- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
DiscussionThis study demonstrated d
Discussion
This study demonstrated differences in the distribution of
stroke severity between the OXVASC study population and
the Dijon population, and the 3 previously reported studies,
attributable mainly to a major disparity in the reported incidence
of minor ischemic stroke. Despite the use of multiple
overlapping sources of case ascertainment in all 5 studies, in
strict accordance with the published core criteria for conducting
ideal stroke incidence studies,4,5 residual differences in
ascertainment procedures probably contributed to the divergent
findings (Table 1). First, some cases of minor stroke not
hospitalized and not referred to the research teams may have
been missed in the other studies, none of which had access
to primary care computer systems to systematically identify
all patients coded with a cerebrovascular diagnosis. However,
only 4% of cases of ischemic stroke with an NIHSS score ≤2
in OXVASC were identified by such searches alone. Second,
and more important, the provision of a dedicated TIA clinic
for the OXVASC study population identified the majority of
minor ischemic strokes.
It has been reported previously that ≤25% of patients initially
referred by general practitioners to TIA clinics have evidence
of neurological deficits on the neurologist’s assessment and
symptoms persisting >24 hours.1,7,8,16 Assessment in TIA clinic
also allows the identification of those with persistent discrete
symptoms without signs that are coded in the NIHSS score.
The high proportion of patients with ischemic stroke with an
NIHSS score of 0 in OXVASC (22.1% versus 4.5% in Dijon)
minor strokes were misclassified as TIAs in Dijon. Although
we cannot totally exclude a real higher incidence of both TIA
and minor ischemic stroke in OXVASC, the magnitude of
the observed differences allows us to rather assume that TIA/
minor stroke clinics lead to better ascertainment of both TIA
and minor strokes.
Some limitations of our study must be acknowledged. First,
the evaluation of the NIHSS score was made by different
study doctors from 2 distinct teams, with a potential risk of
heterogeneity in the way of coding and, in some cases, a retrospective
estimation was performed from information obtained
in medical records. However, given the small numbers of
cases involved and the good interrater reliability,17 and validity
of the retrospective assessment with this scale,11 it can be
assumed that this limitation did not significantly influence our
results. Second, we did not find a difference between the studies
in the incidence of minor intracerebral hemorrhage. This
perhaps reflects the fact that diagnosis requires brain imaging,
and that both studies reviewed all requests for brain imaging,
or simply the fact that the numbers of cases were small. Third,
it could be argued that our findings are attributable to the fact
that the proportion of minor strokes ascertained in the Dijon
study was unusually low. However, in the European Registers
of Stroke Study, several proxies were used to compare stroke
severity among patients recruited from 6 European population–
based registries, including Dijon, and severity of stroke
was found to be lowest in Dijon.18 We also found no difference
in severity between the Dijon study and the only other 3 studies
in which the authors reported the distribution of NIHSS
score.13–15 Of note, despite the population-based design of the
Melbourne study, only NIHSS scores of hospitalized patients
were reported by the authors that make difficult comparisons
with the others. Fourth, although our aim was not observer
agreement but to address potential bias across incidence
stroke studies, the 90 out of 100 clinic-referred cases from
the OXVASC Study confirmed by the Dijon study investigator
could be an overestimation because he was aware of the diagnosis
made by OXVASC investigators. Finally, differences in
diagnostic procedures for identifying ischemic stroke pathogenesis
between centers may exist, but we think that they have
probably accounted for only limited discrepancies observed in
our stratified analyses.
To conclude, this study suggests that the proportion of
patients with minor stroke is higher than that reported in
many high-quality stroke incidence studies. Indeed, underestimation
is likely to be greater still in studies from low- to
middle-income countries, in which patients with minor events
may be less likely to seek medical attention at all.19–23 Our
findings have 2 main implications. First, we suggest that the
core criteria for ideal stroke incidence studies (defined by
Malmgren et al4 and refined by Sudlow and Warlow5) are further
refined in 2 ways. Presentation of incidence rates should
include stratification by stroke severity, ideally assessed by
the NIHSS to aid comparison with existing studies. This will
allow more reliable geographical and temporal comparisons
of stroke incidence and possible differences in stroke severity.
