FearDeidra Gradishar, RNC, BSNANDA:

Fear
Deidra Gradishar, RNC, BS
NANDA: Feeling of dread related to an identifiable source that the person validates
Fear is a strong and unpleasant emotion caused by the awareness or anticipation of pain or danger. This emotion is primarily externally motivated and source-specific. The person, place, or thing precipitating this feeling can be identified by the individual experiencing the fear. The factors that precipitate fear are, to some extent, universal; fear of death, pain, bodily injury are common to most people. Other fears are derived from the life experiences of the individual person. How fear is expressed may be strongly influenced by the culture, age, or gender of the person under consideration. In some cultures it may be unacceptable to express fear regardless of the precipitating factors. Rather than manifesting outward signs of fear as described in the defining characteristics, responses may range from risk-taking behavior to expressions of bravado and defiance of fear as a legitimate feeling. In other cultures fear may be freely expressed and manifestations may be universally accepted. In addition to one's own individual ways of coping with the feeling of fear, there are aspects of coping that are cultural as well. Some cultures control fear through the use of magic, mysticism, or religiosity. Whatever one's mechanism for controlling and coping with fear, it is a normal part of everyone's life. The nurse may encounter the fearful patient in the community, during the performance of diagnostic testing in an outpatient setting or during hospitalization. The nurse must learn to identify when patients are experiencing fear, and must find ways to assist them in a respectful way to negotiate through these feelings. The nurse must also learn to identify when fear becomes so persistent and pervasive that it impairs an individual's ability to carry on their activities of daily living. Under these circumstances referral can be made to programs designed to assist the patient in overcoming phobias and other truly debilitating fears.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความกลัวDeidra Gradishar, RNC, BSนันดา: ความรู้สึกของความกลัวที่เกี่ยวข้องกับแหล่งบุคคลที่ผู้ตรวจสอบ ความกลัวเป็นอารมณ์ที่แข็งแรง และขจัดที่เกิดจากความตระหนักหรือความคาดหมายของอันตรายหรือความเจ็บปวด อารมณ์นี้จะเป็นแรงจูงใจภายนอก และแหล่งที่มาเฉพาะ สามารถระบุบุคคล สถานที่ หรือสิ่งที่ปัจจัยความรู้สึกนี้ โดยบุคคลที่ประสบความหวาดกลัว