My name is Jessica. I am a student

My name is Jessica. I am a student in one of the boarding school high school in California. My hometown is in London. Now is the summer vacation, I went home. The journey is so tired and boring for me. I like taking notes down the diary when I travel in case to see what I'm impressed. I had to parking in front of the school to call a taxi to the airport that day Unfortunately no car and wait for a taxi to go home quite a lot, I took a bus to the train or subway.to the airport I decided to go down to the Route north Airport bus, because I think it is more convenient and faster. At the airport, Terminal 4 I saw a lot of people both Captain Steward and Air Hostress They wear great and professional I dreamed to be I went to the counter to buy flight tickets, select seats but it has direct flight It is fortunate that it does not change plane and choose one way ticket together with serve food and serve beverage
By the time the plane I walked up to the departures I saw a boy and I wondered if he noticed me. He took my breath away I can't get him off my mind and it scares me 'cause I've never felt this way.No one in this world knows me better than you do. my diary As he walked by I thought he smiled at me. And I Wondered does he know what's in my heart? I tried to smile, but I could hardly Breathe. Should I tell him how I feel or would that just scare him away? My Diary, tell me what to do, please tell me what to say I think of him on the plane. At the London airport on arrival I call a taxi to go home. When I get out of the car, I met him again. He is at the street corner One touch of his hand, now I can't wait to see that boy again. He smiled and I thought my heart could fly. Diary, so you think that we'll be more than Friends? I've got a feeling we'll be so much more than friends. You cheer me Dear Diary

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชื่อของฉันคือ เจสสิก้า ฉันเป็นนักเรียนในโรงเรียนประจำระดับมัธยมในรัฐแคลิฟอร์เนีย บ้านของฉันอยู่ในลอนดอน เป็นวันหยุดฤดูร้อน ตอนนี้ ฉันกลับบ้าน การเดินทางจะเหนื่อย และน่าเบื่อสำหรับผมดังนั้น ต้องจดบันทึกลงไดอารี่เมื่อเดินทางในกรณีที่เห็นว่า ผมประทับใจ ผมจะจอดรถหน้าโรงเรียนเพื่อเรียกแท็กซี่ไปสนามบินวันนั้นแต่ไม่มีรถ และรอการกลับบ้านค่อนข้างมาก ผมเอารถบัสรถไฟหรือ subway.to