Lee Hyun then took them into the agricultural wholesales market.
Only having just entered the market, even the seemingly intelligent Lee Yuu-Chong didn’t know.
“The supermarket’s much more comfortable. So why are we here?”
He privately murmured insinuatingly. It was not long after the appearance of the supermarkets that the era of the marketplaces was fading.
Lee Hyun didn’t want to explain the complexity. He had to buy a lot of stuff here so he didn’t want to be relaxed.
“You’ll know when you see it. And this place isn’t like the usual marketplace.”
From the entrance to the wholesale market, there were different types of butcher shops, rice stores, grocers, bowl stores. There were all kinds of stores.
The moment he saw the pricing list, Lee Yuu-Chong mouth did not close.
“No way! 100 grams of pork is 1,400 Won!”
In the supermarket it’s usually 2,200 Won for that much, so nearly half of that value! Rice, vegetables, or fruit prices were also unparalleled.
“Are all these stuff imported?”
When Lee Yuu-Chong asked, Lee Hyun shook his head.
“There’s not much to profit off of pork to do it. Fish is imported though, it’s like that anywhere.”
“Why so cheap!”
“They’re just small shops. These outdoor shops aren’t big, and also have been doing for more than 10 years and brought them here directly from their fields.”
Lee Yuu-Chong called his mother and had her checked at a few sections only to find out how severe the price differences could be.
The shop owners saw Lee Hyun and began to horselaugh.
“Young man, you’re coming twice today?”
His sister already came at dawn due to their periodic changes to get the items to prepare the meals, so they thought he had come back once again for the same purpose.
“Yes, hello. I’m going with these guys on an MT trip so I need several different items.”
“Well, come one then. I’ll sell them cheap, of course. So are they also bachelor college students?”
“……”
Lee Hyun was selecting the meat from then on.
‘Since were on a budget, I’ll start with the most expensive.’
He chose 2 kilograms of each of the pork belly, neck, and ribs.
The meat bought in corresponding to the 8 people eating for three days and two nights, so it seemed right. Since he didn’t know whether it was lacking or not, so he got pork chops just in case.
“It’s not much but here are some ham hocks on the house.”
“Thank you.”
The next place Lee Hyun went to was the grocer!
By the way, when cooking, if you don’t have fresh vegetables to accompany the meat, you won’t be able to wake up your taste buds.
At this place here, Choi Sang-jung and Park Sunjo were disheveled.
Poram Vegetable 21.
Dapeojwo Vegetable 19.
From there, the grocers’ name didn’t change their pattern.
There was almost no vegetable on display; while the ones that were, were still inside the box with the box top cut off, boxes stacked on each other.
Lee Hyun picked the lettuce, onion, and cabbage boxes.
“How much are they?”
“3,000 Won for a box of lettuce, onion 3,000 Won, cabbage is 5,000 Won.”
“Please give me parsleys, leeks, garlic, peppers, and potatoes too.”
“How much do you need?”
“A lot. Enough for 8 people for 3 days and 2 nights worth.”
“For you students 90,000. I’ll give you a lot!”
The grocers pulled out boxes one after another to give him. There were eight extra sweet potatoes lying on top of them.
“These are only 7,000 Won for all.”
Lee Hyun hesitated for a moment before receiving.
“If you sell it at that, doesn’t it mean it’ll go south pretty soon…”
“It’s because nowadays we’ve got too much sweet potatoes so they’re cheap. Just take them.”
Once all the boxes were placed, Lee Hyun turned and asked.
“Do you also want to eat fruits?”
“Huh? Yes. I can eat then if we have them to eat.”
Lee Yuu-Chong in embarrassment replied with a slur.
In the tight budget of 50,000 Won per person; even when they had came up with a guideline, they never expected to be able to buy everything they could.
Of course, they never planned to have fruits. But as it happened, they went along with Lee Hyun to the store.
“Auntie.”
“You’re back, bachelor.”
“Yes. How much for the strawberries?”
“2 boxes for 4,000 Won. I’ll round the items in the front to 3,000.”
“Please give me two of the good ones. Cheap please.”
“Cha! Here’s just for healthy guys like you. Just 3,000 Won.”
Choi Sang-jung and Park Sunjo loudly exclaimed.
“Keek!”
“What kind of prices is this low?”
It seemed as if they came to a strange country. While they were pushing carts in the market to purchase items, they had no clue about the existence of this place.
