The results of this study demonstra

The results of this study demonstrate the antimicrobial
activities of Plai oil against fungi and bacteria of all
74 strains of the microorganisms tested. Plai oil was
most potent against dermatophytes, followed by yeasts,
whereas bacteria were the least susceptible organisms
as shown by disc diffusion screening studies (Figs 1–4).
Although there was a degree of discrepancy between
the methods used in the different studies, the MFC
values (Table 1) of Plai oil for dermatophytes (0.31–
0.62 vol %) and yeasts (0.31–1.25 vol %) found in this
study are considered relatively close to those of tea
tree oil, 0.12–1 vol % for dermatophytes and 0.25–1 vol
% for yeasts as reported by Carson et al. (2006). The
antibacterial activities of Plai oil (Table 2) against most
Gram-positive and Gram-negative bacteria tested (MBC
0.62–2.5 vol %) were also relatively close to those for
tree tea oil (MBC 0.25–4 vol %) (Carson et al., 2006).
This implies that Plai oil might be as effective as tea
tree oil for use as a natural antimicrobial agent. Plai oil
was found to contain terpinen-4-ol as one of its major
constituents (32%), which is no doubt responsible for
its antimicrobial activities (Wasuwat et al., 1989), as in
tea tree oil (levels of terpinene-4-ol 30%–40%) (Homer
et al., 2000) and many other essential oils (Carson and
Riley, 1995; Raman et al., 1995; Perez et al., 1999;
Christoph et al., 2000; Aligiannis et al., 2001; Hammer
et al., 2002; Unlu et al., 2002; Mondello et al., 2003;
Baser et al., 2006). The antimicrobial activities of Plai
oil could also be contributed by sabinene content (34%–
44%), another main constituent of Plai oil (Giwanon
et al., 2000). However, the mechanism of action for the
antibacterial and antifungal effects of Plai oil has not
yet been elucidated, but it could be similar to that of
tea tree oil. Plai oil can be considered as a weak antibacterial
agent and a weak antifungal agent in comparison
with ketoconazole (MFC 0.08–0.22 μg/mL) and
ampicillin (MBC 0.24–0.32 μg/mL).
The 5% Plai oil gel (pH 5.0) was potent against
dermatophytes and yeasts at much lower concentrations
than against Gram-positive and Gram-negative
bacteria (Tables 3–4), which indicates that Plai oil and
the 5% Plai oil gel should be more effective for the
treatment of fungi rather than bacteria. The Plai oil gel
(5%) can be considered as a very weak antifungal (MFC
13.8–39.5 mg/mL) and a very weak antibacterial (MBC
52–79 mg/ml) preparation in comparison with Nizoral®
cream (MFC 1.6–9.4 mg/mL) and Garamycin® cream
(MBC 1.2–2.3 mg/mL). These results should encourage
the medical use of Plai oil and its preparations as a
natural topical antiseptic agent, in particular for skin
antifungal treatment. However, further in vivo and
clinical studies are necessary to confirm the antiseptic