สนามบินที่ฉันตัดสินใจไปลงเส้นทางเหนือสนาม ผมคิดว่า จะสะดวก และรวดเร็วมาก ที่สนามบิน เทอร์มินัล 4 ซีกมากคนกัปตัน Steward และ Air Hostress พวกเขาสวมใส่ดี และมืออาชีพเลยให้ ผมไปที่เคาน์เตอร์ซื้อตั๋วเครื่องบิน เลือกที่นั่งก็มีเที่ยวบินตรงก็โชคดีว่า ไม่เปลี่ยนเครื่องบิน และเลือกจองตั๋วเที่ยวเดียวพร้อมบริการอาหาร และเครื่องดื่มให้บริการ โดยเวลาเครื่องบินฉันเดินถึงออกผมเห็นเด็กผู้ชาย และฉันสงสัยว่า ถ้า เขาสังเกตเห็นฉัน เขาเอาของฉันหายใจออกไม่เจ็บเขาออกจากใจของฉัน และมัน scares ฉัน 'cause ฉันไม่ได้รู้สึกแบบนี้ ไม่มีใครในโลกนี้รู้ฉันดีกว่า ไดอารี่ของฉันขณะที่มันเดินตาม ผมคิดว่า ที่ฉันยิ้ม และผมสงสัยว่า ไม่รู้สิ่งที่อยู่ในหัวใจของฉัน พยายามยิ้ม แต่ฉันไม่สามารถหายใจ ควรฉันบอกว่า ฉันรู้สึก หรือจะที่เพียงตกใจเขาไป ไดอารี่ของฉัน บอกว่า กรุณาบอกพูดผมคิดว่า ของเขาบนเครื่องบิน ที่สนามบินลอนดอนมาถึง ฉันเรียกรถแท็กซี่เพื่อกลับบ้าน เมื่อฉันได้รับจากรถ ฉันได้พบเขาอีกครั้ง เขาอยู่ที่มุมถนนหนึ่งสัมผัสมือของเขา ตอนนี้ฉันไม่สามารถรอเพื่อดูว่าเด็กอีกครั้ง เขายิ้ม และฉันคิดว่า หัวใจของฉันสามารถบิน ไดอารี่ ดังนั้นคุณคิดว่า เราจะเป็นเพื่อนมากกว่า ได้ความรู้สึกที่เราจะได้มากกว่าเพื่อน คุณให้กำลังใจฉันไดอารี่รัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชื่อของฉันคือเจสสิก้า ฉันเป็นนักเรียนในโรงเรียนกินนอนของโรงเรียนมัธยมในรัฐแคลิฟอร์เนีย บ้านเกิดของฉันอยู่ในลอนดอน ขณะนี้เป็นวันหยุดฤดูร้อนที่ฉันกลับบ้าน การเดินทางเป็นไปอย่างเหนื่อยและน่าเบื่อสำหรับฉัน ผมชอบจดบันทึกลงสมุดบันทึกประจำวันเมื่อผมเดินทางในกรณีที่จะเห็นสิ่งที่ฉันประทับใจ ฉันมีที่จอดรถอยู่ด้านหน้าของโรงเรียนที่จะเรียกรถแท็กซี่ไปสนามบินในวันนั้น แต่น่าเสียดายที่ไม่มีรถและรอรถแท็กซี่กลับบ้านค่อนข้างมากผมเอารถบัสรถไฟหรือสนามบิน subway.to ฉันตัดสินใจที่จะไป ลงไปทางทิศเหนือเส้นทางรถบัสสนามบินเพราะผมคิดว่ามันเป็นความสะดวกมากขึ้นและเร็วขึ้น ที่สนามบินเทอร์มิ 4 ผมเห็นผู้คนจำนวนมากทั้งกัปตันสจ๊วตและแอร์ Hostress พวกเขาสวมใส่ที่ดีและเป็นมืออาชีพผมฝันที่จะเป็นผมไปที่เคาน์เตอร์ซื้อตั๋วเครื่องบินให้เลือกที่นั่ง แต่มีเที่ยวบินตรงมันเป็นโชคดีที่มันไม่ ไม่เปลี่ยนเครื่องบินตั๋วและเลือกวิธีที่หนึ่งร่วมกับบริการอาหารและเครื่องดื่มให้บริการ
