The next morning, the men of the vi

The next morning, the men of the village had gathered in front of the village chief’s house. This was to transport the wheat for the village tax.
「Well then, I’m counting on you」
When the village chief said that, the men began to tie them into a bundle,
「Ou, leave it to me! This time is easier because we only need to go once」
Right, the plan was to use the bicycle trailers Jin made so that they would only have to transport it once. Because it had been transported on the back of the person and horse up till now, they had to make several round trips to Kaina Village as well as to other villages, and that labour was hard. This time 12 bicycle trailers were to be used, with approximately 5 tonnes of wheat transported at once. Furthermore, because there is a gentle slope from Kaina Village, transportation should be extremely comfortable, and returning up the slope should also be comfortable with it being empty.
「Did you bring food and water with you?」
「Ou!」
「Did you leave anything behind?」
「Dear, be careful」
「Tou-chan, take care」
「Ou!」
The wives and children waved their hands, seeing them off for their departure.
「Yosh… tax collector-sama, let us depart」
Rock called out to Lithia, then Lithia,
「Then we’re departing」
The party began to move pulling the bicycle trailers, gorogoro.
「Jin-oniichan, take care!」
Jin had also joined the party. He wanted to use this opportunity to take a look outside of Kaina Village.
Lithia was leading on the horse. Sometimes turning back, checking if they were following her. Behind Lithia was Rock, and then after that was Jin. Because the road is narrow, they advanced in a line.
After crossing the Erume River and then a small mountain pass, the rest of the way was a gentle slope.
「Descending will be comfortable~」
was Jin’s real intention. He had equipped the ball bearings to all the bicycle trailers, so of course he was tired.
As for Lithia… that she wanted to talk to Jin about what was in the transportation, she kept to herself.

3 hours after advancing forward, they took a break at a place where water welled up.
「Aah, I’m so tired」
「Hahaha, you sure are weak Jin」
「I’m not like Rock-san and the others」
Rock’s height is beyond 180cm, his weight is also 80kg. Jin’s height is 160cm, and his weight is 52kg. They were obviously physically different.
「Well I guess so, but Jin,you can do things we can’t do. Me and the others are envious of that」
「… do you have a moment?」
Lithia entered into Jin and the other’s conversation.
「What is the matter tax collector-sama?」
Rock asked,
「N-Nothing, just while taking a break, please don’t forget our work」
said Lithia. Then she continued,
「Jin-san, was it? I’ve heard that you’ve come from far away, is that true?」
「Ee, it is true」
「Is that so… This 『Bicycle Trailer』 you also made it right?」
「That’s right」
「Tax collector-sama, this Jin here is amazing! He’s made one thing after another that has made our lives a hella lot more comfortable. This punk has made me really happy」
When Rock said that, the other men resting around also unanimously,
「That’s right! After soaking in that hot spring, mine and my wife’s skin has become smooth 」
「Your wife, only her skin is pretty, only her skin」
「Huh? What do you mean by that? You even repeated it twice!」
the men were lively. But Lithia was only interested in Jin,
「Uhh… Jin-san is a 《Magic Craftsman》 right?」
「Ee, well, something like that」
「A-Ano, so after this, are you going to keep living in Kaina Village?」
「…」
For that question, Jin did not answer right away. But,
「Well, for such a talented guy, he can’t stay shut up in the village forever can he?」
Rock said.
「Also, I’m sure Jin wants to go back to his hometown」
And when Lithia heard that,
「A-Ano, Jin-san’s hometown is the country of 『Japan』 right?」
「So you knew… aa, you must have heard from Barbara」
「E-Ee. I heard it from Barbara at the hot spring. That hot spring is really great! My skin is now smooth from it!」
「Haha, that’s good… so, tax collector-sama, have you heard of this 『Japan』 before?」
「… Lithia」
「Eh?」
「Didn’t I tell you my name yesterday? I am Lithia」
「But, right now you’re on duty…」
「That doesn’t matter! Everyone too, don’t call me tax collector, please call me Lithia!」
Because the person wanted it herself, it was decided that everyone would call her Lithia-san.
「So Lithia-san, do you know about Japan?」
「No, sorry but I do not know about it」
「Is that so…」
Well, it is from a different world, it would be strange to know of it, so Jin wasn’t disappointed much. But, Lithia thinking she saw Jin with a forced expression,
「Ano~, Jin-san, although I don’t know of it, there may be someone in the capital that does! Once I return, I’ll ask an acquaintance to check, so please don’t give up hope」
she braced herself and said. Jin,
「Aa, t-thank you very much」
was all he could answer.

And once again the party began to walk.
Crossing a small mountain pass, then descending a long way down, the day grew dark and they arrived at an encampment. There was a simple lodging cabin there, any person travelling from another village or Kaina Village could use it.
「Yareyare, we were able to somehow make it before it became dark」
Rock breathed a sigh of relief. It would be really dangerous if it became dark. With the short Autumn days, there was worth in having left early in the morning.
Dinner was hurriedly prepared. They had brought along a stove and pot with the bicycle trailer and wheat. Some porridge, roasted dried meat, and boiled water was made. Each share was prepared quickly.
Lithia seeing the stove,
「No way, even this stove…」
「Aa, Jin took the trouble to make it」
hearing that,
「Haa, as I thought. No matter what comes out, I won’t even be surprised anymore」
she breathed out a sigh.
After having finished eating, a blanket was handed out to make a bed. The order of the night watch shift was then decided.
「We’ll need two people to stay awake. First…」
「I’ll do it」
Lithia said.
「Eh? But… Lithia-san we need you to…」
Rock tried to say but Lithia shook her head,
「No, while I was riding my horse everyone was pulling their cart, so this much is fine」
「Is that so? Hn, then, let’s see… how about you, Jin?」
「OK」
「OK?」
「Ah, no, I understand」
「Hn, I’m counting on you. After 2 hours will be Jonas and Linus, after that is Bill and Jeff. Then it’s Dave and Howard, Rick and Tom, and last is me and Yang, is that fine?」
「Understood! Hn, then hurry up and get to sleep」
saying that, Jin and Lithia were left behind, and everyone went to sleep wrapped in their blanket. Jin and Lithia rolled their body in their blanket, sitting on the bench at the entrance of the cabin.
The sky was now pitch black, and the moon was rising from the hill to the east. The moon in this world is smaller than Earth’s moon. So he didn’t expect much moonlight.
However, because time is measured by the movement of the moon, it was an important celestial body for that reason.
Jin and Lithia sat down in silence for a while, soon Lithia began to slowly talk.
「You’ve heard the story about my house being new nobility」
「E-Ee」
「That’s why, I was brought up as a commoner till the age of 10. But then my father was promoted to 《Ritter》 and my life suddenly changed, honestly, I still can’t believe it」
「…」
Jin could only stay silent and listen.
「But, the current Prime Minister is a splendid person, he rules for the sake of the commoners. As you already know, I also, if possible, if it were for the commoners, for the sake of the citizens I thought, I would become a 《Ritter》」
Lithia continued to talk.
「But, what is for the sake of the citizens? If it’s to be helpful to people, then Jin-san is even more amazing. A pump, hot spring, bicycle trailer, and a stove. This is the kind of work that I believe to be for the sake of people」
「…」
「Jin-san, I… am I fine the way I am right now…?」

