Allocating Manufacturing Overhead V

Allocating Manufacturing Overhead Via Direct Labor

In the early 1900s it was logical to allocate manufacturing overhead on the basis of direct labor hours (or direct labor cost). The manufacturing process was not automated, there were hardly any variations in the products made (think Model T cars), and customers did not demand such things as just-in-time (JIT) deliveries or bar coding. In those days, when manufacturers increased the amount of direct labor, there was likely to be a related increase in such things as the number of factory supervisors, the factory space to be maintained, and factory supplies and utilities consumed. In other words, there was a high degree of correlation between the quantity of direct labor used and the amount of manufacturing overhead used. By allocating manufacturing overhead on the basis of direct labor hours, a product requiring 30 direct labor hours would be allocated twice as much manufacturing overhead as a product requiring 15 direct labor hours.

Let's illustrate an overhead rate based on direct labor hours for a company that manufactures just two products, X and Y. (An annual rate is developed in order to have a constant overhead rate even when production volumes fluctuate from month to month.) For the upcoming year the company expects the following:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปันส่วนผลิตทางแรงงานโดยตรงในช่วงภาพกลาย เป็นตรรกะที่จะปันส่วนโสหุ้ยการผลิตโดยใช้ชั่วโมงแรงงานทางตรง (หรือต้นทุนแรงงานทางตรง) กระบวนการผลิตไม่อัตโนมัติ มีแทบไม่มีความแตกต่างในผลิตภัณฑ์ (คิดว่า รถยนต์รุ่น T), และลูกค้าไม่ต้องการสิ่งต่าง ๆ เพิ่ง--เวลา (JIT) จัดส่งสินค้า หรือ บาร์โค้ด ในวันนั้น เมื่อผู้ผลิตเพิ่มจำนวนแรงงานโดยตรง มีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นที่เกี่ยวข้องในสิ่งต่าง ๆ เช่นจำนวนผู้บังคับบัญชาโรงงาน โรงงานพื้นที่ต้องรักษา และอุปกรณ์โรงงาน และสาธารณูปโภคที่ใช้ ในคำอื่น ๆ มีความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณของแรงงานทางตรงที่ใช้และจำนวนค่าใช้จ่ายในการใช้ผลิตในระดับสูง โดยการปันส่วนค่าใช้จ่ายในการผลิตโดยใช้ชั่วโมงแรงงานทางตรง ผลิตภัณฑ์ต้องใช้ชั่วโมงแรงงานทางตรง 30 จะสามารถจัดสรรสองเท่ากว่าค่าโสหุ้ยการผลิตเป็นผลิตภัณฑ์ต้องใช้ชั่วโมงแรงงานทางตรง 15ลองแสดงอัตราการจ่ายตามชั่วโมงแรงงานทางตรงสำหรับบริษัทที่ผลิตสินค้าเพียง 2, X และ Y. (ปีคือพัฒนาให้มีอัตราการจ่ายคงแม้ว่าปริมาณการผลิตที่ผันผวนจากเดือนเดือน) สำหรับปีกำลังมาถึง บริษัทคาดว่าต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจัดสรรค่าใช้จ่ายในการผลิตผ่านแรงงานโดยตรงในช่วงต้นทศวรรษ 1900 มันเป็นตรรกะในการจัดสรรค่าใช้จ่ายในการผลิตบนพื้นฐานของชั่วโมงแรงงานทางตรง (หรือค่าใช้จ่ายแรงงานทางตรง) กระบวนการผลิตไม่ได้โดยอัตโนมัติมีแทบจะไม่รูปแบบใด ๆ ในผลิตภัณฑ์ที่ทำ (คิดว่ารุ่น T คัน) และลูกค้าไม่ได้เรียกร้องสิ่งต่างๆเช่นเพียงแค่ในเวลา (JIT) การส่งมอบหรือระบบบาร์โค้ด ในวันนั้นเมื่อผู้ผลิตเพิ่มปริมาณของแรงงานทางตรงมีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นในทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องเช่นจำนวนของผู้บังคับบัญชาโรงงานพื้นที่โรงงานที่จะได้รับการรักษาและวัสดุโรงงานและสาธารณูปโภคบริโภค ในคำอื่น ๆ ที่มีระดับสูงของความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณของแรงงานทางตรงที่ใช้และปริมาณของค่าใช้จ่ายในการผลิตที่ใช้ โดยการจัดสรรค่าใช้จ่ายในการผลิตบนพื้นฐานของชั่วโมงแรงงานทางตรงเป็นผลิตภัณฑ์ที่ต้องใช้ 30 ชั่วโมงแรงงานทางตรงจะได้รับการจัดสรรสองครั้งค่าใช้จ่ายในการผลิตมากที่สุดเท่าที่เป็นผลิตภัณฑ์ที่ต้องใช้ 15 ชั่วโมงแรงงานโดยตรง. ขอแสดงให้เห็นถึงอัตราค่าใช้จ่ายขึ้นอยู่กับชั่วโมงแรงงานทางตรงสำหรับ บริษัท ที่ ผลิตเพียงสองผลิตภัณฑ์เอ็กซ์และวาย (อัตราประจำปีได้รับการพัฒนาเพื่อให้มีอัตราค่าใช้จ่ายอย่างต่อเนื่องแม้ในขณะที่ปริมาณการผลิตที่มีความผันผวนจากเดือนที่เดือน.) สำหรับปีที่กำลังจะมาถึง บริษัท คาดว่าต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปันส่วนค่าใช้จ่ายในการผลิตผ่าน

