he pharmaceutical industry is an im

he pharmaceutical industry is an important component of health care systems throughout the world; it is comprised of many public and private organizations that discover, develop, manufacture and market medicines for human and animal health (Gennaro 1990). The pharmaceutical industry is based primarily upon the scientific research and development (R&D) of medicines that prevent or treat diseases and disorders. Drug substances exhibit a wide range of pharmacological activity and toxicological properties (Hardman, Gilman and Limbird 1996; Reynolds 1989). Modern scientific and technological advances are accelerating the discovery and development of innovative pharmaceuticals with improved therapeutic activity and reduced side effects. Molecular biologists, medicinal chemists and pharmacists are improving the benefits of drugs through increased potency and specificity. These advances create new concerns for protecting the health and safety of workers within the pharmaceutical industry (Agius 1989; Naumann et al. 1996; Sargent and Kirk 1988; Teichman, Fallon and Brandt-Rauf 1988).

Many dynamic scientific, social and economic factors affect the pharmaceutical industry. Some pharmaceutical companies operate in both national and multinational markets. Therefore, their activities are subject to legislation, regulation and policies relating to drug development and approval, manufacturing and quality control, marketing and sales (Spilker 1994). Academic, government and industry scientists, practising physicians and pharmacists, as well as the public, influence the pharmaceutical industry. Health care providers (e.g., physicians, dentists, nurses, pharmacists and veterinarians) in hospitals, clinics, pharmacies and private practice may prescribe drugs or recommend how they should be dispensed. Government regulations and health care policies on pharmaceuticals are influenced by the public, advocacy groups and private interests. These complex factors interact to influence the discovery and development, manufacturing, marketing and sales of drugs.

The pharmaceutical industry is largely driven by scientific discovery and development, in conjunction with toxicological and clinical experience (see figure 79.1). Major differences exist between large organizations which engage in a broad range of drug discovery and development, manufacturing and quality control, marketing and sales and smaller organizations which focus on a specific aspect. Most multinational pharmaceutical companies are involved in all these activities; however, they may specialize in one aspect based upon local market factors. Academic, public and private organizations perform scientific research to discover and develop new drugs. The biotechnology industry is becoming a major contributor to innovative pharmaceutical research (Swarbick and Boylan 1996). Often, collaborative agreements between research organizations and large pharmaceutical companies are formed to explore the potential of new drug substances.

Figure 79.1 Drug development in the pharmaceutical industry



Many countries have specific legal protections for proprietary drugs and manufacturing processes, known as intellectual property rights. In instances when legal protections are limited or do not exist, some companies specialize in manufacturing and marketing generic drugs (Medical Economics Co. 1995). The pharmaceutical industry requires large amounts of capital investment due to the high expenses associated with R&D, regulatory approval, manufacturing, quality assurance and control, marketing and sales (Spilker 1994). Many countries have extensive government regulations affecting the development and approval of drugs for commercial sale. These countries have strict requirements for good manufacturing practices to ensure the integrity of drug manufacturing operations and the quality, safety and efficacy of pharmaceutical products (Gennaro 1990).

International and domestic trade, as well as tax and finance policies and practices, affect how the pharmaceutical industry operates within a country (Swarbick and Boylan 1996). Significant differences exist between developed and developing countries, regarding their needs for pharmaceutical substances. In developing countries, where malnutrition and infectious diseases are prevalent, nutritional supplements, vitamins and anti-infective drugs are most needed. In developed countries, where the diseases associated with ageing and specific ailments are primary health concerns, cardiovascular, central nervous system, gastrointestinal, anti-infective, diabetes and chemotherapy drugs are in the greatest demand.