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เช้าวันถัดไป คนของหมู่บ้านมารวมตัวกันหน้าบ้านผู้ใหญ่บ้าน นี้คือการขนส่งข้าวสาลีสำหรับภาษีวิลเลจ「Well แล้ว ฉันกำลังนับ you」 เมื่อผู้ใหญ่บ้านกล่าวว่า คนเริ่มผูกเป็นมัด「Ou ปล่อยฉัน เวลานี้ได้ง่ายขึ้นเนื่องจากเราต้องไป once」 ขวา แผนที่ใช้รถพ่วงจักรยานที่จินทำให้จะมีการขนส่งครั้งเดียวเท่านั้น เนื่องจากมันมีการขนส่งบนหลังของคนและม้าจนถึงตอนนี้ พวกเขาต้องทำหลายรอบเที่ยวหมู่บ้านไคน่าดีกับหมู่บ้านอื่น ๆ และแรงงานที่ยาก เวลานี้รถพ่วงจักรยาน 12 ถูกใช้ กับข้าวสาลีที่ขนส่งในครั้งเดียวประมาณ 5 ตัน นอกจากนี้ เนื่องจากมีความชันที่อ่อนโยนจากไคน่า ขนส่งควรจะสะดวก และความขึ้นยังต้องมีว่าง「Did คุณนำอาหารและน้ำกับคุณ? 」「Ou ! 」「Did คุณทิ้งอะไร? 」「Dear, careful」 ได้จัน 「Tou, care」 ใช้「Ou ! 」 ภรรยาและลูก waved มือ เห็นปิดสำหรับการออก「Yosh...เก็บภาษี-sama ให้เรา depart」 หินเรียกมาเพื่อ Lithia แล้ว Lithiaเรา departing」 「Then พรรคเริ่มย้ายดึงรถจักรยานพ่วง gorogoro「Jin-oniichan ดูแล! 」 จินยังได้เข้าร่วมพรรค เขาอยากจะใช้โอกาสนี้เพื่อมาดูนอกบ้านไคน่า Lithia ถูกนำในม้า บางครั้งหันหลังกลับ ตรวจสอบว่าพวกเขามีต่อเธอ หลัง Lithia เป็นหิน แล้วหลังจากที่ได้จิ้น เนื่องจากถนนแคบ พวกเขาสูงในบรรทัด หลังจากข้ามแม่น้ำ Erume และผ่านภูเขาขนาดเล็ก ส่วนเหลือของทางก็ลาดอ่อนโยน「Descending จะสบาย ~ 」 มีความตั้งใจจริงของจิน เขามีพร้อมลูกปืนไปทั้งหมดที่จักรยานภาพยนตร์ตัวอย่าง ดังนั้นหลักสูตร เขาเหนื่อย สำหรับ Lithia...ที่เธอต้องการพูดคุยกับจิเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นในการเดินทาง ที่เธอเก็บไว้เพื่อตัวเอง 3 ชั่วโมงหลังจากเลื่อนไปข้างหน้า พวกเขาเอาตัวแบ่งที่เป็นสถานที่ที่น้ำ welled ค่า「Aah ฉัน tired」 ดังนั้น「Hahaha คุณแน่ใจอ่อน Jin」「I ว่าไม่ร็อคซานและ others」 ความสูงของร็อคเกิน 180 ซม. น้ำหนักของเขายังเป็น 80 กก. 160 ซม.ความสูงของจิ และน้ำหนักของเขาคือ 52kg พวกเขาได้อย่างชัดเจนทางกายภาพแตกต่างกันผมคิดว่า ได้ แต่จิ 「Well คุณสามารถทำสิ่งที่เราไม่สามารถทำ ผมและคนอื่น ๆ จะอิจฉา that」「...มีครู่? 」 Lithia เข้าจินและอื่น ๆ ของการสนทนา「What เป็นเรื่องเก็บภาษี-sama ? 」 ถาม ร็อค「N-ไม่ เพียงยเฟิร์ส อย่าลืม work」 ของเรา Lithia กล่าวว่า แล้ว เธอยังคง「Jin ซัง ไม่มัน ผมเคยได้ยินว่า คุณมาจากไกล เป็นที่ true ? 」「Ee มันเป็น true」「Is ที่ให้... 『Bicycle นี้ Trailer』 คุณยังทำมันขวา? 」Right」 ของ 「Thatรวบรวม-sama 「Tax จิ้นนี้จะตื่นตาตื่นใจ เขาได้ทำสิ่งหนึ่งหลังจากที่อื่นที่ทำให้ชีวิตของเรามาก hella สะดวกสบายมากขึ้น พังค์นี้ทำผมจริง ๆ happy」 เมื่อหินกล่าวว่า คนอื่น ๆ ที่เหลือรอบ ๆ ยังมีมติเป็นเอกฉันท์「That ของถูก หลังจากแช่ในน้ำพุร้อนที่ ผม และผิวของภรรยาเป็น เรียบ」「Your ภรรยา เฉพาะผิวของเธอเป็นที่รัก เธอ skin」「Huh คุณหมายความว่า ใช้อะไรทำ โดยที่ คุณแม้ซ้ำมันสอง! 」 คนมีชีวิตชีวา แต่ Lithia มีความสนใจเฉพาะในจิน「Uhh ... 《Magic Craftsman》 ขวาเป็นจิซัง? 」「Ee ดี สิ่งที่ต้อง that」「A-Ano ดังนั้น หลังจากนี้ คุณจะให้อาศัยอยู่ในหมู่บ้านไคน่า? 」「…」 สำหรับคำถามที่ จิ้นได้ไม่ตอบทันที แต่「Well สำหรับเช่นเก่งผู้ชาย เขาไม่ตลอดปิดขึ้นในหมู่บ้านสามารถเขา? 」 หินกล่าว「Also ฉันแน่ใจว่า จิต้องการกลับไปของเขา hometown」 และ เมื่อ Lithia ได้ยินว่า「A-Ano บ้านจิ้นซานเป็นประเทศ 『Japan』 ขวา? 」「So คุณรู้...เอเอ คุณต้องได้ยินจาก Barbara」Ee 「E การ ฉันได้ยินมันจากบาร์บาร่าที่บ่อน้ำร้อน น้ำพุร้อนที่มีดีจริง ๆ ตอนนี้ผิวของฉันเรียบจาก! 