In addition, where possible, studies should incorporate
assessment of all TIAs, ideally by face-to-face assessment
by study clinicians. Second, any systematic underestimation
of the incidence of minor ischemic stroke in previous incidence
studies is important to consider in assessing the clinical
burden of cerebrovascular disease, given the high risk of
recurrent stroke,1 the impact on cognitive function,2 fatigue
and depression,3 and the implications for clinical service
provision.
This study demonstrated differences in the distribution of
stroke severity between the OXVASC study population and
the Dijon population, and the 3 previously reported studies,
attributable mainly to a major disparity in the reported incidence
of minor ischemic stroke. Despite the use of multiple
overlapping sources of case ascertainment in all 5 studies, in
strict accordance with the published core criteria for conducting
ideal stroke incidence studies,4,5 residual differences in
ascertainment procedures probably contributed to the divergent
findings (Table 1). First, some cases of minor stroke not
hospitalized and not referred to the research teams may have
been missed in the other studies, none of which had access
to primary care computer systems to systematically identify
all patients coded with a cerebrovascular diagnosis. However,
only 4% of cases of ischemic stroke with an NIHSS score ≤2
in OXVASC were identified by such searches alone. Second,
and more important, the provision of a dedicated TIA clinic
for the OXVASC study population identified the majority of
minor ischemic strokes.
It has been reported previously that ≤25% of patients initially
referred by general practitioners to TIA clinics have evidence
of neurological deficits on the neurologist’s assessment and
symptoms persisting >24 hours.1,7,8,16 Assessment in TIA clinic
also allows the identification of those with persistent discrete
symptoms without signs that are coded in the NIHSS score.
The high proportion of patients with ischemic stroke with an
NIHSS score of 0 in OXVASC (22.1% versus 4.5% in Dijon)
minor strokes were misclassified as TIAs in Dijon. Although
we cannot totally exclude a real higher incidence of both TIA
and minor ischemic stroke in OXVASC, the magnitude of
the observed differences allows us to rather assume that TIA/
minor stroke clinics lead to better ascertainment of both TIA
and minor strokes.
Some limitations of our study must be acknowledged. First,
the evaluation of the NIHSS score was made by different
study doctors from 2 distinct teams, with a potential risk of
heterogeneity in the way of coding and, in some cases, a retrospective
estimation was performed from information obtained
in medical records. However, given the small numbers of
cases involved and the good interrater reliability,17 and validity
of the retrospective assessment with this scale,11 it can be
assumed that this limitation did not significantly influence our
results. Second, we did not find a difference between the studies
in the incidence of minor intracerebral hemorrhage. This
perhaps reflects the fact that diagnosis requires brain imaging,
and that both studies reviewed all requests for brain imaging,
or simply the fact that the numbers of cases were small. Third,
it could be argued that our findings are attributable to the fact
that the proportion of minor strokes ascertained in the Dijon
study was unusually low. However, in the European Registers
of Stroke Study, several proxies were used to compare stroke
severity among patients recruited from 6 European population–
based registries, including Dijon, and severity of stroke
was found to be lowest in Dijon.18 We also found no difference
in severity between the Dijon study and the only other 3 studies
in which the authors reported the distribution of NIHSS
score.13–15 Of note, despite the population-based design of the
Melbourne study, only NIHSS scores of hospitalized patients
were reported by the authors that make difficult comparisons
with the others. Fourth, although our aim was not observer
agreement but to address potential bias across incidence
stroke studies, the 90 out of 100 clinic-referred cases from
the OXVASC Study confirmed by the Dijon study investigator
could be an overestimation because he was aware of the diagnosis
made by OXVASC investigators. Finally, differences in
diagnostic procedures for identifying ischemic stroke pathogenesis
between centers may exist, but we think that they have
probably accounted for only limited discrepancies observed in
our stratified analyses.
To conclude, this study suggests that the proportion of
patients with minor stroke is higher than that reported in
many high-quality stroke incidence studies. Indeed, underestimation
is likely to be greater still in studies from low- to
middle-income countries, in which patients with minor events
may be less likely to seek medical attention at all.19–23 Our
findings have 2 main implications. First, we suggest that the
core criteria for ideal stroke incidence studies (defined by
Malmgren et al4 and refined by Sudlow and Warlow5) are further
refined in 2 ways. Presentation of incidence rates should
include stratification by stroke severity, ideally assessed by
the NIHSS to aid comparison with existing studies. This will
allow more reliable geographical and temporal comparisons
of stroke incidence and possible differences in stroke severity.