Anyway, to the disarray of the other party members, with everything up to the strawberries, they were far from reaching the budget limit.
Lee Yuu-Chong asked excitedly.
“Aren’t just the tent, cookwares, and oven left and we’re going to make it!”
Lee Hyun shook his head just once.
“The MT preparation was to be entrusted to me. So I will take care of getting ready.”
“We’re ordered to not borrow any tools.”
“I’ll take care of everything. On a side note, who here can’t eat pork chops so I’ll buy some other food?”
“If that’s all we have then it’s fine, but…”
Lee Hyun took them on a trip around the marketplace, and bought a bit of shrimps, tofu, and shell fish.
Also, he did not forget to buy red pepper, bean paste, salt, and seasonings.
“You eat chicken, right?”
When Lee Hyun asked, the now tired Lee Yuu-Chong simply nodded. Park Sunjo and Choi Sang-jung had long since turned into quiet porters.
“I’ll bring a chicken from home and treat it as a wholesale price.”
“From home?”
“Because we raise them in the yard.”
“Ah. You’re raising them as pets.”
“Nah. As for human consumption.”
“……”
ลีฮยอนแล้วเอาพวกเขาไปสู่การเกษตรตลาดขายส่ง.
มีเพียงแค่เข้ามาในตลาดแม้ดูเหมือนจะฉลาดลี Yuu ช่องไม่ทราบ.
"ซูเปอร์มาร์เก็ตของสะดวกสบายมากขึ้น ดังนั้นทำไมเราที่นี่? "
เขาบ่นเอกชนนัย หลังจากนั้นไม่นานหลังจากการปรากฏตัวของซูเปอร์มาร์เก็ตที่ยุคของการตลาดที่ได้รับการซีดจาง.
ลีฮยอนไม่ได้ต้องการที่จะอธิบายความซับซ้อน เขาจะต้องซื้อจำนวนมากของสิ่งที่ที่นี่เพื่อให้เขาไม่ได้ต้องการที่จะผ่อนคลาย.
"คุณจะรู้ว่าเมื่อคุณเห็นมัน และสถานที่แห่งนี้ไม่เหมือนตลาดตามปกติ. "
จากปากทางเข้าตลาดขายส่งที่มีความแตกต่างของร้านค้าเขียงร้านข้าวของชำ, ร้านค้าชาม มีทุกชนิดของร้านค้า.
ช่วงเวลาที่เขาเห็นว่าการกำหนดราคารายการลีปาก Yuu ช่องไม่ได้ใกล้ชิด.
"ไม่มีทาง! 100 กรัมเนื้อหมูเป็น 1,400 วอน! "
ในซูเปอร์มาร์เก็ตก็มักจะ 2,200 วอนสำหรับที่มากดังนั้นเกือบครึ่งหนึ่งของค่าที่! ข้าว, ผัก, ผลไม้หรือราคายังเป็นที่เหนือชั้น.
"มีทุกสิ่งเหล่านี้นำเข้า?"
เมื่อลี Yuu ช่องถามว่าลีฮยอนส่ายหัว.
"มีไม่มากที่จะทำกำไรออกจากเนื้อหมูที่จะทำมัน ปลาที่นำเข้า แต่ก็เช่นเดียวกับที่ใดก็ได้. "
"ทำไมราคาถูกมาก!"
"พวกเขากำลังร้านค้าเล็ก ๆ เพียง ร้านค้ากลางแจ้งเหล่านี้จะไม่ใหญ่และยังได้รับการทำมานานกว่า 10 ปีและนำมาที่นี่โดยตรงจากสาขาของพวกเขา. "
ลี Yuu ช่องที่เรียกว่าแม่ของเธอได้รับการตรวจสอบส่วนที่ไม่กี่ของเขาเท่านั้นที่จะหาวิธีการที่รุนแรง แตกต่างของราคาอาจจะ.
เจ้าของร้านเห็นลีฮยอนและเริ่มที่จะ horselaugh.
"ชายหนุ่มคุณมาเป็นครั้งที่สองในวันนี้"
น้องสาวของเขามาแล้วในยามเช้าเนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลงเป็นระยะ ๆ ของพวกเขาจะได้รับรายการในการเตรียมอาหารเพื่อให้พวกเขา คิดว่าเขาได้กลับมาอีกครั้งเพื่อวัตถุประสงค์เดียวกัน.
