'I feel quite sick when I realize t

'I feel quite sick when I realize that I'm going to have you in my
school for the next years,Miss Trunchbull told the children She looked slowly along the lines of small faces. 'You!' she shouted,pointing at a small boy called Rupert. 'What is two sevens?'Sixteen,' answered Rupert, too quickly.
Miss Trunchbull walked towards him like a dangerous animal
who has just found something nice to eat.
'Eighteen!' Rupert cried .'Eighteen, not six She put one of her large hands round Rupert's
beautiful golden hair and lifted him out of his chair.
teen!''You stupid little sausage!' shouted Miss Trunchbull. 'You oilylittle hamburger!'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

' ผมรู้สึกป่วยมากเมื่อฉันตระหนักว่า ฉันจะมีคุณในของฉันโรงเรียนสำหรับปีถัดไป นางสาว Trunchbull บอกเด็กเธอมองช้าพร้อมหน้าขนาดเล็ก 'คุณ ' เธอตะโกน ชี้ไปที่เด็กเล็กที่เรียกว่ารูเพิร์ต 'คืออะไรสอง sevens 'สิบหก รูเพิร์ต ตอบเร็วเกินไปนางสาว Trunchbull เดินเข้าไปหาเขาเหมือนสัตว์ที่อันตรายที่เพิ่งได้พบสิ่งดีจะกิน'เอททีน ' รูเพิร์ตร้อง 'เอททีน ไม่หกเธอใส่หนึ่งเธอใหญ่มือรอบของรูเพิร์ตผมสีทองสวยงาม และยกเขาออกจากเก้าอี้ของเขา วัยรุ่น!''คุณไส้กรอกน้อยโง่!' ตะโกนนางสาว Trunchbull 'คุณ oilylittle แฮมเบอร์เกอร์'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'ฉันรู้สึกไม่สบายมากเมื่อฉันตระหนักดีว่าฉันจะมีคุณในของฉัน
ที่โรงเรียนสำหรับปีถัดไป, นางสาว Trunchbull บอกเด็กเธอมองอย่างช้าๆตามสายของใบหน้าเล็ก ๆ 'คุณ! เธอตะโกนชี้ไปที่เด็กผู้ชายตัวเล็กที่เรียกว่ารูเพิร์ต 'อะไรคือสิ่งที่สองสามัคคี? สิบหก' ตอบรูเพิร์ตเร็วเกินไป.
นางสาว Trunchbull เดินต่อเขาเหมือนสัตว์ที่เป็นอันตราย
ที่พบว่ามีบางสิ่งบางอย่างเพียงแค่มีความสุขที่จะกิน.
'แปด! รูเพิร์ตร้องไห้ .'Eighteen ไม่หกเธอใส่มือข้างหนึ่งของเธอที่มีขนาดใหญ่รอบรูเพิร์ท
ผมสีทองที่สวยงามและยกเขาออกจากเก้าอี้ของเขา.
วัยรุ่น! '' คุณไส้กรอกน้อยโง่! ' ตะโกนนางสาว Trunchbull 'คุณ oilylittle แฮมเบอร์เกอร์!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

' ผมรู้สึกไม่ดีเลยเมื่อฉันตระหนักว่าฉันต้องการคุณในโรงเรียนของฉัน
สำหรับปีต่อไป คุณ trunchbull บอกเด็กๆ เธอมองอย่างช้า ๆตามเส้นของใบหน้าเล็ก ๆ . . . คุณ ! เธอตะโกน ชี้ไปที่เด็กผู้ชายตัวเล็กๆ ที่ชื่อ รูเพิร์ต’ อะไรคือสองสามัคคี ? 16 ' ' รูเพิร์ต ไวเกินไป
คิดถึง trunchbull เดินไปเขาเหมือนสัตว์ร้ายที่เพิ่งเจออะไรดี

ไปกิน' ' สิบแปด รูเพิร์ต ร้องไห้ 'eighteen ไม่หก เธอใส่มือใหญ่ของเธอรอบร้านรูเพิร์ต
สีทองสวยงามผมและยกเขาออกจากเก้าอี้ของเขา
วัยรุ่น ! ' ' ไอ้ไส้กรอกน้อย ! ตะโกนคุณ trunchbull ’ คุณ oilylittle แฮมเบอร์เกอร์ !