pulled out from under him. He wonde

pulled out from under him. He wondered why this was all happening to him. After all, he had only wanted to do good.

Thor didn’t know what would become of him; he didn’t care. All he wanted now was to clear his name, for people to know that he hadn’t tried to hurt the king; that he had genuine powers, that he really saw the future. He didn’t know what would become of him, but he knew one thing: he had to get out of here. Somehow.

Before Thor could finish the thought, he heard footsteps, heavy boots clomping their way down the stone corridors; there came a rattling of keys, and moments later, there came into view a burly jail keeper, the man who had dragged Thor here and punched him in the face. At the sight of him Thor felt the pain well up on his cheek, felt aware of it for the first time, and felt a physical revulsion.

“Well, if it isn’t the little pip who tried to kill the King,” the warder scowled, as he turned the iron key in the lock. After several reverberating clicks, he reached over and slid back the cell door. He carried shackles in one hand, and a small axe hung from his waist.

“You’ll get yours,” he sneered at Thor, then turned to Merek, “but now it’s your turn, you little thief. Third time,” he said with a malicious smile, “no exceptions.”

He suddenly dove for Merek, grabbed him roughly, yanked one arm behind his back, clamped down the shackle, then clamped the other end into a hook on the wall. Merek screamed out, tugging wildly against the shackle, trying to break free; but it was useless. The warder got behind him and grabbed him, held him in a bear hug, took his free arm, and placing it down on a stone ledge.

“This will teach you not to steal,” he snarled.

He reached back, removed the axe, and raised it high above his head, his mouth open wide, his ugly teeth sticking out as he snarled.

“NO!” Merek screamed.

Thor sat there, horrified, transfixed as their warder brought down his weapon, aiming for Merek’s wrist. Thor realized that in moments, this poor boy’s hand would be chopped off, forever, for no other reason than his petty thievery for food, to help feed his family. The injustice of it burned inside him, and he knew that he could not allow it. It just wasn’t fair.

Thor felt his entire body growing hot, and then felt a burning inside, rising up from his feet and coursing through his palms. He didn’t know what was happening to him, but he felt time slow down, felt himself moving faster than the man, felt every instant of every second, as the man’s axe hung there in mid-air. Thor felt a burning energy ball in his palm, and reached back and hurled it at his warder.

He watched in amazement as a yellow ball went flying from his palm, through the air, lighting up the dark cell as it left a trail—and went right for the warder’s face. It hit him in his head, and as it did, he dropped his axe and went flying across the cell, smashing into a wall and collapsing. Thor saved Merek a split second before the blade reached his wrist.

Merek looked over at Thor, wide-eyed.

The warder shook his head and began to rise, to head for Thor. But Thor felt the power burning through him, and as the warder reached his feet and faced him, Thor ran forward, jumped into the air, and kicked him in the chest. He felt a power he had never known rush through his body, and heard a cracking noise, as his kick sent the large man flying back through the air, smashing against the wall, and down into a heap on the floor, truly unconscious this time.

Merek stood there, shocked, and Thor knew exactly what he had to do. He grabbed the axe, hurried over, held his shackle up against the stone, and chopped it. A great spark flew through the air, as the chain-link was severed. Merek flinched, then raised his head and looked at the chain dangling down to his feet, and realized he was free.

He stared back at Thor, open-mouthed.

“I don’t know how to thank you,” Merek said. “I don’t know how you did that, whatever it is, or who you are—or what you are—but you saved my life. I owe you one. And that is something I do not

