This study was conducted in two typ

This study was conducted in two typical rural regions in the middle
region of the Wei River catchment (107°04′–107°59′E and 34°31′–
34°74′N) (Fig. 1). One region (S1) is located in Qianyang County along
the Qian River, a branch of the Wei River. S1 has an area of 2290 ha
and has approximately 50,000 inhabitants scattered in hilly regions
where arable land is terraced and fruit trees are commonly grown.
Wheat and maize are also cultivated and irrigated on the limited flat
land. The steep slopes of the land and the concentrated rainfall (June
to September) have led to serious losses of soil and nutrients and to
the degradation of the land. Most of the younger farmers (b40 years
of age) also work outside this area due to the difficulty in procuring an
adequate income. The other selected region (S2) is located at the junction
of the Chencang and Qishan County on the north shore of the Wei
River. S2 has an area of 1560 ha and approximately 45,000 inhabitants.
The farmland is flat, and the irrigation systemiswell developed. S2 has a
convenient transportation system and good farming conditions. Mushrooms
and vegetables are grown in small-scale greenhouses, and traditional
crops such as wheat and maize are intensively cultivated. Both
study sites are far fromlarge urban areas and are thus not strictly supervised
by authorities. The practices of agrochemical use are thus determined
by the level of knowledge of the local farmers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้ได้ดำเนินการในสองภูมิภาคชนบททั่วไปตรงกลางภูมิภาคของลุ่มน้ำแม่น้ำเว่ย (107 ° 04′-107 ° 59′E และ 34 ° 31′ –34 ° 74′N) (Fig. 1) ภูมิภาคหนึ่ง (S1) ตั้งอยู่ในเขตดีเควียนยางตามเคียนน้ำ สาขาของแม่น้ำเว่ย S1 มี 2290 ฮาและมีประมาณ 50000 คนกระจายอยู่ในภูมิภาคฮิลลีที่ระเบียงที่ดินเพาะปลูก และปลูกต้นไม้ทั่วไปข้าวสาลีข้าวโพดยัง cultivated และชลประทานในแบนจำกัดดินแดนที่ ลาดชันของพื้นดินและปริมาณน้ำฝนเข้มข้น (มิถุนายนถึงกันยายน) ได้นำไปสู่ความสูญเสียร้ายแรง ของดินและสารอาหาร และการสลายตัวของแผ่นดิน ส่วนใหญ่เกษตรกรอายุ (ปี b40อายุ) สามารถทำงานนอกพื้นที่นี้เนื่องจากปัญหาใน procuring การรายได้เพียงพอ อื่น ๆ เลือกภูมิภาค (S2) อยู่ที่แยกChencang และ Qishan เขตทางตอนเหนือของ Weiแม่น้ำ S2 มี 1560 คนฮา และประมาณ 45000พื้นที่การเกษตรถูกแบน และ systemiswell ชลประทานพัฒนา S2 มีความระบบขนส่งที่สะดวกและเงื่อนไขการทำฟาร์มที่ดี เห็ดและผักที่ปลูกในโรงเรือนที่ระบุ และแบบดั้งเดิมพืชเช่นข้าวสาลีและข้าวโพดที่ปลูก intensively ทั้งสองอย่างศึกษาอยู่ fromlarge ไกลเขตเมือง และเป็นจึงไม่เคร่งครัดแบบมีผู้สอนโดยเจ้าหน้าที่ จึงกำหนดแนวทางปฏิบัติการใช้เคมีเกษตรระดับความรู้ของเกษตรกรในท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้ได้ดำเนินการในสองภูมิภาคชนบททั่วไปในกลางพื้นที่ของแม่น้ำเว่ย (107 ° 04'-107 ° 59'E และ 34 ° 31'- 34 ° 74'N) (รูปที่ 1). หนึ่งในภูมิภาค (S1) ตั้งอยู่ในมณฑล Qianyang พร้อมแม่น้ำQian เป็นสาขาของแม่น้ำเว่ย S1 มีพื้นที่ 2,290 เฮกเตอร์และมีประมาณ50,000 คนที่อาศัยอยู่กระจัดกระจายในพื้นที่ที่เป็นเนินเขาที่เป็นที่ดินทำกินและระเบียงไม้ผลที่ปลูกกันทั่วไป. ข้าวสาลีและข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ที่ปลูกและยังชลประทานที่ จำกัด แบนที่ดิน ลาดชันของพื้นที่และปริมาณน้ำฝนที่มีความเข้มข้น (มิถุนายนที่จะก.ย. ) ได้นำไปสู่ความสูญเสียร้ายแรงของดินและสารอาหารและการย่อยสลายของแผ่นดิน ส่วนใหญ่ของเกษตรกรที่อายุน้อยกว่า (B40 ปีอายุ) นอกจากนี้ยังทำงานนอกพื้นที่นี้เนื่องจากความยากลำบากในการจัดหารายได้ที่เพียงพอ ภูมิภาคที่เลือกอื่น ๆ (S2) ตั้งอยู่ที่สถานีชุมทางของChencang และ Qishan มณฑลบนชายฝั่งทางตอนเหนือของ Wei แม่น้ำ S2 มีพื้นที่ 1,560 ไร่และประมาณ 45,000 คนที่อาศัยอยู่. เกษตรคือแบนและชลประทาน systemiswell พัฒนา S2 มีระบบการขนส่งที่สะดวกและสภาพการเลี้ยงที่ดี เห็ดและผักที่ปลูกในเรือนกระจกขนาดเล็กและแบบดั้งเดิมพืชเช่นข้าวสาลีและข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ที่ปลูกอย่างหนาแน่น ทั้งเว็บไซต์การศึกษาที่อยู่ห่างไกลพื้นที่เขตเมือง fromlarge และจึงไม่ได้รับการดูแลอย่างเคร่งครัดโดยเจ้าหน้าที่ การปฏิบัติในการใช้เคมีเกษตรจะถูกกำหนดจึงตามระดับความรู้ของเกษตรกรในท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างแบบสองเขตชนบทในกลางพื้นที่ลุ่มน้ำแม่น้ำเว่ย
( 107 / 04 ′– 107 ° 59 ได้รับ E และ 34 / 31 ′–
34 / 74 ’ n ) ( รูปที่ 1 ) ภูมิภาคหนึ่ง ( S1 ) ซึ่งตั้งอยู่ในเขตตาม
Qian Wei แม่น้ำสาขาของแม่น้ำ S1 มีพื้นที่ 1872 ฮา
และมีประมาณ 50 , 000 อาศัยอยู่กระจัดกระจายในบริเวณภูมิภาค
ที่ทะเลทรายที่มีระเบียงและไม้ผลมักปลูกข้าวสาลีและข้าวโพด .
ยังปลูกและปลูกบนพื้นที่ราบ
จำกัด ลาดสูงชันของที่ดินและน้ำฝน ( มิถุนายน
กันยายน ) ได้นำไปสู่การสูญเสียร้ายแรงของดินและสารอาหารและ

ความเสื่อมโทรมของที่ดิน เกษตรกรส่วนใหญ่ ( ขาด
น้องปีอายุ ) ยังทำงานนอกพื้นที่นี้ เนื่องจากความยากลำบากในการจัดหาการ
รายได้เพียงพอ อื่น ๆที่เลือกพื้นที่ ( S2 ) ตั้งอยู่บริเวณรอยต่อ
ของ chencang ฉีซานมณฑลและบนฝั่งเหนือของแม่น้ำเว่ย
. S2 มีพื้นที่ประมาณ 45 , 000 ไร่ และชาว 1560 .
พื้นที่การเกษตรแบน และชลประทาน systemiswell พัฒนา S2 มี
ระบบการขนส่งที่สะดวกและสภาพการเลี้ยงที่ดี เห็ดและผักพื้นบ้าน
ปลูกในโรงเรือน และพืชพื้นบ้าน เช่น ข้าวสาลี และข้าวโพด
ปลูกอย่างหนาแน่น . พื้นที่ที่ศึกษาอยู่ทั้ง
fromlarge เขตเมืองและดังนั้นจึงไม่ได้ดูแลอย่างเคร่งครัด
โดยเจ้าหน้าที่ การปฏิบัติของการใช้สารเคมีเกษตรจึงตัดสินใจ
โดยระดับของความรู้ของเกษตรกรในท้องถิ่น