“Yeah. The wife is American, but th

“Yeah. The wife is American, but the cause is for Croatia.”Part IV: The MeetingFor most of my dating life, my amplitude was something to be overlooked, overcome. Tolerated. I remember one man, an alcoholic who’d begun taking red wine before his morning coffee, sitting across from me as I held a vegetable roll between my chopsticks, and asking, with an earnest obliviousness, if I might consider “eating healthier food.” My suitors were always taken enough with everything beneath my skin — heart and wit and good old-fashioned moxie — but only taken so far. Even if our breakups were rooted in banality of mismatched ambitions, uneven libidos, or just plain stupid youth, there was always a thin tendril muscling up from that root, one that choked our relationships: the stigma of dating a fat girl.

Not this guy. He’d been unabashedly open, enthusiastic even, about his preference for those of us on the Melissa McCarthy end of the size spectrum. He’d reached out to thank me for an essay I wrote about my choice to duck-and-roll off the hamster wheel of constant dieting and accept, even embrace, my size 24 figure. We talked, and wrote, with increasing length and flirtatiousness, about body acceptance and the vanquishing of secret shame, our upbringings (or lack thereof) and aspirations; ours was a courtship knit by the camaraderie of misfits, an affection that felt as easy and natural as spring grass, and as vital as rain.

That affection ends with a confession like a record skipping just before the bridge in my favorite song. He would touch me everywhere; he just wouldn’t hold my hand. And he’s telling me now, because he doesn’t want me to get the wrong idea, to think that his unwillingness is “a matter of optics.” A matter of how a thin man — any man, really — looks when he shows up with his hand in mine.



I could come to New York where I can better explain why I felt I had to go along with a plan that went so wrong. You are an amazing, compassionate person, and I am looking forward to meeting you in person.

We agree on O’Neal’s Restaurant across from Central Park, and as I walk along Eighth Avenue I have doubts. What if it was a big mistake to write to the parole board? What if she commits another crime?

While I wait for her, my stomach is in knots. A tap on my shoulder startles me and I turn to see a tall woman, and pause for a moment before I can take in that I am looking at Julie Busic.

She takes me off guard and takes away the words I had practiced. I stare at a stunning woman, taller than my 5-foot-6 inches, slender, in a lovely blue dress. We are now both 41, and lines are beginning to appear around my eyes. I had pictured what she looked like and wondered if prison life had turned her old and gray, but the woman in front of me is much prettier than her photos, a natural blonde with blue eyes and even white teeth. She certainly doesn’t look like a hijacker, or prison-worn. She seems sophisticated and worldly in a way I will never be.

Two women at the next table laugh over a secret and I wonder what they would think if they knew our story. “What are your plans now that you’re free?” Julie’s eyes light up. “I’m going to Croatia to wait for Zvonko’s release.”

In another person I might have admired such steadfast loyalty, but Julie Busic had taken up a place in my life that has drained me, and now I feel hollowed out.

“I thought you were divorced.” I look toward the door and contemplate the walk across the room.I’d been hoping that “And So Did the Fat Lady,” the much-ballyhooed episode of “Louie” that ran earlier this year, might show a fat woman’s desire as real and valid, not played as a half-measure or a joke. This kind of visibility can be lifesaving, soul-sustaining when women like me are most commonly casualities of the 6 o’clock news, our heads and faces lopped off the screen to render us a freak show promoting some new obesity drug or study — never as people whose hands and thighs and rolling bellies can give, and receive, great pleasure.

Louie has a great time with Vanessa, his date and the titular fat lady, until he “compliments” her by saying she’s not fat. Vanessa tells him that she’s going to make him “represent all the guys” when she unloads about a lifetime on the sidelines: “Why do you hate us so much? What is it about the basics of human happiness, feeling attractive, feeling loved, having guys chase after us, that’s just not in the cards for us? Nope. Not for us.”

