Guidance (cont.)Teachers set clear

Guidance (cont.)
Teachers set clear limits regarding unacceptable
behaviors and enforce these limits with explanations
in a climate of mutual respect and caring.
They attend to children consistently, not principally
when. Teachers involve children, particularly
older preschoolers, in considering rules of
group behavior and responsibility.

Teachers do not set clear limits and do not
hold children accountable to standards of
acceptable behavior. Teachers do not help children
learn or participate in setting classroom
rules so that they can incorporate the rules as
their own.

Teachers use guidance strategies that control
children rather than promote their self-
regulation, conflict resolution skills, and social
problem solving. When problems arise between
children,teachers quickly step in to solve
the problems themselves.


When a child consistently displays challenging
behaviors, teachers identify events, activities,
interactions, and other contextual factors that
occur with the challenging behavior and may
provoke it. Then, to help the child progress
toward more acceptable behavior, teachers
(incollaboration with families) make modifications
in the activities and environment and ensure that the child receives adult and peer support.



Teachers spend a great deal of time deal of time punishing
unacceptable behavior, refereeing disagreements,
and repeatedly putting the same children
in time-out or disciplining them in other
ways unrelated to their actions.

The director and/or staff encourage families
of children with challenging behaviors to leave
the program Children with special needs or
behavioral problems are isolated or rebuked for
failure to meet group expectations rather than
being provided with learning experiences that
are at a reasonable level of difficulty

comments on guidance
-Becoming self-regulated is one of the most significant developmental tasks of the preschool
years. Chapter 4 discusses the benefits of self-regulation and how teachers can promote it.
-When a child regularly engages in challenging behavior, teachers need to communicate with
the family to discuss what is going on with the child and what each adult can do to try to help.
If challenging behaviors are persistent and serious, teachers, the family, and in some instances
other professionals need to work as a team to develop and implement an individualized plan
that supports the child’s inclusion and success.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำแนะนำ (ต่อ)ครูตั้งค่าขีดจำกัดที่ชัดเจนเกี่ยวกับการไม่ยอมรับพฤติกรรม และการบังคับใช้ข้อจำกัดเหล่านี้ มีคำอธิบาย ในสภาพของความเคารพและการดูแลพวกเขาเข้าร่วมกับเด็กอย่างสม่ำเสมอ ไม่หลักเมื่อ ครูเกี่ยวข้องกับเด็ก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เด็กก่อนวัยเรียนที่มีอายุมากกว่า ในการพิจารณากฎของพฤติกรรมกลุ่มและรับผิดชอบครูไม่ได้กำหนดชัดเจน และไม่ถือเด็กมีความรับผิดชอบมาตรฐานของพฤติกรรมที่ยอมรับ ครูช่วยให้เด็กเรียนรู้ หรือมีส่วนร่วมในการเรียน เพื่อให้พวกเขาสามารถรวมกฎเป็นกฎตัวของตัวเองครูใช้กลยุทธ์คำแนะนำที่ควบคุม เด็กแทนที่ส่งเสริมตนเอง -ระเบียบ ทักษะการแก้ปัญหาความขัดแย้ง และสังคมการแก้ปัญหา เมื่อปัญหาเกิดขึ้นระหว่างเด็ก ครูอย่างรวดเร็วขั้นตอนในการแก้ ปัญหาตัวเองเมื่อเด็กอย่างสม่ำเสมอแสดงความท้าทายพฤติกรรม กิจกรรม กิจกรรม ระบุครูการโต้ตอบ และอื่น ๆ ตามบริบทปัจจัยที่เกิดขึ้นกับการทำงานที่ท้าทายและพฤษภาคมกระตุ้นมัน จากนั้น จะช่วยให้ความคืบหน้าเด็กต่อพฤติกรรมที่ยอมรับมากขึ้น อาจารย์(incollaboration กับครอบครัว) ทำให้การปรับเปลี่ยนกิจกรรมและสิ่งแวดล้อม และให้แน่ใจว่า เด็กได้รับการผู้ใหญ่ครูใช้การจัดการดีของการจัดการเวลาของเวลาเดียงสาพฤติกรรมที่ยอมรับไม่ได้ ตัดสินความขัดแย้ง และซ้ำ ๆ วางเด็กเดียวกันหมดเวลาหรือ disciplining พวกเขาในวิธีที่ไม่เกี่ยวข้องกับการกระทำของพวกเขากรรมการหรือพนักงานส่งเสริมให้ครอบครัวของเด็กที่มีพฤติกรรมท้าทายให้ออกจากโปรแกรมเด็กที่ มีความต้องการพิเศษ หรือ ปัญหาพฤติกรรมแยก หรือ rebuked สำหรับล้มเหลวในการตอบสนองความคาดหวังของกลุ่มแทนการให้ มีการเรียนรู้ประสบการณ์ที่อยู่ที่ความยากในระดับเหมาะสมความคิดเห็นเกี่ยวกับคำแนะนำ-เป็นควบคุมตนเองเป็นหนึ่งในงานพัฒนาสำคัญที่สุดของโรงเรียนอนุบาลที่ปี บทที่ 4 กล่าวถึงประโยชน์ของการควบคุมตนเองและวิธีครูสามารถส่งเสริมมัน-เมื่อเด็กประจำเกี่ยวในลักษณะท้าทาย ครูต้องสื่อสารกับครอบครัวสามารถอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นกับเด็กและผู้ใหญ่แต่ละท่านอย่างไรเพื่อช่วยหากลักษณะการทำงานที่ท้าทายมีถาวร และจริง จัง ครู ครอบครัว และ ในบางกรณีผู้เชี่ยวชาญอื่น ๆ ต้องทำงานเป็นทีมการพัฒนา และใช้แผนเฉพาะบุคคลที่สนับสนุนการรวมและความสำเร็จของเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนะแนว (ต่อ.)
ครูกำหนดวงเงินที่ชัดเจนเกี่ยวกับการที่ยอมรับไม่ได้
กับพฤติกรรมและการบังคับใช้ข้อ จำกัด เหล่านี้มีคำอธิบาย
ในสภาพภูมิอากาศของการเคารพซึ่งกันและกันและการดูแล.
พวกเขาเข้าร่วมกับเด็กอย่างต่อเนื่องไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
เมื่อ ครูผู้เกี่ยวข้องกับเด็กโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
เด็กก่อนวัยเรียนที่มีอายุมากกว่าในการพิจารณากฎของ
พฤติกรรมของกลุ่มที่และความรับผิดชอบ.

