกตอำนวยการสร้างภาพยนตร์ "ในภาพยนตร์เรื่องนี้ที่คุณเห็นผู้หญิงคิดเกี่ยวกับศิลปะและชีวิตของพวกเขาและวิธีที่คุณทำให้ชีวิตของคุณ" Weissbrod กล่าวว่า "มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการเป็นสมาร์ท." สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้เข้าสู่ระบบเพื่อ www.awomanlikethatfilm.com; สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ Rosendale ละครเข้าสู่ระบบเพื่อ www.rosendaletheatre.org. อ่านเพิ่มเติม: ฮัดสันวัลเลย์ไทม์ - 400 ปีก่อนเวลาสารคดีของเธอเกี่ยวกับศิลปิน Artemisia Gentileschi ได้รับ NY ปฐมทัศน์นี้วันเสาร์ที่ Rosendale โรงละคร

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

ใน 2002 , เอลเลน weissbrod กำลังจะบินไป เซนต์ หลุยส์ กับ ฟิล์ม เปิดนิทรรศการภาพวาดของ อาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์ เมื่อเธอได้รับคำอนุญาตได้ถูกปฏิเสธ มีกลายเป็นหลงโดย gentileschi หลังจากอ่านเอกสารเกี่ยวกับ–เธอเกิดใน 1551 และเป็นแม่คนเดียวและธุดงค์ฟรีแลนซ์ใน Florence , เนเปิลส์โรมและลอนดอน ก่อนที่เธอจะตายใน 1 gentileschi , 400 ปีก่อนของเธอเวลา– weissbrod , ถิ่นที่อยู่ในนิวยอร์ก ได้รับแรงบันดาลใจจากการทำสารคดีเกี่ยวกับการเดินทาง จัดแสดงและได้รับทั้งหมดที่จำเป็นออก แต่ตอนนี้โครงการดูเหมือนจะตายเมื่อมาถึง

ใจเด็ดถ่ายไป เซนต์ หลุยส์ อยู่ดีสัมภาษณ์และถ่ายทำคนยืนอยู่ข้างนอกนิทรรศการเกี่ยวกับปฏิกิริยาของพวกเขาและทำลับๆ ล่อๆ ภาพของนิทรรศการด้วยกล้องที่ซ่อนอยู่ มันเป็นครั้งแรกที่เธอแน่นอนขั้นตอนต่อผู้หญิงแบบนั้น ซึ่งสะท้อนชีวิต gentileschi เอาเป็นวิถีที่ไม่คาดคิด : " เรื่องราวของฉันแรงบันดาลใจจากศิลปะก้าวออกมาเอง ทำเหมือนที่เธอทำ" เป็น weissbrod กล่าวในการให้สัมภาษณ์ทางโทรศัพท์

ฟิล์มอายุ 6 ปีในการทำและส่วนใหญ่กู้เงินจาก weissbrod เองเงิน โดยมุ่งเน้นส่วนบุคคลของผู้หญิงแบบที่แสดงจากภาพยนตร์สะเทือนใจของเธอก่อนหน้านี้ ซึ่งรวมถึงฟัง : ชีวิตของ ควินซี่ โจนส์ และรางวัลเอ็มมี่เสนอชื่อเข้าชิงแค่เพียงหนึ่งแต่มันคือชัยชนะรุ่งโรจน์ตั้งแต่รอบปฐมทัศน์ที่เทศกาลภาพยนตร์เบิร์กเมื่อเดือนมิถุนายน ตามด้วยการแสดงที่มหาวิทยาลัยและพิพิธภัณฑ์ทั่วประเทศ รวมถึงล่าสุดที่ขายออกแสดงอยู่ที่หอศิลป์แห่งชาติในกรุงวอชิงตัน ดีซี ภาพยนตร์เรื่องนี้เปิดตัวในนิวยอร์กกับการแสดงที่โรงละคร Rosendale วันเสาร์นี้ 2 เมษายนเวลา 7 : 30 น.ซึ่งจะตามมาด้วยคำถามและคำตอบกับเซสชัน weissbrod

ยินดีกับเรื่องราวที่ผู้คนเต็มใจที่จะแบ่งปัน–กล้อง " คุณมักจะพึ่งพาความเอื้ออาทรของผู้คนที่จะร่วมมือกับคุณ หรือคุณมีอะไรจะไปด้วย " – weissbrod ไม่ได้ตอนแรกตั้งใจจะรวมตัวในหนัง แต่ พบเป็นผู้สัมภาษณ์ที่ล้อแต่ละแบบแต่ละคน" บ้าไม่ขั้นตอนในด้านหน้าของกล้อง . "