In addition, where possible, studies should incorporate
assessment of all TIAs, ideally by face-to-face assessment
by study clinicians. Second, any systematic underestimation
of the incidence of minor ischemic stroke in previous incidence
studies is important to consider in assessing the clinical
burden of cerebrovascular disease, given the high risk of
recurrent stroke,1 the impact on cognitive function,2 fatigue
and depression,3 and the implications for clinical service
provision.
0/5000
สนทนาการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าความแตกต่างในการกระจายของโรคหลอดเลือดสมองความรุนแรงระหว่างประชากรศึกษาของ OXVASC และประชากรในดิจอง และ 3 ศึกษารายงานไปก่อนหน้านี้disparity สำคัญในอุบัติการณ์รายงานรวมส่วนใหญ่ของจังหวะสำรอกรอง แม้ มีการใช้หลายแหล่งที่มาของ ascertainment ในการศึกษาทั้งหมด 5 กรณีที่ทับซ้อนในสามัคคีที่เข้มงวดกับเงื่อนไขหลักเผยแพร่สำหรับการทำศึกษาจังหวะเหมาะเกิด 4, 5 เหลือแตกต่างกันขั้นตอน ascertainment คงส่วนในขันติธรรม(ตารางที่ 1) ผลการวิจัย ครั้งแรก บางกรณีของจำนวนจังหวะไม่พัก และไม่เรียกว่าการวิจัยอาจมีทีมงานการพลาดในการศึกษาอื่น ไม่มีผู้ใดได้เข้าระบบคอมพิวเตอร์หลักระบบระบุผู้ป่วยทั้งหมดที่เข้ารหัส ด้วยการวินิจฉัย cerebrovascular อย่างไรก็ตามเท่านั้น 4% ของกรณีของจังหวะสำรอกด้วย NIHSS เป็นคะแนน ≤2ใน OXVASC ที่ระบุ โดยการค้นหาเช่นคนเดียว วินาทีและที่ สำคัญ การจัดคลินิกเตี้ยทุ่มเทOXVASC การศึกษา ประชากรระบุส่วนใหญ่จังหวะที่สำรอกรองมีการรายงานก่อนหน้านี้%ที่ ≤25 ของผู้ป่วยเริ่มอ้างอิง โดยทั่วไปผู้ให้เตี้ย มีหลักฐานของระบบประสาทการขาดดุลในการประเมินของ neurologist และอาการ persisting > 24 hours.1,7,8,16 ประเมินในคลินิกเตี้ยนอกจากนี้ยัง ให้หมายเลขของผู้ที่มีแบบเดี่ยว ๆsymptoms without signs that are coded in the NIHSS score.The high proportion of patients with ischemic stroke with anNIHSS score of 0 in OXVASC (22.1% versus 4.5% in Dijon)minor strokes were misclassified as TIAs in Dijon. Althoughwe cannot totally exclude a real higher incidence of both TIAand minor ischemic stroke in OXVASC, the magnitude ofthe observed differences allows us to rather assume that TIA/minor stroke clinics lead to better ascertainment of both TIAand minor strokes.Some limitations of our study must be acknowledged. First,the evaluation of the NIHSS score was made by differentstudy doctors from 2 distinct teams, with a potential risk ofheterogeneity in the way of coding and, in some cases, a retrospectiveestimation was performed from information obtainedin medical records. However, given the small numbers ofcases involved and the good interrater reliability,17 and validityof the retrospective assessment with this scale,11 it can beassumed that this limitation did not significantly influence ourresults. Second, we did not find a difference between the studiesin the incidence of minor intracerebral hemorrhage. Thisperhaps reflects the fact that diagnosis requires brain imaging,and that both studies reviewed all requests for brain imaging,or simply the fact that the numbers of cases were small. Third,it could be argued