"ใช่สวัสดี ฉันจะมีคนเหล่านี้ในการเดินทางมอนแทนาดังนั้นผมจึงต้องรายการที่แตกต่างกัน. "
"ดีมาอย่างใดอย่างหนึ่งแล้ว ฉันจะขายให้ในราคาถูกแน่นอน ดังนั้นพวกเขายังนักศึกษาปริญญาตรี? "
"...... "
ลีฮยอนได้รับการเลือกใช้เนื้อจากนั้น.
'ตั้งแต่อยู่ในงบประมาณที่ฉันจะเริ่มต้นด้วยการที่แพงที่สุด.
เขาเลือกที่ 2 กิโลกรัมของแต่ละท้องหมู คอและซี่โครง.
ซื้อในเนื้อสัตว์ที่สอดคล้องกับ 8 คนกินเป็นเวลาสามวันสองคืนเพื่อให้มันดูเหมือนที่เหมาะสม นับตั้งแต่ที่เขาไม่ได้รู้ว่าไม่ว่าจะขาดหรือไม่เพื่อให้เขาได้หมูสับในกรณี.
"มันไม่มาก แต่ที่นี่คือบางส่วนกระดูกแฮมในบ้าน."
"ขอบคุณ."
สถานที่ต่อไปลีฮยอนไปเป็น ร้านขายของชำ!
โดยวิธีการปรุงอาหารเมื่อถ้าคุณไม่ได้มีผักสดที่จะมากับเนื้อสัตว์ที่คุณจะไม่สามารถที่จะตื่นขึ้นมารสของคุณ.
ณ สถานที่แห่งนี้ที่นี่ชอยซังจุงและปาร์ค Sunjo เป็นกระเซิง .
Poram ผัก 21.
Dapeojwo ผัก 19.
จากนั้นชื่อของชำ 'ไม่ได้เปลี่ยนรูปแบบของพวกเขา.
มีเกือบจะไม่มีผักบนจอแสดงผลเป็น; ในขณะที่คนที่เขายังคงอยู่ภายในกล่องมีกล่องด้านบนตัดกล่องซ้อนกันในแต่ละอื่น ๆ .
ลีฮยอนหยิบผักกาดหอม, หัวหอม, กะหล่ำปลีและกล่อง.
"พวกเขาเป็นเท่าไหร่?"
"3,000 วอนสำหรับกล่อง ผักกาดหอมหอม 3,000 วอน, กะหล่ำปลีเป็น 5,000 วอน. "
"ได้โปรดให้ฉัน parsleys, กระเทียม, กระเทียม, พริกและมันฝรั่งเกินไป."
"เท่าไหร่ที่คุณต้องการ?"
"จำนวนมาก เพียงพอสำหรับ 8 คนเป็นเวลา 3 วัน 2 คืนมูลค่า. "
"สำหรับคุณนักเรียน 90,000 ฉันจะให้คุณมาก! "
ของชำดึงออกมาจากกล่องหนึ่งหลังจากที่อื่นที่จะให้เขา มีแปดมันฝรั่งหวานพิเศษนอนอยู่บนด้านบนของพวกเขา.
"เหล่านี้เป็นเพียง 7,000 วอนสำหรับทุก."
ลีฮยอนลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะได้รับ.
"ถ้าคุณขายมันที่ว่าไม่ได้หมายความว่ามันจะไปทางทิศใต้สวย เร็ว ๆ นี้ ... "
"มันเป็นเพราะในปัจจุบันเราได้มีมันฝรั่งหวานมากเกินไปเพื่อให้พวกเขากำลังถูก เพียงแค่พวกเขา. "
เมื่อกล่องทั้งหมดถูกวางไว้, ลีฮยอนหันมาถาม.
"คุณยังต้องการที่จะกินผลไม้?"
"หือ? ใช่ ฉันสามารถที่จะกินแล้วถ้าเรามีให้พวกเขากิน ".
ลี Yuu ช่องลำบากใจในการตอบด้วยทอดเสียง.
ในงบประมาณคับ 50,000 วอนต่อคน; แม้ในขณะที่พวกเขาได้มากับแนวทางที่พวกเขาไม่เคยคาดหวังว่าจะสามารถที่จะซื้อทุกอย่างที่จะทำได้.
แน่นอนว่าพวกเขาไม่เคยวางแผนที่จะมีผลไม้ แต่มันเกิดขึ้นพวกเขาไปพร้อมกับลีฮยอนที่ร้าน.