ตามเวลาที่เครื่องบินผมเดินขึ้นไปยังขาออกผมเห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งและผมสงสัยว่าเขาสังเกตเห็นฉัน เขาเอาลมหายใจของฉันไปฉันไม่สามารถรับเขาออกจากใจของฉันและมันกลัวฉัน 'สาเหตุที่ฉันไม่เคยรู้สึกนี้ way.No หนึ่งในโลกนี้รู้ฉันดีกว่าที่คุณทำ ไดอารี่ของฉันในขณะที่เขาเดินผ่านผมคิดว่าเขายิ้มให้ฉัน และผมก็สงสัยเขาไม่ทราบว่าสิ่งที่อยู่ในหัวใจของฉันได้อย่างไร ฉันพยายามที่จะยิ้ม แต่ฉันแทบจะไม่สามารถหายใจ ฉันควรจะบอกเขาว่าฉันรู้สึกอย่างไรหรือจะว่าเพียงแค่ทำให้เขาตกใจกลัวไปหรือไม่ ไดอารี่ของฉันบอกฉันว่าจะทำอย่างไรกรุณาช่วยบอกฉันสิ่งที่จะบอกว่าผมคิดว่าเขาอยู่บนเครื่องบิน ที่สนามบินในกรุงลอนดอนเมื่อเดินทางมาถึงที่ผมเรียกรถแท็กซี่กลับบ้าน เมื่อฉันได้รับออกจากรถผมได้พบกับเขาอีกครั้ง เขาเป็นคนที่หัวมุมถนนหนึ่งสัมผัสจากมือของเขาตอนนี้ฉันไม่สามารถรอที่จะเห็นเด็กผู้ชายคนนั้นอีกครั้ง เขายิ้มและฉันคิดว่าหัวใจของฉันสามารถบินได้ ไดอารี่เพื่อให้คุณคิดว่าเราจะเป็นมากกว่าเพื่อน? ฉันมีความรู้สึกที่เราจะมากเกินกว่าเพื่อน คุณกำลังใจ Dear Diary

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันชื่อเจสสิก้า ฉันเป็นนักเรียนของโรงเรียนมัธยมในรัฐแคลิฟอร์เนีย บ้านเกิดของฉันอยู่ในลอนดอน ตอนนี้ก็ปิดเทอม ผมกลับบ้าน การเดินทางมันเหนื่อยและน่าเบื่อสำหรับฉัน ผมชอบการบันทึกลงไดอารี่ ตอนที่ผมเดินทางในกรณีเพื่อดูสิ่งที่ฉันประทับใจมากผมจอดรถที่หน้าโรงเรียนเพื่อเรียกแท็กซี่ไปสนามบินวันนั้นโชคร้ายไม่มีรถรอแท็กซี่กลับบ้านค่อนข้างมาก ผมก็เอาบัสรถไฟหรือ subway.to สนามบิน ฉันตัดสินใจที่จะไปเส้นทางที่สนามบินรถบัส เพราะฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องที่สะดวกมากขึ้น และ ได้เร็วขึ้น ที่สนามบินเทอร์มินัล 4 ผมเห็นผู้คนมากมายทั้งหัวหน้าสจ๊วตและแอร์ Guide ที่พวกเขาสวมใส่ที่ดีและเป็นมืออาชีพ ผมฝันที่จะเป็นฉันไปที่เคาน์เตอร์ซื้อตั๋วเครื่องบิน , เลือกที่นั่ง แต่ก็มีเที่ยวบินตรงจะโชคดีที่ไม่ได้เปลี่ยนระนาบและเลือกตั๋วทางหนึ่งพร้อมกับเสิร์ฟอาหารและบริการเครื่องดื่ม
โดยเวลาที่เครื่องบินผมเดินเข้าออก เห็นเป็นเด็ก และผมสงสัยว่าถ้าเขาเห็นฉัน เขาเอาลมหายใจของฉันไป ฉันลืมเขาไม่ได้ และมันทำให้ผมกลัว เพราะฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้ ไม่มีใครในโลกนี้รู้ว่าฉันเท่าเธอ ไดอารี่ของฉันขณะที่เดินผ่านไปฉันคิดว่าเขายิ้มให้ฉัน และฉันสงสัยว่าเขารู้สิ่งที่อยู่ในใจของฉัน ฉันพยายามที่จะยิ้ม แต่ฉันแทบจะไม่สามารถหายใจได้ฉันควรจะบอกเค้าว่าผมรู้สึกยังไง หรือจะแค่ขู่เขาไป ? ไดอารี่ของฉัน บอกมาว่าต้องทำยังไง ช่วยบอกอะไรฉันพูดว่า ฉันคิดว่าเขาอยู่บนเครื่องบิน ที่สนามบินลอนดอนเมื่อมาถึงผมเรียกแท็กซี่เพื่อกลับบ้าน เมื่อผมลงจากรถ ฉันพบเขาอีกครั้ง เขาอยู่ที่มุมถนนและหนึ่งสัมผัสจากมือของเขา ตอนนี้ฉันไม่สามารถรอที่จะเจอเขาอีก เขายิ้มและฉันคิดว่าหัวใจของฉันจะบิน ไดอารี่แล้วคุณคิดว่า เราจะเป็นมากกว่าเพื่อน ? ฉันรู้สึกว่าเราจะมากกว่าเพื่อน คุณให้กำลังใจฉันไดอารี่ที่รัก