IntroductionAs global sourcing has

Introduction
As global sourcing has driven down contract prices and squeezed margins and wages among
export producers in the global South (the ‘race to the bottom’), building or re-building international
and state institutions that protect workers in export processing zones in the South has become an
urgent matter (Appelbaum et al 2005). In recent years, the condition of workers and the difficulty of
ensuring standards compliance in complex global production networks have increased pressure
from organized labour and NGOs to push labour provisions into bilateral and regional trade
agreements and even into the heart of policy agendas of Bretton Woods institutions such as the
World Bank and IMF. However, as Mayer and Pickles (2011) have pointed out, “significant
obstacles remain in the development of effective inter-governmental regulatory or distributive
governance capacity at the global or regional level.” In part this results from the erosion of
institutional and governance capacities at the level of the national state after 20 to 30 years of neoliberal
deregulation and market-based mechanisms, and in part it results from the mobility of global
value chain sourcing as it moves among low-cost producing locations in countries with less-welldeveloped
facilitative, regulatory, and compensatory capacities.
Some emerging economies, particularly among the BRICS (Brazil, Russia, India, China, and South
Africa) have begun to reconsider their earlier commitments to neo-liberal policies (de-regulation,
privatization, and the withdrawal of the state from the economy), and are now adapting their
existing state institutions and developing new governance capacities to regulate production
processes and, to a lesser extent, to provide social safety nets and other forms of compensatory
mechanisms for workers who have been affected by the unregulated and, at times, predatory
practices of manufacturers and global buyers. In Latin America, governments in Venezuela,
Bolivia, Ecuador, Nicaragua, Argentina and Brazil seek to create the possibility for autonomous
alternatives to global neoliberal models of free trade and open markets, each mobilizing state
resources and national institutions to foster economic and social development. Thus, Piore and
Shrank (2006, p.3) report that:
Brazil, Chile, Costa Rica, and the Dominican Republic have rededicated themselves to labour
law enforcement in recent years. And potentially more fundamental reforms are underway from
Argentina, where they are motivated by domestic party politics, to Central America, where they
are a product of transnational pressure emanating from the campaign for a US-Central America
FTA.
Moreover, Shrank (2007) found that for Central America firms there was a positive relationship
between labour law enforcement and the propensity to upgrade human resources, with potentially
important impacts on competitiveness.
In these endeavours, global brands and companies have not always opposed stronger state
regulation of labour codes and practices. For such companies, earlier attempts to regulate global
value chains through corporate social responsibility (CSR), standards, and code monitoring and
compliance failed in the face of complex supply chains and the competing pressures on cost and
brand reputational risk. In Bangladesh, deep social unrest driven by low wages and poor working
conditions after a decade of declining contract prices led in 2010 to a coalition of major apparel
buyers – including Wal-Mart, Tesco, H&M, Zara, Carrefour, Gap, Metro, J. C. Penney, Marks &
Spencer, Kohl’s, Levi Strauss and Tommy Hilfiger – joining labour advocates to pressure the
government for an increase in the minimum wage for apparel workers. In response, Bangladesh
increased its minimum wage in the apparel sector by 80 percent, although the increase was far
Capturing the Gains Working Paper 5, Lan and Pickles
below what had been demanded by workers. Weak trade unions continue to hamper the ability of
workers to press for further gains (Anas 2011).

Institutional reforms in post-socialist states may also be instructive. In these countries, the roles
played by former state socialist institutions have changed quickly in recent years. Planned
economies were deregulated quickly after 1989, state institutions were weakened, and
manufacturing industries suffered massive retrenchment with the loss of long established Council
for Mutual Economic Assistance (CMEA) markets and trade. Export-oriented industries declined,
employment was shed rapidly, and plant and capital were redirected into private hands, sold, or
abandoned.1
But most post-socialist states retained the working (albeit weakened) institutions of
state socialism (Labour Inspectorates, Health Inspectorates, working hours law, overtime
regulations, insurance and pensions requirements, etc.), and by the late 1990s and early 2000s
some governments (such as Bulgaria and Slovakia) were providing additional support and funding
to them to ensure basic working conditions were better regulated. While many cases of workplace
abuse and hyper-exploitation have been reported (most notably in Bulgaria by Clean Clothes
Campaign), in general the legacies of labour inspectorates, health and safety inspectorates,
respect for working hours, child labour laws, and wage payments and contract conditions,
remained important partial regulators of predatory business practices (Pickles et al 2006; Smith et
al 2008).2

China and its new Labour Contract law is a particularly important example of this ‘return’ to
managed regulation, but in a way that is different from post-socialist reforms in Central and Eastern
Europe. This paper focuses on the new Labour Contract Law (NPC 2008) passed on June 29,
2007, at the 28th session of the Standing Committee of the10th National People’s Congress, and
which took effect on January 1, 2008 replacing the 1995 Labour Law (NPC 1995). In general, the
new law is regarded as a major step forward in legislating and regulating labour issues in China
and has increased protections for many private sector workers. But it is also a central pillar of
efforts to reform and liberalize public sector employment and has downgraded the conditions of
contracts and working conditions for many in these sectors.