potential and activity against skin infections of Plai oil.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นจุลินทรีย์กิจกรรมปลายน้ำมันต่อต้านเชื้อราและแบคทีเรียทั้งหมด74 สายพันธุ์จุลินทรีย์ที่ทดสอบ น้ำมันปลายถูกมีศักยภาพมากที่สุดกับ dermatophytes ตาม yeastsในขณะที่แบคทีเรียมีชีวิตน้อยไวต่อแสดง โดยแพร่ดิสก์ตรวจศึกษา (มะเดื่อ 1 – 4)แม้ว่าจะมีองศาของความขัดแย้งระหว่างวิธีการที่ใช้ในการศึกษาแตกต่างกัน การ MFCค่า (ตารางที่ 1) น้ำมันปลายสำหรับ dermatophytes ($ 0.31 –0.62 vol %) และ yeasts ($ 0.31 – 1.25 vol %) พบในการศึกษาจะถือว่าค่อนข้างใกล้กับผู้ชาต้นไม้น้ำมัน 0.12 – 1% vol dermatophytes และ 0.25 – 1 vol%สำหรับ yeasts เป็นรายงานโดยคาร์สัน et al. (2006) ที่กิจกรรมต้านเชื้อแบคทีเรียของน้ำมันปลาย (ตาราง 2) กับส่วนใหญ่แบคทีเรียแบคทีเรียแกรมบวก และแบคทีเรียแกรมลบทดสอบ (ช่อง MBC0.62 – 2.5 vol %) ก็ยังค่อนข้างปิดที่สำหรับต้นไม้น้ำมันชา (ช่อง MBC 0.25 – 4 vol %) (คาร์สันและ al., 2006)หมายความว่า น้ำมันปลายอาจมีประสิทธิภาพที่ชาต้นไม้น้ำมันสำหรับใช้เป็นจุลินทรีย์จากธรรมชาติ น้ำมันปลายพบ มี terpinen 4 ol เป็นหนึ่งในวิชาของconstituents (32%), ซึ่งไม่มีผู้รับผิดชอบกิจกรรมของจุลินทรีย์ (Wasuwat et al., 1989), ในน้ำมันทีทรี (ระดับของ terpinene-4-ol 30%-40%) (โฮเมอร์และ al., 2000) และน้ำมันหอมระเหยอื่น ๆ มากมาย (คาร์สัน และRiley, 1995 รามันและ al., 1995 เปเรซ et al., 1999Christoph et al., 2000 Aligiannis และ al., 2001 ค้อนและ al., 2002 Unlu และ al., 2002 Mondello และ al., 2003Baser et al., 2006) กิจกรรมจุลินทรีย์ของปลายนอกจากนี้ยังมีส่วนน้ำมัน sabinene เนื้อหา (34%-44%), วิภาคหลักอื่นปลายน้ำมัน (Giwanonและ al., 2000) อย่างไรก็ตาม กลไกในการดำเนินการสำหรับการมีผลต้านเชื้อแบคทีเรีย และต้านเชื้อราของน้ำมันปลายไม่ยังรับ elucidated แต่สามารถน้ำมันทีทรี น้ำมันปลายถือได้ว่าเป็นยาปฏิชีวนะที่อ่อนแอตัวแทนและตัวแทนอาการอ่อนแอในการเปรียบเทียบด้วย ketoconazole (MFC 0.08 – $ 0.22 μg/mL) และแอมพิซิลลิน (ช่อง MBC 0.24 – $ 0.32 μg/mL)เจลน้ำมันปลาย 5% (pH 5.0) มีศักยภาพกับdermatophytes และ yeasts ที่ความเข้มข้นต่ำกว่ามากกว่าแบคทีเรียแกรมบวก และแบคทีเรียแกรมลบแบคทีเรีย (ตารางที่ 3-4), ซึ่งบ่งชี้ว่า ปลายน้ำมัน และ5% ปลายน้ำมันเจลควรเพิ่มประสิทธิภาพในการการรักษาเชื้อราไม่ใช่เชื้อแบคทีเรีย เจลน้ำมันปลาย(5%) เป็นอ่อนแอมากอาการ (MFC13.8-39.5 mg/mL) และยาปฏิชีวนะอ่อนมาก (ช่อง MBC52-79 mg/ml) เตรียมเมื่อเปรียบเทียบกับ Nizoral ®ครีม (MFC 1.6 – 9.4 mg/mL) และครีม Garamycin ®(ช่อง MBC 1.2-2.3 มิลลิกรัม/มิลลิลิตร) ผลลัพธ์เหล่านี้ควรส่งเสริมให้ใช้น้ำมันปลายและเตรียมตัวเป็นแพทย์ธรรมชาติเฉพาะยาฆ่าเชื้อแทน โดยเฉพาะสำหรับผิวรักษาอาการ อย่างไรก็ตาม เพิ่มเติมในสัตว์ทดลอง และการศึกษาทางคลินิกจะต้องยืนยันการยาฆ่าเชื้อศักยภาพและกิจกรรมกับเชื้อน้ำมันปลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นถึงยาต้านจุลชีพ
กิจกรรมของน้ำมันไพลต่อต้านเชื้อราและแบคทีเรียทั้งหมด
74 สายพันธุ์ของเชื้อจุลินทรีย์ที่ผ่านการทดสอบ น้ำมันไพลมี
ศักยภาพมากที่สุดกับ dermatophytes ตามด้วยยีสต์
ในขณะที่เชื้อแบคทีเรียเป็นสิ่งมีชีวิตที่อ่อนไหวอย่างน้อย
ตามที่แสดงโดยการศึกษาการตรวจคัดกรองการแพร่แผ่น (มะเดื่อ 1-4).
