Bioaccumulation and trophic transfe

Bioaccumulation and trophic transfer of heavy metals both in the natural marine ecosystem (seawater,
sediment, coral reef, phytoplankton, macrophyte, shrimp, crab, shellfish, planktivorous and carnivorous
fish) and in the mariculture ecosystem (compound feed, trash fish, farmed pompano and snapper) were
studied at Daya Bay, a typical subtropical bay in Southern China. The levels of Cu, Zn, Pb and Cd in
sediment were 11.7, 10.2, 53.8 and 2.8 times than those in coral reef, respectively. Pb and Zn levels were
markedly higher in phytoplankton than in macrophyte, probably caused by the larger specific surface
area in phytoplankton. The highest levels of Zn (98.1), Pb (1.87) and Cd (5.11 mg g
1 dw) in wild organisms
were all found in clam (Veremolpa scabra), indicating that these metals were apt to bioaccumulate in
shellfish. The average concentrations of Cu, Zn, Pb and Cd in wild fish were 3.7, 2.1, 0.4 and 22.2 times
than those in farmed fish, confirming the “growth dilution” hypothesis in farmed fish. Heavy metal
bioconcentration factors (BCFs) in algae, bioaccumulation factors (BAFs) in wild species and transfer
factors (TFs) in organism were calculated and discussed. The results suggested that biologically essential
Cu and Zn were easier to accumulate in fish than non-essential Cd. Concentrations of Cu, Zn and Cd were
several times higher in wild fish than in farmed fish whereas the opposite was observed for Pb. This
metal also showed the highest transfer factor from food, which means that special attention must be
given to fish feed production in relation to metal contamination.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Bioaccumulation และโอน trophic ของโลหะหนักทั้งในระบบนิเวศทางทะเลธรรมชาติ (ทะเลตะกอน ปะการัง phytoplankton, macrophyte กุ้ง ปู หอย planktivorous และกินเนื้อปลา และใน mariculture มีระบบนิเวศ (อาหารผสม ถังขยะปลา พอมพา farmed และอเพิลสแนปเปอร์)ศึกษาดายาเบย์ อ่าวเป็นสำรองทั่วไปในภาคใต้ของจีน ระดับของ Cu, Zn, Pb และ Cd ในตะกอนได้ 11.7, 10.2, 53.8 และ 2.8 เวลา กว่าเหล่านั้นในแนว ปะการัง ตามลำดับ ระดับ Pb และ Zn ได้สูงขึ้นอย่างเด่นชัดใน phytoplankton กว่าใน macrophyte อาจเกิดจากผิวบางใหญ่พื้นที่ใน phytoplankton Zn (98.1), Pb (1.87) และซีดีในระดับสูงสุด (5.11 mg g 1 dw) ในสิ่งมีชีวิตป่าทั้งหมดพบในหอย (Veremolpa scabra), ระบุที่มีโลหะเหล่านี้มี apt จะ bioaccumulate ในหอย ความเข้มข้นเฉลี่ยของ Cu, Zn, Pb และ Cd ในป่าปลาได้ 3.7, 2.1, 0.4 และ 22.2 ครั้งกว่าที่ในปลา farmed ยืนยันสมมติฐาน "เจือจางเติบโต" ในปลา farmed โลหะหนักbioconcentration ปัจจัย (BCFs) สาหร่าย bioaccumulation ปัจจัย (BAFs) ชนิดป่าและการโอนย้ายปัจจัย (TFs) ในสิ่งมีชีวิตมีคำนวณ และอธิบาย ผลแนะนำชิ้นที่สำคัญCu และ Zn ง่ายต่อการสะสมในปลากว่าไม่จำเป็น Cd. ความเข้มข้นของ Cu, Zn และ Cd ได้หลายครั้งสูงกว่าในปลาป่ากว่าปลา farmed ขณะถูกตรงข้ามสังเกตสำหรับ Pb นี้โลหะยังพบปัจจัยโอนสูงสุดจากอาหาร ซึ่งหมายความว่า ทุกที่ต้องให้ปลาผลิตอาหารเกี่ยวกับโลหะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสะสมทางชีวภาพและการถ่ายโอนโภชนาการของโลหะหนักทั้งในระบบนิเวศทางทะเลธรรมชาติ