The paper is divided into three parts. First, it introduces the background of the new law, and shows
the changes of the social-economic conditions between the old and new laws. Second, it compares
the two laws and analyses the social issues beneath legal demands. Third, it assesses some of the
immediate consequences in the two years since the announcement of the new law.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำเป็นจัดหาทั่วโลกได้ขับราคาสัญญา และขอบค็อฟ และค่าจ้างระหว่างผู้ผลิตส่งออกในภาคใต้ส่วนกลาง (การ 'แข่งขันด้านล่าง'), อาคาร หรือสร้างนานาชาติและได้กลายเป็นสถาบันรัฐที่ปกป้องผู้ปฏิบัติงานในโซนใต้ของการประมวลผลส่งออก เป็นเรื่องเร่งด่วน (Appelbaum et al 2005) ในปีที่ผ่านมา สภาพของผู้ปฏิบัติงาน และความยากของใจปฏิบัติตามกฎระเบียบมาตรฐานในเครือข่ายทั่วโลกผลิตซับซ้อนมีเพิ่มความดันจากการจัดระเบียบแรงงานและ Ngo ที่จะผลักดันแรงงานบทบัญญัติในทางการค้าทวิภาคี และภูมิภาคข้อตกลงและแม้ ในใจวาระนโยบายของสถาบัน Bretton ป่าเช่นนี้ธนาคารโลกและ IMF อย่างไรก็ตาม เป็นเมเยอร์และดอง (2011) ได้ชี้ให้เห็น "อย่างมีนัยสำคัญยังคงมีอุปสรรคในการพัฒนามีประสิทธิภาพ inter-governmental กำกับดูแล หรือการแจกแจงกำกับดูแลกิจการกำลังการผลิตในระดับโลก หรือระดับภูมิภาค" ในส่วนนี้เกิดจากการกัดเซาะของสถาบัน และกำลังกำกับดูแลระดับชาติรัฐหลังจาก 20-30 ปี neoliberalเสรีและกลไกตลาดที่ใช้ และบางส่วนจากการเคลื่อนไหวของโลกค่าจัดหาโซ่ขณะที่เคลื่อนย้ายระหว่างที่ตั้ง producing โลว์คอสต์ในประเทศมีน้อย welldevelopedกำลัง facilitative กำกับดูแล และชดเชยประเทศบางเกิดใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน BRICS (บราซิล รัสเซีย อินเดีย จีน และใต้ทวีปแอฟริกา) ได้เริ่ม reconsider ผูกพันของพวกเขาก่อนหน้านี้กับนโยบายเสรีนิยมใหม่ (ชื่นระเบียบprivatization และถอนรัฐจากเศรษฐกิจ), และขณะนี้ได้ปรับตัวรัฐที่มีอยู่ และพัฒนาใหม่กำลังกำกับดูแลการควบคุมการผลิตกระบวนการและ ใน กรณีที่น้อยกว่า เพื่อให้ตาข่ายสังคมและรูปแบบอื่น ๆ ชดเชยกลไกสำหรับผู้ปฏิบัติงานที่ได้รับผลกระทบ โดยการรีด และ เวลา มหาศาลการปฏิบัติของผู้ผลิตและผู้ซื้อทั่วโลก ในละติน รัฐบาลประเทศเวเนซุเอลาโบลิเวีย เอกวาดอร์ ประเทศนิการากัว ประเทศอาร์เจนตินา และบราซิลพยายามสร้างสามารถปกครองตนเองเลือกรุ่น neoliberal โลกค้าเสรีและเปิดตลาด แต่ละรัฐ mobilizingทรัพยากรและสถาบันแห่งชาติเพื่อส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจ และสังคม ดังนั้น Piore และShrank (2006, p.3) รายงานที่:บราซิล ชิลี คอสตาริกา สาธารณรัฐโดมินิกัน และมี rededicated ตัวแรงงานกฎหมายในปีที่ผ่านมา และการปฏิรูปพื้นฐานมากขึ้นอาจอยู่ในระหว่างดำเนินจากอาร์เจนตินา ที่พวกเขามีแรงจูงใจ โดยบุคคลในประเทศเมือง อเมริกากลาง