Human and animal health drugs share similar R&D activities and manufacturing processes; however, they have unique therapeutic benefits and mechanisms for their approval, distribution, marketing and sales (Swarbick and Boylan 1996). Veterinarians administer drugs to control infectious diseases and parasitic organisms in agricultural and companion

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุตสาหกรรมยาของเขาเป็นส่วนประกอบสำคัญของระบบการดูแลสุขภาพทั่วโลก มันประกอบด้วยองค์กรรัฐ และเอกชนมากมายที่ค้นพบ พัฒนา ผลิต และตลาดยาเพื่อสุขภาพมนุษย์ และสัตว์ (Gennaro 1990) ด้วย อุตสาหกรรมยาจะเพิ่มตามหลักวิทยาศาสตร์วิจัยและพัฒนา (r&d) ของยาที่ป้องกัน หรือรักษาโรค สารเสพติดมีหลากหลายกิจกรรมทางเภสัชวิทยาและพิษคุณสมบัติ (Hardman, Gilman และ Limbird 1996 เรย์โนลด์ส 1989) ความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยีที่ทันสมัยเร่งการค้นพบและพัฒนายาใหม่กับกิจกรรมบำบัดดีขึ้น และลดผลข้างเคียง อณูชีววิทยา นักเคมียา และเภสัชกรปรับปรุงประโยชน์ของยาเพิ่มแรงและความ ความก้าวหน้าสร้างใหม่เรื่องการปกป้องสุขภาพและความปลอดภัยของคนงานในอุตสาหกรรมเภสัชกรรม (Agius 1989 นัว et al. 1996 Sargent และเคิร์ก 1988 Teichman ฟอลลอน และแบรนต์-Rauf 1988)แบบไดนามิกทางวิทยาศาสตร์ สังคมเศรษฐกิจ และปัจจัยที่มีผลต่ออุตสาหกรรมยา บริษัทยาที่มีในตลาดทั้งในประเทศ และข้ามชาติ ดังนั้น กิจกรรมของพวกเขาอยู่ภายใต้กฎหมาย ระเบียบ และนโยบายที่เกี่ยวข้องกับยาเสพติดพัฒนา และอนุมัติ ผลิต และควบคุมคุณภาพ การตลาด และขาย (Spilker 1994) การศึกษา รัฐบาล และนักวิทยาศาสตร์อุตสาหกรรม ฝึกแพทย์ และเภสัชกร ตลอดจน ประชาชน มีอิทธิพลต่ออุตสาหกรรมยา ผู้ให้บริการสุขภาพ (เช่น แพทย์ ทันตแพทย์ พยาบาล เภสัชกร และสัตวแพทย์) ในโรงพยาบาล คลินิก ร้านขายยา และปฏิบัติส่วนตัวอาจกำหนดยา หรือแนะนำว่า พวกเขาควรจ่าย ระเบียบและนโยบายการดูแลสุขภาพยาได้รับอิทธิพลจากรัฐ กลุ่มรณรงค์ และผลประโยชน์ส่วนตัว ความซับซ้อนเหล่านี้ปัจจัยมีอิทธิพลต่อการวิจัยและพัฒนา ผลิต การตลาด และการขายยาเสพติดส่วนใหญ่มีการขับเคลื่อนอุตสาหกรรมยา โดยค้นพบทางวิทยาศาสตร์และการพัฒนา ร่วมกับประสบการณ์ทางคลินิก และตรวจ (ดูรูป 79.1) มีความแตกต่างสำคัญระหว่างองค์กรขนาดใหญ่ที่มีส่วนร่วมในการค้นพบยาเสพติด และการพัฒนา การผลิต และ ควบคุมคุณภาพ การตลาด และการขายหลากหลาย และองค์กรขนาดเล็กที่เน้นบางด้าน บริษัทยาข้ามชาติส่วนใหญ่มีส่วนร่วมในกิจกรรมเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม พวกเขาอาจเชี่ยวชาญในด้านหนึ่งขึ้นอยู่กับปัจจัยตลาดท้องถิ่น ศึกษา และเอกชนดำเนินการวิจัยทางวิทยาศาสตร์การค้นพบ และพัฒนายาใหม่ อุตสาหกรรมเทคโนโลยีชีวภาพเป็น ผู้สนับสนุนหลักการวิจัยยาใหม่ ๆ (Swarbick และ Boylan 1996) บ่อย