When she says this, I’m with her. I’m sitting at lunch with friends who express their puzzlement at my chronic singledom, but who don’t offer to set me up with anyone they know. Which may very well be just as well, since I’m watching the face of the one friend who’d been excited to set me up with a horror-loving aspiring writer in her department cycle through a calculated array of micro-expressions as she wonders how to tactfully tell me that — after seeing my full-body picture — he’s not interested; and, from the suppressed anger that makes her features as taut as a bow string, that he didn’t express this lack of interest kindly. And I’m wondering how to tell my wonderful friend — who doesn’t see me the way that any guy who has been socialized to believe that there’s a supermodel for every schlub sees me — that I was expecting this all along.

I was with Vanessa until her cry-to-arms goes limp-wrist: She tells Louie that she doesn’t even want a boyfriend or a husband. She just wants someone to hold her hand. This plaintive plea is (perhaps) meant to move the civilian viewer, the person who doesn’t have to move through the world in a body that can provoke such hatred. But it struck me as an insult, telling me to settle for crumbs when I deserve cake: someone to hold my hand, and so much more.

But that so much more seems impossible to come by when I can’t even get a man to slip his fingers inside mine when we’re off our backs and in daylight. Still, touch has a power like a ringing bell’s — it reverberates under skin, becomes a song playing through our cells. I haven’t found what I’m looking for yet, but in those moments with Mr. Optics, I got what I needed. Not from him, but for me.