ที่พวกเขามีผลิตภัณฑ์ความดันข้ามชาติที่เกิดจากการส่งเสริมการขายสำหรับทวีปอเมริกาสหรัฐอเมริกาเขตการค้าเสรีนอกจากนี้ Shrank (2007) พบว่า ในบริษัทอเมริกากลาง มีความสัมพันธ์ในเชิงบวกกฎหมายแรงงานและสิ่งที่จะอัพเกรดทรัพยากรบุคคล ด้วยอาจผลกระทบที่สำคัญในการแข่งขันในรายแรก ๆ เหล่านี้ แบรนด์ระดับโลกและบริษัทมีไม่เสมอข้ามรัฐแข็งแกร่งระเบียบของรหัสแรงงานและวิธีปฏิบัติ การก่อนหน้าพยายามควบคุมโลกค่าโซ่ผ่านองค์กรเพื่อสังคม (CSR), มาตรฐาน และการตรวจสอบรหัส และไม่สามารถปฏิบัติหน้าของห่วงโซ่อุปทานที่ซับซ้อนและความกดดันการแข่งขันต้นทุน และแบรนด์ reputational เสี่ยง ในประเทศบังกลาเทศ ลึกสังคมคนขับค่าจ้างต่ำ และยากจนทำงานเงื่อนไขหลังจากทศวรรษของการปฏิเสธสัญญาราคาที่นำไปร่วมมือกันของเสื้อผ้าที่สำคัญในปี 2553ผู้ซื้อ – รวมหยั่นหวอหยุ่น-มินิมาร์ท เทสโก้ H & M ซาร่า คาร์ฟูร์ ช่องว่าง เมโทร J. C. Penney เครื่องหมาย &สเปนเซอร์ ของโครงการ เลวีสโทรส และอย่างไร Tommy Hilfiger – แรงงานที่เข้าร่วมสนับสนุนกับความดันรัฐบาลในการเพิ่มค่าจ้างขั้นต่ำสำหรับแรงงานเครื่องนุ่งห่ม ตอบ บังกลาเทศเพิ่มขึ้นของค่าจ้างขั้นต่ำในภาคเครื่องแต่งกาย โดยร้อยละ 80 แม้ว่าเพิ่มไม่มาก จับกำไรทำงานกระดาษ 5, Lan และดองมีได้แค่ด้านล่างอะไร โดยผู้ปฏิบัติงาน สหภาพอ่อนแอยังขัดขวางความสามารถของแรงกดสำหรับเพิ่มเติมกำไร (อนัส 2011)การปฏิรูปสถาบันในรัฐสังคมนิยมภายหลังอาจจะให้คำแนะนำ ในประเทศเหล่านี้ บทบาทเล่น โดยอดีตรัฐสังคมนิยมสถาบันได้เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในปีที่ผ่านมา การวางแผนเศรษฐกิจมี deregulated อย่างรวดเร็วหลังจากปี 1989 รัฐที่ลด ลง และอุตสาหกรรมการผลิตประสบตัดทอนขนาดใหญ่ มีการสูญเสียสภายาวนานขึ้นสำหรับซึ่งกันและกันทางเศรษฐกิจช่วยเหลือ (CMEA) ตลาดและการค้า ปฏิเสธ อุตสาหกรรมส่งออกจ้างถูกหลั่งอย่างรวดเร็ว และโรงงานและทุนถูกเปลี่ยนเส้นทางในมือส่วนตัว ขาย หรือabandoned.1 แต่รัฐสังคมนิยมหลังสุดเก็บไว้การทำงาน (แม้ว่าลดลง) สถาบันรัฐสังคมนิยม (Inspectorates แรงงาน สุขภาพ Inspectorates ทำงานชั่วโมงกฎหมาย ค่าล่วงเวลาข้อกำหนดระเบียบข้อบังคับ ประกันภัย และเงินบำนาญ ฯลฯ), และ จากปลายทศวรรษที่ 1990 และช่วงต้น 2000sให้การสนับสนุนเพิ่มเติม และทุนรัฐบาลบางอย่าง (เช่นประเทศบัลแกเรียและสโลวาเกีย)ไปให้ สภาพการทำงานพื้นฐานได้ดีขึ้นควบคุม ขณะที่หลายกรณีของการทำงานละเมิดสิทธิและการใช้ประโยชน์จากไฮเปอร์มีการรายงาน (ส่วนใหญ่ในประเทศบัลแกเรียโดยเสื้อผ้าที่สะอาดแคมเปญ), ในอดีตแรงงาน inspectorates สุขภาพและความปลอดภัย inspectoratesเคารพในชั่วโมงการทำงาน กฎหมายแรงงานเด็ก และชำระเงินค่าจ้าง และ เงื่อนไขสัญญายังคงสำคัญเร็คกูเลเตอร์บางส่วนของการดำเนินธุรกิจมหาศาล (ดอง et al 2006 Smith etอัล 2008) 2กฎหมายของสัญญาแรงงานใหม่และจีนเป็นตัวอย่างที่สำคัญอย่างยิ่งของนี้ 'กลับ' ไปมีจัดการระเบียบ วิธีการที่แตกต่างจากหลังสังคมนิยมปฏิรูปในกลางและตะวันออกยุโรป