ผมมีความฝันว่า วันหนึ่งลูกทั้งสี่ของผม จะสามารถใช้ชีวิตในประเทศซึ่ง ไม่ตัดสินผู้คนจากผิวสี หากแต่ตัดสินจากแก่นสารแห่งบุคลิกภาพ
ผู้คนที่ไม่ได้มองหาความสุข จะมีโอกาสพบพานความสุขที่สุด เพราะผู้ที่พยายามใฝ่หาลืมไปว่า หนทางแน่ชัดที่สุดสู่ความสุข คือการแสวงหาความสุขเพื่อผู้อื่น
หากเรายังไม่สามารถค้นพบเป้าหมาย ซึ่งเรายินดีจะพลีชีพให้ เราย่อมไม่เหมาะที่จะคงมีชีวิตอยู่ต่อไป
ความเกลียดชังทำให้ชีวิตเป็นอัมพาต ความรักปลดปล่อยเรา ความเกลียดชังสร้างความสับสนต่อชีวิต ความรักช่วยประสานให้กลมกลืน ความเกลียดชังทำให้ชีวิตมืดมน ความรักช่วยสร้างประกายแสงสว่าง
สิ่งบ่งชี้สำคัญยิ่งยวดสำหรับมนุษย์ ไม่ใช่จุดยืนของเขาขณะที่มีสภาพสะดวกสบาย หากแต่ จุดยืนในช่วงเวลาที่ มีสิ่งท้าทาย และ มีประเด็นขัดแย้ง
ชีวิตเราจบสิ้นลง ทันทีที่เราสงบเงียบต่อประเด็นซึ่งมีสาระสำคัญ
ในที่สุดแล้ว เราจะไม่สนใจเสียงพูดของศัตรู หากแต่จดจำความเงียบเฉยของมิตรเรา
อย่ายอมให้ใคร ฉุดดึงคุณลงต่ำกระทั่งคุณเกลียดชังเขาได้