that our findings are attributable to the factthat the proportion of minor strokes ascertained in the Dijonstudy was unusually low. However, in the European Registersof Stroke Study, several proxies were used to compare strokeseverity among patients recruited from 6 European population–based registries, including Dijon, and severity of strokewas found to be lowest in Dijon.18 We also found no differencein severity between the Dijon study and the only other 3 studiesin which the authors reported the distribution of NIHSSscore.13–15 Of note, despite the population-based design of theMelbourne study, only NIHSS scores of hospitalized patientswere reported by the authors that make difficult comparisonswith the others. Fourth, although our aim was not observeragreement but to address potential bias across incidencestroke studies, the 90 out of 100 clinic-referred cases fromthe OXVASC Study confirmed by the Dijon study investigatorcould be an overestimation because he was aware of the diagnosismade by OXVASC investigators. Finally, differences indiagnostic procedures for identifying ischemic stroke pathogenesisbetween centers may exist, but we think that they haveprobably accounted for only limited discrepancies observed inour stratified analyses.To conclude, this study suggests that the proportion ofpatients with minor stroke is higher than that reported inmany high-quality stroke incidence studies. Indeed, underestimationis likely to be greater still in studies from low- tomiddle-income countries, in which patients with minor eventsmay be less likely to seek medical attention at all.19–23 Ourfindings have 2 main implications. First, we suggest that thecore criteria for ideal stroke incidence studies (defined byMalmgren et al4 and refined by Sudlow and Warlow5) are furtherrefined in 2 ways. Presentation of incidence rates shouldinclude stratification by stroke severity, ideally assessed bythe NIHSS to aid comparison with existing studies. This willallow more reliable geographical and temporal comparisonsof stroke incidence and possible differences in stroke severity.In addition, where possible, studies should incorporateassessment of all TIAs, ideally by face-to-face assessmentby study clinicians. Second, any systematic underestimationof the incidence of minor ischemic stroke in previous incidencestudies is important to consider in assessing the clinicalburden of cerebrovascular disease, given the high risk ofrecurrent stroke,1 the impact on cognitive function,2 fatigueand depression,3 and the implications for clinical serviceprovision.
การแปล กรุณารอสักครู่..