มากกว่าบริการบอกเล่าชีวิต gentileschi , weissbrod ในช่องผลของจิตรกรสร้างสรรค์พลัง และ chutzpah . แบ่งปันเรื่องราวของผู้หญิงที่มีอิทธิพลต่อเธอ รวมทั้งข้อมูลเชิงลึกของเธอเอง เป็นกลไกที่มีประสิทธิภาพสำหรับนำกลับไปชีวิตยาวในประวัติศาสตร์ที่รู้จักกันน้อยตาย

เป็นภาพยนตร์ที่ทำให้ชัดเจนทุกคนที่เป็นหลงโดยเรื่องราวของเธอเองเปลี่ยนโดย ตัวอย่างเช่น ผู้หญิงที่โดดเด่นในหนัง คือ อเล็กซานดรา lapierre ผู้เขียนนิยายเกี่ยวกับ gentileschi ซึ่งทำให้เธอย้ายไปอิตาลี และแปรงขึ้นในภาษาละตินของโรงเรียน ใน lapierre วิจัยค้นพบเอกสารที่อธิบายถึงชะตากรรมของผู้ชายที่ข่มขืนอาร์เทมิเซียเมื่อเธออายุ 17( เขาควรจะสอนศิลปะของมุมมอง และการทดลอง , ความพยายามโดย gentileschi ของพ่อเพื่อแลกกับลูกสาวของเขา ชื่อเสียงเป็น " สินค้าที่เสียหาย " คือความรู้สึก )

gentileschi ปฏิเสธที่จะยอมให้สังคม ข้อจำกัดของเวลากับเธอ " เธอมุ่งมั่นมากที่จะทำให้ชีวิตของเธอเอง " weissbrod กล่าว " ผมจะฆ่า เพื่อเขียนจดหมายเหมือนของเขา " หนึ่งในอนาคต คุณลูกค้าgentileschi เขียน " มันกล้าถามหนึ่งในสามของน้อยมากราคาที่ผมถาม . . . . . . . เป็นไปไม่ได้ ให้คุณค่าของภาพเขียน ฉันไม่สามารถเชื่อว่าครั้งที่สอง เธอทำเหมือนผมเป็นมือใหม่ เขาเป็นคนเจ้าชู้ เธอใช้ทุกอย่างในการสร้างอาชีพและชีวิตสำหรับตัวเอง สังเกต weissbrod .

หลบเลี่ยงรูปและยังมีชีวิตอยู่ประเภท–เวลาที่ถือว่าเหมาะสมสำหรับผู้หญิง gentileschi ศิลปิน–องค์ประกอบประวัติศาสตร์ทะเยอทะยานทาสี ผลงานของเธอหลายภาพผู้หญิงตัวเลขกล้าหาญ เลือกสรรจากประวัติและตำนานของกรีกและโรมัน จ่ายส่วย weissbrod สมัยใหม่ , ภาพยนตร์รวมถึง tableaux การจัดเรียงตัวเลขในไม่กี่ของอาร์เทมิเซียเป็นภาพวาดใช้คนที่เธอเผชิญ เช่น แม่ชาวอเมริกันแอฟริกันและลูกสาวในเซนต์หลุยส์ และเรียนจากวิทยาลัยเทคนิค ใน Paducah Kentucky .

ที่นำเสนอในผู้หญิงแบบนั้น gentileschi คือการเป็นสื่อวัฒนธรรมแช่ในความเป็นจริงทีวี กับของจุกจิก obsessions ที่กำหนดเป้าหมายผู้หญิง เช่น อยู่บาง ๆ และวิธีการได้รับผู้ชายเป็นคนทำหนัง" ในหนังเรื่องนี้ที่คุณเห็นผู้หญิงคิดเกี่ยวกับศิลปะและชีวิตของพวกเขาและวิธีการที่คุณทำให้ชีวิตของคุณ " กล่าวว่า weissbrod . " มันเกี่ยวกับการเป็นสมาร์ท "

สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับภาพยนตร์ , เข้าสู่ระบบใน www.awomanlikethatfilm.com ; สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับโรงละคร Rosendale เข้าสู่ระบบเพื่อ www.rosendaletheatre . org .

อ่านเพิ่มเติม :ฮัดสันวัลเลย์ครั้ง - 400 ปีเลยเวลา สารคดีเกี่ยวกับศิลปิน อาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์ ได้รับนิวยอร์กรอบปฐมทัศน์ที่โรงละคร
Rosendale วันเสาร์นี้

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.