A popular and economical approach t

A popular and economical approach that gives information only
on the effects of single factors, but not on interactions, is the
Plackett–Burman (PB) method, introduced in 1946 when the
authors were working for the British Ministry of Supply. This
method is well suited to ruggedness testing, i.e. establishing
whether the outcome of an analytical procedure is affected by
changes in each relevant factor. The most important feature of
PB designs is that they all involve 4n experiments, where n ¼ 1,
2, 3. In each case the maximum number of factors that can be
studied is 4n 1, so an 8-experiment PB design can study no
more than 7 factors, a 12-experiment design will handle up to 11
factors, and so on. This may seem to be inconvenient, but it
turns out to be a valuable feature of the method.
Suppose we wish to study four factors. Four experiments will
be then insufficient, so we shall have to use eight experiments in
a PB design, and have seven factors. This means that three oftimes at the higher level and four times at the lower. The
effect of each factor is then readily determined from the
expression:
2[P(y+) P(y)]/N
where N is the total number of experiments, eight in this case.
The (y+) terms are the responses when a given factor is at its
high level, and the (y) terms reect the responses for that
factor set to its low level. It can be shown that the effects for the
main factors determined in this way are not confounded with
each other (see AMCTB 36).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่นิยมและวิธีการประหยัดที่ให้ข้อมูลเพียง
ผลของปัจจัยเดียว แต่ไม่ได้ติดต่อ ,
plackett –พม่า ( PB ) วิธีที่แนะนำใน 2489 เมื่อ
ผู้เขียนทำงานให้กระทรวงอังกฤษของอุปทาน วิธีนี้
เหมาะกับการทดสอบความทนทาน เช่น การจัดตั้ง
ไม่ว่าผลของขั้นตอนการวิเคราะห์ผลกระทบจาก
การเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องในแต่ละปัจจัย คุณลักษณะที่สำคัญที่สุดของการออกแบบ
PB ก็คือพวกเขาทั้งหมดเกี่ยวข้องกับ 4N การทดลองที่ N ¼ 1
2 , 3 ในแต่ละกรณีจำนวนสูงสุดของปัจจัยที่สามารถ
เรียนเป็น 4N 1 ดังนั้นการออกแบบ PB 8-experiment สามารถศึกษาไม่
มากกว่า 7 ปัจจัยการออกแบบการทดลองจะจัดการได้ถึง 12 11
ปัจจัยและ นี้อาจดูเหมือนไม่สะดวก แต่มัน
กลับกลายเป็น คุณลักษณะที่มีคุณค่าของวิธีการ สมมติว่าเราต้องการที่จะศึกษา
4 ปัจจัย 4 การทดลองจะ
ได้ไม่เพียงพอ ดังนั้น เราจะต้องใช้แปดทดลองใน
การออกแบบตะกั่ว และมี 7 ปัจจัย ซึ่งหมายความว่าสาม oftimes ในระดับที่สูง และสี่ครั้ง ลดลงด้วย
ผลของปัจจัยแต่ละด้านก็พร้อมพิจารณาจากการแสดงออก :

2 [ P ( Y ) P ( Y ) ] / n
โดยที่ n คือจำนวนของการทดลอง 8 ในกรณีนี้ .
( Y ) มีการตอบสนองเมื่อได้รับปัจจัยอยู่ในระดับสูง
( Y ) และข้อตกลงใหม่ ect การตอบสนองที่
ปัจจัยตั้งระดับต่ำ มันสามารถแสดงผลสำหรับปัจจัยที่กำหนด
วิธีนี้จะไม่สับสนกับแต่ละอื่น ๆ ( ดู

amctb 36 )