reconstruction of Niépce'sexperimen

reconstruction of Niépce's
experimental camera, small variant image by Uwe Kulick. Box cameras are the oldest class of photographic cameras. The first camera ever used for making persistent photographic images was the big wooden box camera that Nicéphore Niépce used for experimental photography in the mid-1820s. When Louis Jacques Mandé Daguerre joined his developments of new photographic processes they already used box cameras with iris diaphragm. Daguerre gave Niépce such a camera. Concerning lenses they had different preferences, Daguerre liked the color corrected (achromatic) version of the periscopic lens of optician-engineer Dr. Wollaston, Niépce sought the help of the opticians Vincent and Charles Chevalier. Some years later William Henry Fox Talbot made his photographic experiments. He had a whole series of little box cameras ("mousetraps") to be able to make several exposures on one sunny day - exposure times were very long in those pioneering days. The box design of all these pioneer cameras was derived from a certain variant of the camera obscura. When Daguerre could present a photographic process with acceptable exposure times in 1839 he made plans for a very heavy wooden box camera that became the model for many early photographic cameras: A box with an open back, and a hole in the middle of the front to mount a lens or a diaphragm and a lens. Shutters were not needed, the lens cap was sufficient. A second box, one with open front side, held in its back the light sensitive plate in its holder, or the focusing ground glass instead. The second box had to be pushed like a drawer into the outer box. Focusing was made with open lens, wide aperture and ground glass in the back by shifting the inner box for- or backward until the image subject appeared sharply on the screen. Since the sliding drawer should not hang in its position the bottom plate of the outer box was of double length so that the inner box was always moved on this plane. Alphonse Giroux was the maker of the biggest series of Daguerre's original camera "Le Daguerreotype", some made of fine walnut wood. He used achromatic lenses of the optician Charles Chevalier. Optician Bianchi produced a similar camera, probably with own lenses but the woodwork done by the same craftsmen that made Giroux's cameras. It's supposed that the Susse brothers made a small series of "Le Daguerreotype" too. In 2007 such a camera appeared for the first time in a photographica auction. 