A few weeks ago, I saw my mother; I wore a cotton dress with short sleeves that rode up my arms. “I hate that,” my mother said as she jerked my sleeves down. Her nails raked my skin; I pulled away sharply — and with a pointed remark about the “that” she was referring to: “Oh, you mean my body?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ใช่ ภรรยาเป็นอเมริกัน แต่สาเหตุเป็นโครเอเชีย"ส่วนที่ IV: MeetingFor ส่วนใหญ่ของฉันหาคู่ชีวิต คลื่นของฉันเป็นสิ่งที่ถูกมองข้าม เอาชนะ อภัยโทษ ฉันจำชายคนหนึ่ง แอลกอฮอล์ที่เริ่มทำไวน์แดงก่อนเขาเช้ากาแฟ นั่งฝั่งตรงข้ามฉันขณะที่ฉันจับม้วนผักระหว่างตะเกียบของฉัน และขอ ให้ มี obliviousness คนได้ความผิด ถ้าอาจต้องพิจารณา "รับประทานอาหารสุขภาพอาหาร" Suitors ฉันเสมอที่ถ่ายพอกับใต้ผิวของฉัน — ใจ และปัญญา และ moxie ไมดี — แต่เพียง นำจน แม้ว่า breakups ของเราถูกใช้ใน banality ของความทะเยอทะยานไม่ตรง ไม่สม่ำเสมอ libidos หรือเยาวชนเพียงธรรมดาโง่ มีเสมอกับ tendril บาง muscling ขึ้นจากรากที่ ที่ทำความสัมพันธ์ของเรา: ภาพดอกไม้ของนัดสาวอ้วนไม่ผู้ชายคนนี้ เขาได้เปิด unabashedly กระตือรือร้นได้ เกี่ยวกับการกำหนดลักษณะของเขาสำหรับพวกเราในเมลิสซา McCarthy ของสเปกตรัมขนาด เขามีถึงออกจะขอบคุณฉันเรียงความผมเขียนเกี่ยวกับฉันเลือกเป็ด และม้วนปิดล้อหนูแฮมสเตอร์ของการอดอาหารคง และยอมรับ ได้กอด รูปขนาด 24 ของฉัน เราพูดคุย และ เขียน มีการเพิ่มความยาวและ flirtatiousness เกี่ยวกับการยอมรับร่างกายและ vanquishing ลับอัปยศ ของเรา upbringings หรือขาดดังกล่าว) และความ ปรารถนา เรา courtship ถักตามล่า misfits จิตที่รู้สึกว่าง่าย และธรรมชาติเป็นหญ้าฤดูใบไม้ผลิ และที่สำคัญเป็นฝน ได้จิตที่ลงท้าย ด้วยสารภาพดังข้ามสะพานในเพลงโปรดของฉันก่อน เขาจะสัมผัสฉันทุก เขาเพียงแค่จะไม่เก็บมือ และเขาจะบอกฉันเดี๋ยวนี้ เพราะเขาไม่ต้องรับผิดความคิด คิดว่า unwillingness เขา "เป็นเรื่องของแสง" A เรื่องของวิธีทินแมน — ใด ๆ คน จริง ๆ — ดูเมื่อเขาแสดงขึ้น ด้วยมือของเขาในเหมืองผมสามารถมาถึงนิวยอร์กที่ฉันสามารถดีอธิบายทำไมผมรู้สึกว่า ผมไปกับแผนการที่ผิดดังนั้น คุณจะเป็นคนน่าทึ่ง สังเวช และฉันกำลังรอการประชุมคุณคนเรายอมรับอาหารของ O'Neal ฝั่งตรงข้ามเซ็นทรัลปาร์ค และขณะที่ฉันเดินไปตามถนนแปด มีข้อสงสัย ถ้ามันเป็นความผิดพลาดใหญ่เขียนกระดาน parole ถ้าเธอทำอาชญากรรมอื่นในขณะที่ฉันรอเธอ ฉันท้องอยู่ใน knots แตะบนไหล่ของฉัน startles ฉัน และฉันหันไปดูผู้หญิงสูง และหยุดชั่วครู่ก่อนที่ผมจะใช้ที่ฉันกำลังดูจูลี่ Busicเธอฉันใช้เวลารักษาและจะเก็บคำที่ฉันได้ฝึกฝน ผมมองผู้หญิงสวยงาม สูงกว่าของฉัน 5 ฟุต 6 นิ้ว เรียว ในชุดสีน้ำเงินน่ารัก เราเป็นทั้ง 41 และรายการจะเริ่มปรากฏอยู่รอบตา มีภาพอะไรที่เธอดูเหมือน และสงสัยว่า ถ้า ชีวิตเรือนจำได้เปิดเธอเก่า และเทา แต่ผู้หญิงหน้าฉันจะสวยกว่าภาพถ่ายของเธอ บลอนด์ธรรมชาติกับตาสีฟ้าและแม้กระทั่งฟันมาก เธอแน่นอนดูไม่ เหมือนนัก จี้ หรือคุกสวมใส่ เธอดูเหมือนว่ามีความซับซ้อน และทางในทางที่ฉันจะไม่หญิงทั้งสองในตารางถัดไปหัวเราะไปเป็นความลับ และไม่ทราบว่า จะคิดอย่างไรถ้าพวกเขารู้เรื่องราวของเรา "มีอะไรของคุณมีแผนจะฟรีบ้าง" ของจูลี่ตาสว่างขึ้น "ฉันจะไปโครเอเชียเพื่อรอปล่อยของ Zvonko"คนอื่น ผมอาจได้ชื่นชมสมาชิก steadfast ดังกล่าว แต่จูลี่ Busic ก็นำค่าที่ในชีวิตที่ได้ระบายออกฉัน และตอนนี้ ฉันรู้สึก hollowed ออก"ฉันคิดว่า คุณได้หย่า" ผมมองไปทางประตู และคิดเดินข้ามห้องผมมีแล้วหวังว่า "และดังนั้น