Traditional Thai art was heavily in

Traditional Thai art was heavily influenced by Buddhist and Hindu traditions brought from India and neighboring countries by various empires and ethnic groups. By the mid-thirteenth century, a unique Thai style, which flourished in northern Thailand during the Sukhothai (1238 – 1438) and Ayutthaya (1350 – 1767) periods, had developed. Buddhism was the primary theme of traditional Thai sculpture and painting, and the royal courts provided patronage, erecting temples and other religious shrines as acts of merit or to commemorate important events. Much of the Thai cultural heritage was damaged or destroyed when the Burmese sacked Ayutthaya in 1767, and the first three kings of the Chakri dynasty devoted themselves to salvaging, restoring and reinvigorating the old traditions. In the nineteenth century, Thai art began to show evidence of Western influences. Contemporary Thai art often combines traditional Thai elements with modern media and techniques, and encompasses some of the most diverse and versatile art in Southeast Asia.
In ancient Thailand, as in most parts of Southeast Asia, artists typically followed the styles and aesthetic conventions of their era and works of art were produced as acts of religious merit, not for individual recognition. There was little distinction between “artisan” ("chang feemeu"), and “artist” ("silapin"). Traditional Thai sculpture, painting and classical dance drama was primarily religious. Thai art encompasses a number of other media including architecture, textiles, and ceramics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศิลปะพื้นบ้านไทยถูกมากรับอิทธิพลจากพุทธศาสนาและประเพณีฮินดูที่มาจากอินเดียและประเทศใกล้เคียง โดยจักรวรรดิและกลุ่มชาติพันธุ์ต่าง ๆ โดยศตวรรษ thirteenth กลาง มีพัฒนาเป็นแบบไทยแท้ ซึ่งเจริญรุ่งเรืองในภาคเหนือระหว่างสุโขทัย (1238-1438) และรอบระยะเวลาที่อยุธยา (1350 – ปัจจุบันเป็นตำบลหนึ่ง) พระพุทธศาสนาคือ ธีมหลักของจิตรกรรมและประติมากรรมไทยแบบดั้งเดิม และศาลหลวงให้อุปถัมภ์ erecting เที่ยวศาสนาอื่น ๆ เป็นการกระทำบุญ หรือ เพื่อระลึกถึงเหตุการณ์สำคัญ ของมรดกทางวัฒนธรรมไทยเสียหาย หรือถูกทำลายเมื่อพม่าไล่ออกอยุธยาในปีพ.ศ. 2310 และก่อนสามกษัตริย์ของราชวงศ์จักรีที่ทุ่มเทตัวเองเพื่อ salvaging คืน และ reinvigorating ประเพณีเก่า ในศตวรรษที่ผ่านมา ศิลปะไทยเริ่มแสดงหลักฐานของตะวันตกที่มีผลต่อ ศิลปะร่วมสมัยไทยมักจะรวมองค์ประกอบดั้งเดิมของไทย ด้วยสื่อทันสมัยและเทคนิค และครอบคลุมศิลปะหลากหลาย และมีความหลากหลายมากที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้บางในสมัยโบราณประเทศไทย ในส่วนใหญ่ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ศิลปินโดยทั่วไปตามแบบ และแผนสุนทรียะของงานศิลปะยุคผลิตเป็นบุญทางศาสนา การรู้จำแต่ละไม่ มีความแตกต่างเล็กน้อยระหว่าง "ศิลปิน" ("ช้าง feemeu"), และ "ศิลปิน" ("silapin") ไทย ประติมากรรม จิตรกรรม และละครรำเป็นหลักศาสนา ศิลปะไทยครอบคลุมจำนวนสื่ออื่น ๆ รวมทั้งสถาปัตยกรรม สิ่งทอ และเครื่องเคลือบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศิลปะแผนไทยได้รับอิทธิพลจากพุทธศาสนาและประเพณีของชาวฮินดูที่นำมาจากประเทศอินเดียและประเทศเพื่อนบ้านโดยจักรวรรดิต่างๆและกลุ่มชาติพันธุ์ โดยช่วงกลางศตวรรษที่สิบสามสไตล์ไทยไม่ซ้ำกันซึ่งเจริญรุ่งเรืองในภาคเหนือของประเทศไทยในช่วงสุโขทัย (1238 - 1438) และจังหวัดพระนครศรีอยุธยา (1350 - 1767) ระยะเวลาที่ได้รับการพัฒนา พุทธศาสนาเป็นธีมหลักของงานประติมากรรมไทยแบบดั้งเดิมและการวาดภาพและสนามราชที่ให้ไว้ในพระบรมราชูปถัมภ์, erecting วัดและศาลเจ้าในศาสนาอื่น ๆ เช่นการกระทำของบุญหรือเพื่อรำลึกถึงเหตุการณ์สำคัญ มากของมรดกทางวัฒนธรรมของไทยได้รับความเสียหายหรือถูกทำลายเมื่อพม่าอยุธยาไล่ออกในปี 1767 และเป็นครั้งแรกสามกษัตริย์แห่งราชวงศ์จักรีที่อุทิศตัวเองเพื่อกอบกู้ฟื้นฟูและตอกย้ำประเพณีเก่า ในศตวรรษที่สิบเก้าศิลปะไทยเริ่มที่จะแสดงหลักฐานของตะวันตก ศิลปะไทยร่วมสมัยมักจะผสมผสานองค์ประกอบแบบไทย ๆ กับสื่อที่ทันสมัยและเทคนิคและครอบคลุมบางส่วนของงานศิลปะที่มีความหลากหลายมากที่สุดและหลากหลายในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้.
ไทยในสมัยโบราณเช่นเดียวกับในพื้นที่ส่วนใหญ่ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้, ศิลปินมักจะตามรูปแบบและการประชุมความงามของพวกเขา ยุคและงานศิลปะที่ได้รับการผลิตเป็นการกระทำของบุญทางศาสนาไม่ได้สำหรับการรับรู้ของแต่ละบุคคล มีความแตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ระหว่าง "ช่าง" เป็น ("ช้าง feemeu") และ "ศิลปิน" ("silapin") ประติมากรรมแผนไทย, การวาดภาพและการแสดงละครรำเป็นศาสนาเป็นหลัก ศิลปะไทยบนโลกไซเบอร์จำนวนของสื่ออื่น ๆ รวมถึงสถาปัตยกรรมสิ่งทอและเซรามิก