หนังสือ Little House on the Prairie หรือ บ้านเล็กในป่าใหญ่
หนังสือ"บ้านเล็กในป่าใหญ่" หนังสือสำหรับเด็ก ที่หลายคนอ่านแล้ววางไม่ลง
ตอนเด็กๆ เรียนอยู่ประถมหก จำได้ว่าคุณพ่อ ยืมหนังสือชุดบ้านเล็กในป่าใหญ่มาจากห้องสมุดประชาชน ทั้งชุด ตอนนั้นเป็นภาคภาษาไทยหมด 9 เล่ม ชอบมากโดยเฉพาะริมทะเลสาบสีเงิน อ่านแล้วแอบจินตนาการว่าเราเป็นลอร่า แฮ่ๆๆ! หลังจากอ่านจบทุกเล่มแล้วเอาหนังสือไปคืนแล้วยืมใหม่ ทำอยู่อย่างนั้นเกือบสามเดือน ตอนนั้นครอบครัวจนมากๆ พ่อไม่มีตังส์ซื้อให้ แล้วครั้งสุดท้าย พ่อพาไปยืมใหม่ ปรากฎว่า หนังสือชุดนั้นหายไปจากห้องสมุด คนยืมไปไม่เอามาคืน กลับมาถึงบ้านร้องให้ใหญ่ แงๆๆ ใครหนอยืมไป แล้วไม่คืน ช่างทำร้ายจิตใจเด็กได้ลงคอ
ชุดนั้นไม่แน่ใจว่าแปลโดย สุคนธรส หรือเปล่านะ แต่รู้ว่าอ่านจนติดมากๆ ชนิดฝันว่า ซักวันเราจะไปเที่ยวอเมริกา จะไปดูเส้นทางการย้ายถิ่นฐานของครอบครัวลอร่า อิงกัลล์ส ไวล์เดอร์ให้ได้ และแล้วฝันก็เป็นจริงได้ไปดูพิพิธภัณฑ์ที่ Minnesota มาแล้วนะ ใครเป็นแฟนบ้านเล็กในป่าใหญ่ หากคุณขอมาแล้วเราจะจัดให้
ก่อนอื่นอ่านเรื่องย่อก่อนนะ สำหรับคนเคยอ่านแล้วมาฟื้นความจำกัน
Laura Ingalls Wilder was a pioneer girl who grew up to be one of the most popular writers of this century. She offered young readers a first glimpse of American life in the late 1800s.
During the time of homesteading, her family attempted to settle into farming, and met with many difficulties. Grasshoppers ate the wheat crop one year, leaving the family with no money. Wilder's father had to leave home in search of work. Her baby brother died, her older sister was blinded after a bout of scarlet fever. The family moved more than a dozen times in search of a good place to farm. They settled in South Dakota (then called Dakota Territory). Winters there were long and often brought dangerous blizzards, cutting the family off from sources of food and fuel.
But the "Little House" stories do not dwell on the great sadnesses of Wilder's childhood, but instead on its small joys: wading in a creek, taking a trip into town, the delightful experience of eating a rare orange, and listening to "Pa" Charles Ingalls play the fiddle and sing late into the night.
Wilder was one of the first authors to show us that pioneer women were smart, skillful people who contributed as much to the welfare of their families as did men. She was a talented woman who did well at anything she attempted. She made enought money teaching school to send her sister to a special college for the blind. Another time, she got a job making buttonholes for a seamstress. Wilder sewed those buttonholes so well and so fast that she was rewarded with a huge salary--one dollar a day!--enough to pay for herself, her husband and daughter to move to Missouri. Later on she became a journalist, once even working as poultry editor for the St. Louis Star. At 63, when most people think of retiring, she wrote "Little House in the Big Woods." With the help of her daughter, Rose Wilder Lane, it was published and soon became a great success.
Wilder's heroism lies in the strength and courage with which she met every challenge, and in the lively, open way she shared her life with us. Her books make much of the fact that she was not a perfect angel. She made mistakes, she got angry, she got in trouble. But her honesty only endears her to readers. Few of us can read the "Little House" books without suspecting that Laura Ingalls Wilder is not only someone we like, but someone who is like us.