ปัจจัยที่ precipitate กลัวมี บ้าง สากล ทั่วไปคนส่วนใหญ่กลัวความตาย เจ็บ บาดเจ็บร่างกายได้ ความกลัวอื่น ๆ ที่ได้รับมาจากประสบการณ์ชีวิตของแต่ละบุคคล วิธีแสดงความกลัวอาจจะขอรับอิทธิพลจากวัฒนธรรม อายุ หรือเพศของบุคคลภายใต้การพิจารณา ในบางวัฒนธรรม อาจจะยอมรับความกลัวแสดงว่าปัจจัยตกตะกอน แทน manifesting สัญญาณขาออกของความกลัวในลักษณะการกำหนด การตอบสนองอาจจัดช่วงจากพฤติกรรมเสี่ยงการนิพจน์ของ bravado สมัยที่ความกลัวเป็นความรู้สึกที่ถูกต้องตามกฎหมาย ในวัฒนธรรมอื่นๆ ความกลัวอาจจะอิสระแสดง และลักษณะอาจเป็นที่ยอมรับกันแพร่หลาย นอกจากแต่ละวิธีในการรับมือกับความรู้สึกของความกลัว มีลักษณะเผชิญที่มีวัฒนธรรมเช่น บางกลัวควบคุมวัฒนธรรมผ่านการใช้เวทมนตร์ รหัสยลัทธิ หรือความเคร่งศาสนา สิ่งหนึ่งของกลไกการควบคุม และการเผชิญกับความกลัว เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของทุกคน พยาบาลอาจพบผู้ป่วยกลัวในชุมชน ใน ระหว่างปฏิบัติการทดสอบการวินิจฉัยในผู้ป่วยนอกตั้ง หรือใน ระหว่างการรักษาในโรงพยาบาล พยาบาลต้องเรียนรู้การระบุเมื่อผู้ป่วยพบความกลัว และต้องหาวิธีที่จะช่วยพวกเขาในทางเคารพการเจรจาผ่านความรู้สึกเหล่านี้ พยาบาลยังต้องเรียนรู้ระบุเมื่อกลัวกลายเป็นชุมชนที่แพร่หลายที่แตกของแต่ละความสามารถในการดำเนินกิจกรรมของชีวิตประจำวัน และแบบถาวรดังนั้น ภายใต้สถานการณ์เหล่านี้ สามารถทำอ้างอิงไปยังโปรแกรมที่ออกแบบมาเพื่อช่วยเหลือผู้ป่วยในมากเพียงใด phobias และอื่น ๆ กลัว debilitating อย่างแท้จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลัว
Deidra Gradishar, RNC, BS
NANDA: ความรู้สึกของความกลัวที่เกี่ยวข้องกับแหล่งที่มาที่ระบุได้ว่าผู้ตรวจสอบ
ความกลัวเป็นอารมณ์ความรู้สึกที่แข็งแกร่งและไม่พึงประสงค์ที่เกิดจากการรับรู้หรือความคาดหมายของความเจ็บปวดหรืออันตราย อารมณ์นี้เป็นหลักแรงจูงใจภายนอกและแหล่งที่มาที่เฉพาะเจาะจง บุคคลสถานที่หรือสิ่งที่ทำให้เกิดความวุ่นวายความรู้สึกนี้สามารถระบุได้โดยบุคคลที่ประสบความกลัว ปัจจัยที่ตกตะกอนกลัวมีบางส่วนสากล กลัวความตายความเจ็บปวดการบาดเจ็บต่อร่างกายอยู่ร่วมกันกับคนส่วนใหญ่ กลัวอื่น ๆ จะได้มาจากประสบการณ์ชีวิตของแต่ละคน วิธีกลัวจะแสดงอาจจะได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมอายุหรือเพศของบุคคลภายใต้การพิจารณา ในบางวัฒนธรรมมันอาจจะเป็นที่ยอมรับไม่ได้ที่จะแสดงความกลัวโดยไม่คำนึงถึงปัจจัยความวุ่นวาย แทนที่จะเผยสัญญาณออกไปด้านนอกของความกลัวตามที่อธิบายไว้ในการกำหนดลักษณะการตอบสนองอาจมีตั้งแต่พฤติกรรมเสี่ยงในการแสดงออกของความองอาจและการต่อต้านของความกลัวเป็นความรู้สึกที่ถูกต้องตามกฎหมาย ในวัฒนธรรมอื่น ๆ กลัวอาจจะแสดงออกได้อย่างอิสระและอาการอาจจะได้รับการยอมรับในระดับสากล นอกเหนือจากบุคคลของตัวเองหนึ่งวิธีในการรับมือกับความรู้สึกของความหวาดกลัวที่มีลักษณะของการเผชิญปัญหาที่มีวัฒนธรรมเป็นอย่างดี