ผู้หญิงอ้วน ตอน ballyhooed มากของ"ลักษณะ"ที่วิ่งก่อนหน้านี้ปีนี้ อาจแสดงความปรารถนาของผู้หญิงอ้วนเป็นจริง และถูก ต้อง ไม่เล่นครึ่งวัดหรือเล่นได้ มองเห็นชนิดนี้สามารถเป็น lifesaving เสริมจิตวิญญาณเมื่อผู้หญิงชอบผมมัก casualities ข่าว 6 โมง หัว และหน้า lopped ปิดหน้าจอเพื่อแสดงผลกโชว์ส่งเสริมโรคอ้วนยาใหม่หรือศึกษาบางตัวไม่เคยเป็นคนที่มีมือและต้นขา และการกลิ้ง bellies สามารถให้ ได้ รับ สุขดีลักษณะมีเวลาดีกับวาเนสซ่า วันของเขา และ ผู้หญิงอ้วน titular จนกว่าเขา "ชมเชย" ของเธอ โดยบอกว่า เธอไม่ใช่ไขมัน วาเนสซ่าบอกเขาว่า เธอกำลังจะทำให้เขา "เป็นตัวแทนของคนทั้งหมด" เมื่อเธอ unloads เกี่ยวกับชีวิตบน sidelines: "ทำไมทำคุณเกลียดเรามาก มันคืออะไรเกี่ยวกับพื้นฐานของมนุษย์ความสุข ความรู้สึกที่น่าสนใจ ความรัก มีคนไล่หลังเรา ซึ่งไม่เพียงในบัตรเรา Nope ไม่ให้เรา"เมื่อเธอกล่าวว่า นี้ ฉันอยู่กับเธอ ฉันกำลังนั่งที่กลางวันกับเพื่อนที่แสดง puzzlement ของพวกเขาที่ singledom เรื้อรังของฉัน แต่ที่ไม่ให้ตั้งฉันกับใครเขาทราบ ซึ่งอาจดีต้อง เนื่องจากผมกำลังดูใบหน้าของเพื่อนหนึ่งที่เคยตื่นเต้นตั้งฉัน ด้วยรักสยองขวัญเขียนธีมรอบแผนกของเธอผ่านอาร์เรย์คำนวณนิพจน์ไมโครเป็นเธอสิ่งมหัศจรรย์วิธีการงานศิลปะฝีมือของบอก ที่ — หลังจากที่เห็นภาพเต็มตัวของฉันซึ่งเขาไม่สนใจ และ จากโกรธหยุดที่ทำให้ลักษณะการทำงานของเธอตึงเป็นเป็นสายธนู ว่าไม่ขาดสนใจกรุณา และฉันสงสัยว่า วิธีการดูเพื่อนที่ยอดเยี่ยม — ผู้ไม่เห็นฉันแบบว่า ทุกคนที่ได้รับ socialized เชื่อว่า มีซูเปอร์สำหรับ schlub ทุก เห็นฉัน — ที่ฉันคาดหวังว่านี้ก็ผมกับวาเนสซ่าจนเธอร้องไห้ไปแผ่นดินไปข้อมือ limp: เธอบอกลักษณะว่า เธอไม่ได้ต้องการแฟนหรือสามี เธอก็อยากมีคนกุมมือของเธอ ข้านี้ plaintive (อาจจะ) ขึ้นย้ายพลเรือนแสดง บุคคลที่ไม่มีการย้ายผ่านโลกในร่างกายที่สามารถกระตุ้นความเกลียดชังดังกล่าว แต่มันหลงฉันเป็นการดูถูก บอกฉันจ่ายเงินสำหรับเศษเมื่อฉันสมควรเค้ก: คนกุมมือของฉัน และอื่น ๆ อีกมากมายแต่ที่มากขึ้นเหมือนไปมาโดยไม่สามารถแม้จะได้รับเป็นคนรูดนิ้วมือของเขาภายในเหมืองเมื่อเรา ปิดหลังของเรา และตามฤดูกาล สัมผัสยังกำลังเช่นของระฆังดัง — มัน reverberates ใต้ผิว กลายเป็น เพลงที่เล่นผ่านเซลล์ของเรา ไม่พบอะไรดิฉันยัง แต่ในช่วงเวลาดังกล่าวกับนายแสง ฉันได้สิ่งที่ฉันจำ ไม่ได้มา จากเขา แต่ สำหรับฉันไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมา ฉันเห็นแม่ ผมใส่เสื้อผ้าฝ้าย มีแขนสั้นที่กำลังขึ้นแขน "ฉันเกลียดที่ แม่ของฉันว่า เป็นเธอ jerked แขนของฉันลง เล็บเธอ raked ผิวของฉัน ผมดึงออกอย่างรวดเร็ว — และ มีหมายเหตุชี้เกี่ยวกับ "ที่" เธอถูกอ้างอิงถึง: "โอ้ คุณหมายความว่า ร่างกายของฉัน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ครับ ภรรยาเป็นอเมริกัน แต่ต้นเหตุคือโครเอเชีย " ส่วนที่สี่ : meetingfor ที่สุดในชีวิตเดทของผม ขนาดฉันเป็นสิ่งที่จะถูกมองข้าม เอาชนะ ทนได้ ผมจำได้ว่าหนึ่งคน ติดเหล้า ใครจะเริ่มก่อน เอาไวน์แดง กาแฟยามเช้าของเขา นั่งตรงข้ามฉัน ฉันถือม้วนผักระหว่างตะเกียบของฉัน และขอให้มีการลืมเลือนอย่างจริงจัง ,ถ้าฉันอาจจะพิจารณา " กินอาหารมีสุขภาพดี . " มาจีบฉัน มักจะเอาพอทุกอย่างภายใต้ผิวของฉัน - หัวใจและปัญญาและพลัง - โบราณดี แต่ถ่ายไกล ถ้าเลิกกันของเราถูกฝังในซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่ตรงกันมีความทะเยอทะยาน ไม่เรียบ libidos , หรือเพียงธรรมดาโง่เยาวชน มีเสมอบางทาง muscling ขึ้นจากราก ที่สำลักความสัมพันธ์ของเราความอัปยศของเดทกับสาวอ้วน