"ป้า."
"คุณกลับตรี."
"ใช่ เท่าไหร่สำหรับสตรอเบอร์รี่ "
"2 กล่อง 4,000 วอน ฉันจะรอบรายการในหน้า 3,000. "
"ได้โปรดให้ฉันสองคนดี โปรดราคาถูก. "
"Cha! นี่เป็นเพียงสำหรับผู้ชายที่มีสุขภาพดีเช่นเดียวกับคุณ เพียงแค่ 3,000 วอน. "
ชอยซังจุงและปาร์ค Sunjo อุทานเสียงดัง.
"มองลอด!"
"สิ่งที่ชนิดของราคาที่อยู่ในระดับต่ำเช่นนี้?"
มันดูเหมือนว่าพวกเขามาถึงประเทศที่แปลก ขณะที่พวกเขาได้ผลักดันรถในตลาดที่จะซื้อสินค้าที่พวกเขามีเบาะแสเกี่ยวกับการดำรงอยู่ของสถานที่แห่งนี้ไม่มี.
อย่างไรก็ตามเพื่อความระส่ำระสายของสมาชิกพรรคอื่น ๆ ที่มีทุกอย่างขึ้นอยู่กับสตรอเบอร์รี่ที่เขาอยู่ห่างไกลจากการเข้าถึงวงเงินงบประมาณ
ลี Yuu ช่องถามอย่างตื่นเต้น.
"ไม่เพียงเต็นท์ cookwares และเตาอบด้านซ้ายและเรากำลังจะทำให้มัน!"
ลีฮยอนส่ายหัวเพียงครั้งเดียว.
"เตรียมมอนแทนาจะได้รับความไว้วางใจให้ผม ดังนั้นผมจะดูแลได้รับพร้อม. "
"เราไม่ได้รับคำสั่งให้ยืมเครื่องมือใด ๆ ."
"ฉันจะดูแลทุกอย่าง สังเกตด้านบนที่นี่ไม่สามารถกินหมูสับดังนั้นฉันจะซื้อบางส่วนอาหารอื่น ๆ ? "
"ถ้านั่นคือทั้งหมดที่เราได้จากนั้นก็ปรับ แต่ ... "
ลีฮยอนเอาพวกเขาในการเดินทางไปรอบ ๆ ตลาดและซื้อ บิตของกุ้งเต้าหู้และปลาเปลือก.
นอกจากนี้เขายังไม่ลืมที่จะซื้อพริกแดง, ถั่ว, เกลือ, และรส.
"คุณกินไก่ใช่มั้ย?"
เมื่อลีฮยอนถามว่าเหนื่อยตอนนี้ลี Yuu ช่องเพียง พยักหน้า พาร์ค Sunjo และชอยซังจุงได้หันเข้ามานานตั้งแต่พนักงานที่เงียบสงบ.
"ฉันจะนำไก่จากบ้านและรักษามันเป็นราคาขายส่ง."
"จากที่บ้าน?"
"เพราะเรายกให้พวกเขาในบ้าน."
"อา . คุณกำลังยกพวกเขาเป็นสัตว์เลี้ยง. "
"Nah สำหรับการบริโภคของมนุษย์.
" "...... "
การแปล กรุณารอสักครู่..

ลี ฮุน แล้วเอาเข้าไปในตลาดขายส่งสินค้าเกษตร .
มีเพียง แค่เข้าตลาด แม้ฉลาดดูเหมือนลียูชองไม่รู้ .
" ซูเปอร์มาร์เก็ตมากสะดวกสบายมากขึ้น แล้วทำไมเราถึงมาที่นี่ ? "
เขาแอบบ่นเปรยๆ . มันไม่นานหลังจากการปรากฏตัวของซุปเปอร์มาร์เก็ตที่ยุคของตลาดเป็นรอนๆ .
ลีฮยอนไม่อยากอธิบายถึงความซับซ้อน เขาก็ซื้อมาหลายอย่างแล้ว เขาไม่ได้ต้องการจะผ่อนคลาย .
" คุณจะรู้ว่าเมื่อคุณเห็นมัน ที่นี่ไม่เหมือนตลาดปกติ . "
จากทางเข้าตลาดค้าส่ง มีชนิดที่แตกต่างกันของร้านค้าของชำร้านค้าร้านขายข้าว , ชาม , ร้านค้า มีทุกชนิดของร้านค้า .
