Ahimsa[edit]The ethical prohibition

Ahimsa[edit]
The ethical prohibition on violence against all human beings and living creatures (Ahimsa, अहिंसा), in Hindu traditions, can be traced to the Atman theory.[44] This precept against injuring any living being appears together with Atman theory in hymn 8.15.1 of Chandogya Upanishad (ca. 8th century BCE),[50] then becomes central in the texts of Hindu philosophy, entering the dharma codes of ancient Dharmasutras and later era Manu-Smriti. Ahimsa theory is a natural corollary and consequence of "Atman is Universal Oneness, present in all living beings, Atman connects and prevades in everyone, hurting or injurying another being is hurting the Atman, and thus One Self that exists in another body". This conceptual connection between one's Atman, the Universal and Ahimsa starts in Isha Upanishad,[44] develops in the theories of the ancient scholar Yajnavalkya, and one which inspired Gandhi as he led non-violent movement against colonialism in early 20th century.[51][52]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาฮิมซา [แก้ไข]Prohibition จริยธรรมเกี่ยวกับความรุนแรงต่อมนุษย์และชีวิตสัตว์ (อาฮิมซา अहिंसा), ในประเพณีฮินดู ทั้งหมดสามารถติดตามการทฤษฎี Atman[44] นี้ precept กับบาดเจ็บมีชีวิตใด ๆ ปรากฏขึ้นพร้อมกับทฤษฎี Atman สำนึก 8.15.1 Chandogya Upanishad (ca. พุทธศตวรรษปีก่อนคริสต์ศักราช), [50] แล้วกลายเป็นศูนย์กลางในข้อความของปรัชญาฮินดู ป้อนรหัสธรรม Dharmasutras โบราณและยุคหลัง Smriti มนู อาฮิมซาทฤษฎีเป็น corollary ธรรมชาติและสัจจะของ " Atman Oneness สากล อยู่ในสิ่งมีชีวิตทั้งหมดของชีวิต การเชื่อมต่อของ Atman และ prevades ในคน กับบุตรหรือ injurying อื่นกำลังเป็นกับบุตร Atman และดังนั้นตัวหนึ่งที่มีอยู่ในร่างกายอื่น" แนวคิดการเชื่อมต่อนี้ระหว่างของ Atman เริ่มต้นสากลและอาฮิมซาใน Isha Upanishad, [44] พัฒนาในทฤษฎีของนักวิชาการโบราณ Yajnavalkya และซึ่งแรงบันดาลใจจากคานธีเป็นเขานำสันติการเคลื่อนไหวต่อต้านลัทธิอาณานิคมในช่วงต้นศตวรรษที่ 20[51][52]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อหิงสา [แก้ไข]
ห้ามจริยธรรมเรื่องความรุนแรงต่อมนุษย์และสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ (อหิงสาअहिंसा) ตามประเพณีฮินดูสามารถโยงไปถึงทฤษฎี Atman. [44] ศีลนี้กับได้รับบาดเจ็บมีชีวิตใด ๆ ที่ปรากฏขึ้นพร้อมกับทฤษฎี Atman ใน สวด 8.15.1 ของ Chandogya อุปนิษัท (แคลิฟอร์เนียศตวรรษที่ 8 คริสตศักราช) [50] แล้วจะกลายเป็นศูนย์กลางในตำราของปรัชญาฮินดูเข้ารหัสธรรมของ Dharmasutras โบราณและยุคต่อมา Manu-Smriti ทฤษฎีอหิงสาเป็นข้อพิสูจน์ธรรมชาติและผลที่ตามมาของ "ยูนิเวอร์แซ Atman เป็นเอกภาพในปัจจุบันสิ่งมีชีวิตทุก Atman เชื่อมต่อและ prevades ในทุกคนทำร้ายหรือ injurying เป็นอีกทำร้าย Atman และทำให้หนึ่งในตัวที่มีอยู่ในร่างกายอีก" นี้การเชื่อมต่อความคิดระหว่าง Atman หนึ่งของสากลและเริ่มอหิงสาใน Isha อุปนิษัท [44] พัฒนาในทฤษฎีของนักวิชาการโบราณ Yajnavalkya และหนึ่งซึ่งได้แรงบันดาลใจคานธีในขณะที่เขานำการเคลื่อนไหวไม่ใช้ความรุนแรงกับการล่าอาณานิคมในช่วงต้นศตวรรษที่ 20. [51 ] [52]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อหิงสา [ แก้ไข ]
ข้อห้ามทางจริยธรรมเกี่ยวกับความรุนแรงต่อทั้งมนุษย์และสิ่งมีชีวิต ( อหิงสาअहिंसा , ) ในประเพณีฮินดูสามารถโยงไปถึงหลักทฤษฎี [ 44 ] นี้ศีลกับผู้ใด ๆ การใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันกับหลักทฤษฎีในเพลงสวด 8.15.1 ของ chandogya upanishad ( ประมาณศตวรรษที่ 8 ปี ) ได้ 50 ] แล้วจะกลายเป็นศูนย์กลางในข้อความของปรัชญาฮินดูป้อนรหัสธรรมของ dharmasutras โบราณและต่อมายุคแมนยู smriti . อหิงสาเป็นข้อพิสูจน์ทฤษฎีธรรมชาติและผลของ " อาตมันสากลที่ ปัจจุบันในสิ่งมีชีวิตหลักเชื่อมต่อและ prevades ทุกคน เจ็บ หรือ injurying ถูกทำร้ายอีกเป็นหลัก ดังนั้นตัวเองที่มีอยู่ในร่างกายของอีกคน " นี้แนวคิดหลักการเชื่อมต่อระหว่างคน ,โดยสากลและอหิงสาเริ่มอิชา upanishad [ 44 ] พัฒนาในทฤษฎีของ yajnavalkya บัณฑิตโบราณและหนึ่งซึ่งเป็นแรงบันดาลใจ คานธี เขานำไม่ใช้ความรุนแรงการเคลื่อนไหวต่อต้านอาณานิคมในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 [ 51 ] [ 52 ]