บางวัฒนธรรมควบคุมความกลัวผ่านการใช้เวทมนตร์เวทย์มนต์หรือศาสนา ไม่ว่ากลไกหนึ่งของการควบคุมและการรับมือกับความกลัวก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของทุกคน พยาบาลอาจพบผู้ป่วยที่น่ากลัวในชุมชนในระหว่างการทำงานของการทดสอบการวินิจฉัยในการตั้งค่าผู้ป่วยนอกหรือในระหว่างการรักษาในโรงพยาบาล พยาบาลจะต้องเรียนรู้ที่จะระบุเมื่อผู้ป่วยที่กำลังประสบความกลัวและจะต้องค้นหาวิธีการที่จะช่วยให้พวกเขาในทางที่เคารพในการเจรจาผ่านความรู้สึกเหล่านี้ พยาบาลยังต้องเรียนรู้ที่จะระบุเมื่อความกลัวกลายเป็นถาวรและแพร่หลายว่ามันบั่นทอนความสามารถของแต่ละบุคคลที่จะดำเนินการเกี่ยวกับกิจกรรมของพวกเขาในชีวิตประจำวัน ภายใต้สถานการณ์เหล่านี้อ้างอิงสามารถทำโปรแกรมที่ออกแบบมาเพื่อช่วยผู้ป่วยในการเอาชนะโรคและความกลัวอื่น ๆ ที่ทำให้สุขภาพทรุดโทรมอย่างแท้จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลัว
deidra gradishar RNC , BS
นัน : ความรู้สึกของความกลัวที่เกี่ยวข้องกับแหล่งที่ระบุว่าบุคคลที่ตรวจสอบ
กลัวเป็นแข็งแรงและไม่อารมณ์ที่เกิดจากการรับรู้ หรือความคาดหมายของความเจ็บปวดหรืออันตราย ความรู้สึกนี้เป็นแรงจูงใจภายนอกและแหล่งที่เฉพาะเจาะจง บุคคล สถานที่ หรือสิ่งที่ดี ความรู้สึกนี้สามารถระบุได้โดยบุคคลประสบกับความกลัวปัจจัยที่มีความกลัวอยู่ บ้าง สากล กลัวความตาย ความเจ็บปวด การบาดเจ็บทางร่างกายที่พบบ่อยกับคนส่วนใหญ่ กลัวคนอื่นจะได้มาจากประสบการณ์ชีวิตของคนแต่ละคน แล้วกลัวจะแสดงอาจเป็นอิทธิพลอย่างมากโดยวัฒนธรรม อายุ หรือ เพศของบุคคลภายใต้การพิจารณาในบางวัฒนธรรมอาจจะไม่ได้แสดงความหวาดกลัวโดยไม่คำนึงถึงว่าปัจจัย แทนที่จะแสดงสัญญาณออกไปด้านนอกของความกลัวที่อธิบายไว้ในการกำหนดลักษณะการตอบสนองอาจช่วงจากพฤติกรรมเสี่ยง เพื่อแสดงออกถึงความองอาจและการต่อต้านของความกลัวเป็นความรู้สึกที่ถูกต้องตามกฎหมายในวัฒนธรรมอื่นกลัวจะแสดงอาการอย่างอิสระและอาจจะได้รับการยอมรับระดับสากล . นอกจากนี้หนึ่งของแต่ละวิธีรับมือกับความรู้สึกกลัว มีลักษณะของการเผชิญปัญหาที่วัฒนธรรมได้เป็นอย่างดี บางวัฒนธรรมควบคุมความกลัว ด้วยการใช้เวทมนตร์ เวทมนตร์ หรือศาสนา . สิ่งหนึ่งที่เป็นกลไกในการควบคุมและการเผชิญกับความกลัวมันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตปกติของทุกคน พยาบาลอาจพบผู้ป่วยมากในชุมชน ในประสิทธิภาพของการทดสอบการวินิจฉัยในการตั้งค่าผู้ป่วยนอกหรือในระหว่างการรักษาในโรงพยาบาล พยาบาลต้องเรียนรู้ที่จะระบุเมื่อผู้ป่วยมีอาการกลัวและต้องหาวิธีที่จะช่วยพวกเขาในทางที่เคารพ เพื่อเจรจาถึงความรู้สึกเหล่านี้พยาบาลยังต้องเรียนรู้ที่จะระบุเมื่อความกลัวจะกลายเป็นดังนั้นถาวรและแพร่หลายที่ impairs ความสามารถของบุคคลในการดำเนินกิจกรรมในชีวิตประจําวัน ภายใต้สถานการณ์เหล่านี้การอ้างอิงที่สามารถทำให้โปรแกรมที่ออกแบบมาเพื่อช่วยให้ผู้ป่วยเอาชนะความกลัวและ phobias debilitating
อย่างแท้จริงๆ