กระดาษนี้เน้นแรงงานสัญญากฎหมายใหม่ (NPC 2008) ผ่านบน 29 มิถุนายน2007 ในรอบ 28 คณะกรรมการยืนของสภาประชาชนแห่งชาติ the10th และที่เอาผล 1 มกราคม 2008 แทนที่กฎหมายแรงงาน 1995 (NPC 1995) ทั่วไป การกฎหมายใหม่ถือว่าเป็นขั้นตอนสำคัญไปข้างหน้าใน legislating และควบคุมแรงงานปัญหาในประเทศจีนและมีการคุ้มครองสำหรับแรงงานในภาคเอกชนเพิ่มขึ้น แต่ก็เป็นเสากลางของความพยายามที่จะปฏิรูป และ liberalize จ้างงานภาครัฐ และมีลดเงื่อนไขของสัญญาและสภาพการทำงานในหลายที่ในภาคนี้กระดาษแบ่งออกเป็น 3 ส่วน ครั้งแรก มันแนะนำเบื้องหลังของกฎหมายใหม่ และแสดงการเปลี่ยนแปลงของภาวะสังคมเศรษฐกิจระหว่างกฎหมายเก่า และใหม่ สอง การเปรียบเทียบทั้งสองกฎหมาย และวิเคราะห์ประเด็นทางสังคมภายใต้ความต้องการทางกฎหมาย 3 จะดำรงชีวิตของตัวผลทันทีใน 2 ปีนับตั้งแต่การประกาศกฎหมายใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำเป็นจัดหาทั่วโลกมีการขับเคลื่อนลงราคาสัญญาและบีบอัตรากำไรขั้นต้นและค่าจ้างในหมู่ผู้ผลิตส่งออกในภาคใต้ทั่วโลก(ที่การแข่งขันไปที่ด้านล่าง) การสร้างหรือสร้างใหม่ระหว่างประเทศและสถาบันของรัฐที่ปกป้องคนงานในเขตอุตสาหกรรมส่งออกในภาคใต้ได้กลายเป็นเรื่องเร่งด่วน (Appelbaum et al, 2005) ในปีที่ผ่านมาสภาพของคนงานและความยากลำบากของการปฏิบัติตามมาตรฐานในระบบเครือข่ายการผลิตทั่วโลกที่ซับซ้อนได้เพิ่มแรงกดดันจากการจัดงานและองค์กรพัฒนาเอกชนที่จะผลักดันบทบัญญัติแรงงานเข้าสู่การค้าทวิภาคีและระดับภูมิภาคข้อตกลงและแม้กระทั่งเข้าไปในหัวใจของวาระการประชุมนโยบายของสถาบันเบรตตันวูดส์เช่นธนาคารโลกและกองทุนการเงินระหว่างประเทศ อย่างไรก็ตามในขณะที่เมเยอร์และผักดอง (2011) ได้ชี้ให้เห็น"อย่างมีนัยสำคัญอุปสรรคยังคงอยู่ในการพัฒนาระหว่างรัฐบาลกำกับดูแลหรือการจำหน่ายที่มีประสิทธิภาพความสามารถในการกำกับดูแลกิจการในระดับโลกหรือระดับภูมิภาค." ในส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากการกัดเซาะของความจุสถาบันและการกำกับดูแลในระดับของรัฐแห่งชาติหลังจาก 20 ถึง 30 ปีของเสรีนิยมใหม่กฎระเบียบและการตลาดที่ใช้กลไกและในส่วนหนึ่งก็เป็นผลมาจากการเคลื่อนไหวของโลกการจัดหาห่วงโซ่คุณค่าขณะที่มันเคลื่อนหมู่ต้นทุนต่ำการผลิตที่ตั้งอยู่ในประเทศที่มีน้อยwelldeveloped facilitative กฎระเบียบและความสามารถชดเชย. บางประเทศเศรษฐกิจเกิดใหม่โดยเฉพาะในกลุ่ม BRICS (ที่บราซิล, รัสเซีย, อินเดีย, จีนและใต้แอฟริกา) ได้เริ่มที่จะพิจารณาภาระผูกพันก่อนหน้านี้ของพวกเขาเพื่อเสรีนิยมนโยบาย (de-ควบคุมการแปรรูปและการถอนของรัฐจากเศรษฐกิจ) และตอนนี้มีการปรับของพวกเขาสถาบันของรัฐที่มีอยู่และการพัฒนาขีดความสามารถในการกำกับดูแลการใหม่ในการควบคุมการผลิตกระบวนการและในระดับที่น้อยกว่าที่จะให้เครือข่ายความปลอดภัยทางสังคมและรูปแบบอื่นๆ ของการชดเชยกลไกสำหรับคนงานที่ได้รับผลกระทบจากอลหม่านและในบางครั้งล่าการปฏิบัติของผู้ผลิตและผู้ซื้อทั่วโลก