The fodder species are more predomi

The fodder species are more predominant than the non-fodder species
(Table 2). Also, Andropogon gayanus and Hyparrhenia rufa are the most
dominant species, followed by Pennisetum pedicellatum (Table 2). This
confirms the findings of Rains [1963] in this savanna zone of Nigeria. Since
the nomads herd their stock to graze within plantations (silvo-pastoralism)
in the face of drastically reduced, accessible, open savanna rangelands and
since the population of some of the fodder species in the plantations are low
in comparison to the fallow lands, it would be highly beneficial to strengthen
the silvopastoral farming system, using well planned on-farm research
methods, aimed at producing sustainable fodder all the year round. Since
natural fodder is less nutritious than improved ones [Iwuanyanwu, 1982], it
would be most beneficial to use improved fodder.
The above results suggest that the eucalypts have an immense potential
for use in establishing extensive silvopastoral farms in this savanna zone,
fully stocked with natural or improved pasture species. Eucalypts are not
edible to livestock, hence, they have little chances of being damaged by
them, especially after the seedling stage. However, since fewer fodder species
are found under E. citriodora canopy whereas E. camaldulensis seems to
co-exist with more fodder species, there may be the need to exercise some

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สายพันธุ์สัตว์ที่มีความโดดเด่นมากขึ้นกว่าไม่ใช่สายพันธุ์อาหารสัตว์
(ตารางที่ 2) นอกจากนี้ gayanus Andropogon และ Hyparrhenia
รูฟาเป็นส่วนใหญ่สายพันธุ์ที่โดดเด่นตามด้วยPennisetum pedicellatum (ตารางที่ 2) นี้ยืนยันผลการวิจัยของฝน [1963] ในเขตสะวันนาของประเทศไนจีเรีย
ตั้งแต่ร่อนเร่ฝูงหุ้นของพวกเขาไปกินหญ้าภายในสวน (Silvo-pastoralism) ในหน้าของการลดลงอย่างมากสามารถเข้าถึง rangelands วันนาเปิดและตั้งแต่ประชากรบางชนิดอาหารสัตว์ในสวนอยู่ในระดับต่ำเมื่อเทียบกับดินแดนรกร้างมันจะเป็นประโยชน์อย่างมากในการเสริมสร้างระบบการทำฟาร์ม silvopastoral, ใช้การวางแผนที่ดีในฟาร์มวิจัยวิธีการมุ่งเป้าไปที่การผลิตอาหารสัตว์อย่างยั่งยืนตลอดทั้งปี ตั้งแต่อาหารสัตว์ธรรมชาติมีคุณค่าทางโภชนาการน้อยกว่าคนที่ดีขึ้น [Iwuanyanwu 1982] ก็จะเป็นประโยชน์มากที่สุดในการใช้อาหารสัตว์ที่ดีขึ้น. ผลดังกล่าวข้างต้นแสดงให้เห็นว่าต้นยูคามีศักยภาพอันยิ่งใหญ่สำหรับการใช้งานในการสร้างฟาร์ม silvopastoral กว้างขวางในเขตทุ่งหญ้านี้ stocked อย่างเต็มที่ กับธรรมชาติหรือการปรับปรุงสายพันธุ์ทุ่งหญ้า ต้นยูคาไม่ได้กินปศุสัตว์ดังนั้นพวกเขามีโอกาสน้อยที่จะถูกทำลายโดยพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ขั้นตอนต้นกล้า แต่เนื่องจากสายพันธุ์สัตว์น้อยลงจะพบว่าภายใต้หลังคาอี citriodora ขณะที่อี camaldulensis ดูเหมือนว่าจะอยู่ร่วมกับสัตว์ชนิดอื่นๆ อาจจะมีความจำเป็นในการออกกำลังกายบาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนไร้ค่าที่ชนิดจะเด่นกว่าชนิดอาหารสัตว์ไม่
( ตารางที่ 2 ) นอกจากนี้ andropogon กายานัส hyparrhenia rufa และเป็นชนิดเด่นที่สุด
ตาม pedicellatum ร์ ( ตารางที่ 2 ) นี้
ยืนยันผลฝนตก [ 1963 ] ในทุ่งหญ้าสะวันนาเขตของไนจีเรีย ตั้งแต่
Nomads ฝูงของหุ้นไปกินหญ้าในสวนยาง ( ซิลโว pastoralism )
ในหน้าอย่างมากลดลงเข้าป่าและเปิด rangelands
เนื่องจากประชากรของบางชนิดของอาหารสัตว์ในพื้นที่เพาะปลูกน้อย
เมื่อเปรียบเทียบกับที่ดินรกร้าง มันจะเป็นประโยชน์อย่างมากที่จะเสริมสร้างระบบเกษตร silvopastoral
ใช้ดีวางแผนเกี่ยวกับวิธีการวิจัย
ฟาร์ม มุ่งผลิตอาหารอย่างยั่งยืนตลอดทั้งปี ตั้งแต่
อาหารธรรมชาติจะลดน้อยกว่าที่ iwuanyanwu ดีขึ้น [ 1982 ] ,
จะเป็นประโยชน์มากที่สุดเพื่อใช้พัฒนาอาหารสัตว์ .
ผลลัพธ์ข้างต้นชี้ให้เห็นว่าอาหารมีศักยภาพอันยิ่งใหญ่สำหรับใช้ในการสร้าง
อย่างละเอียด silvopastoral ฟาร์มในป่าเขต
เต็ม stocked กับธรรมชาติหรือปรับปรุงทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ชนิด อาหารไม่กิน
ปศุสัตว์ ดังนั้นพวกเขาไม่มีโอกาสได้รับความเสียหายโดย
เหล่านั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังของเวที อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่อาหารสัตว์ พันธุ์น้อยลง
พบภายใต้หลังคาและ E . citriodora . ยูคาลิปตัสคามาลดูเลนซิส ดูเหมือนว่า
อยู่ร่วมกับชนิดอาหารสัตว์มากขึ้น อาจจะต้องใช้บาง