ครูไม่ได้กำหนดวงเงินที่ชัดเจนและไม่
ถือเด็กรับผิดชอบต่อมาตรฐานของ
พฤติกรรมที่ยอมรับได้ ครูไม่ได้ช่วยให้เด็ก
เรียนรู้หรือมีส่วนร่วมในห้องเรียนการตั้งค่า
กฎเพื่อให้พวกเขาสามารถรวมกฎระเบียบเป็น
ของตัวเอง.

ครูใช้กลยุทธ์คำแนะนำที่มีการควบคุม
เด็กมากกว่าส่งเสริมตัวเองของพวกเขา
ระเบียบทักษะการแก้ปัญหาความขัดแย้งทางสังคมและ
การแก้ปัญหา เมื่อมีปัญหาเกิดขึ้นระหว่าง
เด็ก, ครูได้อย่างรวดเร็วมีขั้นตอนในการแก้
ปัญหาของตัวเอง.


เมื่อเด็กอย่างต่อเนื่องแสดงที่ท้าทาย
พฤติกรรมครูแจ้งเหตุการณ์กิจกรรม,
การโต้ตอบและปัจจัยบริบทอื่น ๆ ที่
เกิดขึ้นกับพฤติกรรมที่ท้าทายและอาจ
กระตุ้นให้มัน จากนั้นจะช่วยให้เด็กมีความคืบหน้า
ไปสู่พฤติกรรมที่ยอมรับมากขึ้นครู
(incollaboration กับครอบครัว) ทำการปรับเปลี่ยน
ในกิจกรรมและสภาพแวดล้อมและให้แน่ใจว่าเด็กที่ได้รับผู้ใหญ่และเพื่อนสนับสนุน.



ครูใช้จ่ายบานเบอะของการจัดการเวลาของเวลาลงโทษ
พฤติกรรมที่ยอมรับไม่ได้ ความขัดแย้งตัดสิน
ซ้ำแล้วซ้ำอีกวางเด็กเดียวกัน
ในเวลาที่ออกหรือการฝึกหัดพวกเขาในอื่น ๆ
วิธีที่ไม่เกี่ยวข้องกับการกระทำของพวกเขา.

กรรมการและ / หรือพนักงานส่งเสริมให้ครอบครัว
ของเด็กที่มีพฤติกรรมที่ท้าทายที่จะปล่อยให้
เด็กโปรแกรมที่มีความต้องการพิเศษหรือ
ปัญหาพฤติกรรมจะแยก หรือตำหนิสำหรับ
ความล้มเหลวที่จะตอบสนองความคาดหวังของกลุ่มมากกว่า
ถูกให้กับประสบการณ์การเรียนรู้ที่
จะอยู่ในระดับที่เหมาะสมของความยากลำบาก