」「Haha ที่ดี...ดังนั้น เก็บภาษี-sama คุณเคยได้ยิน 『Japan』 นี้ก่อน? 」「… Lithia」「Eh ? 」「Didn ทีฉันบอกคุณฉันชื่อเมื่อวานนี้ ฉัน Lithia」「But ตอนนี้คุณอยู่หน้าที่...」「That ไม่ได้เรื่อง ทุกคนเกินไป ไม่เรียกฉันเก็บภาษี กรุณาติดต่อ Lithia ! 」 เนื่องจากบุคคลต้องการตัวเอง มันเป็นการตัดสินใจว่า ทุกคนจะเรียกสัน Lithia ของเธอคุณรู้เกี่ยวกับญี่ปุ่น 「So lithia ซัง ? 」「No เสียใจ แต่ฉันไม่ทราบเกี่ยวกับ it」「Is ที่ให้ไว้... 」 ดี มันมาจากโลกอื่น มันจะแปลก ๆ เพื่อทราบ เพื่อจิลที่มากขึ้น แต่ Lithia คิดเธอเห็นจิกับนิพจน์ที่บังคับ「Ano ~, จิซัง แม้ว่าฉันไม่รู้ว่าของมัน อาจมีคนในเมืองหลวงที่ไม่ เมื่อกลับ ฉันจะขอให้มีความใกล้ชิดเพื่อตรวจสอบ ดังนั้นกรุณาอย่ายอมแพ้ hope」 เธอชุ่มชื้นตัวเอง และกล่าวว่า จิน「Aa, t-ขอบคุณคุณ much」 มาก ไม่ทั้งหมดที่เขาสามารถตอบ และอีกฝ่ายเริ่มออกเดิน ข้ามผ่านภูเขาเล็ก ๆ แล้ว เรียงแบบลง วันโตสีเข้ม และก็มาถึงวิธีการ มีกระท่อมพักอย่างมี ผู้เดินทางจากหมู่บ้านหรือหมู่บ้านไคน่าอื่นสามารถใช้「Yareyare เรามีความสามารถอย่างใด ทำให้ก่อนที่จะกลายเป็น dark」 หินหายใจแยกกันของบรรเทาทุกข์ มันจะอันตรายจริง ๆ ถ้าเป็นสีเข้ม กับวันฤดูใบไม้ร่วงระยะสั้น มีมูลค่าในมีซ้ายเช้าตรู่ รีบมีเตรียมอาหาร พวกเขาได้นำเตาและหม้อ ด้วยรถพ่วงจักรยานและข้าวสาลี ทำข้าวต้มบาง เนื้ออบแห้ง และน้ำต้ม หุ้นแต่ละถูกเตรียมอย่างรวดเร็ว เห็นเตา lithia「No วิธีการ แม้แต่เตานี้...」「Aa จิ้นเอาปัญหาไปให้ it」 ได้ยินว่า「Haa เท่าที่คิด ไม่ว่าอะไรออกมา ไม่ได้มี anymore」 แปลกใจ เธอหายใจออกแยกกัน หลังจากที่มีเสร็จสิ้นการรับประทานอาหาร ผ้าห่มถูกจัดส่งออกให้เตียง ตัดสินใจสั่งของกะกลางคืนดูแล้ว「We จะต้องสองคนยังคงทำงานอยู่ ครั้งแรก...」「I จะทำ it」 Lithia กล่าวว่า「Eh แต่... Lithia ซังเราต้องการคุณ...」 หินพยายามจะบอก แต่ Lithia จับหัวของเธอ「No ในขณะที่ผมก็ขี่ม้าของฉัน ทุกคนดึงรถของพวกเขา ดังนั้นนี้เป็น fine」 มาก「Is ที่นั้น Hn แล้ว ลองดู...คุณ จิน? 」「OK」「OK ? 」「Ah ไม่ ฉัน understand」「Hn ฉันกำลังตรวจนับกับคุณ หลังจาก 2 ชั่วโมงจะมีโจนัสและไลนัส หลังจากที่ตั๋วและเจฟ แล้วมันเป็นเดฟ และ Howard ริค และ ทอม และล่าสุดคือ ฉันและยาง ที่ดี? 」「Understood Hn แล้วรีบขึ้นและได้รับการ sleep」 บอกว่า จินและ Lithia ถูกทิ้ง และทุกคนไปนอนห่อแบบครอบคลุมการ จินและ Lithia สะสมตัวในแบบครอบคลุม นั่งอยู่บนม้านั่งที่ทางเข้าของในห้องโดยสาร ท้องฟ้าตอนนี้เป็นสีดำ และดวงจันทร์ได้เพิ่มขึ้นจากภูเขาฝั่งตะวันออก ดวงจันทร์ในโลกนี้มีขนาดเล็กกว่าดวงจันทร์ ดังนั้น เขาไม่ได้คาดหวังมากแสงจันทร์ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเวลาถูกวัด โดยการเคลื่อนที่ของดวงจันทร์ ได้ร่างกายคนสำคัญเหตุผล จินและ Lithia เสาร์ลงในความเงียบในขณะ เร็ว ๆ นี้ Lithia เริ่มพูดช้า「You เคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับบ้าน nobility」 ใหม่「E-Ee」「That ของทำไม ผมมาถึงค่าเป็นผันจนถึงอายุ 10 แต่แล้ว พ่อถูกเลื่อนขั้นเป็น 《Ritter》 และชีวิตก็เปลี่ยน สุจริต อย่างฉันยังไม่เชื่อ it」「…」 จิ้นได้เฉพาะพักเงียบ และฟัง「But ปัจจุบันนายกรัฐมนตรีเป็นคนสวยงาม เขากฎเพื่อที่ไพร่ เป็นที่รู้จักกันแล้ว ฉัน ได้ นั้นสำหรับไพร่ เพื่อประชาชนคิด ฉันจะเป็นแบบ 《Ritter》」 Lithia อย่างต่อเนื่องเพื่อพูดคุย「But คืออะไรเพื่อประชาชน ถ้ามันจะมีประโยชน์กับคน จิซังจะตื่นตาตื่นใจมากยิ่งขึ้น ปั๊ม สปริง จักรยานพ่วง และเตา นี้เป็นงานที่ผม มีเพื่อ people」「…」「Jin ซัง I. .. ฉันดีแบบผมตอนนี้... 」