ข้อตกลงร่วมกันระหว่างองค์กรวิจัยและบริษัทยาขนาดใหญ่เกิดขึ้นในการสำรวจศักยภาพของสารเสพติดใหม่รูป 79.1 พัฒนายาในอุตสาหกรรมยาหลายประเทศมีการคุ้มครองทางกฎหมายเฉพาะสำหรับเจ้าของยาเสพติดและกระบวนการผลิต เป็นทรัพย์สินทางปัญญา ในกรณี เมื่อคุ้มครองทางกฎหมายจำกัด หรือไม่มี อยู่ บางบริษัทเชี่ยวชาญในการผลิต และการตลาดยาทั่วไป (แพทย์เศรษฐศาสตร์ Co. 1995) อุตสาหกรรมยาต้องการจำนวนมากของเงินลงทุนเนื่องจากค่าใช้จ่ายสูงที่เกี่ยวข้องกับ R & D การอนุมัติกฎระเบียบ การผลิต ประกันคุณภาพ และ ควบคุม การขาย (Spilker 1994) หลายประเทศมีระเบียบมากมายส่งผลกระทบต่อการพัฒนาและการอนุมัติยาสำหรับค้าขาย ประเทศเหล่านี้มีข้อกำหนดที่เข้มงวดสำหรับการปฏิบัติที่ดีในการผลิตเพื่อความสมบูรณ์ของการดำเนินการผลิตยาเสพติด และคุณภาพ ความปลอดภัย และประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์ยา (Gennaro 1990)นานาชาติ และการ ค้าภายในประเทศ รวมทั้งนโยบายภาษีและการเงิน และการ ปฏิบัติ มีผลต่อวิธีการทำงานของอุตสาหกรรมยาภายในประเทศ (Swarbick และ Boylan 1996) แตกต่างกันอยู่ระหว่างพัฒนา และพัฒนาประเทศ เกี่ยวกับความต้องการของตัวยา ในประเทศกำลังพัฒนา การขาดสารอาหารและโรคติดเชื้อแพร่หลาย อาหารเสริม วิตามินและยา anti-infective สุดจำเป็น ในประเทศที่พัฒนาแล้ว ซึ่งโรคเกี่ยวข้องกับอายุ และโรคเฉพาะจะกังวลหลักสุขภาพ หัวใจ ระบบประสาทส่วนกลาง ระบบทางเดินอาหาร anti-infective โรคเบาหวานและยาเคมีบำบัดยาเสพติดอยู่ในความต้องการมากที่สุดยาเสพติดสุขภาพมนุษย์ และสัตว์แบ่งปันคล้าย R & D กิจกรรมและกระบวนการผลิต อย่างไรก็ตาม พวกเขามีเฉพาะรักษาผลประโยชน์และกลไกการอนุมัติ การกระจาย การตลาด และขาย (Swarbick และ Boylan 1996) สัตวแพทย์ดูแลยาเพื่อควบคุมโรคและสิ่งมีชีวิตปรสิตในเกษตร และผู้ร่วมเดินทาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อุตสาหกรรมยาเขาเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของระบบการดูแลสุขภาพทั่วโลก; มันประกอบด้วยหลายองค์กรภาครัฐและเอกชนที่ค้นพบพัฒนาผลิตและการตลาดยาสำหรับมนุษย์และสัตว์สุขภาพ (เจนนาโร 1990) อุตสาหกรรมยาเป็นไปตามหลักกับการวิจัยทางวิทยาศาสตร์และพัฒนา (R & D) ของยาที่ป้องกันหรือรักษาโรคและความผิดปกติ ยาเสพติดสารแสดงความหลากหลายของกิจกรรมทางเภสัชวิทยาและทางพิษวิทยา (ฮาร์ดแมนกิลแมนและ Limbird 1996; นาดส์ 1989) โมเดิร์นความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีที่มีการเร่งการค้นพบและพัฒนายานวัตกรรมที่มีกิจกรรมการรักษาที่ดีขึ้นและลดผลข้างเคียง นักชีววิทยาโมเลกุลเคมียาและเภสัชกรมีการปรับปรุงสิทธิประโยชน์ของยาเสพติดผ่านความแรงที่เพิ่มขึ้นและความจำเพาะ ความก้าวหน้าเหล่านี้สร้างความกังวลใหม่สำหรับการปกป้องสุขภาพและความปลอดภัยของคนงานในอุตสาหกรรมยา (Agius 1989; Naumann et al, 1996;. ซาร์เจนท์และโบสถ์ 1988; Teichman, ฟอลลอนและแบรนด์-Rauf 1988). หลายแบบไดนามิกทางวิทยาศาสตร์ปัจจัยทางสังคมและเศรษฐกิจ ส่งผลกระทบต่ออุตสาหกรรมยา บาง บริษัท ยาการดำเนินงานในตลาดทั้งในระดับชาติและระดับนานาชาติ ดังนั้นกิจกรรมของพวกเขาอยู่ภายใต้กฎหมายกฎระเบียบและนโยบายที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนายาและการอนุมัติการผลิตและการควบคุมคุณภาพการตลาดและการขาย (Spilker 1994) นักวิชาการและนักวิทยาศาสตร์ของรัฐบาลอุตสาหกรรมการฝึกแพทย์และเภสัชกรเช่นเดียวกับประชาชนที่มีอิทธิพลต่ออุตสาหกรรมยา ให้บริการดูแลสุขภาพ (เช่นแพทย์ทันตแพทย์พยาบาลเภสัชกรและสัตวแพทย์) ในโรงพยาบาลคลินิกร้านขายยาและคลินิกเอกชนอาจกำหนดยาเสพติดหรือแนะนำวิธีการที่พวกเขาควรจะจ่าย กฎระเบียบของรัฐบาลและนโยบายการดูแลสุขภาพในยาได้รับอิทธิพลจากประชาชนกลุ่มผู้สนับสนุนและผลประโยชน์ส่วนตัว ปัจจัยที่ซับซ้อนเหล่านี้มีผลกระทบที่มีอิทธิพลต่อการค้นพบและพัฒนาการผลิตการตลาดและการขายของยาเสพติด. อุตสาหกรรมยาเป็นแรงผลักดันส่วนใหญ่โดยการค้นพบทางวิทยาศาสตร์และการพัฒนาร่วมกับประสบการณ์ทางพิษวิทยาและทางคลินิก (ดูรูปที่ 79.1) แตกต่างที่สำคัญอยู่ระหว่างองค์กรขนาดใหญ่ที่มีส่วนร่วมในความหลากหลายของการค้นพบยาเสพติดและการพัฒนาการผลิตและการควบคุมคุณภาพ, การตลาดและการขายและองค์กรขนาดเล็กซึ่งมุ่งเน้นไปที่ลักษณะเฉพาะ ส่วนใหญ่ บริษัท ยาข้ามชาติมีส่วนร่วมในทุกกิจกรรมเหล่านี้ แต่พวกเขาอาจจะมีความเชี่ยวชาญในด้านหนึ่งขึ้นอยู่กับปัจจัยตลาดในประเทศ นักวิชาการองค์กรภาครัฐและเอกชนดำเนินการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ที่ค้นพบและพัฒนายาใหม่ อุตสาหกรรมเทคโนโลยีชีวภาพจะกลายเป็นผู้บริจาครายใหญ่ให้กับการวิจัยยานวัตกรรม (Swarbick และ Boylan 1996) บ่อยครั้งที่การทำข้อตกลงร่วมกันระหว่างองค์กรด้านการวิจัยและ บริษัท ยาขนาดใหญ่ที่เกิดขึ้นในการสำรวจศักยภาพของสารยาเสพติดใหม่. the รูปที่ 79.1 การพัฒนายาในอุตสาหกรรมยาหลายประเทศมีการคุ้มครองทางกฎหมายที่เฉพาะเจาะจงสำหรับยาเสพติดที่เป็นกรรมสิทธิ์และกระบวนการผลิตที่เรียกว่าทรัพย์สินทางปัญญา ในกรณีเมื่อการคุ้มครองทางกฎหมายจะถูก จำกัด หรือไม่อยู่บาง บริษัท มีความเชี่ยวชาญในการผลิตและการตลาดของยาเสพติดทั่วไป (เศรษฐศาสตร์การแพทย์ จำกัด 1995) อุตสาหกรรมยาต้องใช้จำนวนมากของการลงทุนอันเนื่องมาจากค่าใช้จ่ายสูงที่เกี่ยวข้องกับการวิจัยและพัฒนา, การอนุมัติกฎระเบียบ, การผลิต, การประกันคุณภาพและการควบคุมการตลาดและการขาย (Spilker 1994) หลายประเทศมีกฎระเบียบของรัฐบาลที่กว้างขวางมีผลกระทบต่อการพัฒนาและได้รับการอนุมัติของยาเสพติดเพื่อขายในเชิงพาณิชย์ ประเทศเหล่านี้มีความต้องการที่เข้มงวดสำหรับการปฏิบัติผลิตที่ดีเพื่อความสมบูรณ์ของการดำเนินการผลิตยาเสพติดและมีคุณภาพความปลอดภัยและประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์ยา (เจนนาโร 1990). การค้าระหว่างประเทศและในประเทศเช่นเดียวกับภาษีและนโยบายทางการเงินและการปฏิบัติที่ส่งผลกระทบต่อวิธีการที่ อุตสาหกรรมยาทำงานภายในประเทศ (Swarbick และ Boylan 1996) แตกต่างที่สำคัญมีอยู่ระหว่างประเทศที่พัฒนาแล้วและกำลังพัฒนาเกี่ยวกับความต้องการของพวกเขาสำหรับสารยา ในประเทศกำลังพัฒนาที่ขาดสารอาหารและโรคติดเชื้อเป็นที่แพร่หลายเสริมอาหารวิตามินและยาต้านการติดเชื้อที่มีความจำเป็นมากที่สุด ในประเทศที่พัฒนาแล้วซึ่งโรคที่เกี่ยวข้องกับความชราและโรคเฉพาะความกังวลเรื่องสุขภาพหลักหัวใจและหลอดเลือดระบบประสาทส่วนกลาง, ระบบทางเดินอาหาร, การป้องกันการติดเชื้อ, โรคเบาหวานและยาเคมีบำบัดอยู่ในความต้องการมากที่สุด. มนุษย์และสัตว์ร่วมยาเสพติดสุขภาพกิจกรรมที่คล้ายกัน R & D และ กระบวนการผลิต; แต่พวกเขามีประโยชน์ในการรักษาที่ไม่ซ้ำกันและกลไกการอนุมัติ, การกระจายการตลาดและการขาย (Swarbick และ Boylan 1996) สัตวแพทย์ดูแลยาเสพติดในการควบคุมโรคติดเชื้อและปรสิตในชีวิตทางการเกษตรและสหาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาอุตสาหกรรมยาเป็นส่วนประกอบสำคัญของระบบการดูแลสุขภาพทั่วโลก ; มันประกอบด้วยหลายองค์กรภาครัฐและเอกชน ที่ค้นพบ พัฒนา ผลิต และตลาดยาเพื่อสุขภาพของมนุษย์และสัตว์ ( เจนนาโร่ ปี 1990 ) อุตสาหกรรมเภสัชกรรมเป็นไปตามหลักเมื่อการวิจัยทางวิทยาศาสตร์และการพัฒนา ( R & D ) ของยาป้องกันหรือรักษาโรคและความผิดปกติ สารยาเสพติดมีหลากหลายของกิจกรรมเภสัชวิทยา พิษวิทยา คุณสมบัติ ( ฮาร์ดแมน และ limbird Gilman , 1996 ; Reynolds 1989 ) ความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีที่ทันสมัยมีการเร่งการค้นพบและพัฒนายาใหม่ ด้วยการปรับปรุงกิจกรรมการรักษา และลดผลข้างเคียง นักชีววิทยาโมเลกุล นักเคมียา และเภสัชกรจะเพิ่มประโยชน์ของยาผ่านทางเพิ่มความแรงและ specificity ความก้าวหน้าเหล่านี้สร้างความกังวลใหม่เพื่อปกป้องสุขภาพและความปลอดภัยของคนงานในอุตสาหกรรมเภสัชกรรม ( Agius 1989 ; เนาเมิ่น et al . 1996 ; และซาร์เจนท์เคิร์ก 1988 ; teichman ฟอลลอน และ แบรนท์ Rauf , 1988 )พลวัตทางวิทยาศาสตร์มากมาย ปัจจัยทางสังคมและเศรษฐกิจที่มีผลต่ออุตสาหกรรมเภสัชกรรม บริษัท ยาบางอย่างใช้งานในตลาดทั้งในระดับชาติและระดับนานาชาติ ดังนั้น กิจกรรมของพวกเขาอยู่ภายใต้กฎหมาย ระเบียบ และนโยบายที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาและการอนุมัติยาผลิตและควบคุมคุณภาพ , การตลาดและการขาย ( spilker 1994 ) วิชาการ นักวิทยาศาสตร์ของรัฐบาลและอุตสาหกรรม การแพทย์ และเภสัชกร รวมทั้งประชาชน อิทธิพลของอุตสาหกรรมยา ผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพ เช่น แพทย์ ทันตแพทย์ พยาบาล เภสัชกร และสัตวแพทย์ ) ในโรงพยาบาล คลินิก ร้านขายยา และ การปฏิบัติ เอกชนอาจสั่งยา หรือแนะนำวิธีการที่พวกเขาควรจะจ่าย กฎระเบียบของรัฐบาล และการดูแลสุขภาพนโยบายยาได้รับอิทธิพลโดยประชาชนกลุ่มผู้สนับสนุนและความสนใจส่วนตัว ปัจจัยที่ซับซ้อนเหล่านี้โต้ตอบที่มีอิทธิพลต่อการค้นพบและพัฒนา , การผลิต , การขายและการตลาดของยาอุตสาหกรรมเภสัชกรรมส่วนใหญ่ถูกขับเคลื่อนโดยการค้นพบทางวิทยาศาสตร์และการพัฒนา ควบคู่กับประสบการณ์ทางคลินิกและพิษวิทยา ( ดูรูป 79.1 ) แตกต่างที่สำคัญอยู่ระหว่างองค์กรขนาดใหญ่ซึ่งมีส่วนร่วมในช่วงกว้างของการค้นพบและพัฒนายา การผลิตและควบคุมคุณภาพ , การตลาดและการขายและองค์กรขนาดเล็กที่เน้นลักษณะที่เฉพาะเจาะจง บริษัทยาข้ามชาติส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับกิจกรรมเหล่านี้ทั้งหมด อย่างไรก็ตาม พวกเขาอาจเชี่ยวชาญในด้านใดด้านหนึ่งขึ้นอยู่กับปัจจัยตลาดท้องถิ่น วิชาการ องค์กรภาครัฐและเอกชน ดำเนินการ การวิจัยทางวิทยาศาสตร์ การค้นพบและพัฒนายาใหม่ อุตสาหกรรมเทคโนโลยีชีวภาพ เป็นผู้สนับสนุนหลัก เพื่อวิจัยยาใหม่ ( swarbick กับบอยแลน 1996 ) มักจะร่วมกัน ข้อตกลงระหว่างองค์กรวิจัย และบริษัทยาขนาดใหญ่ขึ้น เพื่อสำรวจศักยภาพของสารยาเสพติดใหม่รูปดำเนินงานการพัฒนายาในอุตสาหกรรมเภสัชกรรมหลายประเทศมีการคุ้มครองทางกฎหมายที่เฉพาะเจาะจงสำหรับยาเสพติดที่เป็นกรรมสิทธิ์และกระบวนการผลิต , ที่รู้จักกันเป็นทรัพย์สินทางปัญญา ในกรณีเมื่อมีการคุ้มครองทางกฎหมายจะถูก จำกัด หรือไม่มี บาง บริษัท ที่เชี่ยวชาญในการผลิตและการตลาดของยาทั่วไป ( แพทย์เศรษฐศาสตร์ . 1995 ) อุตสาหกรรมเภสัชกรรมต้องใช้จำนวนมากของการลงทุนเนื่องจากค่าใช้จ่ายสูงที่เกี่ยวข้องกับ R & D , อนุมัติ , การผลิตด้านประกันคุณภาพและควบคุมการขายและการตลาด ( spilker 1994 ) หลายประเทศมีกฎระเบียบของรัฐบาลอย่างละเอียดที่มีผลต่อการพัฒนาและการอนุมัติของยาสำหรับการขายในเชิงพาณิชย์ ประเทศเหล่านี้มีความต้องการที่เข้มงวดในการปฏิบัติที่ดีในการผลิต เพื่อตรวจสอบความสมบูรณ์ของการดำเนินงานการผลิตยาคุณภาพ ความปลอดภัย และประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์เภสัชกรรม ( เจนนาโร่ ปี 1990 )การค้าระหว่างประเทศและภายในประเทศ ตลอดจนนโยบายและการปฏิบัติทางภาษีและการเงิน มีผลอย่างไรอุตสาหกรรมยาดําเนินงานภายใน ประเทศ ( swarbick กับบอยแลน 1996 ) ความแตกต่างอยู่ระหว่างประเทศพัฒนาแล้วและกำลังพัฒนา เกี่ยวกับความต้องการของพวกเขาสำหรับสารยา ในประเทศกำลังพัฒนาที่ขาดสารอาหารและติดเชื้อโรคเป็นที่แพร่หลาย , อาหารเสริมทางโภชนาการ วิตามินและยาต้านการติดเชื้อเป็นที่ต้องการอย่างที่สุด ในประเทศที่พัฒนาแล้ว ซึ่งโรคที่เกี่ยวข้องกับอายุและโรคเฉพาะมีความกังวลหลักสุขภาพหัวใจและหลอดเลือด ระบบประสาท ระบบทางเดินอาหาร ป้องกันการติดเชื้อ เบาหวาน ยาเคมีบำบัดอยู่ในความต้องการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดมนุษย์และสัตว์กิจกรรมคล้ายคลึงกัน R & D ยาสุขภาพและกระบวนการผลิต อย่างไรก็ตาม พวกเขามีเอกลักษณ์การรักษาประโยชน์และกลไกการอนุมัติของพวกเขา , การกระจาย , การตลาดและการขาย ( swarbick กับบอยแลน 1996 ) สัตวแพทย์ใช้ยาเพื่อควบคุมโรคและปรสิตของสิ่งมีชีวิตในด้านการเกษตร และคู่หู ติดเชื้อ