ในละตินอเมริการัฐบาลในเวเนซุเอลาโบลิเวียเอกวาดอร์นิการากัวอาร์เจนตินาและบราซิลพยายามที่จะสร้างความเป็นไปได้สำหรับตนเองทางเลือกในรูปแบบเสรีนิยมใหม่ระดับโลกของการค้าเสรีและการเปิดตลาดในแต่ละรัฐระดมทรัพยากรและสถาบันแห่งชาติเพื่อส่งเสริมให้เกิดการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม ดังนั้น Piore และหดตัว(2006, p.3) รายงานว่า: บราซิล, ชิลี, คอสตาริกาและสาธารณรัฐโดมินิกันได้ rededicated ตัวเองเพื่อแรงงานบังคับใช้กฎหมายในปีที่ผ่านมา และการปฏิรูปที่อาจเกิดขึ้นพื้นฐานมีความสัตย์ซื่อจากอาร์เจนตินาที่พวกเขามีแรงจูงใจจากพรรคการเมืองในประเทศอเมริกากลางที่พวกเขาเป็นผลิตภัณฑ์ของความดันข้ามชาติเล็ดลอดออกมาจากแคมเปญสำหรับสหรัฐอเมริกากลางเอฟทีเอ. นอกจากนี้หดตัว (2007) พบว่า สำหรับ บริษัท ที่อเมริกากลางมีความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างแรงงานบังคับใช้กฎหมายและความโน้มเอียงในการอัพเกรดทรัพยากรมนุษย์ที่อาจเกิดขึ้นกับผลกระทบที่สำคัญในการแข่งขัน. ในความพยายามเหล่านี้แบรนด์ระดับโลกและ บริษัท ที่ไม่ได้ตรงข้ามเสมอรัฐแข็งแกร่งกฎระเบียบของรหัสแรงงานและการปฏิบัติ สำหรับ บริษัท ดังกล่าวก่อนหน้านี้ความพยายามที่จะควบคุมระดับโลกโซ่มูลค่าผ่านความรับผิดชอบต่อสังคม(CSR) มาตรฐานและการตรวจสอบรหัสและการปฏิบัติตามความล้มเหลวในการเผชิญกับห่วงโซ่อุปทานที่ซับซ้อนและความกดดันในการแข่งขันในค่าใช้จ่ายและแบรนด์ความเสี่ยงด้านชื่อเสียง ในบังคลาเทศไม่สงบทางสังคมลึกได้แรงหนุนจากค่าจ้างต่ำและการทำงานที่ดีเงื่อนไขหลังจากทศวรรษของการลดลงของราคาสัญญานำในปี 2010 รัฐบาลของเครื่องแต่งกายที่สำคัญผู้ซื้อ- รวมทั้ง Wal-Mart, เทสโก้, H & M, Zara, คาร์ฟูร์, Gap, Metro JC Penney, Marks & Spencer, ตาของ Levi Strauss และ Tommy Hilfiger - การเข้าร่วมสนับสนุนแรงงานเพื่อกดดันรัฐบาลในการเพิ่มค่าจ้างขั้นต่ำสำหรับแรงงานเครื่องแต่งกาย ในการตอบสนองบังคลาเทศที่เพิ่มขึ้นค่าจ้างขั้นต่ำในเครื่องแต่งกายภาคโดยร้อยละ 80 แม้จะเพิ่มขึ้นไกลจับกําไรทำงานกระดาษ5 ลานและผักดองต่ำกว่าสิ่งที่ได้รับการเรียกร้องโดยคนงาน สหภาพการค้าที่อ่อนแอยังคงขัดขวางความสามารถของคนงานที่จะกดดันให้กำไรต่อ (อนัส 2011). การปฏิรูปสถาบันในรัฐโพสต์สังคมนิยมก็อาจจะให้คำแนะนำ ในประเทศเหล่านี้บทบาทที่เล่นโดยอดีตสถาบันรัฐสังคมนิยมที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในปีที่ผ่าน การวางแผนเศรษฐกิจถูก deregulated อย่างรวดเร็วหลังจากที่ปี 1989 สถาบันของรัฐได้รับการลดลงและอุตสาหกรรมการผลิตที่ได้รับความเดือดร้อนตัดทอนขนาดใหญ่ที่มีการสูญเสียของการจัดตั้งสภายาวสำหรับการให้ความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจร่วมกัน(CMEA) ตลาดและการค้า อุตสาหกรรมที่มุ่งเน้นการส่งออกลดลงการจ้างงานที่ถูกหลั่งอย่างรวดเร็วและพืชและทุนได้เปลี่ยนเส้นทางไปอยู่ในมือเอกชนขายหรือabandoned.1 แต่รัฐโพสต์สังคมนิยมส่วนใหญ่ยังคงอยู่ในการทำงาน (แม้ว่าอ่อนแอ) สถาบันการศึกษาของรัฐสังคมนิยม(inspectorates แรงงาน inspectorates สุขภาพ ทำงานกฎหมายชั่วโมงการทำงานล่วงเวลากฎระเบียบและข้อกำหนดของการประกันเงินบำนาญฯลฯ ) และในช่วงปลายปี 1990 และต้นยุค 2000 รัฐบาลบางอย่าง (เช่นบัลแกเรียและสโลวาเกีย) ได้รับการให้การสนับสนุนเพิ่มเติมและการสนับสนุนเงินทุนให้กับพวกเขาเพื่อให้แน่ใจว่าสภาพการทำงานขั้นพื้นฐานที่มีการควบคุมที่ดีกว่า. ในขณะที่หลาย ๆ กรณีของการทำงานการละเมิดและไฮเปอร์การแสวงหาผลประโยชน์ที่ได้รับรายงาน(ที่สุดในบัลแกเรียโดยการทำความสะอาดเสื้อผ้าแคมเปญ) โดยทั่วไปมรดกของ inspectorates แรงงาน inspectorates สุขภาพและความปลอดภัยเคารพชั่วโมงการทำงานกฎหมายแรงงานเด็กและการชำระเงินค่าจ้างและเงื่อนไขสัญญายังคงกำกับดูแลบางส่วนที่สำคัญของการดำเนินธุรกิจที่กินสัตว์ (ดอง et al, 2006 สมิ ธ และอัล2008) 0.2 จีนและกฎหมายแรงงานสัญญาใหม่เป็นตัวอย่างที่สำคัญอย่างยิ่งของนี้ 'กลับมา' เพื่อการควบคุมการจัดการแต่ในทางที่ จะแตกต่างจากการปฏิรูปการโพสต์สังคมนิยมในภาคกลางและภาคตะวันออกยุโรป บทความนี้มุ่งเน้นไปที่กฎหมายสัญญาแรงงานใหม่ (NPC 2008) ผ่านวันที่ 29 มิถุนายน2007 ที่เซสชั่นที่ 28 ของคณะกรรมาธิการของ the10th สภาประชาชนแห่งชาติและที่มีผลบังคับใช้ในวันที่1 มกราคม 2008 แทน 1995 กฎหมายแรงงาน (NPC 1995) โดยทั่วไปแล้วกฎหมายใหม่ที่ถือได้ว่าเป็นขั้นตอนที่สำคัญไปข้างหน้าในการออกกฎหมายและการควบคุมปัญหาแรงงานในประเทศจีนและได้เพิ่มความคุ้มครองสำหรับคนงานภาคเอกชนจำนวนมาก แต่ก็ยังเป็นเสาหลักของความพยายามที่จะปฏิรูปและการเปิดเสรีการจ้างงานภาครัฐและได้ปรับลดเงื่อนไขของสัญญาและสภาพการทำงานสำหรับหลายๆ คนในภาคธุรกิจเหล่านี้. กระดาษแบ่งออกเป็นสามส่วน ก่อนจะแนะนำพื้นหลังของกฎหมายใหม่และแสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงของสภาพสังคมและเศรษฐกิจระหว่างเก่าและกฎหมายใหม่ ประการที่สองจะเปรียบเทียบทั้งสองกฎหมายและวิเคราะห์ประเด็นทางสังคมภายใต้ความต้องการทางกฎหมาย ประการที่สามมันประเมินบางส่วนของผลกระทบทันทีในช่วงสองปีที่ผ่านมานับตั้งแต่การประกาศของกฎหมายใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
เป็น Global Sourcing ขับรถลงราคาสัญญาและบีบขอบ และค่าจ้างระหว่าง
ผู้ผลิตส่งออกในโลกใต้ ( ' ' แข่งไปที่ด้านล่างของตึกหรืออาคาร และสถาบันของรัฐ
ระหว่างประเทศใหม่ที่ปกป้องแรงงานในเขตอุตสาหกรรมส่งออก ในภาคใต้ได้กลายเป็น
เร่งด่วน ( แอบเพลล์บาล์ม et al 2005 ) . ใน ปี ล่าสุดสภาพของงานและความยากง่ายของ
มั่นใจมาตรฐานการปฏิบัติตามในเครือข่ายการผลิตระดับโลกที่ซับซ้อนมีการเพิ่มแรงดัน
จากจัดระเบียบแรงงานและองค์กรพัฒนาเอกชน เพื่อผลักดันแรงงานบทบัญญัติในข้อตกลงการค้าทวิภาคีและระดับภูมิภาค และแม้แต่
เป็นหัวใจของนโยบายวาระของเบรตตันวูดส์สถาบันเช่น
ธนาคารโลกและกองทุนการเงินระหว่างประเทศ อย่างไรก็ตามเป็นเมเยอร์และผักดอง ( 2011 ) ได้ชี้ให้เห็นว่า " อุปสรรคที่สำคัญในการพัฒนาประสิทธิภาพ