(น้ำทะเลตะกอนแนวปะการังแพลงก์ตอนพืช, macrophyte,
กุ้งปูหอยแพลงและกินเนื้อปลา) และระบบนิเวศที่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ (ที่สารอาหารปลาเป็ดทำไร่ไถนาปลาจาระเม็ด และปลากะพง)
ได้รับการศึกษาที่Daya อ่าวอ่าวค่อนข้างทั่วไปในภาคใต้ของจีน ระดับของทองแดงสังกะสีตะกั่วและแคดเมียมในตะกอนเป็น 11.7, 10.2, 53.8 และ 2.8 ครั้งกว่าผู้ที่อยู่ในแนวปะการังตามลำดับ
ตะกั่วและสังกะสีในระดับที่มีความโดดเด่นที่สูงขึ้นในแพลงก์ตอนพืชกว่าใน macrophyte, อาจเกิดจากพื้นผิวขนาดใหญ่ที่เฉพาะเจาะจงในพื้นที่แพลงก์ตอนพืช ระดับสูงสุดของสังกะสี (98.1) ตะกั่ว (1.87) และซีดี (5.11 มิลลิกรัมต่อกรัม 1 DW) ในสิ่งมีชีวิตในป่าทั้งหมดที่พบในหอย(Veremolpa scabra) แสดงให้เห็นว่าโลหะเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะสะสมทางชีวภาพในหอย ความเข้มข้นเฉลี่ยของทองแดงสังกะสีตะกั่วและแคดเมียมในปลาป่าเป็น 3.7, 2.1, 0.4 และ 22.2 ครั้งกว่าผู้ที่อยู่ในปลาทำไร่ไถนายืนยัน"การลดสัดส่วนการเจริญเติบโต" สมมติฐานในปลาทำไร่ไถนา โลหะหนักปัจจัยทางชีวภาพ (BCFs) ในสาหร่ายปัจจัยสะสมทางชีวภาพ (BAFS) ในพันธุ์ป่าและการถ่ายโอนปัจจัย(TFS) ในชีวิตนี้จะถูกคำนวณและพูดคุยกัน ผลการชี้ให้เห็นว่าที่สำคัญทางชีวภาพCu และ Zn ได้ง่ายขึ้นที่จะสะสมในปลากว่าไม่จำเป็น Cd ความเข้มข้นของทองแดงสังกะสีและแคดเมียมมีหลายครั้งที่สูงขึ้นในปลาป่ากว่าในปลาทำไร่ไถนาในขณะที่ฝั่งตรงข้ามเป็นที่สังเกตสำหรับ Pb นี้โลหะยังแสดงให้เห็นปัจจัยการถ่ายโอนสูงสุดจากอาหารซึ่งหมายความว่าความสนใจเป็นพิเศษจะต้องได้รับการผลิตอาหารปลาในความสัมพันธ์กับการปนเปื้อนโลหะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสะสมของโลหะหนักทั้ง 2 ครั้ง และโอนในระบบนิเวศทางทะเลธรรมชาติ ( น้ำทะเล ตะกอนแพลงก์ตอนพืชปะการัง
, , , มาโครไฟต์ กุ้ง ปู หอย และปลาที่กินเนื้อ planktivorous
) และในการเลี้ยงสัตว์ทะเลระบบนิเวศ ( ผสมอาหาร , ปลา , ถังขยะ farmed และศึกษา ( ช )
อ่าว Daya Bay , กึ่งเขตร้อนโดยทั่วไปในภาคใต้ของประเทศจีน ระดับทองแดง สังกะสีตะกั่วและแคดเมียมในตะกอน 11.7 /
, , และ 2.8 เท่าคนมากกว่าในแนวปะการัง , ปะการัง ตะกั่ว และสังกะสี ระดับที่สูงกว่าอย่างเห็นได้ชัดในแพลงก์ตอน
ในมาโครไฟต์ คงเกิดจากมีขนาดใหญ่พื้นที่ผิว
เฉพาะในแพลงก์ตอน . ระดับสูงสุดของ Zn ( บก ) , Pb ( 1.87 ) และซีดี ( 5.11 มิลลิกรัมกรัม
1 DW ) ในป่าสิ่งมีชีวิต
ถูกพบในหอย ( veremolpa ใบ )ระบุว่าโลหะเหล่านี้มีความฉลาดที่จะ bioaccumulate ใน
หอย . ความเข้มข้นเฉลี่ยของทองแดง สังกะสี ตะกั่ว และแคดเมียมในปลาป่า คือ 3.7 , 2.1 , 0.4 และ 22.2 ครั้ง
กว่าปลา farmed , ยืนยัน " การเติบโต " สมมติฐานในฟาร์มปลา ปัจจัยที่ bioconcentration โลหะหนัก (
bcfs ) ในสาหร่าย ปัจจัยการสะสม ( จิตใจ ) ในป่าชนิดและโอน
ปัจจัย ( TFS ) ในสิ่งมีชีวิตได้ และกล่าวถึง ผลการศึกษาพบว่า เจ้าจำเป็น
ทองแดงและสังกะสีได้ง่ายต่อการสะสมในปลามากกว่าไม่ใช่ซีดีที่สําคัญ ความเข้มข้นของทองแดง สังกะสี และซีดีถูก
หลายครั้งสูงกว่าปลาป่ามากกว่าในฟาร์มปลา ส่วนตรงข้ามเป็นสังเกตสำหรับตะกั่ว โลหะ
ยังพบปัจจัยการโอนสูงจากอาหารซึ่งหมายความ ว่า ความสนใจเป็นพิเศษจะต้องให้ปลา
การผลิตอาหารสัตว์ในความสัมพันธ์กับการปนเปื้อนโลหะ