168 years after the production of the original camera the successful bidder must have a strong belief in its authenticity. Other early makers of sliding box cameras for the daguerreotype or the talbotype process were Gaudin & Lerebours (F), James Ottevill (GB) and John Roberts (USA) as well as many unknown craftsmen of the 1840s.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สร้างใหม่ของของ Niépceกล้องทดลอง ขนาดเล็กแปรรูป โดย Uwe Kulick กล่องกล้องเป็นชั้นเก่าแก่ที่สุดของกล้องถ่ายภาพ ใหญ่ไม้กล่องกล้องที่ใช้ถ่ายภาพทดลองซึ่งมีเป็นกลางผลทำ Nicéphore Niépce กล้องแรกที่เคยใช้สำหรับการทำรูปถ่ายต่อเนื่องได้ เมื่อหลุยส์ Jacques Daguerre ชาติพันธุ์ร่วมพัฒนากระบวนการถ่ายภาพใหม่ของเขา พวกเขาแล้วใช้กล้องกล่องกับไดอะแฟรมไอริส Daguerre ให้ Niépce เป็นกล้อง เกี่ยวกับเลนส์ พวกเขามีลักษณะแตกต่างกัน Daguerre ชอบสีแก้ไข (ข้อมูล) รุ่น periscopic เลนส์ของคนขายแว่นตาวิศวกรดร. Wollaston, Niépce ขอความช่วยเหลือของร้านทำแว่นตาวินเซนต์และชาร์ลส์เชวาเลีย บางปีภายหลังวิลเลียมฟอกซ์แทลบอตทำการทดลองถ่ายภาพของเขา เขาเป็นทั้งชุดของกล่องกล้องน้อย ("mousetraps") จะสามารถทำภาพหลายครั้งในหนึ่งวันที่แดด - เปิดหน้ากล้องได้นานในยุคบุกเบิก การออกแบบกล่องของกล้องผู้บุกเบิกทั้งหมดเหล่านี้ได้มาจากตัวแปรของ obscura กล้อง เมื่อ Daguerre อาจนำเสนอเป็นกระบวนการถ่ายภาพเวลายอมรับแสงในปี 1839 เขาทำแผนสำหรับหนักมากไม้กล่องกล้องที่กลายเป็นรุ่นสำหรับกล้องถ่ายหลายช่วงต้น: กล่องที่ มีตัวหลังเปิด และรูตรงกลางหน้ายึดเลนส์ หรือไดอะเฟรม และเลนส์ ประตูหน้าต่างถูกไม่จำเป็น ฝาครอบเลนส์ถูกเพียงพอ กล่องที่สอง กับเปิดด้านหน้า จัดขึ้นในด้านหลังของแผ่นไวต่อแสงในถือ หรือพื้นกระจกใสโฟกัสแทน ช่องสองจะถูกดันเช่นลิ้นชักลงในกล่องด้านนอกได้ โฟกัสทำเปิดเลนส์ รูรับแสงที่กว้าง และพื้นกระจกใสด้านหลัง โดยการขยับกล่องด้านในสำหรับ- หรือย้อนกลับจนกว่าวัตถุภาพปรากฏชัดบนหน้าจอ เนื่องจากลิ้นชักเลื่อนไม่ควรวางในตำแหน่งที่ แผ่นด้านล่างของกล่องภายนอกคือความยาวคู่เพื่อที่จะย้ายกล่องภายในบนเครื่องบินนี้ Alphonse Giroux maker ของชุดที่ใหญ่ที่สุดของกล้องเดิมของ Daguerre "Daguerreotype เลอ" บางส่วนทำจากไม้วอลนัทดีมาก เขาใช้เลนส์ achromatic คนขายแว่นตาชาร์ลส์เชวาเลีย คนขายแว่นตาเบียนชีผลิตกล้องคล้าย อาจ มีเลนส์เองแต่ไม้ที่ทำ โดยช่างฝีมือเดียวกันที่ทำให้กล้องของ Giroux ควรที่ พี่น้อง Susse ทำชุดเล็กของ "เลอ Daguerreotype" เกินไป ใน 2007 กล้องดังกล่าวปรากฏครั้งแรกในการประมูล photographica ปี 168 หลังจากการผลิตของกล้องเดิมประมูลประสบความสำเร็จต้องมีความเชื่อที่แข็งแกร่งในความถูกต้อง เครื่องชงอื่น ๆ ต้นบานเลื่อนกล้องกล่อง daguerreotype หรือกระบวนการ talbotype ถูก Gaudin & Lerebours (F), เจมส์ Ottevill (GB) และโรเบิร์ตจอห์น (สหรัฐ อเมริกา) เป็นจำนวนมากที่ไม่รู้จักฝีมือของถึงทศวรรษที่ 1840