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดึงออกอย่างเขา เขาสงสัยว่า ทำไมนี้ได้ทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับเขา หลังจากที่ทุก เขามีเท่านั้นอยากจะทำดีธอร์ไม่รู้ว่าจะเป็นของเขา เขาไม่ได้ดูแล ทั้งหมดที่เขาต้องการตอนนี้คือการลบชื่อของเขา สำหรับคนที่จะรู้ว่า เขาไม่ได้พยายามทำร้ายพระมหากษัตริย์ ว่า เขามีอำนาจที่แท้จริง ให้เขาจริง ๆ เห็นอนาคต ไม่ทราบจะเป็นของเขา แต่เขารู้ว่าสิ่งหนึ่ง: เขาได้รับออกจากที่นี่ อย่างใดก่อนที่ธอร์เสร็จคิด เขาได้ยินอย่าง หนักรองเท้า clomping ไหลลงทางเดินหิน มีมาพร้อมกับแสนยานุภาพของแป้น และช่วงเวลาต่อมา มีมาดูผู้รักษา burly คุก คนลากธอร์นี่ และเจาะรูเขาในหน้า ในสายตาของเขา ธอร์รู้สึกว่าอาการปวดดีขึ้นบนแก้มของเขา รู้สึกทราบครั้งแรก และรู้สึกรังเกียจอย่างแรงรังเกียจทางกายภาพ"ดี ถ้าไม่ปีบเล็ก ๆ ที่พยายามจะฆ่าพระมหากษัตริย์ ได้ที่ scowled เขาเปิดแป้นเหล็กในล็อค หลังจากหลายคลิ reverberating เขาถึงผ่าน และฝ่อกลับประตูเซลล์ เขาทำบูมเมอแรงในมือหนึ่ง และขวานเล็กห้อยจากเอวของเขา"คุณจะได้รับของคุณ เขา sneered ที่ธอร์ แล้ว เปิด Merek, " แต่ตอน นี้มันคือการเปิด คุณขโมยน้อย สาม เวลา เขากล่าวพร้อมรอยยิ้มที่เป็นอันตราย "ไม่มีข้อยกเว้น"เขาก็กระโดดสำหรับ Merek คว้าเขาหยาบ ๆ yanked แขนหนึ่งอยู่เบื้องหลังเขา clamped ลงใส่กุญแจมือ แล้ว clamped อีกปลายเป็นตะขอบนผนัง Merek กรีดร้อง อีกอาละวาดกับใส่กุญแจมือ พยายามทำลายฟรี แต่ก็ไม่มีประโยชน์ ได้ที่ได้อยู่เบื้องหลังเขา และคว้าเขา จัดเขาฮักหมี แขนของเขาฟรี และวางลงบนเชิงผาหิน"นี้จะสอนให้คุณไม่ขโมย เขา snarledเขาถึงกลับ เอาขวาน และยกได้สูงเหนือศีรษะ ปากเปิดกว้าง ฟันของเขาน่าเกลียดพลุ้ยเป็นเขา snarled"ไม่" Merek กรีดร้องธอร์เสาร์ horrified, transfixed เป็นผู้นำลงอาวุธของเขา ได้เป้าหมายสำหรับข้อมือของ Merek ธอร์ตระหนักว่า ในช่วงเวลา มือของเด็กชายคนนี้คนจนจะสามารถสับปิด ตลอด เหตุผลไม่มีอื่น ๆ กว่า thievery ของ petty สำหรับอาหาร ช่วยเลี้ยงครอบครัว ความอยุติธรรมจะเขียนภายในเขา และเขารู้ว่า เขาอาจไม่ได้รับอนุญาต มันก็ไม่ได้ดีขึ้นธอร์รู้สึกว่าร่างกายของเขาทั้งหมดเติบโตร้อน แล้ว ความรู้สึกการเผาไหม้ภายใน ขึ้นจากเท้าของเขา และ coursing ผ่านปาล์มของเขา ไม่ทราบเกิดอะไรขึ้นกับเขา แต่เขารู้สึกว่าเวลาช้าลง ความรู้สึกตัวเองย้ายได้เร็วกว่าคน รู้สึกทุกทันทีสองทุก เป็นขวานชายหนุ่มที่แขวนมีในกลางอากาศ ธอร์รู้สึกลูกพลังงานเผาไหม้ในปาล์มของเขา และถึงกลับ และอัปปางที่เขาได้เขาเฝ้าดูในความประหลาดใจเป็นลูกบอลสีเหลืองไปเดินทางจากปาล์มของเขา ผ่านอากาศ แสงค่าเซลล์เข้มทางซ้าย — และเข้าไปอยู่ในหน้าของได้ มันตีเขาในหัวของเขา และเหมือน เขาทิ้งขวานของเขา และก็บินข้ามเซลล์ ดีที่สุดในกำแพง