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เช้าวันรุ่งขึ้นคนในหมู่บ้านได้รวมตัวกันอยู่หน้าบ้านหัวหน้าหมู่บ้านของ นี่คือการขนส่งข้าวสาลีสำหรับภาษีหมู่บ้าน. 「ดีแล้วผมนับที่คุณ」เมื่อหัวหน้าหมู่บ้านบอกว่าคนที่จะเริ่มต้นที่จะผูกพวกเขาเป็นมัด「อู, ปล่อยให้ฉัน! คราวนี้เป็นเรื่องง่ายเพราะเราจะต้องไปครั้งเดียว」ขวาแผนคือการใช้รถพ่วงจักรยานจินทำเพื่อให้พวกเขาเท่านั้นที่จะมีการขนส่งเพียงครั้งเดียว เพราะมันได้รับการส่งตัวที่ด้านหลังของคนและม้าขึ้นจนถึงตอนนี้พวกเขาจะต้องทำให้การเดินทางรอบหลายหมู่บ้าน Kaina เช่นเดียวกับหมู่บ้านอื่น ๆ และแรงงานที่เป็นเรื่องยาก เวลา 12 รถพ่วงจักรยานอยู่นี้จะใช้ประมาณ 5 ตันของข้าวสาลีส่งได้ในครั้งเดียว นอกจากนี้เนื่องจากมีความลาดจาก Kaina วิลเลจ, การขนส่งควรจะสะดวกสบายมากและกลับขึ้นไปบนเนินก็ควรจะสะดวกสบายกับมันเป็นที่ว่างเปล่า. 「คุณนำอาหารและน้ำกับคุณ? 」「Ou! 」「คุณได้ทิ้งอะไรที่อยู่เบื้องหลัง? 」「รักต้องระวัง」「Tou จังดูแล」「 Ou! 」ภรรยาและเด็กโบกมือของพวกเขาได้เห็นพวกเขาออกสำหรับการเดินทางของพวกเขา. 「 Yosh ... ภาษีเก็บ-sama ให้เราออก」ร็อคที่เรียกว่าลิเทียออกไปแล้วลิเทีย, 「แล้วเรากำลังแยกย้าย」พรรคเริ่มที่จะย้ายดึงรถพ่วงจักรยาน gorogoro. 「จิน oniichan ดูแล! 」จินยังได้เข้าร่วมงานเลี้ยง เขาต้องการที่จะใช้โอกาสนี้ในการใช้เวลานอกรูปลักษณ์ของ Kaina วิลเลจ. ลิเทียนำอยู่บนหลังม้า บางครั้งการหันหลังกลับตรวจสอบว่าพวกเขาต่อไปของเธอ เบื้องหลังลิเทียเป็นร็อคแล้วหลังจากนั้นก็คือจิน เพราะถนนแคบพวกเขาสูงในสาย. หลังจากข้ามแม่น้ำ Erume แล้วผ่านภูเขาขนาดเล็กส่วนที่เหลือของวิธีการที่เป็นเนินเตี้ย. 「 Descending จะสะดวกสบาย ~ 」เป็นความตั้งใจจริงของจิน เขาได้ติดตั้งแบริ่งลูกทุกรถพ่วงจักรยานดังนั้นแน่นอนเขาเหนื่อย. ในฐานะที่เป็นลิเทีย ... ว่าเธออยากจะพูดคุยกับจินเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ในการขนส่งที่เธอเก็บไว้ให้ตัวเอง. 3 ชั่วโมงหลังจากที่ก้าวหน้าไปข้างหน้าพวกเขาเอา หยุดพักในสถานที่ที่น้ำซึมขึ้นมาได้. 「อาผมเหนื่อย」「ฮ่า ๆ ๆ ๆ คุณแน่ใจว่าจะอ่อนแอจิ」「ฉันไม่ชอบร็อคซังและอื่นๆ 」สูงร็อคเกินกว่า180 ซมน้ำหนักของเขาก็คือ ยัง 80kg ความสูงของจินเป็น 160 และน้ำหนักของเขาเป็น 52kg เห็นได้ชัดว่าพวกเขามีความแตกต่างกันทางร่างกาย. 「ดีผมคิดว่าอย่างนั้น แต่จินที่คุณสามารถทำสิ่งที่เราไม่สามารถทำ ผมและคนอื่น ๆ อิจฉาที่」「... คุณมีช่วงเวลาหรือไม่? 」ลิเทียได้ลงนามในจินและการสนทนาอื่นๆ . 「อะไรคือสิ่งที่สะสม-sama ภาษีเรื่อง? 」ร็อคถาม「N-ไม่มีอะไรเพียงแค่ในขณะที่การ ทำลายโปรดอย่าลืมการทำงานของเรา」ลิเทียกล่าวว่า จากนั้นเธอก็ยังคง「จิซังมันเป็น? ผมเคยได้ยินว่าคุณได้มาจากที่ไกลออกไปคือว่าจริงหรือไม่? 」「เเมันเป็นความจริง」「เป็นเช่นนั้น... นี้รถพ่วงจักรยาน「」คุณยังทำให้มันใช่มั้ย? 」「ที่เหมาะสม」「ภาษีเลกsama นี้จินนี่เป็นที่น่าอัศจรรย์! เขาทำสิ่งหนึ่งหลังจากที่อื่นที่ได้ทำให้ชีวิตของเรามากเฮลลาสะดวกสบายมากขึ้น พังก์นี้ได้ทำให้ฉันมีความสุขจริงๆ」เมื่อร็อคบอกว่าคนอื่น ๆ ที่วางอยู่รอบ ๆ นอกจากนี้ยังมีมติเป็นเอกฉันท์, 「ที่เหมาะสม! หลังจากแช่ในน้ำพุร้อนผมและผิวภรรยาของฉันได้กลายเป็นที่เรียบ」「ภรรยาของคุณเพียงผิวของเธอจะสวยเพียงผิวของเธอ」「หือ? คุณหมายถึงอะไร? คุณยังซ้ำแล้วซ้ำอีกเป็นครั้งที่สอง! 」คนเหล่านั้นก็มีชีวิตชีวา แต่ลิเทียเป็นเพียงความสนใจในจิน「เอ่อ ... จินซังคือ "ช่างวิเศษ" ใช่ไหม? 」「เเดีสิ่งที่ต้องการที่」「A-Ano ดังนั้นหลังจากนี้คุณจะไปให้ที่อาศัยอยู่ใน Kaina วิลเลจ ? 」「... 」สำหรับคำถามที่จินไม่ได้ตอบทันที แต่「ดีสำหรับการดังกล่าวเป็นคนที่มีความสามารถที่เขาไม่สามารถอยู่ปิดขึ้นในหมู่บ้านตลอดไปสามารถเขา? 」ร็อคกล่าวว่า. 「นอกจากนี้ผมว่าจินต้องการที่จะกลับไปที่บ้านเกิดของเขา」และเมื่อลิเทียได้ยินว่า, 「 A-Ano บ้านเกิดของจินซังเป็นประเทศของสิทธิ「ญี่ปุ่น」หรือไม่? 」「เพื่อให้คุณรู้ว่า... กกคุณต้องเคยได้ยินจากบาร์บาร่า」「E-เเ ผมได้ยินมาจากบาร์บาร่าที่บ่อน้ำพุร้อน ที่น้ำพุร้อนเป็นที่ดีจริงๆ! ผิวของฉันตอนนี้เรียบจากมัน! 」「ฮ่าๆ ที่ดี ... เพื่อเก็บ-sama ภาษีคุณเคยได้ยิน「นี้ญี่ปุ่น」มาก่อนหรือไม่」「... ลิเทีย」「เอ๊ะ? 」「ไม่ได้ผมบอกคุณฉันชื่อ เมื่อวานนี้? ผมลิเทีย」「 แต่ตอนนี้คุณอยู่ในหน้าที่ ... 」「นั่นไม่ได้เรื่อง! ทุกคนเกินไปไม่โทรหาฉันเก็บภาษีโปรดโทรหาฉันลิเทีย! 」เพราะคนที่อยากให้มันเองมันก็ตัดสินใจว่าทุกคนจะเรียกเธอลิเทียซัง. 「ดังนั้นลิเทียซังคุณรู้เกี่ยวกับประเทศญี่ปุ่น? 」「ไม่ขอโทษ แต่ผมไม่ทราบว่าเกี่ยวกับเรื่องนี้」「คือดังนั้น... 」ดีก็จากโลกที่แตกต่างกันก็จะแปลกที่จะรู้ว่าของมันดังนั้นจินก็ไม่ได้ผิดหวังมาก แต่ลิเทียคิดว่าเธอเห็นจินด้วยการแสดงออกบังคับ「 Ano ~ จินซัง แต่ผมไม่ทราบว่ามันอาจจะมีใครบางคนในเมืองหลวงที่ไม่! เมื่อฉันกลับมาฉันจะขอให้ความใกล้ชิดตรวจสอบดังนั้นโปรดอย่าให้ความหวัง」เธอยันตัวเองและกล่าวว่า จิน「 Aa, เสื้อขอบคุณมาก」คือทั้งหมดที่เขาจะตอบ. และอีกครั้งที่พรรคเริ่มที่จะเดิน. ข้ามภูเขาผ่านเล็ก ๆ แล้วลงมาเป็นทางยาวลงวันเติบโตมืดและพวกเขามาถึงค่าย . มีห้องโดยสารที่เรียบง่ายเป็นที่พักมีบุคคลใดที่เดินทางมาจากหมู่บ้านอื่นหรือ Kaina วิลเลจสามารถใช้มัน. 「 Yareyare เราก็สามารถที่จะทำให้มันอย่างใดก่อนที่จะกลายเป็นความมืด」ร็อคถอนหายใจด้วยความโล่งอก มันจะเป็นอันตรายจริงๆถ้ามันจะกลายเป็นสีดำ กับวันฤดูใบไม้ร่วงในระยะสั้นที่มีคุ้มค่าในหลังจากที่ออกมาในตอนเช้า. อาหารค่ำถูกจัดทำอย่างรีบเร่ง พวกเขามาพร้อมเตาและหม้อกับรถพ่วงจักรยานและข้าวสาลี บางโจ๊กคั่วเนื้อแห้งและน้ำต้มที่ถูกสร้างขึ้น หุ้นแต่ละคนได้เตรียมได้อย่างรวดเร็ว. ลิเทียเห็นเตา「ไม่มีทางแม้เตานี้ ... 」「Aa จินเอาปัญหาที่จะทำให้มัน」ได้ยินว่า「Haa ที่ผมคิดว่า ไม่ว่าสิ่งที่ออกมาผมจะไม่ได้แปลกใจอีกต่อไป」ไม่มีเธอสูดลมหายใจออกมาถอนหายใจ. หลังจากกินเสร็จผ้าห่มถูกส่งออกเพื่อให้เตียง ลำดับของการเปลี่ยนแปลงนาฬิกาคืนแล้วก็ตัดสินใจ. 「เราจะต้องคนสองคนที่จะตื่นนอน แรก ... 」「ฉันจะทำมัน」ลิเทียกล่าวว่า. 「ใช่มั้ย? แต่ ... ลิเทียซังเราต้องการให้คุณ ... 」ร็อคพยายามที่จะพูดแต่ลิเทียส่ายหัวของเธอ「ไม่มีในขณะที่ผมขี่ม้าทุกคนของฉันถูกดึงรถเข็นของพวกเขามากนี้จะ」ปรับ「คือเพื่อ? hn แล้วเรามาดู ... วิธีการเกี่ยวกับคุณจิน? 」「ตกลง」「OK? 」「โอ้ไม่ฉันเข้าใจ」「hn ผมนับที่คุณ หลังจาก 2 ชั่วโมงจะเป็นโจนัสและไลนัสหลังจากที่บิลและเจฟฟ์ จากนั้นก็จะเป็นเดฟฮาวเวิร์ดและริคและทอมและสุดท้ายคือฉันและหยางเป็นที่ดี? 」「เข้าใจ! hn แล้วรีบขึ้นและได้รับการนอน」บอกว่าจินและลิเทียถูกทิ้งไว้เบื้องหลังและทุกคนก็ไปนอนอยู่ในห่อผ้าห่มของพวกเขา จินและลิเทียรีดร่างกายของพวกเขาในผ้าห่มของพวกเขานั่งอยู่บนม้านั่งที่ทางเข้าของห้องโดยสาร. ท้องฟ้าตอนนี้มืดดำและดวงจันทร์ที่ถูกเพิ่มขึ้นจากเนินเขาไปทางทิศตะวันออก ดวงจันทร์ในโลกนี้มีขนาดเล็กกว่าดวงจันทร์ของโลก ดังนั้นเขาจึงไม่ได้คาดหวังมากแสงจันทร์. แต่เพราะเวลาจะวัดจากการเคลื่อนที่ของดวงจันทร์มันเป็นเทห์ฟากฟ้าที่สำคัญสำหรับเหตุผลที่ว่า. จินและลิเทียนั่งลงในความเงียบในขณะที่เร็ว ๆ นี้ลิเทียเริ่มที่จะพูดคุยอย่างช้าๆ「คุณเคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับบ้านของฉันเป็นขุนนางใหม่」「E-เเ」「นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันถูกนำขึ้นเป็นธรรมดาสามัญจนถึงอายุ10 แต่แล้วพ่อของฉันได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็น "ริท" และชีวิตของฉันอย่างกระทันหัน การเปลี่ยนแปลงตรงไปตรงมาก็ยังไม่สามารถเชื่อว่ามัน」「... 」จินเท่านั้นที่จะอยู่เงียบและฟัง. 「 แต่นายกรัฐมนตรีปัจจุบันเป็นคนที่ยอดเยี่ยมเขากฎเพื่อประโยชน์ของประชาชนที่ ในขณะที่คุณรู้อยู่แล้วว่าฉันยังถ้าเป็นไปได้ว่ามันเป็นสำหรับไพร่เพื่อประโยชน์ของประชาชนผมคิดว่าผมจะกลายเป็น "ริท" 」ลิเทียอย่างต่อเนื่องที่จะพูดคุย. 「 แต่สิ่งที่เป็นประโยชน์ในการที่ ประชาชน? ถ้ามันจะเป็นประโยชน์กับคนแล้วจินซังจะยิ่งน่าตื่นตาตื่นใจมากขึ้น ปั๊ม, น้ำพุร้อนรถพ่วงจักรยานและเตา นี้เป็นชนิดของการทำงานที่ผมเชื่อว่าจะเป็นเพื่อประโยชน์ของคน」「 ... 」「จิซังผม... ผมปรับที่ผมเป็นตอนนี้ ... ? 」