โดยแรงงานในช่วงต้นทศวรรษ 1900 มันเป็นตรรกะที่จะจัดสรรค่าใช้จ่ายการผลิตบนพื้นฐานของชั่วโมงแรงงานทางตรงหรือต้นทุนแรงงานทางตรง กระบวนการผลิตได้โดยอัตโนมัติ มีแทบจะไม่ใด ๆ การเปลี่ยนแปลงในผลิตภัณฑ์ ( คิดแบบไม่คัน ) และลูกค้าไม่ได้ต้องการสิ่งต่าง ๆเพียงในเวลา ( JIT ) การส่งมอบหรือการเข้ารหัสบาร์ในวันเหล่านั้นเมื่อผู้ผลิตเพิ่มปริมาณของแรงงานโดยตรง ก็น่าจะเกี่ยวข้องกับเพิ่มสิ่งต่างๆเช่นจำนวนศึกษานิเทศก์ โรงงาน โรงงานพื้นที่เพื่อรักษาและวัสดุโรงงานและสาธารณูปโภคที่ใช้ ในคำอื่น ๆที่มีระดับสูงของความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณการใช้แรงงานทางตรงและค่าใช้จ่ายการผลิต ปริมาณที่ใช้โดยจัดสรรค่าใช้จ่ายการผลิตบนพื้นฐานของอัตราชั่วโมงแรงงานทางตรง ผลิตภัณฑ์ที่ต้องการแรงงานทางตรง 30 ชั่วโมงจะได้รับการจัดสรรค่าใช้จ่ายการผลิตมากเป็นสองเท่าเป็นผลิตภัณฑ์ที่ต้องการ 15 ทางตรงชั่วโมง

มาแสดงให้เห็นถึงอัตราค่าใช้จ่ายขึ้นอยู่กับชั่วโมงแรงงานทางตรงสำหรับ บริษัท ที่ผลิตเพียงสองผลิตภัณฑ์ , X และ Y( อัตรารายปีถูกพัฒนาขึ้นเพื่อให้มีอัตราค่าใช้จ่ายการผลิตคงที่เมื่อปริมาณการผลิตผันผวนจากเดือนไปเดือน ) สำหรับปีนี้บริษัทคาดว่าจะเกิดขึ้นต่อไปนี้ :