แม้จะมีระดับของความแตกต่างระหว่าง
วิธีการที่ใช้ในการศึกษาที่แตกต่างกัน MFC
ค่า (ตารางที่ 1) ของน้ำมันไพลสำหรับ dermatophytes (0.31-
0.62% โดยปริมาตร) และยีสต์ (0.31-1.25% โดยปริมาตร) พบใน
การศึกษาได้รับการพิจารณาค่อนข้างใกล้เคียงกับของชา
ต้นไม้น้ำมัน 0.12-1% โดยปริมาตรสำหรับ dermatophytes และ ฉบับ 0.25-1
% สำหรับยีสต์ที่รายงานโดยคาร์สันและคณะ (2006)
กิจกรรมต้านเชื้อแบคทีเรียของน้ำมันไพล (ตารางที่ 2) กับส่วนใหญ่
แบคทีเรียแกรมบวกและแกรมลบทดสอบ (MBC
0.62-2.5% โดยปริมาตร) ก็ยังค่อนข้างใกล้เคียงกับสำหรับ
น้ำมันต้นชา (MBC 0.25-4% โดยปริมาตร) (คาร์สันและ al., 2006).
นี่ก็หมายความว่าน้ำมันไพลอาจจะมีประสิทธิภาพเท่าที่ชา
ต้นไม้น้ำมันเพื่อใช้เป็นสารต้านจุลชีพธรรมชาติ น้ำมันพลาย
พบว่ามี terpinen-4-OL เป็นหนึ่งที่สำคัญของ
ประชาชนในเขตเลือกตั้ง (32%) ซึ่งเป็นข้อสงสัยใดรับผิดชอบสำหรับ
กิจกรรมต้านจุลชีพของ (วสุ et al., 1989) ในขณะที่
น้ำมันต้นชา (ระดับของ terpinene- 4 เฒ่า 30% -40%) (โฮเมอร์
et al., 2000) และอีกหลายน้ำมันหอมระเหยอื่น ๆ (คาร์สันและ
ไรลีย์, 1995; รามัน et al, 1995;. เปเรซ, et al, 1999;.
คริสโตและคณะ, 2000. Aligiannis et al, 2001;. ค้อน
et al, 2002;. Unlu et al, 2002;. Mondello et al, 2003;.
Baser et al, 2006). กิจกรรมต้านจุลชีพของพลาย
น้ำมันอาจจะมีการสนับสนุนโดยเนื้อหา sabinene (34% -
44%) อีกที่เป็นส่วนประกอบหลักของน้ำมันไพล (Giwanon
et al., 2000) แต่กลไกของการกระทำสำหรับ
ผลกระทบต้านเชื้อแบคทีเรียและเชื้อราของน้ำมันไพลยังไม่
ได้รับการอธิบาย แต่มันอาจจะคล้ายกับที่ของ
น้ำมันต้นชา น้ำมันพลายถือได้ว่าเป็นต้านเชื้อแบคทีเรียที่อ่อนแอ
ตัวแทนและตัวแทนเชื้อราที่อ่อนแอในการเปรียบเทียบ
กับ ketoconazole (MFC 0.08-0.22 ไมโครกรัม / มิลลิลิตร) และ
ampicillin (MBC 0.24-0.32 ไมโครกรัม / มิลลิลิตร).
5% เจลน้ำมันไพล (pH 5.0) เป็นที่มีศักยภาพกับ
dermatophytes และยีสต์ที่มากความเข้มข้นต่ำ
กว่ากับแกรมบวกและแกรมลบ
แบคทีเรีย (ตารางที่ 3-4) ซึ่งบ่งชี้ว่าน้ำมันไพลและ
5% เจลไพลน้ำมันควรจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นสำหรับ
การรักษาเชื้อรามากกว่า แบคทีเรีย เจลน้ำมันไพล
(5%) ถือได้ว่าเป็นเชื้อราอ่อนแอมาก (MFC
13.8-39.5 มิลลิกรัม / มิลลิลิตร) และต้านเชื้อแบคทีเรียอ่อนแอมาก (MBC
52-79 mg / ml) การเตรียมในการเปรียบเทียบกับNizoral®
ครีม (MFC 1.6- 9.4 มิลลิกรัม / มิลลิลิตร) และครีมGaramycin®
(MBC 1.2-2.3 มิลลิกรัม / มิลลิลิตร) ผลลัพธ์เหล่านี้ควรส่งเสริมให้
ใช้งานทางการแพทย์ของน้ำมันไพลและการเตรียมการในการเป็น
ยาฆ่าเชื้อตามธรรมชาติเฉพาะที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผิว
การรักษาเชื้อรา แต่ต่อไปในร่างกายและ
การศึกษาทางคลินิกที่มีความจำเป็นเพื่อยืนยันน้ำยาฆ่าเชื้อ
ที่มีศักยภาพและการต่อต้านการติดเชื้อที่ผิวหนังของน้ำมันไพล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

The results of this study demonstrate the antimicrobial
activities of Plai oil against fungi and bacteria of all
74 strains of the microorganisms tested. Plai oil was
most potent against dermatophytes, followed by yeasts,
whereas bacteria were the least susceptible organisms
as shown by disc diffusion screening studies (Figs 1–4).