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เช้าวันต่อมา คนในหมู่บ้านมารวมตัวกันที่หน้าบ้านของหัวหน้าหมู่บ้าน . นี้คือการขนส่งข้าวสาลีสำหรับหมู่บ้านภาษี .
「งั้นฉันฝากนาย」
เมื่อหัวหน้าหมู่บ้านบอกว่า มนุษย์เริ่มผูกเป็นมัด
「โอ ปล่อยเป็นหน้าที่ผม เวลา นี้จะง่ายขึ้น เพราะเราต้องไป」
ถูกวางแผนที่จะใช้บริการรถพ่วง จิน ทำให้รู้สึกว่าพวกเขาจะต้องขนส่งครั้ง เพราะมันได้ถูกส่งไปที่ด้านหลังของคนและม้า จนถึงตอนนี้ พวกเขาต้องทำหลายรอบการเดินทางไก่นาหมู่บ้าน รวมทั้งหมู่บ้านอื่น และแรงงานได้ยาก เวลา 12 รถพ่วงจักรยานที่จะใช้ มีประมาณ 5 ตันของข้าวสาลีขนส่งครั้งนอกจากนี้ เนื่องจากมีความลาดชันจากบ้านไก่นา , การขนส่งควรจะสะดวกสบายมาก และกลับขึ้นทางลาดชันควรจะสะดวกสบายกับการว่าง
「เธอเอาอาหารและน้ำด้วย 」
「โอ ! 」
「คุณทิ้งอะไรไว้ข้างหลัง 」
「ที่รัก ระวัง」
「โถวซาน ดูแล」
「โอ ! 」
ภรรยาและเด็กโบกมือเห็นพวกเขาปิดสำหรับการเดินทางของพวกเขา .
「โยช . . . สรรพากร SAMA เราออกเดินทาง」
หินเรียกไป lithia แล้ว lithia
「จากนั้นเราออกเดินทาง , 」
พรรคเริ่มขยับดึงจักรยานรถพ่วง , gorogoro .
「จินน่ะ ดูแลตัวเองด้วย 」
จินยังได้เข้าร่วมพรรค เขาต้องการที่จะใช้โอกาสนี้เพื่อไปดูด้านนอกของบ้านไก่นา .
lithia นำทางบนหลังม้าบางครั้งกลับ , การตรวจสอบถ้าพวกเขาตามเธอ หลัง lithia เป็นหิน และหลังจากนั้นคือจิน เพราะถนนแคบ พวกเขาขั้นสูงในบรรทัด erume
หลังจากข้ามแม่น้ำและผ่านภูเขาเล็ก เส้นทางที่เหลือคือความลาดชัน .
「ลงจะสบาย ~ 」
จินของความตั้งใจจริง . เขาติดตั้งลูกปืนทั้งหมดเพื่อรถพ่วงจักรยานดังนั้น แน่นอนว่า เขาเหนื่อย . . .
สำหรับ lithia . . . . . . . ที่เธออยากจะคุยกับจินเรื่องอะไรอยู่ในรถ เธอเก็บไว้เอง