ตอนที่เขาเห็นรายชื่อราคาปากลียูชองไม่ได้ปิด .
" ไม่มีทาง ! 100 กรัม เนื้อหมู 1 , 400 วอน "
ในซูเปอร์มาร์เก็ต มันมักจะ 2200 วอนมาก ดังนั้นเกือบครึ่งหนึ่งของค่า ! ข้าว ผัก ผลไม้ หรือราคายังหาตัวจับยาก .
" เรื่องพวกนี้นำเข้า ? "
เมื่อ ลี ยูชองถาม ลีฮยอนส่ายหัว .
" ไม่มีผลกำไรจากหมูทำ ปลานำเข้า แม้ว่ามันเหมือนตรงไหน "
" ทำไมราคาถูกจัง "
" มันก็แค่ร้านเล็กๆ . ร้านค้ากลางแจ้งเหล่านี้จะไม่ใหญ่ และยังมีการทำมากกว่า 10 ปี และพาพวกเขามาที่นี่ได้โดยตรงจากเขตของตน . "
ลียูชองเรียกแม่ของเขาและเธอก็ตรวจสอบไม่กี่มาตราเท่านั้นที่จะหาวิธีการที่รุนแรง ส่วนต่างราคาได้ . . . .
เจ้าของร้านเห็น ลี ฮุน และ เริ่ม
horselaugh ." พ่อหนุ่ม เธอมาสองครั้งแล้ววันนี้ "
น้องสาวของเขามาแต่เช้า เนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลงเป็นระยะ ๆเพื่อให้ได้รายการที่จะเตรียมอาหารเพื่อให้พวกเขาคิดว่าเขากลับมาอีกครั้งเพื่อจุดประสงค์เดียวกัน .
" ค่ะ สวัสดีค่ะ ผมจะไปกับพวกเหล่านี้บน MT ทริปดังนั้นฉันต้องการหลายรายการ "
" มาหนึ่งแล้ว ผมจะขายในราคาถูกๆ แน่นอนดังนั้นพวกเขายังมีหลักสูตรวิทยาลัยนักเรียน "
" . . . . . . . " ลีฮยอนเลือกเนื้อแล้ว .
'since อยู่ในงบประมาณ , ฉันจะเริ่มที่ราคาแพงที่สุด เขาเลือก '
2 กิโลกรัมของหมู คอและซี่โครง .
เนื้อซื้อในสอดคล้องกับ 8 คน กิน 3 วัน สองคืนแล้ว มันดูเหมือนใช่ เพราะเค้าไม่รู้ว่ามันขาดหรือไม่ดังนั้นเขามีหมูสับเผื่อไว้ .
" มันไม่มากนัก แต่ที่นี่มีบางแฮมฮ็อกส์ในบ้าน "
" ขอบคุณ "
สถานที่ต่อไป ลี ฮุน ไปเป็นพ่อค้า !
ตอนทำอาหาร ถ้าคุณไม่ได้มีผักสดให้กับเนื้อ คุณจะไม่สามารถตื่น buds รสของคุณ .
ในที่แห่งนี้ ชอย ซัง จุง และ ปาร์ค ซุนโจกำลังยุ่งเหยิง poram ผัก
21dapeojwo ผัก 19 .
จากที่นั่น , grocers ' ชื่อไม่ได้เปลี่ยนรูปแบบของพวกเขา .
เกือบจะไม่มีพืชบนจอแสดงผล ในขณะที่คนที่ถูก อยู่ภายในกล่อง มีกล่องด้านบนตัดกล่องซ้อนกันในแต่ละอื่น ๆ .
ลีฮยอนเลือกผักกาดหอม , หัวหอม , กล่อง และกะหล่ำปลี
" เท่าไหร่ ? "
" 3000 วอน กล่องของผักกาดหอม , หัวหอม 3000 วอน ผักกาดขาว "
5 , 000 วอน" กรุณาให้ parsleys กระเทียม , กระเทียม , พริก , มันฝรั่งเหมือนกัน "
" เท่าไหร่ที่คุณต้องการ ? "
" มาก พอสำหรับ 8 คน 3 วัน 2 คืน มูลค่า "
" สำหรับนักเรียน 90 , 000 ผมจะให้คุณมาก ! "
grocers ดึงออกมากล่องหนึ่งหลังจากที่อื่นเพื่อให้เขา มี 8 เพิ่มมันฝรั่งหวานนอนอยู่ด้านบนของพวกเขา .