และยุบ ธอร์บันทึก Merek แบ่งเป็นสองก่อนใบมีดถึงข้อมือของเขาMerek มองไปที่ธอร์ wide-eyedการได้จับศีรษะของเขา และเริ่มสูงขึ้น ในธอร์ แต่ธอร์รู้สึกว่ากำลังเขียนถึงเขา และเป็นการได้ถึงเท้าของเขา และเขาต้องเผชิญกับ ธอร์วิ่งไปข้างหน้า ไปอากาศ เตะเขาในหน้าอก เขารู้สึกว่ากำลังว่าเขาไม่เคยรู้จักวิ่งผ่านร่างกายของเขา และได้ยินถอด เสียง เป็นเตะเขาส่งคนขนาดใหญ่ที่บินผ่านอากาศ ดีที่สุดกำแพง กลับ และลงไปกองบนพื้น สติอย่างแท้จริงครั้งนี้Merek ยืน ตกใจ และธอร์รู้ว่าสิ่งที่เขามีการทำ เขาคว้าขวาน รีบไป ถือกุญแจมือของเขาขึ้นกับหิน และสับมัน ประกายดีบินผ่านอากาศ เป็นห่วงโซ่เชื่อมโยงถูก severed Merek flinched แล้วยกศีรษะมองสายทางที่ห้อยอยู่ลงไปที่เท้าของเขา และรู้เขาฟรีเขาจ้องไปที่ธอร์ open-mouthedMerek กล่าวว่า "ฉันไม่รู้วิธีขอบคุณ "ไม่ทราบว่าคุณไม่ได้ที่ สิ่ง หรือที่คุณ — หรือคุณคืออะไร — แต่คุณบันทึกชีวิตของฉัน ผมเป็นหนี้คุณ และนั่นคือสิ่งที่ฉันไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดึงออกมาจากใต้เขา เขาสงสัยว่าทำไมถึงได้รับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา หลังจากที่ทุกคนเขาอยากเดียวที่จะทำดี. ธ อร์ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จะกลายเป็นของเขา เขาไม่ได้ดูแล ทั้งหมดที่เขาต้องการในขณะนี้คือการล้างชื่อของเขาสำหรับคนที่จะรู้ว่าเขาไม่ได้พยายามที่จะทำร้ายกษัตริย์ ว่าเขามีอำนาจของแท้ที่เขาจริงๆเห็นในอนาคต เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จะกลายเป็นของเขา แต่เขารู้ว่าสิ่งหนึ่งที่: ที่เขาจะออกจากที่นี่ . อย่างใดก่อนที่ ธ อร์จะจบความคิดที่เขาได้ยินเสียงฝีเท้า, รองเท้าหนัก clomping ทางของพวกเขาลงทางเดินหิน; มีมาแสนยานุภาพของคีย์และช่วงเวลาต่อมามีเข้ามาในมุมมองผู้รักษาประตูคุกกำยำ, ผู้ชายคนหนึ่งที่ลาก ธ อร์นี่และชกที่ใบหน้าของเขา ในสายตาของเขา ธ อร์รู้สึกปวดดีขึ้นไปบนแก้มของเขารู้สึกตระหนักถึงมันเป็นครั้งแรกและรู้สึกความสนใจทางกายภาพ. "ดีถ้ามันไม่ได้เป็นจุดเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่พยายามจะฆ่าพระมหากษัตริย์" ผู้คุม scowled ในขณะที่เขาหันเหล็กที่สำคัญในการล็อค หลังจากหลายคลิกก้องเขาถึงกว่าและเลื่อนประตูหลังเซลล์ เขาดำเนินห่วงในมือข้างหนึ่งและขวานเล็ก ๆ ห้อยลงมาจากเอวของเขา. "คุณจะได้รับของคุณ" เขายิ้มเยาะที่ ธ อร์จากนั้นก็หันไปที่แบรนด์ "แต่ตอนนี้ก็เปิดของคุณคุณขโมยน้อย ครั้งที่สาม "เขากล่าวด้วยรอยยิ้มที่เป็นอันตราย" ไม่มีข้อยกเว้น. " ทันใดนั้นเขาก็นกพิราบสำหรับแบรนด์คว้าตัวเขาไว้ประมาณกระชากแขนข้างหนึ่งอยู่ข้างหลังเขา, บีบลงกุญแจมือแล้วยึดปลายอีกด้านเป็นตะขอบนผนัง แบรนด์กรีดร้องออกมาดึงอย่างดุเดือดกับกุญแจมือพยายามที่จะทำลายฟรี; แต่มันก็ไร้ประโยชน์ ผู้คุมได้อยู่ข้างหลังเขาและคว้าเขากอดเขาไว้ในอ้อมกอดหมีเอาแขนข้างที่ว่างของเขาและวางมันลงบนหิ้งหิน. "นี้จะสอนให้คุณไม่ได้ที่จะขโมย" เขาคำราม. เขาถึงกลับออกขวาน และยกมันขึ้นสูงเหนือศีรษะของเขาปากของเขาเปิดกว้างฟันน่าเกลียดของเขายื่นออกมาในขณะที่เขาคำราม. "ไม่!" Merek กรีดร้อง. ธ อร์นั่งอยู่ที่นั่น, ตกใจ, ตรึงเป็นผู้คุมของพวกเขานำมาลงอาวุธของเขาเล็งข้อมือ Merek ของ ธ อร์ตระหนักว่าในช่วงเวลาที่มือนี้เด็กยากจนจะได้รับการตัดตลอดไปไม่มีเหตุผลอื่นที่ไม่ใช่การลักทรัพย์เล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาสำหรับอาหารที่จะช่วยให้อาหารครอบครัวของเขา ความอยุติธรรมของมันเผาในตัวเขาและเขารู้ว่าเขาไม่สามารถให้มัน มันก็ไม่ยุติธรรม. ธ อร์รู้สึกว่าร่างกายของเขาที่กำลังเติบโตร้อนแล้วรู้สึกว่าการเผาไหม้ภายในเพิ่มขึ้นจากเท้าของเขาและไหลผ่านฝ่ามือของเขา เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา แต่เขารู้สึกว่าเวลาที่ช้าลงรู้สึกว่าตัวเองจะย้ายได้เร็วกว่าคนที่รู้สึกได้ทันทีจากทุกวินาทีทุกเป็นขวานของชายคนนั้นมีแขวนอยู่กลางอากาศ ธ อร์รู้สึกว่าลูกพลังงานการเผาไหม้ในฝ่ามือของเขาและถึงกลับมาและโยนมันที่ผู้คุมของเขา. เขาเฝ้ามองด้วยความประหลาดใจเป็นลูกบอลสีเหลืองไปบินจากฝ่ามือของเขาผ่านอากาศแสงขึ้นเซลล์มืดเป็นมันทิ้งเส้นทางและ เดินตรงไปที่ใบหน้าของผู้คุม มันตีเขาในหัวของเขาและขณะที่มันทำเขาลดลงขวานของเขาและไปบินข้ามมือถือยอดเยี่ยมเป็นผนังและยุบตัวลง ธ อร์บันทึก Merek เสี้ยววินาทีก่อนที่ใบมีดมาถึงข้อมือของเขา. Merek มองไปที่ ธ อร์กว้างตา. คุมส่ายหัวและเริ่มที่จะเพิ่มขึ้นเพื่อมุ่งหน้า ธ อร์ แต่ ธ อร์รู้สึกว่าอำนาจการเผาไหม้ผ่านเขาและเป็นผู้คุมถึงเท้าของเขาและเผชิญหน้ากับเขา ธ อร์วิ่งไปข้างหน้ากระโดดลงไปในอากาศและเตะเขาเข้าที่หน้าอก เขารู้สึกว่าพลังที่เขาไม่เคยรู้จักวิ่งผ่านร่างกายของเขาและได้ยินเสียงแตกร้าวเป็นเตะของเขาส่งคนที่มีขนาดใหญ่บินกลับผ่านอากาศที่ยอดเยี่ยมกับผนังและลงไปกองกับพื้นหมดสติอย่างแท้จริงเวลานี้ . Merek ยืนอยู่ที่นั่นตกใจและ ธ อร์รู้ว่าสิ่งที่เขาต้องทำ เขาคว้าขวาน, รีบไปจัดกุญแจมือของเขาขึ้นกับหินและสับมัน จุดประกายที่ดีบินผ่านอากาศเช่นการเชื่อมโยงห่วงโซ่ถูกตัด แบรนด์สะดุ้งแล้วยกศีรษะของเขาและมองไปที่ห่วงโซ่ห้อยลงไปที่เท้าของเขาและตระหนักว่าเขาเป็นอิสระ. เขาจ้องมองกลับมาที่ ธ อร์เปิดปาก. "ผมไม่ทราบว่าจะขอขอบคุณคุณ" Merek กล่าวว่า "ผมไม่ทราบว่าคุณไม่ว่าสิ่งที่มันเป็นหรือว่าคุณเป็นใครหรือสิ่งที่คุณมี แต่คุณช่วยชีวิตฉันไว้ ฉันเป็นหนี้คุณหนึ่ง และนั่นคือสิ่งที่ฉันทำไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดึงออกมาจากใต้เขา เขาสงสัยว่าทำไมทั้งหมดนี้เกิดขึ้นกับเขา หลังจากนั้น เขาก็แค่อยากทำอะไรดี