ไม่ใช่หมอนี่ เขาถูก unabashedly เปิด กระตือรือร้น แม้แต่เรื่องการตั้งค่าของเขาสำหรับบรรดาของเราที่เมลิสซ่า McCarthy ปลายขนาดสเปกตรัม เขาเอื้อมมือออกไปขอบคุณฉันสำหรับเรียงความที่ผมเขียนเกี่ยวกับทางเลือกของฉันเป็ดและม้วนปิดล้อหนูแฮมสเตอร์ของการลดน้ำหนักคงที่และยอมรับแม้แต่กอด ขนาด 24 รูป เราพูดและเขียนเพิ่มความยาวและ flirtatiousness ยอมรับเรื่องร่างกายและ vanquishing อายเป็นความลับ upbringings ของเรา ( หรือขาดมัน ) และแรงบันดาลใจ ; เราเป็นผู้หญิงถักโดย camaraderie แปลกประหลาด มีความรักที่รู้สึกง่ายและเป็นธรรมชาติเป็นหญ้าฤดูใบไม้ผลิ และที่สําคัญเป็นฝน

ที่ความรักจบลงด้วยการสารภาพบันทึกก่อนข้ามสะพานเพลงโปรดของฉันเขาจะจับฉันทุกที่ ; เขาไม่ได้จับมือของฉัน และเขาก็บอกฉันตอนนี้ เพราะเขาไม่ต้องการให้เข้าใจผิด คิดว่าความไม่เต็มใจของเขาคือ " เรื่องของแสง . " เรื่องของชายคนหนึ่งที่ - บาง ชายใดๆ - ดู เมื่อเขาแสดงขึ้นในมือของฉัน



ฉันมานิวยอร์ค ที่ๆ ฉันสามารถอธิบายได้ดีกว่าฉันถึงต้องไปพร้อมกับแผนการที่ไปผิด คุณเป็นคนเห็นอกเห็นใจที่น่าตื่นตาตื่นใจและฉันรอคอยที่จะพบคุณด้วยตัวเอง