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การฟื้นฟูของ Niepce ของ
กล้องทดลองภาพที่แตกต่างเล็ก ๆ โดย Uwe Kulick กล้องกล่องเป็นระดับที่เก่าแก่ที่สุดของกล้องถ่ายภาพ กล้องครั้งแรกที่เคยใช้สำหรับการทำภาพการถ่ายภาพแบบถาวรเป็นกล้องกล่องไม้ขนาดใหญ่ที่Nicéphore Niepce ใช้สำหรับการถ่ายภาพการทดลองในช่วงกลางยุค 1820- เมื่อหลุยส์ฌาคMandé Daguerre เข้าร่วมการพัฒนาของเขาของกระบวนการถ่ายภาพใหม่ที่พวกเขานำมาใช้กล้องกล่องที่มีไดอะแฟรมม่านตา Daguerre ให้ Niepce เช่นกล้อง เกี่ยวกับเลนส์ที่พวกเขามีการตั้งค่าที่แตกต่างกัน Daguerre ชอบสีแก้ไข (ไม่มีสี) รุ่นของเลนส์แว่นตา periscopic ของวิศวกรดร. วอลลาสตัน, Niepce ขอความช่วยเหลือของออพติเซนต์วินเซนต์และชาร์ลส์อัศวินที่ หลายปีต่อมาวิลเลียมเฮนรีฟ็อกซ์ทัลบอตทำการทดลองถ่ายภาพของเขา เขามีทั้งชุดของกล้องกล่องเล็ก ( "กับดัก") เพื่อให้สามารถที่จะทำให้ความเสี่ยงในหลายวันแดดหนึ่ง - เปิดโปงครั้งก็นานมากในสมัยบุกเบิกเหล่านั้น การออกแบบกล่องเหล่านี้ทั้งหมดกล้องบุกเบิกที่ได้มาจากตัวแปรหนึ่งของกล้อง obscura เมื่อ Daguerre สามารถนำเสนอกระบวนการถ่ายภาพที่มีการเปิดโปงครั้งได้รับการยอมรับในปี 1839 เขาทำแผนสำหรับกล้องหนักมากกล่องไม้ที่กลายเป็นแบบจำลองสำหรับกล้องถ่ายภาพหลายต้น: กล่องกับหลังการเปิดและรูตรงกลางด้านหน้าไปยัง ติดเลนส์หรือไดอะแฟรมและเลนส์ บานประตูหน้าต่างถูกไม่จำเป็นต้องฝาครอบเลนส์ก็เพียงพอ กล่องที่สองเป็นหนึ่งเดียวกับด้านหน้าเปิดจัดขึ้นในแผ่นที่มีความสำคัญด้านหลังของแสงในที่ยึดหรือกระจกพื้นดินแทนการมุ่งเน้น กล่องที่สองจะต้องมีการผลักดันเช่นลิ้นชักลงในกล่องด้านนอก มุ่งเน้นไปที่ถูกสร้างขึ้นด้วยเลนส์เปิดรูรับแสงกว้างและกระจกพื้นหลังโดยขยับกล่องภายในเผื่อหรือถอยหลังจนกว่าวัตถุภาพที่ปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็วบนหน้าจอ ตั้งแต่ลิ้นชักเลื่อนไม่ควรแขวนในตำแหน่งของแผ่นด้านล่างของกล่องด้านนอกเป็นความยาวสองครั้งเพื่อให้กล่องภายในถูกย้ายเสมอในเครื่องบินลำนี้ อัลฟองส์โรซ์เป็นผู้ผลิตของซีรีส์ที่ใหญ่ที่สุดของกล้องเดิม Daguerre ของ "เลอไทป์" ที่ทำบางส่วนของไม้วอลนัทที่ดี เขาใช้เลนส์ achromatic ของแว่นตาชาร์ลส์อัศวิน แว่นตา Bianchi ผลิตกล้องที่คล้ายกันอาจจะมีเลนส์ของตัวเอง แต่ไม้ที่ทำโดยช่างฝีมือเดียวกันที่ทำให้กล้องของโรซ์ ก็ควรที่พี่น้อง Susse ทำชุดเล็ก ๆ ของ "เลอไทป์" เกินไป ในปี 2007 เช่นกล้องปรากฏตัวเป็นครั้งแรกในการประมูล photographica 168 ปีหลังจากการผลิตของกล้องเดิมผู้ชนะการประมูลที่ประสบความสำเร็จต้องมีความเชื่อมั่นในความถูกต้องของ เครื่องชงต้นอื่น ๆ ของการเลื่อนกล้องกล่องสำหรับไทป์หรือกระบวนการ talbotype เป็น Gaudin & Lerebours (F), เจมส์ Ottevill (GB) และจอห์นโรเบิร์ต (USA) เช่นเดียวกับช่างฝีมือที่ไม่รู้จักหลายยุค 1840