ความคิดเห็นเกี่ยวกับคำแนะนำ
-Becoming ควบคุมตนเองเป็นหนึ่งในการพัฒนางานที่สำคัญที่สุดของอนุบาล
ปีที่ผ่านมา บทที่ 4 กล่าวถึงประโยชน์ของการควบคุมตนเองและวิธีการที่ครูสามารถส่งเสริมมัน.
เมื่อมีเด็กประจำเข้าร่วมในพฤติกรรมที่ท้าทายครูต้องสื่อสารกับ
ครอบครัวเพื่อหารือเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเด็กและสิ่งที่ผู้ใหญ่แต่ละคนสามารถทำที่จะลอง ที่จะช่วยให้.
หากพฤติกรรมที่ท้าทายเป็นถาวรและร้ายแรงครูครอบครัวและในบางกรณี
ผู้เชี่ยวชาญด้านอื่น ๆ ต้องทำงานเป็นทีมเพื่อพัฒนาและใช้แผนเป็นรายบุคคล
ที่สนับสนุนการรวมของเด็กและความสำเร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำแนะนำ ( ต่อ )ครูกำหนดขอบเขตที่ชัดเจนเกี่ยวกับยอมรับไม่ได้พฤติกรรมและบังคับใช้ข้อจำกัดเหล่านี้กับคำอธิบายในบรรยากาศของการเคารพซึ่งกันและกัน และการดูแลรักษาพวกเขาเข้าร่วมกับเด็กอย่างสม่ำเสมอ ไม่ใช่หลักเมื่อ ครูที่เกี่ยวข้องกับเด็กโดยเฉพาะเด็กเก่าในการพิจารณา กฎของพฤติกรรมกลุ่ม และความรับผิดชอบครูไม่ได้กำหนดชัดเจนและไม่ จำกัดจับเด็กรับผิดชอบต่อมาตรฐานของพฤติกรรมที่ยอมรับได้ ครูไม่ช่วยเด็กเรียนรู้หรือมีส่วนร่วมในการเรียนกฎเพื่อให้พวกเขาสามารถรวมกฎเป็นของพวกเขาเองครูแนะแนวที่ใช้กลยุทธ์การควบคุม- ส่งเสริมเด็กมากกว่าตนเองการควบคุม , ทักษะการแก้ปัญหาความขัดแย้ง และสังคมการแก้ไขปัญหา เมื่อเกิดปัญหาระหว่างเด็ก , ครูได้อย่างรวดเร็วขั้นตอนในการแก้ปัญหาต่างๆเมื่อลูกแสดงความท้าทายอย่างต่อเนื่องพฤติกรรม , ครู ระบุ เหตุการณ์ กิจกรรมปฏิสัมพันธ์ และปัจจัยบริบทอื่น ๆที่เกิดขึ้นกับพฤติกรรมที่ท้าทายความสามารถ และอาจกระตุ้นมัน แล้วจะช่วยให้เด็กก้าวหน้าที่มีต่อพฤติกรรมการยอมรับมากขึ้น ครู( incollaboration กับครอบครัว ) ทำให้การปรับเปลี่ยนในกิจกรรมและสภาพแวดล้อมและให้แน่ใจว่าเด็กได้รับการศึกษาผู้ใหญ่และสนับสนุนเพื่อนครูใช้เวลาจัดการที่ดีของเวลาแจกของเวลาการลงโทษรับไม่ได้พฤติกรรม refereeing ความขัดแย้ง ,และซ้ำ ๆให้เด็กเหมือนกันในวันหยุดหรือฝึกหัดพวกเขาในอื่น ๆวิธีที่ไม่เกี่ยวข้องกับการกระทำของตนเองกรรมการและ / หรือเจ้าหน้าที่ส่งเสริมให้ครอบครัวเด็กที่มีพฤติกรรมไปท้าทายโปรแกรมเด็กที่มีความต้องการพิเศษ หรือปัญหาพฤติกรรม จะแยก หรือ ตำหนิสำหรับความล้มเหลวที่จะตอบสนองความคาดหวังของกลุ่ม มากกว่าการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ที่อยู่ในระดับที่เหมาะสมของความยากความคิดเห็นที่แนะแนว- เป็นหนึ่งในการกำกับตนเองมีพัฒนกิจที่สําคัญที่สุดของปฐมวัยปี บทที่ 4 กล่าวถึงประโยชน์ของตนเองและวิธีการที่ครูสามารถส่งเสริม- เมื่อลูกเป็นประจำ ประกอบในพฤติกรรมที่ท้าทายความสามารถ ครูต้องการที่จะสื่อสารกับครอบครัวเพื่อหารือเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเด็กและผู้ใหญ่แต่ละคนสามารถทำเพื่อพยายามที่จะช่วยถ้าพฤติกรรมที่ถาวรและจริงจัง ครู ครอบครัว และในบางกรณีผู้เชี่ยวชาญด้านอื่น ๆ ต้องทำงานเป็นทีม เพื่อพัฒนาแผนรายบุคคลที่สนับสนุนการรวมของเด็ก และความสำเร็จ