Although there was a degree of discrepancy between
the methods used in the different studies, the MFC
values (Table 1) of Plai oil for dermatophytes (0.31–
0.62 vol %) and yeasts (0.31–1.25 vol %) found in this
study are considered relatively close to those of tea
tree oil, 0.12–1 vol % for dermatophytes and 0.25–1 vol
% for yeasts as reported by Carson et al. (2006). The
antibacterial activities of Plai oil (Table 2) against most
Gram-positive and Gram-negative bacteria tested (MBC
0.62–2.5 vol %) were also relatively close to those for
tree tea oil (MBC 0.25–4 vol %) (Carson et al., 2006).
This implies that Plai oil might be as effective as tea
tree oil for use as a natural antimicrobial agent. Plai oil
was found to contain terpinen-4-ol as one of its major
constituents (32%), which is no doubt responsible for
its antimicrobial activities (Wasuwat et al., 1989), as in
tea tree oil (levels of terpinene-4-ol 30%–40%) (Homer
et al., 2000) and many other essential oils (Carson and
Riley, 1995; Raman et al., 1995; Perez et al., 1999;
Christoph et al., 2000; Aligiannis et al., 2001; Hammer
et al., 2002; Unlu et al., 2002; Mondello et al., 2003;
Baser et al., 2006). The antimicrobial activities of Plai
น้ำมันอาจจะสนับสนุนโดยเนื้อหาซาบินีน ( 34% )
44 % ) อีกหนึ่งองค์ประกอบหลักของน้ำมันไพล ( giwanon
et al . , 2000 ) อย่างไรก็ตาม กลไกของการกระทำเพื่อผลต้านเชื้อแบคทีเรียและเชื้อราของน้ำมันไพลไม่ได้
ยังถูกมาก แต่มันอาจจะคล้ายกับที่ของ
ชาต้นไม้น้ำมัน . น้ำมันไพลที่ถือได้ว่าเป็นสารต้านเชื้อแบคทีเรียและเชื้อรา
อ่อนแออ่อนแอในการเปรียบเทียบ
จนท.กับ คีโตโคนาโซล ( MFC 0.08 ( 0.22 μกรัม / มิลลิลิตร ) และ
แอมพิซิลลิน ( MBC 0.24 ( 0.32 μ g / ml ) .
5 เปอร์เซ็นต์ น้ำมันไพลเจล ( pH 5.0 ) คือมีศักยภาพต่อต้าน
dermatophytes และยีสต์ที่ลดความเข้มข้นมาก
กว่าต่อเชื้อแกรมบวกและแบคทีเรียแกรมลบ
( ตาราง 3 – 4 ซึ่งพบว่าไพลน้ำมันและ
5 เปอร์เซ็นต์ น้ำมันไพลเจล ควรจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นสำหรับการรักษาเชื้อรา
มากกว่าแบคทีเรีย พลายน้ำมันเจล
( ร้อยละ 5 ) ถือได้ว่าเป็นอ่อนแอมากเชื้อรา ( MFC
13.8 – 39.5 mg / ml ) และอ่อนแอมากแบคทีเรีย ( MBC
52 – 79 มิลลิกรัม / มิลลิลิตร ) การเตรียมการในการเปรียบเทียบกับครีม®
ไนโซรัล ( MFC 1.6 – 9.4 มิลลิกรัม / มิลลิลิตร ) และการาไมซิน®ครีม
( MBC 1.2 – 2.3 มิลลิกรัม / มิลลิลิตร ) ผลลัพธ์เหล่านี้ควรส่งเสริม
แพทย์ใช้น้ำมันไพล และการเตรียมเป็น topical antiseptic ธรรมชาติ

เจ้าหน้าที่โดยเฉพาะสำหรับผิวในการรักษาอย่างไรก็ตาม ต่อไปโดยการศึกษาทางคลินิกที่จำเป็นและ

ยืนยันยาฆ่าเชื้อโรคที่มีศักยภาพและกิจกรรมกับผิวเชื้อน้ำมันไพล .