เราเห็นด้วยกับ โอนีล ร้านอาหาร ตรงข้ามเซ็นทรัล ปาร์ค และเมื่อฉันเดินตามถนนสายแปด ผมมีข้อสงสัย ถ้ามันเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ ที่จะเขียนให้ทัณฑ์บน ?ถ้าเขาก่ออาชญากรรมอีก

ขณะที่ฉันรอเธอท้องในนอต แตะบนไหล่ของผมทำให้ฉันกลัวและผมหันไปเห็นผู้หญิงสูงและหยุดครู่หนึ่งก่อนที่จะใช้ในที่ฉันกำลังมองหาที่จูลี่ busic

เธอเอาฉันไว้ และใช้เวลาคำที่ฉันฝึกมา ผมจ้องผู้หญิงที่สวยงาม , สูงกว่าของฉัน 5-foot-6 นิ้วเรียวในชุดสีฟ้าน่ารัก .ตอนนี้เราทั้ง 41 และเส้นเริ่มต้นที่ปรากฏรอบ ๆตา ผมมีภาพที่เธอดูเหมือนและสงสัยว่าชีวิตในคุกก็เปลี่ยนเธอเก่าและสีเทา แต่ผู้หญิงตรงหน้าฉันก็สวยกว่าภาพถ่ายของเธอ ผมบลอนด์ นัยน์ตาสีฟ้าและฟันขาว . เธอดูไม่เหมือนนักจี้หรือคุกเสียแล้วเธอดูเหมือนซับซ้อน และทางโลก ในทางที่ผมจะไม่มีวัน

หญิงสองคนที่หัวเราะโต๊ะข้างๆความลับและฉันสงสัยว่าสิ่งที่พวกเขาคิดว่าถ้าพวกเขารู้ว่าเรื่องราวของเรา " สิ่งที่เป็นแผนของคุณตอนนี้คุณเป็นอิสระ " จูลี่ดวงตาสว่างขึ้น " ผมจะให้ โครเอเชีย ต้องรอ zvonko ปล่อย "

ในบุคคลอื่นจะได้ชื่นชม เช่น จงรักภักดีแต่จูลี่ busic ได้ถ่ายสถานที่ในชีวิตของฉันที่มีเนื้อผม และตอนนี้ผมรู้สึกว่าโหลออก

" ฉันคิดว่าคุณหย่าแล้ว ผมมองไปทางประตู และคิดจะเดินข้ามห้อง ฉันหวังเสมอว่า " แล้วผู้หญิงอ้วน " มาก ballyhooed ตอน " หลุยส์ " ที่วิ่งเมื่อต้นปีนี้ อาจแสดงเป็นไขมันผู้หญิงปรารถนาเป็นจริง และถูกต้องไม่ได้เล่นเป็นครึ่งเดียวหรือตลก ชนิดนี้ของการมองเห็น สามารถช่วยชีวิตชีวิต sustaining เมื่อผู้หญิงอย่างฉันมากที่สุดของเวลา 6 โมงคนข่าว , หัวและใบหน้า lopped ปิดหน้าจอให้เราเป็นตัวประหลาด ส่งเสริมโรคอ้วน หรือยาเสพติด ศึกษาใหม่ - ไม่เคยเป็นคนมือและต้นขาและรีดท้องสามารถให้และรับความสุขที่ยิ่งใหญ่