3 ชั่วโมงหลังจากก้าวไปข้างหน้า พวกเขาจึงหยุดพัก ณสถานที่ที่น้ำเอ่อขึ้น
「อ้า ผมเหนื่อย」
「ฮ่าๆๆ คุณแน่ใจนะว่าอ่อนแอ จิน」
「ฉันไม่ชอบร็อคซาน และคนอื่น ๆ 」
ร็อคความสูงเกิน 180 ซม. , น้ำหนักของเขาก็ 80 กิโลจินความสูง 160cm และน้ำหนักของเขา 52kg . พวกเขามีความแตกต่างทางกายภาพ
「ผมคิดว่าอย่างนั้น แต่จินก็สามารถทำในสิ่งที่เราไม่ได้ทำ ผมและคนอื่นจะอิจฉาที่」
「 ขอเวลาสักครู่ได้มั้ย ? 」
lithia เข้าไปสนทนาของจิน และอื่น ๆ .
「เรื่องเก็บภาษีซามะ ? 」

「หินถามเปล่า แค่ตอนจะเลิกแล้วอย่าลืม
งาน」ของเราบอกว่า lithia . แล้วเธอยังคง
「จินซัง ใช่ไหม ? ฉันได้ยินว่าคุณมาไกล จริงๆ เหรอ ? 」
「 Ee , มันเป็นความจริง」
「อย่างนั้น . . . . . . . 『จักรยานพ่วง』คุณยังทำมันใช่มั้ย ? 」
「ถูกต้อง」
「สรรพากร SAMA , จินนี่สุดยอด ! เขาทำสิ่งหนึ่งหลังจากอีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้ชีวิตของเรามีเอวมากขึ้นสะดวกสบายไอ้บ้านี้มันทำให้ผมมีความสุขจริงๆ
」เมื่อหินกล่าวว่า ผู้ชายที่ยืนอยู่รอบ ๆยังพร้อมใจกัน
「นั่นแหละ ! หลังจากแช่ในน้ำพุร้อนที่ เหมือง และผิวหนังของภรรยาของฉันได้กลายเป็นเรียบ」
「ภรรยาของคุณ เพียง ผิวเธอจะสวย แต่ผิวของเธอ」
「หือ ? คุณหมายความว่าอะไร ? คุณซ้ำมันสองครั้ง ! 」
ผู้ชายที่มีชีวิตชีวา แต่ lithia สนใจแต่จิน
「อ่า . . . . . . . จินซาน เป็น《》ช่างวิเศษใช่ไหม 」
「 อี ดี อะไรแบบนี้」
「 a-ano ดังนั้น หลังจากนี้ คุณจะใช้ชีวิตในไก่นาหมู่บ้าน ? 」
「 . . . . . . . 」
สำหรับคำถามนั้น จินไม่ตอบทันที แต่
「ดี เป็นคนที่เก่ง เขาก็ไม่ปิด อยู่ หมู่บ้านเขาตลอดไปได้มั้ย ? 」

