For forty years people have been bo

For forty years people have been bombarded with claims that economic well being depends on private capital not on governments. Public utilities and services have been privatized. Regulations on corporations have been weakened. Taxes paid by corporations and the top income brackets have been slashed. Capital has been freed to move jobs from higher wage to lower wage countries.

Capitalist minorities — major shareholders and top corporate executives, two percent and less of populations — have increased their share of total income from ten percent to twenty percent. Capitalists have increased funds for private investment, but roads, bridges, rail lines, sewage and water systems have been allowed to deteriorate. Capitalists also have more money to finance election campaigns, to lobby and manipulate political agendas. Public spending on schools, hospitals, medical care and other social services has fallen behind needs. Chronic unemployment has risen. More people must get by on part-time work. Unemployment levels for young people are 25 percent, 50 percent and higher.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สี่สิบปี คนมีการถล่ม ด้วยอ้างว่า เศรษฐกิจกำลังดีขึ้นอยู่กับทุนส่วนตัวไม่ได้อยู่ในรัฐบาล มีการขาดแคลนสาธารณูปโภคและบริการ กฎระเบียบในองค์กรลดลง ภาษีที่ชำระ โดยบริษัทและวงเล็บด้านรายได้มีถูกเฉือน มีได้ลงทุนย้ายงานจากค่าจ้างสูงขึ้นเพื่อลดค่าจ้างประเทศนายทุนนอย — รายใหญ่ผู้ถือหุ้นและผู้บริหารองค์กรยอดนิยม สองเปอร์เซ็นต์ และน้อยของประชากรซึ่งเพิ่มขึ้นของส่วนแบ่งรายได้จากร้อยละสิบถึงยี่สิบเปอร์เซ็นต์ ทุนเพิ่มขึ้นเงินลงทุนส่วนตัว แต่ได้รับอนุญาตถนน สะพาน รถไฟ น้ำเสีย และระบบน้ำเสื่อมสภาพ ทุนยังมีเงินมากขึ้นกับแคมเปญทางการเงินเลือกตั้ง ล็อบบี้ และจัดการวาระทางการเมือง ประชาชนใช้จ่ายในโรงเรียน โรงพยาบาล แพทย์ และบริการสังคมอื่น ๆ ได้ลดลงหลังความต้องการ อัตราการว่างงานเรื้อรังเพิ่มขึ้น คนต้องได้รับโดยในการทำงานพาร์ทไทม์ ระดับการว่างงานสำหรับคนหนุ่มสาวมีร้อยละ 25, 50 เปอร์เซ็นต์ และสูงกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สี่สิบปีคนได้รับการจู่โจมด้วยข้ออ้างที่ว่าดีทางเศรษฐกิจขึ้นอยู่กับเงินทุนภาคเอกชนไม่ได้อยู่ในรัฐบาล สาธารณูปโภคและบริการได้รับการแปรรูป กฎระเบียบเกี่ยวกับ บริษัท ได้รับการลดลง ภาษีที่จ่ายโดย บริษัท และวงเล็บรายได้ด้านบนได้รับการเฉือน ทุนที่ได้รับอิสระในการย้ายงานจากค่าจ้างที่สูงขึ้นไปยังประเทศที่ค่าจ้างต่ำกว่า. ชนกลุ่มน้อยนายทุน - ผู้ถือหุ้นใหญ่และผู้บริหารองค์กรชั้นนำสองเปอร์เซ็นต์และน้อยของประชากร - ได้เพิ่มส่วนแบ่งของรายได้รวมจากร้อยละสิบถึงร้อยละยี่สิบ นายทุนได้เพิ่มเงินทุนสำหรับการลงทุนภาคเอกชน แต่ถนนสะพานรถไฟเสียและระบบน้ำได้รับอนุญาตให้เสื่อมสภาพ นายทุนยังมีเงินมากขึ้นเพื่อเป็นเงินทุนการรณรงค์หาเสียงเลือกตั้งเพื่อล็อบบี้และจัดการทางการเมือง การใช้จ่ายของประชาชนเกี่ยวกับโรงเรียน, โรงพยาบาล, การดูแลทางการแพทย์และการบริการอื่น ๆ ในสังคมได้ลดลงหลังความต้องการ การว่างงานเรื้อรังได้เพิ่มขึ้น ผู้คนจำนวนมากต้องได้รับโดยในการทำงานนอกเวลา ระดับการว่างงานสำหรับคนหนุ่มสาวที่มีร้อยละ 25 ร้อยละ 50 และสูงกว่า