Since the late 19th century a lot o

Since the late 19th century a lot of research has been done on the physiological
responses to musical stimuli and all has supported the idea that music influences
physiological processes, but the direction of the response pattern has been inconsistent.
The same or similar music can produce positive, negative and occasionally unchanging
physiological responses in different subjects (Dainow, 1977). Hodges (1980) summarized
some contradictory results about heart rate response to music as a stimulus. Of 21 studies
reviewed, seven indicated that heart rate increased in response to stimulative music and
decreased to sedative music. Five experiments suggested that any music, stimulative or
sedative, tended to increase heart rate. Two studies indicated that both stimulative and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่ช่วงปลายศตวรรษ ค้นคว้ามากมายแล้วในที่สรีรวิทยาตอบสนองต่อสิ่งเร้าดนตรีและสนับสนุนความคิดที่มีผลต่อดนตรีกระบวนการสรีรวิทยา แต่ทิศทางของรูปแบบการตอบสนองได้ไม่สอดคล้องกันเพลงเดียวกัน หรือคล้ายกันสามารถผลิตบวก ลบ และไม่เปลี่ยนแปลงเป็นครั้งคราวสรีรวิทยาการตอบสนองในเรื่องต่าง ๆ (Dainow, 1977) Hodges (1980) สรุปผลลัพธ์บางอย่างขัดแย้งเกี่ยวกับอัตราการเต้นหัวใจตอบสนองต่อดนตรีเป็นตัวกระตุ้น ของการศึกษา 21ตรวจทาน เจ็ดระบุว่า อัตราการเต้นหัวใจเพิ่มขึ้นในเพลง stimulative และลดเพลง sedative การทดลองที่ 5 การแนะนำที่ทุกเพลง stimulative หรือดลบันดาลจาก มีแนวโน้มที่จะ เพิ่มอัตราการเต้นหัวใจ ระบุการศึกษาสองที่ทั้ง stimulative และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นับตั้งแต่ช่วงปลายศตวรรษที่ 19 เป็นจำนวนมากของการวิจัยได้รับการดำเนินการในทางสรีรวิทยา
การตอบสนองต่อสิ่งเร้าดนตรีและได้รับการสนับสนุนความคิดที่ว่าดนตรีมีอิทธิพลต่อ
กระบวนการทางสรีรวิทยา แต่ทิศทางของรูปแบบการตอบสนองที่ได้รับไม่สอดคล้องกัน.
เดียวกันหรือเพลงที่คล้ายกันสามารถผลิตในเชิงบวก , ลบและไม่มีการเปลี่ยนแปลงในบางครั้ง
ตอบสนองทางสรีรวิทยาในวิชาที่แตกต่างกัน (Dainow 1977) ฮอดจ์ส (1980) สรุป
ผลบางอย่างที่ขัดแย้งกันเกี่ยวกับการตอบสนองต่ออัตราการเต้นหัวใจเพลงเป็นตัวกระตุ้น 21 การศึกษา
ทบทวนเจ็ดชี้ให้เห็นว่าอัตราการเต้นหัวใจที่เพิ่มขึ้นในการตอบสนองต่อเพลงให้พลังงานและ
ลดลงเป็นเพลงกล่อมประสาท ห้าการทดลองชี้ให้เห็นว่าเพลงใด ๆ ให้พลังงานหรือ
ยากล่อมประสาทมีแนวโน้มที่จะเพิ่มอัตราการเต้นของหัวใจ การศึกษาชี้ให้เห็นว่าสองทั้งกระตุ้นและ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 19 มากของการวิจัยได้ถูกทำในการตอบสนองทางสรีรวิทยา
กระตุ้นดนตรีและได้สนับสนุนแนวคิดที่มีอิทธิพลต่อดนตรี
กระบวนการทางสรีรวิทยา แต่ทิศทางของการตอบสนองรูปแบบได้รับไม่สอดคล้องกัน
เหมือนกันหรือคล้ายคลึงกัน สามารถผลิตเพลงบวก ลบ และบางครั้งที่ไม่เปลี่ยนแปลง
การตอบสนองทางสรีรวิทยาในวิชาต่าง ๆ ( dainow , 1977 )ฮอดเจส ( 1980 ) สรุป
บางขัดแย้งเกี่ยวกับผลลัพธ์ อัตราการเต้นของหัวใจการดนตรีเป็นสิ่งเร้า 21 การศึกษา
ตรวจทาน เจ็ด พบว่า อัตราการเต้นของหัวใจที่เพิ่มขึ้นในการตอบสนองต่อการกระตุ้น และเพลง
ลดลงค่ะ เพลง ห้าการทดลองชี้ให้เห็นว่าเพลง กระตุ้นหรือ
ยากล่อมประสาท , มีแนวโน้มที่จะเพิ่มอัตราการเต้นของหัวใจ สองการศึกษา พบว่า ทั้งกระตุ้นและ