พูดคุยเรื่องการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างในการกระจายตัวของความรุนแรงจังหวะระหว่างประชากรที่ศึกษาOXVASC และประชากรDijon และ 3 รายงานก่อนหน้านี้การศึกษาส่วนที่ส่วนใหญ่เป็นความแตกต่างที่สำคัญในการเกิดการรายงานของโรคหลอดเลือดสมองขาดเลือดเล็กน้อย แม้จะมีการใช้หลายแหล่งที่มาทับซ้อนกันของสอบถามกรณีศึกษาทั้ง 5 ในตามอย่างเคร่งครัดกับหลักเกณฑ์ที่ตีพิมพ์ในการดำเนินการจังหวะการศึกษาอุบัติการณ์เหมาะ4,5 แตกต่างที่เหลืออยู่ในขั้นตอนการสอบถามอาจจะมีส่วนที่แตกต่างกันกับการค้นพบ (ตารางที่ 1) ครั้งแรกในกรณีของโรคหลอดเลือดสมองเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ได้รักษาในโรงพยาบาลและไม่ได้เรียกทีมวิจัยอาจจะพลาดในการศึกษาอื่นๆ ไม่มีใครที่มีการเข้าถึงการดูแลหลักระบบคอมพิวเตอร์เป็นระบบระบุตัวตนของผู้ป่วยทั้งหมดเขียนด้วยการวินิจฉัยโรคหลอดเลือดสมอง แต่เพียง 4% ของกรณีของโรคหลอดเลือดสมองตีบด้วยคะแนน NIHSS ≤2ในOXVASC ถูกระบุโดยการค้นหาดังกล่าวเพียงอย่างเดียว ประการที่สองและที่สำคัญกว่าการให้คลินิกเฉพาะ TIA สำหรับประชากรที่ศึกษา OXVASC ระบุส่วนใหญ่ของจังหวะขาดเลือดเล็กน้อย. มันได้รับรายงานก่อนหน้านี้ว่า≤25% ของผู้ป่วยครั้งแรกเรียกโดยทั่วไปในการปฏิบัติงานคลินิกTIA มีหลักฐานของการขาดดุลทางระบบประสาทการประเมินวิทยาและอาการเรื้อรัง> 24 hours.1,7,8,16 ประเมินในคลินิก TIA ยังช่วยให้บัตรประจำตัวของผู้ที่มีความต่อเนื่องถาวรอาการโดยไม่มีสัญญาณว่าจะเขียนในคะแนน NIHSS. สัดส่วนที่สูงของผู้ป่วยที่มีโรคหลอดเลือดสมองตีบ ที่มีคะแนนNIHSS 0 ใน OXVASC (22.1% เมื่อเทียบกับ 4.5% ในดีชง) จังหวะเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ถูกแบ่งเป็น TIAs ในดีชง ถึงแม้ว่าเราไม่สามารถทั้งหมดไม่รวมอุบัติการณ์สูงขึ้นจริงของทั้งสองเตี้ยและโรคหลอดเลือดสมองขาดเลือดเล็กน้อยในOXVASC ขนาดของความแตกต่างที่สังเกตได้ช่วยให้เราสามารถค่อนข้างคิดว่าTIA / คลินิกโรคหลอดเลือดสมองเล็กน้อยนำไปสู่การสอบถามที่ดีขึ้นของทั้งเตี้ยและจังหวะเล็ก ๆ น้อย ๆ . ข้อ จำกัด บางส่วนของ การศึกษาของเราจะต้องได้รับการยอมรับ ครั้งแรกที่การประเมินผลของคะแนน NIHSS ที่ถูกสร้างขึ้นโดยการที่แตกต่างกันแพทย์การศึกษาจาก2 ทีมที่แตกต่างกันกับความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นจากความแตกต่างในทางของการเขียนโปรแกรมและในบางกรณีย้อนหลังประมาณค่าได้ดำเนินการจากข้อมูลที่ได้รับในเวชระเบียน แต่ให้ขนาดเล็กจำนวนมากกรณีมีส่วนร่วมและความเชื่อมั่นที่ดี 17 และความถูกต้องของการประเมินย้อนหลังที่มีขนาดนี้11 ก็สามารถสันนิษฐานได้ว่าข้อจำกัด นี้ไม่ได้มีนัยสำคัญที่มีอิทธิพลต่อเราผล ประการที่สองเราไม่พบความแตกต่างระหว่างการศึกษาที่อยู่ในการเกิดเลือดออกใน intracerebral เล็ก ๆ น้อย ๆ นี้อาจจะสะท้อนให้เห็นถึงความจริงที่ว่าต้องมีการวินิจฉัยการถ่ายภาพสมองและว่าการศึกษาทั้งการตรวจสอบคำขอทั้งหมดสำหรับการถ่ายภาพสมองหรือเพียงแค่ความจริงที่ว่าจำนวนของกรณีที่มีขนาดเล็ก ประการที่สามมันอาจจะแย้งว่าการค้นพบของเรามีส่วนที่เป็นความจริงที่ว่าสัดส่วนของจังหวะเล็กๆ น้อย ๆ ในการตรวจสอบ Dijon การศึกษาอยู่ในระดับต่ำผิดปกติ อย่างไรก็ตามในยุโรปลงทะเบียนของการศึกษาโรคหลอดเลือดสมอง, ผู้รับมอบฉันทะหลายคนถูกนำมาใช้เพื่อเปรียบเทียบจังหวะรุนแรงในผู้ป่วยที่ได้รับคัดเลือกจากประชากรยุโรป6 การลงทะเบียนตามรวมทั้ง Dijon และความรุนแรงของโรคหลอดเลือดสมองพบว่าต่ำที่สุดในDijon.18 นอกจากนี้เรายังพบว่าไม่แตกต่างกันความรุนแรงในระหว่างการศึกษา Dijon และอื่น ๆ เพียง 3 การศึกษาที่ผู้เขียนรายงานการกระจายของNIHSS score.13-15 โน้ตแม้จะมีการออกแบบประชากรที่ใช้ในการศึกษาเมลเบิร์นเพียงคะแนนNIHSS ของผู้ป่วยในโรงพยาบาลที่ได้รับรายงานจากผู้เขียนที่ทำให้ยากเปรียบเทียบกับคนอื่น ๆ ประการที่สี่แม้ว่าจุดมุ่งหมายของเราไม่ได้เป็นผู้สังเกตการณ์ข้อตกลงแต่ที่จะแก้ไขอคติที่มีศักยภาพทั่วอุบัติการณ์การศึกษาโรคหลอดเลือดสมอง90 