「หินกล่าวว่า นอกจากนี้ ฉันแน่ใจว่า จินอยากไป
」บ้านเกิดของเขาและเมื่อ lithia ได้ยินแล้ว
「 a-ano บ้านเกิดของจินซาน เป็นประเทศที่『ญี่ปุ่น』ใช่ไหม ? 」
「ดังนั้นคุณรู้ว่า . . . . . . . เอ่อ คุณคงได้ยินจาก Barbara 」
「 e-ee . ฉันได้ยินจาก Barbara ที่บ่อน้ำพุร้อน บ่อน้ำร้อน เยี่ยมจริงๆ ! ผิวของฉันคือตอนนี้เรียบจากมัน ! 」
「ฮ่าฮ่า ดีจัง . . . . . . . ดังนั้น ท่านเก็บภาษี คุณเคยได้ยินเรื่องนี้『ญี่ปุ่น』ก่อน ? 」「

. . . . . . . lithia 」「เอ๊ะ ? 」
「ผมไม่ได้บอกคุณชื่อของฉันเมื่อวานนี้ ? ผม lithia 」
「แต่ตอนนี้คุณกำลังปฏิบัติหน้าที่ . . . . . . . 」
「ที่ไม่สำคัญ ! ทุกๆคนก็ด้วย ไม่เรียกเก็บภาษี กรุณาโทรหาผม lithia ! 」
เพราะคนที่ต้องการเองก็ตัดสินใจว่า ทุกคนจะเรียกเธอ lithia ซาน .
「ดังนั้น lithia ซัง คุณรู้อะไรเกี่ยวกับญี่ปุ่น 」
「ไม่ ขอโทษนะ แต่ฉันไม่ทราบเกี่ยวกับมัน」
「อย่างนั้น . . . . . . . 」
ดีมันมาจากโลกที่แตกต่าง มันคงแปลกที่จะรู้จักมัน ดังนั้น จิน ไม่ได้รู้สึกผิดหวังมากนัก แต่ lithia คิดว่าเธอเห็นจินกับบังคับสีหน้า
「เอ๊ะ จินซาน ถึงแม้ว่า ผมจะไม่รู้ว่ามันอาจจะมีบางคนในเมืองหลวงที่ไม่ ! เมื่อผมกลับมา ผมจะถามคนรู้จักดู ดังนั้นโปรดอย่าหมดหวัง」
เธอพยุงตัวเอง และกล่าวว่า จิน
「 AA ,ขอบคุณมากครับ」
คือทั้งหมดที่เขาสามารถตอบ

และอีกครั้งที่งานเลี้ยงเริ่มที่จะเดินข้ามผ่านภูเขา
เล็กๆ แล้วลงเป็นทางยาวลงมา วันเริ่มมืดและพวกเขามาถึงที่ค่าย มันง่ายที่พักกระท่อมมี บุคคลใดบุคคลหนึ่งเดินทางจากหมู่บ้านอื่น หรือไก่นาหมู่บ้านสามารถใช้มัน .
「 yareyare , เราสามารถที่จะทำให้มัน ก่อนที่มันจะกลายเป็นความมืด」
หินถอนใจโล่งอก มันจะอันตรายมากถ้ามันกลายเป็นมืด กับฤดูใบไม้ร่วงวันสั้น มีมูลค่าในการออกจากบ้านแต่เช้า
อาหารค่ำรีบเตรียมตัว พวกเขาเอาเตาและหม้อด้วยบริการรถพ่วง และข้าวสาลี โจ๊ก , ย่างเนื้อแห้ง ต้มน้ำได้ แต่ละหุ้นเตรียมอย่างรวดเร็ว .
lithia เห็นเตา
「ไม่มีทางแม้เตานี่ . . . . . . . 」
「 AA , จินกำลังสร้างปัญหาให้」

「ถึงได้ยินที่ฉันคิด ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ผมจะไม่แปลกใจเลย」

เธอหายใจออกถอนหายใจ หลังจากทานข้าวเสร็จ ผ้าห่มถูกยื่นออกมาเพื่อให้เตียง สินค้าคืน ดูแล้วตัดสินใจเปลี่ยน .
「เราจะต้องใช้สองคนตื่นก่อน ครั้งแรก . . . . . . . 」
「ฉันจะทำมัน」

「 lithia พูด เอ๋ ?แต่ . . . . . . . lithia ซาน เราต้องการให้คุณ . . . . . . . 」
หินพยายามจะพูด แต่ lithia สั่นศีรษะ
「ไม่ ในขณะที่ผมกำลังขี่ม้าของฉันทุกคนดึงรถเข็นของพวกเขาเพื่อมากขนาดนี้ก็ได้」
「งั้นเหรอ ? อืม งั้นมาดูกัน . . . . . . . คุณจิน 」
「โอเค」
「โอเค ? 」
「อ่า ไม่ ผมเข้าใจ」
「 HN , ผมไว้ใจคุณ หลังจาก 2 ชั่วโมงจะ Jonas และไลนัส หลังจากนั้นคือ บิล และ เจฟฟ์ แล้วเดฟและโฮเวิร์ดริค และ ทอม และสุดท้าย คือ ฉัน และ หยาง สบายดีมั้ย ? 」
「ครับ ! ! ! อืม แล้วรีบไปนอนซะ」
บอกว่า จิน lithia ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง และทุกๆคนไปนอนในห่อผ้าห่มของพวกเขา จิน และ lithia รีดร่างในผ้าห่มของพวกเขานั่งอยู่บนม้านั่งที่ประตูกระท่อม
ฟ้าตอนนี้มืดสนิท พระจันทร์ก็ขึ้นจากเนินเขาทางทิศตะวันออกดวงจันทร์ในโลกนี้มีดวงจันทร์มากกว่าโลกขนาดเล็ก เขาไม่ได้คาดหวังว่าแสงจันทร์มาก .
แต่เนื่องจากเวลาเป็นวัด โดยการเคลื่อนที่ของดวงจันทร์ มันเป็นร่างกายสวรรค์สำคัญด้วยเหตุผล
จินและ lithia นั่งในความเงียบสักพัก แล้ว lithia เริ่มค่อยๆพูด .
「คุณเคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับ บ้านใหม่ ขุนนาง 」
「 e-ee 」
「นั่นทำไมผมถูกเลี้ยงมาแบบสามัญชนจนถึงอายุ 10 แต่แล้วพ่อก็เลื่อน《ริตเตอร์》และชีวิตของผมก็เปลี่ยนไป บอกตามตรง ผมยังไม่อยากจะเชื่อเลย」
「 . . . . . . . 」
จินได้แต่เงียบและฟัง . . .
「แต่นายกรัฐมนตรีในปัจจุบันเป็นคนที่งดงาม เขาปกครองเพื่อประโยชน์ของสามัญชน อย่างที่คุณรู้ ฉันยัง ถ้าเป็นไปได้ ถ้าเป็นสามัญชนเพื่อประโยชน์ของประชาชน ผมคิดว่า ผมจะกลายเป็น《ริตเตอร์》」
lithia ยังคงพูด .
「แต่อะไรเพื่อประโยชน์ของประชาชน ถ้ามันเป็นประโยชน์กับคน แล้ว จินซาน ก็น่าทึ่งมาก ปั๊ม , สปริง , รถพ่วงจักรยานร้อน เตา นี้เป็นชนิดของงานที่ผมเชื่อว่าเป็นเพราะคน」「

. . . . . . . 」「จินซัง ฉัน . . . ไม่เป็นไร ตอนนี้ . . . . . . . ? 」