" เหล่านี้เป็นเพียง 7000 วอนให้ทุกคน "
ลีฮยอนลังเลสักครู่ก่อนที่จะรับ .
" ถ้าคุณขายมันที่นั้น ไม่ได้หมายความว่ามันจะไปทางใต้อีกไม่นาน . . . . . . . "
" เพราะทุกวันนี้เราได้รับมากเกินไปมันหวานดังนั้นพวกเขากำลังราคาถูก เอาไปเลยค่ะ "
เมื่อกล่องทั้งหมดไว้ ลีฮยอนหันไปถาม .
" คุณยังต้องการกินผลไม้อะไร "
" หือ ? ใช่ ผมกินแล้ว ถ้าเราได้พวกเขากิน "
.ลี ยู ชอง ความลำบากใจตอบกลับมาด้วยคำพูดใส่ร้ายป้ายสี .
ในงบประมาณ 50 , 000 วอนต่อท่าน แม้กระทั่งเมื่อพวกเขาได้มาด้วยแนวทางที่พวกเขาไม่เคยคาดว่าจะสามารถซื้อทุกอย่างที่พวกเขาสามารถ .
แน่นอน พวกเขาไม่คิดที่จะมี ผลไม้ แต่เมื่อมันเกิดขึ้น , พวกเขาไปพร้อมกับ ลี ฮุน มาที่ร้าน .
" น้า "
" กลับมาแล้ว ปริญญาตรี . "
" ครับ ขายเท่าไรหรอ ? "
" 2 กล่อง 4 , 000 วอน ผมจะยกรายการในหน้า 3000 "
" กรุณาให้ฉันสองของคนดี ราคาถูกค่ะ "
" ชา นี่เป็นเพียงสำหรับผู้ชายสุขภาพเช่นคุณ แค่ 3 , 000 วอนค่ะ "
ชอย ซัง จุง และ ปาร์ค ซุนโจดังอุทาน .
" คีค ! "
" ชนิดราคานี้ต่ำ "
ดูเหมือนว่าพวกเขามาเป็นประเทศที่แปลกจริงๆ ขณะที่พวกเขากำลังเข็นรถเข็นในตลาดเพื่อซื้อสินค้าพวกเขาไม่มีเบาะแสเกี่ยวกับการดำรงอยู่ของสถานที่นี้
ยังไงกับความวุ่นวายของสมาชิกพรรคการเมืองอื่น ทุกอย่างถึงสตรอเบอร์รี่ เขาอยู่ห่างไกลจากการเข้าถึงวงเงินงบประมาณ ลี ยูชองถามอย่างตื่นเต้น
.
" ไม่ใช่แค่เต็นท์ cookwares และเตาอบ แล้วเราจะ ให้มัน "
ลีฮยอนส่ายหัวสักครั้ง .
" ค่ายเตรียมที่จะมอบหมายให้ฉันดังนั้นข้าจะดูแลได้รับพร้อม . "
" เราก็สั่งไม่ให้ยืมเครื่องมือใด ๆ . "
" ฉันจะดูแลทุกอย่างเอง ในหมายเหตุด้าน ใครไม่กินเนื้อหมู ดังนั้นฉันจะซื้อบางอื่น ๆอาหาร "
" ถ้านั่นเป็นทั้งหมดที่เรามีแล้วไม่เป็นไร แต่ . . . . . . . "
ลีฮยอนพาพวกเขาเที่ยวรอบตลาดและซื้อบิตของ กุ้ง เต้าหู้ และ หอย ปลา
นอกจากนี้ เขาไม่ลืมที่จะซื้อพริกแดงถั่ว , เกลือและเครื่องปรุงรส .
" คุณกินไก่ใช่ไหม "
เมื่อลีฮยอนถาม ตอนนี้เหนื่อย ลี ยูชองเพียงพยักหน้า ปาร์ค ซุนโจ และ ชอย ซัง จุง มีความยาวตั้งแต่กลายเป็นเงียบ Porters .
" ผมจะเอาไก่จากบ้านและรักษามันเป็นราคาส่ง " .
" จากที่บ้าน "
" เพราะเราเลี้ยงมันไว้ในบ้าน "
" อ๊ะ คุณเลี้ยงมันเป็นสัตว์เลี้ยง "
" ไม่ สำหรับการบริโภคของมนุษย์ "
." . . . . . . . "
การแปล กรุณารอสักครู่..