จาก 100 กรณีคลินิกอ้างอิงจากการศึกษาOXVASC รับการยืนยันจากผู้ตรวจสอบการศึกษา Dijon อาจจะประเมินค่าสูงเพราะเขาได้ตระหนักถึงการวินิจฉัยทำโดยนักวิจัย OXVASC ในที่สุดความแตกต่างในขั้นตอนการวินิจฉัยสำหรับการระบุการเกิดโรคหลอดเลือดสมองขาดเลือดระหว่างศูนย์อาจมีอยู่แต่เราคิดว่าพวกเขาได้อาจจะคิดเป็นความแตกต่างที่ จำกัด เพียงข้อสังเกตในการวิเคราะห์แบ่งชั้นของเรา. สรุปการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าสัดส่วนของผู้ป่วยที่มีโรคหลอดเลือดสมองรองลงมาเป็นที่สูงขึ้นนอกเหนือจากที่มีการรายงานในจังหวะที่มีคุณภาพสูงหลายการศึกษาอุบัติการณ์ แท้จริงเบามีแนวโน้มที่จะยังคงที่มากขึ้นในการศึกษาจากต่ำไปยังประเทศที่มีรายได้ปานกลางซึ่งในผู้ป่วยที่มีเหตุการณ์เล็กๆ น้อย ๆอาจจะมีโอกาสน้อยที่จะแสวงหาการรักษาพยาบาลที่ all.19-23 ของเราค้นพบมี2 ความหมายหลัก ครั้งแรกที่เราแสดงให้เห็นว่าเกณฑ์ที่แกนกลางการศึกษาอุบัติการณ์โรคหลอดเลือดสมองที่เหมาะ (ที่กำหนดโดย Malmgren et AL4 และกลั่นโดย Sudlow และ Warlow5) ที่มีต่อการกลั่นใน2 วิธี การนำเสนออัตราอุบัติการณ์ควรรวมถึงการแบ่งชั้นตามความรุนแรงโรคหลอดเลือดสมองโดยการประเมินความนึกคิดNIHSS เพื่อช่วยเปรียบเทียบกับการศึกษาที่มีอยู่ นี้จะช่วยให้การเปรียบเทียบความน่าเชื่อถือทางภูมิศาสตร์และขมับของอัตราการเกิดโรคหลอดเลือดสมองและความแตกต่างที่เป็นไปได้ในระดับความรุนแรงของโรคหลอดเลือดสมอง. นอกจากนี้ที่เป็นไปได้การศึกษาควรรวมการประเมิน TIAs ทั้งหมดนึกคิดโดยประเมินใบหน้าเพื่อใบหน้าโดยแพทย์การศึกษา ประการที่สองการใด ๆ เบาระบบของอุบัติการณ์ของโรคหลอดเลือดสมองตีบเล็กน้อยในอุบัติการณ์ก่อนหน้านี้การศึกษาเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องพิจารณาในการประเมินทางคลินิกภาระของโรคหลอดเลือดสมองได้รับความเสี่ยงสูงของโรคหลอดเลือดสมองที่เกิดขึ้นอีก1 ผลกระทบต่อการทำงานทางปัญญา 2 ความเมื่อยล้าและภาวะซึมเศร้า3 และผลกระทบสำหรับการให้บริการทางคลินิกการให้
การแปล กรุณารอสักครู่..
การอภิปราย
การศึกษานี้แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างในการกระจายตัวของความรุนแรงระหว่าง oxvasc จังหวะ
ดิจอง ประชากรและประชากรศึกษา และ 3 รายงานก่อนหน้านี้ศึกษา
เนื่องส่วนใหญ่ความสําคัญในการรายงานอุบัติการณ์
ย่อยของโรคหลอดเลือดสมองตีบ แม้จะมีการใช้หลาย ๆแหล่งที่มาของวิธีการค้นหาในทุกกรณี
5
ศึกษาที่ทับซ้อนกันในตามหลักเกณฑ์ที่เข้มงวดกับการศึกษาอุบัติการณ์ stroke
เหลือเหมาะ 4 , 5 ความแตกต่างในขั้นตอนวิธีการค้นหาอาจจะทำให้ผลการวิจัยอเนก
( ตารางที่ 1 ) อย่างแรก กรณีของรอง จังหวะไม่
เข้าโรงพยาบาลและเจ้าตัวไม่ไปทีมวิจัยอาจ
พลาดในการศึกษาอื่น ๆ ซึ่งไม่เคยมีการเข้าถึง
ระบบคอมพิวเตอร์ดูแลระบบการระบุรหัสด้วยการวินิจฉัย
ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง . อย่างไรก็ตาม
เพียง 4% ของกรณีของโรคหลอดเลือดสมองตีบด้วยคะแนน≤ nihss 2
ใน oxvasc ถูกระบุด้วยเช่นการค้นหาอย่างเดียว 2
และที่สำคัญ , การจัดหาเฉพาะเตียคลินิก
สำหรับ oxvasc ประชากรศึกษาระบุ ส่วนใหญ่ขาดเล็กน้อย
ลายเส้นมีรายงานก่อนหน้านี้ว่า≤ 25% ของผู้ป่วยโดยแพทย์ทั่วไปจะเรียกว่าตอนแรก
เตี้ยคลินิกมีหลักฐานของการขาดดุลทางประสาทวิทยาในการประเมินของนักประสาทวิทยาและ
อาการ persisting > 24 ชั่วโมง 1,7,8,16 การประเมินในเทียคลินิก
ยังช่วยให้กำหนดผู้ที่มีอาการไม่มีสัญญาณที่ไม่ต่อเนื่อง
หมั่นเขียนใน nihss
คะแนน .
