Weiss and Rosenthal(1992) derive th

Weiss and Rosenthal(1992) derive the optimal ordering quan-
tity for a similar EOQ-based system in which a disruption to either
supply or demand is possible at a single point in the future.This
point is known but the disruption duration is random. Parlar and
Perry (1995) extend the EOQD by relaxing the ZIO assumption,by
making the time between order attempts a decision variable
(assuming a non-zero cost to ascertain the state of the supplier),
and by considering both random and deterministic yields.(The ZIO
assumption was also considered by Bielecki and Kumar(1988),
who found that,under certain modeling assumptions,a ZIO policy
may be optimal even in the face of supply disruptions,countering
the common view that if any uncertainty exists,it is optimal to
hold some safety stock to buffer against it.) Parlar and Perry(1996)
consider the EOQD with one,two,or multiple suppliers and non-
zero reorder points.They show that if the number of suppliers is
large,the problem reduces to the classical EOQ.The suppliers are
non-identical with respect to reliability but identical with respect
to price,so as long as at least one supplier is active,the retailer
does not care which one it orders from. Gürler and Parlar(1997)
generalize the two-supplier model by allowing more general
failure and repair processes.They present asymptotic results for
large order quantities. Skouri etal.(2014) discuss an EOQ model in
which entire batches must be discarded due to defects,and they
draw analogies between their model and the EOQD.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีร์และ Rosenthal(1992) มาดีที่สุดสั่งควน-tity คล้าย EOQ โดยใช้ระบบที่เป็นทรัพยการอย่างใดอย่างหนึ่งอุปสงค์หรืออุปทานได้ที่จุดเดียวในอนาคตนี้รู้จักจุด แต่ระยะเวลาทรัพยเป็นสุ่ม Parlar และเพอร์รี (1995) ขยาย EOQD อัสสัมชัญ ZIO ผ่อนคลายด้วยทำให้เวลาระหว่างสั่งพยายามตัวแปรตัดสินใจ(สมมติว่าถึงตรวจสถานะของผู้จัดจำหน่ายที่ต้นทุนไม่ใช่ศูนย์),และโดยพิจารณาสุ่ม และ deterministic ก่อให้เกิด(ZIOอัสสัมชัญได้ถูกพิจารณา โดย Bielecki และ Kumar(1988)ที่พบว่า ภายใต้สมมติฐานบางโมเดล นโยบาย ZIOอาจจะเหมาะสมที่สุดแม้หน้าหยุดชะงักจัดหา การต่อต้านทั่วไปดูที่มีความไม่แน่นอนใด ๆ ควรจะค้างสต็อกปลอดภัยบางเพื่อบัฟเฟอร์กับมัน) Parlar และ Perry(1996)พิจารณา EOQD 1, 2 หรือหลายผู้จำหน่าย และไม่-จุดศูนย์สั่งการก็แสดงว่าถ้ามีจำนวนซัพพลายเออร์ขนาดใหญ่ ลดปัญหาการ EOQ คลาสสิกเป็นซัพพลายเออร์ไม่มีเหมือนกันกับความน่าเชื่อถือแต่ที่เหมือนกันด้วยความเคารพกับราคา ดังนั้นเป็นเวลานานเป็นผู้ที่ใช้งานอยู่ ผู้จัดจำหน่ายไม่ดูแลไม่ใดจะสั่ง Gürler และ Parlar(1997)ทั่วไปจำหน่าย 2 รูปแบบ โดยให้เพิ่มเติมกระบวนการล้มเหลวและการซ่อมแซมพวกเขามีผล asymptoticปริมาณสั่งซื้อจำนวนมาก Skouri etal(2014) กล่าวถึงแบบจำลอง EOQ ในชุดงานทั้งหมดที่ต้องยกเลิกเนื่องจากข้อบกพร่อง และพวกเขาวาด analogies ระหว่างรุ่นของพวกเขาและ EOQD

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไวส์ และโรเซนธาล ( 1992 ) ซึ่งเหมาะสมสำหรับการสั่งซื้อเฉวียน -
tity คล้ายกรงเล็บตามระบบที่หยุดชะงักเหมือนกัน
จัดหาหรือความต้องการเป็นไปได้ที่จุดเดียวในอนาคต จุดนี้
เป็นที่รู้จักแต่หยุดชะงักช่วงเวลาที่สุ่ม Parlar และ
เพอร์รี่ ( 1995 ) ขยาย eoqd โดย zio อัสสัมชัญ ผ่อนคลาย โดยให้เวลาระหว่างความพยายาม

เพื่อการตัดสินใจ ตัวแปร( ถ้าไม่ใช่ศูนย์ต้นทุนเพื่อยืนยันสถานะของผู้ผลิต )
และพิจารณาผลผลิตทั้งแบบ deterministic ( zio
สมมติฐานถือว่ายังโดย bielecki กับคูมาร์ ( 1988 ) ,
ที่พบว่า ภายใต้สมมติฐานแบบแน่นอน zio นโยบาย
อาจจะเหมาะสมที่สุด แม้ในหน้าของการหยุดชะงักอุปทาน countering
ดูร่วมกันว่าหากความไม่แน่นอนใด ๆที่มีอยู่มันเป็นที่ดีที่สุด

เก็บบางตู้หุ้น กับมัน ) Parlar กับเพอร์รี่ ( 1996 )
พิจารณา eoqd หนึ่ง สอง หรือ ซัพพลายเออร์หลายและ Non -
ศูนย์สั่งซื้อจุด พวกเขาแสดงให้เห็นว่า ถ้าจำนวนของซัพพลายเออร์เป็น
ขนาดใหญ่ปัญหาลดเพื่อนำคลาสสิก ซัพพลายเออร์
ไม่เหมือนกัน ด้วยความเคารพ เพื่อความน่าเชื่อถือ แต่เหมือนกัน ด้วยความเคารพ
ราคาตราบใดที่อย่างน้อยหนึ่งซัพพลายเออร์อยู่ ร้านค้าปลีก
ไม่ได้ดูแลอะไรเลย สั่งจาก G ü และ rler Parlar ( 1997 )
อนุมานสองซัพพลายเออร์รุ่น โดยให้กระบวนการความล้มเหลวทั่วไป
เพิ่มเติม และการซ่อมแซม พวกเขานำเสนอผลเฉลี่ยสำหรับ
ปริมาณการสั่งซื้อขนาดใหญ่ skouri คณะ ( 2014 ) กล่าวถึงการนำรูปแบบ
ซึ่งชุดทั้งหมดจึงเป็นเพราะข้อบกพร่องและพวกเขา
วาดใช้ระหว่างพวกเขาและรูปแบบ eoqd .