Sophocles had some pretty firm idea

Sophocles had some pretty firm ideas about what made a good play,
among which the unity of time and place was central, so in a Sophocles
play all the action unfolds in one location in ‘real time’ before the eyes
of the audience, as it were. Live Art often has an element of this classical
purism. So what does this ‘placelessness’ mean for performance and
Live Art, the art form with an umbilical cord to real space and real time?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Sophocles มีความคิดบางอย่างสวยบริษัทเกี่ยวกับสิ่งที่ทำให้การเล่นที่ดีระหว่างที่ ความสามัคคีของเวลาและสถานที่เป็นศูนย์กลาง ดังนั้นในการ Sophoclesเล่นทั้งหมดการดำเนินการที่เปิดออกในแบบเรียลไทม์ก่อนตาเข้าชม were เป็นมัน ศิลปะที่สดมักจะมีองค์ประกอบของคลาสสิกนี้purism ดังนั้น สิ่งนี้ 'placelessness' หมายถึงประสิทธิภาพ และสด ศิลปะแบบศิลปะกับสะดือมีพื้นที่จริงและเวลาจริงหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เคิลส์มีความคิดที่ บริษัท สวยบางอย่างเกี่ยวกับสิ่งที่ทำให้การเล่นที่ดี
ในระหว่างที่ความสามัคคีของเวลาและสถานที่เป็นศูนย์กลางดังนั้นในเคิลส์
เล่นได้ทุกการกระทำที่แผ่ออกไปในสถานที่หนึ่งในเวลาจริงก่อนที่สายตา
ของผู้ชมที่เป็นมัน มี ศิลปะสดมักจะมีองค์ประกอบของความคลาสสิกนี้
ความพิถีพิถัน ดังนั้นสิ่งนี้ 'placelessness' หมายถึงประสิทธิภาพการทำงานและ
อาศัยอยู่ที่ศิลปะรูปแบบศิลปะที่มีสายสะดือไปยังพื้นที่จริงและเวลาจริง?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โซโฟคลีสมีค่อนข้าง บริษัท ความคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ทำให้เล่นดีระหว่างที่สามัคคี เวลา และสถานที่ เป็นกลาง ดังนั้น ในโซโฟคลีสเล่นทั้งหมดจะกระทำในสถานที่หนึ่งใน " เวลาจริง " ก่อนตาของผู้ชม เหมือนที่เคยเป็น ศิลปะมีชีวิตอยู่มักจะมีองค์ประกอบของคลาสสิกความพิถีพิถันในภาษา . แล้วนี่ " " หมายถึง ประสิทธิภาพและ placelessnessมีชีวิตศิลปะ , ศิลปะกับสายสะดือไปยังพื้นที่จริงและเวลาจริง