ธอร์ไม่รู้ว่าเขาจะเป็นอย่างไร เขาไม่สนใจ สิ่งที่เขาต้องการตอนนี้คือเพื่อล้างชื่อของเขา คนที่จะรู้ว่าเขาไม่ได้พยายามที่จะทำร้ายพระองค์ได้ ทรงพลังแท้ ที่เขาเห็นอนาคตจริงๆ เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จะกลายเป็นของเขาแต่เขารู้ว่าสิ่งหนึ่งที่เขาต้องออกไปจากที่นี่ บางที

ก่อนที่ธอร์จะเสร็จคิดว่า เขาได้ยินเสียงฝีเท้าหนักเริ่มระบบ clomping ทางของพวกเขาลงทางเดินหิน ; มีแสนยานุภาพของคีย์ และต่อมา ก็เป็นมุมมองผู้ดูแลคุกแข็งแกร่ง , คนลาก ทอร์มาต่อยที่หน้าเขา ในสายตาของเขา ธอร์รู้สึกถึงความเจ็บปวดได้ดีขึ้นบนแก้มของเขารู้สึกว่ามันเป็นครั้งแรก และรู้สึกรังเกียจร่างกาย

" ถ้าไม่ใช่น้อย ๆ ที่พยายามจะฆ่ากษัตริย์ " ผู้คุมหน้าบึ้ง เขาเปลี่ยนเหล็กสำคัญในการล็อค หลังจากหลายดังก้องคลิกเขาไปถึงกว่าและลื่นกลับประตูห้องขัง เขาแบกห่วงในมือข้างหนึ่งและขวานขนาดเล็ก ห้อยจากเอวของเขา . . . . . .

" คุณจะได้รับของคุณ " เขา sneered ที่ทอร์เปิดแล้วกับยี่ห้อ " แต่ตอนนี้มันเป็นเทิร์นของคุณ เจ้าหัวขโมย ครั้งที่สาม " เขากล่าวด้วยรอยยิ้มที่เป็นอันตราย " ไม่มีข้อยกเว้น "

เขาก็นกพิราบสำหรับยี่ห้อ คว้าตัวเขาอย่างดุดัน กระชากแขนข้างหนึ่งไว้ข้างหลังของเขา clamped ลงใส่กุญแจมือ แล้วบีบปลายเป็นตะขอบนผนัง ยี่ห้อกรีดร้องออกมา อีกอย่างบ้าคลั่งกับกุญแจมือ พยายามที่จะหนี แต่มันก็ไร้ประโยชน์มีผู้คุมอยู่ข้างหลังเขาและจับเขา กอดเขาไว้ในอ้อมกอดหมี เอาแขนฟรีของเขาและวางมันลงบนหินหิ้ง