การศึกษานี้แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างในการกระจายตัวของความรุนแรงระหว่าง oxvasc จังหวะ
ดิจอง ประชากรและประชากรศึกษา และ 3 รายงานก่อนหน้านี้ศึกษา
เนื่องส่วนใหญ่ความสําคัญในการรายงานอุบัติการณ์
ย่อยของโรคหลอดเลือดสมองตีบ แม้จะมีการใช้หลาย ๆแหล่งที่มาของวิธีการค้นหาในทุกกรณี
5
ศึกษาที่ทับซ้อนกันในตามหลักเกณฑ์ที่เข้มงวดกับการศึกษาอุบัติการณ์ stroke
เหลือเหมาะ 4 , 5 ความแตกต่างในขั้นตอนวิธีการค้นหาอาจจะทำให้ผลการวิจัยอเนก
( ตารางที่ 1 ) อย่างแรก กรณีของรอง จังหวะไม่
เข้าโรงพยาบาลและเจ้าตัวไม่ไปทีมวิจัยอาจ
พลาดในการศึกษาอื่น ๆ ซึ่งไม่เคยมีการเข้าถึง
ระบบคอมพิวเตอร์ดูแลระบบการระบุรหัสด้วยการวินิจฉัย
ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง . อย่างไรก็ตาม
เพียง 4% ของกรณีของโรคหลอดเลือดสมองตีบด้วยคะแนน≤ nihss 2
ใน oxvasc ถูกระบุด้วยเช่นการค้นหาอย่างเดียว 2
และที่สำคัญ , การจัดหาเฉพาะเตียคลินิก
สำหรับ oxvasc ประชากรศึกษาระบุ ส่วนใหญ่ขาดเล็กน้อย
ลายเส้นมีรายงานก่อนหน้านี้ว่า≤ 25% ของผู้ป่วยโดยแพทย์ทั่วไปจะเรียกว่าตอนแรก
เตี้ยคลินิกมีหลักฐานของการขาดดุลทางประสาทวิทยาในการประเมินของนักประสาทวิทยาและ
อาการ persisting > 24 ชั่วโมง 1,7,8,16 การประเมินในเทียคลินิก
ยังช่วยให้กำหนดผู้ที่มีอาการไม่มีสัญญาณที่ไม่ต่อเนื่อง
หมั่นเขียนใน nihss
คะแนน .
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ingredients
- U should be more patient
- โรงแรม
- where e superelevation rate, ft per ft
- ห้ามเข้า
- เรื่องนี้แหละ
- hello teacher and my friend. today i hav
- โรคไข้เลือดออกเป็นโรคที่เกิดจากยุงเป็นพา
- รู้สึกร้าวชาไหม
- identify and explain applications of h
- ห้ามเข้า
- ดีไหม
- Durian (Durio zibethinus Murr.) and ramb
- DiscussionThis study demonstrated differ
- ดีไหม
- คุณกินอาหารเย็นกับใคร
- เราต้องจัด contact relay ของ CB ทุกตัวหร
- The volume of inoculum plays an importan
- ทำให้ผิวดำ
- ผลิตภัณฑ์ที่มีชื่อเสียง
- คุณไม่ชอบฉันหรอ
- ในหลวงเป็นพ่อของแผ่นดิน
- สถานที่ท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์
- loving father