ยังคงอยู่ระหว่างรัฐกฎระเบียบหรือการกระจายกิจการความจุที่
โลกหรือระดับภูมิภาค ในส่วนนี้ ผลจากการกัดเซาะของสถาบันและการปกครอง
ความจุที่ระดับรัฐชาติหลังจาก 20 ถึง 30 ปี neoliberal
กฎระเบียบและกลไกตลาดที่ใช้ และในส่วนที่เป็นผลจากการเคลื่อนไหวของห่วงโซ่มูลค่าระดับโลก
มันย้ายของต้นทุนการผลิต จัดหาสถานที่ในประเทศมีน้อย welldeveloped
2 บริษัท และชดเชย ความสามารถ
บางประเทศเกิดใหม่ โดยเฉพาะกลุ่ม BRIC ( บราซิล รัสเซีย อินเดีย จีน และใต้
แอฟริกาใต้ ) ได้เริ่มพิจารณาผูกพันพวกเขาก่อนหน้านี้เพื่อนโยบายเสรีนิยมนีโอเดอระเบียบ
การแปรรูปรัฐวิสาหกิจ และการถอนเงินของรัฐจากเศรษฐกิจ และกำลังปรับสถาบันรัฐที่มีอยู่ของพวกเขาและการพัฒนาความสามารถหลักใหม่

เพื่อควบคุมกระบวนการผลิต และในระดับที่น้อยกว่า เพื่อให้โครงข่ายความปลอดภัยทางสังคมและอื่น ๆ รูปแบบของการชดเชย
กลไกสำหรับแรงงานที่ได้รับผลกระทบจากระเบียบและในบางครั้งอาหาร
การปฏิบัติของผู้ผลิตและผู้ซื้อทั่วโลก ในละตินอเมริกา รัฐบาลเวเนซุเอลา
โบลิเวีย , เอกวาดอร์ , นิการากัว , อาร์เจนตินาและบราซิลพยายามที่จะสร้างความเป็นไปได้ทางเลือกอิสระ
ไปทั่วโลก neoliberal รูปแบบของตลาดการค้าเสรีและการเปิดแต่ละรัฐ
ทรัพยากรและสถาบันแห่งชาติเพื่อส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม ดังนั้น piore และ
หดตัว ( 2006 p.3 ) รายงานว่า :
บราซิล , ชิลี , คอสตาริกา , สาธารณรัฐโดมินิกัน มี rededicated ตัวเองแรงงาน
การบังคับใช้กฎหมายในปีล่าสุด และอาจเพิ่มเติมพื้นฐานการปฏิรูปจะดำเนินการจาก
อาร์เจนตินาที่พวกเขามีแรงจูงใจจากพรรคการเมืองในประเทศ , อเมริกากลางที่พวกเขาจะเป็นผลิตภัณฑ์ของบริษัทข้ามชาติ
ความดันที่เกิดจากแคมเปญสำหรับเราอเมริกากลาง
FTA .
นอกจากนี้ หดตัว ( 2007 ) พบว่าอเมริกากลางบริษัทมีความสัมพันธ์ทางบวก
ระหว่างการบังคับใช้กฎหมายแรงงานและความโน้มเอียงที่จะปรับทรัพยากรมนุษย์ที่มีผลกระทบสำคัญในการแข่งขันอาจ
.
ในความพยายามเหล่านี้ ,แบรนด์ระดับโลกและ บริษัท มักจะไม่ค่อยต่อต้านกฎระเบียบของรัฐ
แข็งแกร่งของแรงงานรหัสและการปฏิบัติ สำหรับ บริษัท ดังกล่าวก่อนหน้านี้พยายามที่จะควบคุมโซ่คุณค่าระดับโลก
ผ่านความรับผิดชอบต่อสังคม ( CSR ) , มาตรฐานและการตรวจสอบและการปฏิบัติตามรหัส
ล้มเหลวในใบหน้าของห่วงโซ่อุปทานที่ซับซ้อนและการแข่งขันแรงกดดันต้นทุนและ
ความเสี่ยงด้านชื่อเสียงแบรนด์ ในบังคลาเทศลึกไม่สงบทางสังคมขับเคลื่อน โดยค่าจ้างต่ำและสภาพการทำงาน
ไม่ดีหลังจากทศวรรษของการปฏิเสธสัญญาราคา LED ใน 2010 ไปยังรัฐบาลของสาขาเครื่องนุ่งห่ม
ผู้ซื้อ–รวมทั้ง Wal มาร์ท , เทสโก้ , H & M , Zara , คาร์ฟูร์ , ช่องว่าง , รถไฟใต้ดิน , J . C . Penney , เครื่องหมาย&
สเปนเซอร์ , Kohl ของ Levi Strauss และ Tommy Hilfiger และการเข้าร่วมสนับสนุนแรงงานที่จะกดดัน
ของรัฐสำหรับการเพิ่มขึ้นในค่าจ้างขั้นต่ำสำหรับแรงงานเครื่องนุ่งห่ม ในการตอบสนอง , บังคลาเทศ