" นี้จะสอนให้คุณไม่ขโมย " เขา snarled

เขาถึงกลับมา เอา ขวาน และยกสูงเหนือหัวของเขา ปากที่เปิดกว้าง ฟันน่าเกลียดของเขายื่นออกมาเป็น snarled

" ไม่ ! " ยี่ห้อร้อง

ธอร์นั่งด้วยความหวาดกลัวตรึงเป็นผู้คุมของพวกเขาทำให้อาวุธของเขาเล็งข้อมือยี่ห้อ . ธอร์ตระหนักว่าในช่วงเวลานี้เด็กจนมือจะตัดตลอด ไม่มีเหตุผลอื่นมากกว่าลักทรัพย์เล็กๆของเขาสำหรับอาหาร เพื่อช่วยหาเลี้ยงครอบครัว ความอยุติธรรมของเผามันเข้าไปในตัวเขา และเขาก็รู้ว่าเขาจะไม่อนุญาตให้มัน มันก็ไม่ได้ยุติธรรม

ธอร์รู้สึกว่าทั้งร่างกายที่เติบโตร้อนแรงแล้วรู้สึกการเผาไหม้ภายใน , เพิ่มขึ้นจากเท้าของเขาและพุ่งผ่านฝ่ามือของเขา เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา แต่เขารู้สึกว่าเวลาช้าลง รู้สึกว่าตัวเองเคลื่อนไหวเร็วกว่าผู้ชาย รู้สึกทุกทันทีทุกวินาที เป็นขวานของมนุษย์แขวนอยู่กลางอากาศ ธอร์รู้สึกการเผาไหม้พลังงานลูกบอลในอุ้งมือ และถึงกลับมาและโยนมันที่คทา

เขาดูประหลาดใจเป็นลูกบอลสีเหลืองไปบินจากฝ่ามือของเขา ผ่านอากาศ แสงสว่างขึ้น เซลล์มืดมันออกจากเส้นทางและไปทางขวาของยามหน้า มันยิงเขาอยู่ในหัว และมันทำ เขาทิ้งขวาน ไปบินข้ามเซลล์ ชนกำแพง และยุบ ธอร์ช่วยยี่ห้อเสี้ยววินาทีก่อนที่มีดถึงข้อมือ

ยี่ห้อมองมากกว่าที่ทอร์ดวงตาเบิกกว้าง .

ยามส่ายหัวและเริ่มลุกไปทอร์ แต่ธอร์รู้สึกพลังการเผาไหม้ผ่านเขา และเป็นผู้คุมถึงเท้าของเขา และเผชิญหน้ากับเขา ธอร์วิ่งไปข้างหน้า กระโดดไปในอากาศ และเตะเขาในหน้าอก เขารู้สึกว่าพลังที่เขาไม่เคยวิ่งผ่านร่างกายของเขา และได้ยินเสียงของเขาแตก เช่น เตะส่งผู้ชายตัวใหญ่บินไปบินผ่านอากาศทุบกำแพง และลงไปกองบนพื้น สลบจริงๆ คราวนี้

ยี่ห้อยืนตกใจ และคุณรู้ว่าสิ่งที่เขาต้องทำ เขาคว้าขวาน รีบมาจัดกุญแจมือของเขากับหิน และสับมัน ประกายไฟดี บินผ่านอากาศ เป็นการเชื่อมโยงโซ่ขาด ถอยหลังยี่ห้อ ,แล้วเงยหน้าขึ้นมองโซ่ที่ห้อยลงมาถึงเท้า และรู้ว่าเขาเป็นอิสระแล้ว

เขาจ้องกลับไปที่ทอร์ เปิดปาก

" ไม่รู้จะขอบคุณคุณยังไง " ยี่ห้อกล่าว " ผมไม่รู้ว่าคุณทำ ไม่ว่ามันคืออะไร หรือคุณจะเป็นใครหรือสิ่งที่คุณมี แต่คุณช่วยชีวิตฉัน ฉันเป็นหนี้นาย และนั่นคือสิ่งที่ฉันทำไม่