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟื้นฟูผม โดย PCE คือทดลองกล้องภาพรูปเล็ก โดย เดวิด คิวลิก . กล้องกล่องเป็นรุ่นที่เก่าแก่ที่สุดของกล้องที่ถ่ายได้ ครั้งแรกที่เคยใช้กล้องให้ถาวรภาพถ่ายที่เป็นไม้ใหญ่กล่องกล้องนิค จาก phore ni é PCE ใช้ทดลองถ่ายภาพใน mid-1820s เมื่อหลุยส์ฌาคส์ mand จาก daguerre เข้าร่วมการพัฒนากระบวนการภาพถ่ายใหม่ของเขาเขาได้ใช้กล้อง กล่องกับไอริสกะบังลม daguerre ให้ผม โดย PCE กล้องถ่ายรูป เกี่ยวกับเลนส์มีลักษณะที่แตกต่างกัน daguerre ชอบสีแก้ไข ( ที่ไม่มีสี ) รุ่นของเลนส์ ของ ดร. วอลลาสตัน periscopic วิศวกรช่างแว่นตา , Ni é pce ขอความช่วยเหลือจาก opticians วินเซนต์และชาร์ลส์อัศวิน . หลายปีต่อมา วิลเลียม เฮนรี่ ฟอกซ์ ทัลบทำการทดลองถ่ายภาพของเขา เขามีทั้งชุดของกล้อง กล่องเล็ก ๆน้อย ๆ ( " ดัก " ) สามารถทำให้หลายรูป ในวันหนึ่ง แดดเวลาได้นานวัน ผู้นั้น การออกแบบกล่องทั้งหมดเหล่านี้ผู้บุกเบิกกล้องได้มาจากตัวแปรบางอย่างของคาเมร่า ออบสคูร่า . เมื่อ daguerre อาจมีกระบวนการถ่ายภาพกับยอมรับเวลาใน 1839 เขาวางแผนเป็นหนักมาก กล่องไม้กล้องเป็นแบบถ่ายกล้องก่อนหลายกล่องที่มีเปิดหลัง และเจาะรูตรงกลางของด้านหน้าติดเลนส์หรือไดอะแฟรม และเลนส์ บานประตูหน้าต่างไม่ได้ต้องการ ฝาปิดเลนส์ก็เพียงพอ กล่องที่สอง กับ เปิดด้านหน้า ที่จัดขึ้นในคืนของแผ่นไวแสงในการยึด หรือเน้นกระจกฝ้าแทน กล่องที่สองต้องผลักเหมือนลิ้นชักในกล่องด้านนอก เน้นทำโดยเปิดรูรับแสงกว้างและเลนส์แก้วพื้นดินข้างหลังโดยขยับกล่องภายใน - หรือถอยหลังจนกว่าเรื่องภาพที่ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ เนื่องจากเลื่อนลิ้นชักไม่ควรวางตำแหน่งของแผ่นด้านล่างของกล่องด้านนอกเป็นสองเท่าของความยาวเพื่อให้ภายในกล่องก็มักจะย้าย บนเครื่องบินนี้ อัลฟอนส์โรซ์เป็นผู้ผลิตของชุดใหญ่ที่สุดของ daguerre เดิมกล้อง " เลอ จิต " ทำจากไม้วอลนัทก็ได้ค่ะ เขาใช้โครมาติกเลนส์ของแว่นชาร์ลส์อัศวิน . ช่างแว่นตา Bianchi ผลิตกล้องเหมือนกัน อาจจะด้วยเลนส์เอง แต่ไม้ที่ทำโดยช่างฝีมือเดียวกันที่ทำให้กล้องโรซ์ . มันก็สมควรที่พี่น้อง susse ทำชุดขนาดเล็กของ " เลอ จิต " ด้วย ในปี 2007 เช่นกล้องที่ปรากฏเป็นครั้งแรกใน photographica ประมูล 168 ปีหลังจากการผลิตกล้องเดิม ประมูลที่ประสบความสำเร็จจะต้องมีความเชื่อมั่นในความถูกต้องของมัน ผู้ผลิตอื่น ๆ ก่อนเลื่อนกล้องกล่องสำหรับจิตหรือกระบวนการ talbotype เป็น gaudin & lerebours ( F ) , เจมส์ ottevill ( GB ) และจอห์น โรเบิร์ต ( USA ) เช่นเดียวกับที่ไม่รู้จักมากมายหลังของคริสต์ทศวรรษ 1820 .