หลุยส์ มีช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมกับวาเนสซ่า ของเขา วัน และ สุภาพสตรีอ้วนยศ จน " อภินันทนาการ " เธอ โดยบอกว่าเธอไม่ใช่ไขมัน วาเนสซ่าบอกเขาว่า เธอจะทำให้เขา " เป็นตัวแทนของทุกคน " เมื่อเธอ unloads เกี่ยวกับชีวิตในมู : " ทำไมคุณถึงเกลียดเรามากเลยเหรอ ? มันคืออะไรเกี่ยวกับพื้นฐานของความสุข ของมนุษย์รู้สึกมีเสน่ห์ รู้สึกรัก , มีคนไล่ตามเราที่ไม่ใช่แค่ในบัตรให้เรา ไม่ ไม่ใช่สำหรับเรา . "

เมื่อเธอกล่าวว่า ผมกับเธอ ฉันนั่งทานอาหารกลางวันกับเพื่อนๆ ที่แสดงความสับสนที่ singledom เรื้อรังของฉัน แต่ที่ไม่ได้ให้จับคู่ฉันกับใครก็ไม่รู้ ซึ่งก็อาจจะดีตั้งแต่ผมเห็นหน้าของ เพื่อนที่เคยตื่นเต้นจับคู่ฉันกับสยองขวัญ รักที่ต้องการนักเขียนแผนกของเธอผ่านอาร์เรย์ของนิพจน์คำนวณวงจรไมโครเป็นเธอสงสัยวิธีการแนบเนียน บอกผมว่า หลังจากเห็นภาพเต็มร่างกายเขาไม่ได้สนใจ และ จากการปราบปรามความโกรธว่า ทำให้คุณสมบัติของเธอตึงเป็นธนูสายที่เขาไม่ได้แสดงการขาดความสนใจกรุณา และฉันก็สงสัยว่าวิธีการที่จะบอกเพื่อนของฉันที่ยอดเยี่ยม - ใครไม่เห็นฉันในแบบที่ผู้ชายคนไหนได้เป็นที่เชื่อว่ามีนางแบบทุก schlub เห็นฉัน - ฉันหวังว่านี้ตลอดมา

ผมกับวาเนสซ่า จนเธอร้องไห้ในอ้อมกอดต้องหยุดข้อมือ :เธอบอกว่าเธอไม่อยากขับรถแฟน หรือ สามี เธอแค่อยากให้ใครบางคนจับมือเธอ ข้ออ้างคร่ำครวญนี้คือ ( อาจ ) หมายถึงการย้ายตัวแสดงฝ่ายพลเรือน คนที่ไม่ต้องย้ายผ่านโลกในร่างกายที่สามารถกระตุ้นความเกลียดชัง . แต่มันทำให้ผมเป็นแบบนี้ บอกให้ฉันจ่ายสำหรับ crumbs ตอนที่ฉันคู่ควรกับเค้ก : คนที่จะจับมือฉันและอีกมาก

แต่ที่มากขึ้นดูเหมือนว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะมาเมื่อฉันไม่สามารถแม้แต่จะหาผู้ชายที่จะลื่นนิ้วของเขาภายในของฉัน เมื่อเราปิดหลัง และในตอนกลางวัน ยังสัมผัสได้พลังเหมือนเสียงระฆังมัน reverberates ใต้ผิวหนังจะกลายเป็นเพลงที่เล่นผ่านเซลล์ของเรา ฉันยังไม่พบสิ่งที่ฉันตามหา แต่ในช่วงเวลากับคุณแสง ฉันได้ในสิ่งที่ฉันต้องการไม่ได้มาจากเขา แต่สำหรับผม

เมื่อ 2-3 อาทิตย์ก่อน ผมเห็นแม่ของฉัน ฉันใส่ชุดผ้าฝ้ายแขนสั้นที่ขี่ขึ้นอ้อมแขน " ฉันเกลียด " แม่พูดขณะที่เธอกระชากแขนของฉันลง เล็บของเธอกวาดผิวของฉัน ฉันดึงออกไปอย่างรวดเร็วและมีปลายแหลม ข้อสังเกตเกี่ยวกับ " ว่า " เธอหมายถึง : " โอ้ คุณหมายถึงร่างกายของฉัน ? "