The remainder of our discussion wil

The remainder of our discussion will focus on various methods available for calibrating the output during OAE measurements. Again, the discussion is presented so that the clinician is aware of the principles underlying various calibration techniques and is able to ascertain the impact of these different techniques on the recorded OAEs. Let us begin by restating the purpose of calibrating the output of an OAE system—to deliver an accurate stimulus signal to the patient’s tympanic membrane. Here the term accurate essentially covers three signal domains: (1) amplitude or level, (2) frequency, and (3) time. The temporal domain becomes most relevant in the case of OAEs recorded with brief stimuli, such as TEOAE. The domains of signal level and frequency are relevant to all stimuli used to record OAEs. Our discussion will focus on the complexities in delivering accurate stimulus levels across patients and across multiple measurements on the same patient. This focus is warranted because stimulus level is most variable across individuals and between tests. Intersubject variability is reflective of individual differences in ear canal geometry and volume, whereas intrasubject variability arises from differences in probe insertion and fit between tests.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสนทนาส่วนที่เหลือของเราจะเน้นไปที่วิธีการต่างๆ ที่มีในการสอบเทียบเอาต์พุตระหว่างการวัด OAE ขอย้ำอีกครั้งว่าจะมีการอภิปรายเพื่อให้แพทย์ทราบถึงหลักการที่เป็นพื้นฐานของเทคนิคการสอบเทียบต่างๆ และสามารถยืนยันผลกระทบของเทคนิคต่างๆ เหล่านี้ต่อ OAE ที่บันทึกไว้ได้ ให้เราเริ่มต้นด้วยการทบทวนจุดประสงค์ของการปรับเทียบเอาต์พุตของระบบ OAE เพื่อส่งสัญญาณกระตุ้นที่แม่นยำไปยังแก้วหูของผู้ป่วย ในที่นี้คำว่า "แม่นยำ" ครอบคลุมโดเมนสัญญาณสามโดเมน: (1) แอมพลิจูดหรือระดับ (2) ความถี่ และ (3) เวลา โดเมนชั่วคราวมีความเกี่ยวข้องมากที่สุดในกรณีของ OAE ที่บันทึกด้วยสิ่งเร้าสั้นๆ เช่น TEOAE ขอบเขตของระดับสัญญาณและความถี่เกี่ยวข้องกับสิ่งเร้าทั้งหมดที่ใช้ในการบันทึก OAE การอภิปรายของเราจะมุ่งเน้นไปที่ความซับซ้อนในการให้ระดับการกระตุ้นที่แม่นยำแก่ผู้ป่วย และในการวัดผลหลายครั้งในผู้ป่วยรายเดียวกัน การมุ่งเน้นนี้รับประกันได้เนื่องจากระดับการกระตุ้นมีความแปรปรวนมากที่สุดในแต่ละบุคคลและระหว่างการทดสอบ ความแปรปรวนระหว่างวิชาสะท้อนถึงความแตกต่างส่วนบุคคลในรูปทรงและปริมาตรของช่องหู ในขณะที่ความแปรปรวนในวิชาเกิดขึ้นจากความแตกต่างในการใส่โพรบและความพอดีระหว่างการทดสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนที่เหลือของการพูดคุยของเราจะมุ่งเน้นไปที่วิธีการต่างๆที่สามารถใช้ในการสอบเทียบการส่งออกในระหว่างการวัด OAE อีกครั้งหนึ่งมีการอภิปรายเพื่อให้แพทย์เข้าใจหลักการของเทคนิคการสอบเทียบต่างๆและสามารถระบุผลกระทบของเทคโนโลยีที่แตกต่างกันเหล่านี้ต่อ OAE ที่บันทึกไว้ ก่อนอื่นขอย้ำวัตถุประสงค์ของการสอบเทียบระบบ OAE เพื่อส่งสัญญาณกระตุ้นที่ถูกต้องไปยังแก้วหูของผู้ป่วย ในที่นี้คำว่า "แม่นยำ" โดยทั่วไปครอบคลุมสามโดเมนสัญญาณ: (1) แอมพลิจูดหรือระดับ (2) ความถี่และ (3) เวลา ในกรณีของ OAE ที่บันทึกไว้ด้วยการกระตุ้นสั้น ๆ เช่น TEOAE โดเมนเวลากลายเป็นที่เกี่ยวข้องมากที่สุด โดเมนของระดับสัญญาณและความถี่ที่เกี่ยวข้องกับสิ่งเร้าทั้งหมดที่ใช้ในการบันทึก OAE การอภิปรายของเราจะมุ่งเน้นไปที่ความซับซ้อนของการวัดหลายระดับที่ให้ระดับการกระตุ้นที่ถูกต้องระหว่างผู้ป่วยและผู้ป่วยรายเดียวกัน ความกังวลนี้เป็นสิ่งจำเป็นเพราะ stimu

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนที่เหลือของการอภิปรายของเราจะมุ่งเน้นไปที่วิธีการต่างๆที่สามารถใช้ในการสอบเทียบผลลัพธ์ระหว่างการวัดOAE นอกจากนี้การอภิปรายนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้แพทย์เข้าใจถึงหลักการพื้นฐานของเทคนิคการสอบเทียบต่างๆและสามารถกําหนดผลกระทบของเทคนิคต่างๆเหล่านี้ต่อการบันทึกoae ขั้นแรกให้ย้ําจุดประสงค์ของการปรับเทียบเอาต์พุตของระบบOAE -ส่งสัญญาณกระตุ้นที่ถูกต้องไปยังเยื่อหุ้มกลองของผู้ป่วย ที่นี่คําว่า"ถูกต้อง"ครอบคลุมสามโดเมนสัญญาณ: (1)ความกว้างหรือระดับ(2)ความถี่และ(3)เวลา ในกรณีของการปล่อยหู(เช่นTEOAE )ที่บันทึกไว้ภายใต้การกระตุ้นชั่วคราวโดเมนเวลาจะมีความเกี่ยวข้องมากที่สุด ช่วงของระดับสัญญาณและความถี่เกี่ยวข้องกับการกระตุ้นทั้งหมดที่ใช้ในการบันทึกoae การอภิปรายของเราจะมุ่งเน้นไปที่ความซับซ้อนของการส่งผ่านระดับการกระตุ้นที่แม่นยําระหว่างผู้ป่วยและระหว่างการวัดหลายๆคนในผู้ป่วยเดียวกัน ความกังวลนี้มีเหตุผลเนื่องจากระดับการกระตุ้นมีความผันผวนมากที่สุดระหว่างบุคคลและระหว่างการทดสอบ ความแตกต่างระหว่างผู้ป่วยสะท้อนถึงความแตกต่างของแต่ละบุคคลในรูปทรงเรขาคณิตและปริมาณของช่องหูในขณะที่ความแตกต่างภายในของผู้ป่วยมาจากความแตกต่างระหว่างการแทรกและการทดสอบระหว่างการทดสอบ