เพิ่มขึ้นของค่าจ้างขั้นต่ำในภาคสิ่งทอ โดย 80 เปอร์เซ็นต์ แม้ว่าจะเพิ่มขึ้นเป็นไกล
จับไรการทำงานกระดาษ 5 , LAN และผักดอง
ด้านล่างสิ่งที่ถูกเรียกร้องจากคนงาน สหภาพการค้าที่อ่อนแอยังคงขัดขวางความสามารถของคนงาน กดกำไรต่อไป

( นาส 2011 )การปฏิรูปสถาบันในประเทศสังคมนิยม อาจจะให้คำแนะนำ ในประเทศเหล่านี้ บทบาท
เล่นโดยสถาบันอดีตสังคมนิยมรัฐมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในช่วงไม่กี่ปี เศรษฐกิจวางแผน
) โดยเร็ว หลังจากที่ 1989 สถาบันของรัฐอ่อนแอลง และการผลิตอุตสาหกรรมได้รับการขนาดใหญ่
กับการสูญเสียยาวสภา
ตั้งขึ้นสำหรับความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจร่วมกัน ( cmea ) ตลาดและการค้า อุตสาหกรรมที่มุ่งเน้นการส่งออกลดลง
การจ้างงานหลั่งอย่างรวดเร็ว และต้นทุนถูกส่งกลับถึงมือเอกชน , ขาย , หรือ 1

ทิ้ง แต่โพสต์มากที่สุดรัฐสังคมนิยมยังคงทำงาน ( แม้ว่าจะลดลง ) สถาบัน
รัฐสังคมนิยม ( แรงงาน inspectorates inspectorates , สุขภาพ , ชั่วโมงการทำงานล่วงเวลากฎหมาย
,ข้อกำหนดการประกันภัยและเงินบำนาญ ฯลฯ ) และโดยปลายปี 1990 และต้นยุค 2000
บางรัฐบาล ( เช่น บัลแกเรีย และสโลวาเกีย ) คือ การให้การสนับสนุนเพิ่มเติมและสนับสนุนให้พวกเขาเพื่อให้แน่ใจว่าสภาพการทำงาน
พื้นฐานดีกว่า ควบคุม ในขณะที่หลายกรณีของการละเมิดและไฮเปอร์ที่ทำงาน
ประโยชน์ได้รับรายงาน ( ส่วนใหญ่ยวดในบัลแกเรีย โดยเสื้อผ้าที่สะอาด
รณรงค์ )โดยทั่วไป มรดกของแรงงาน inspectorates , สุขภาพและความปลอดภัย inspectorates
เคารพ , ชั่วโมงทำงาน , กฎหมายการใช้แรงงานเด็กและการจ่ายค่าจ้างและเงื่อนไขสัญญา
ยังคงสำคัญบางส่วนของการดำเนินธุรกิจอาหารควบคุม ( ผักดอง et al , 2006 ; Smith et
ล 2551 ) 2

จีนและกฎหมายสัญญาแรงงานใหม่เป็น สำคัญตัวอย่างนี้ ' กลับ '

จัดการระเบียบแต่ในทางที่แตกต่างจากโพสต์สังคมนิยมปฏิรูปในภาคกลางและภาคตะวันออก
ยุโรป กระดาษนี้จะเน้นที่กฎหมายสัญญาแรงงานใหม่ ( NPC 2008 ) ผ่านเมื่อ 29 มิถุนายน
2550 สมัยที่ 28 ของคณะกรรมาธิการของรัฐสภา the10th ประชาชนแห่งชาติและ
ซึ่งมีผลบังคับในวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2551 แทน 1995 กฎหมายแรงงาน ( NPC 1995 ) โดยทั่วไป ,
กฎหมายใหม่ที่ถือเป็นก้าว สําคัญในการบัญญัติและควบคุมปัญหาแรงงานในประเทศจีนและมีการคุ้มครองเพิ่มขึ้น
แรงงานภาคเอกชนมาก แต่มันก็เป็นเสากลางของความพยายามที่จะปฏิรูปและเปิดเสรีการจ้างงาน
ภาครัฐและได้ปรับลดเงื่อนไขของสัญญาและเงื่อนไขการทำงานมากมาย

กระดาษในภาคนี้ จะแบ่งออกเป็นสามส่วน ครั้งแรกมันเกี่ยวกับกฎหมายใหม่ และแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงของสังคม
เงื่อนไขทางเศรษฐกิจระหว่างเก่าและกฎหมายใหม่ ประการที่สอง มันเปรียบเทียบ
สองกฎหมายและวิเคราะห์ประเด็นทางสังคมภายใต้ความต้องการทางกฎหมาย ประการที่สาม มันประเมินบาง
ผลทันทีในช่วงสองปีนับตั้งแต่การประกาศของกฎหมายใหม่