Ping Guo’s expression turned seriou

Ping Guo’s expression turned serious because she felt Luo Luo’s determination. If Luo Luo was actually hurt in Zhou Palace, then she and Mo Yu wouldn’t be able to handle the consequences afterward. The most important thing was that the Queen didn’t know about tonight’s event. What could she do against the rage of the Crimson River of Eight Hundred Miles?

“What’s so good about that youngster named Chen Chang Sheng? Why do you care about him so much?” She looked at Luo Luo confusingly.

“This is not something you should care about, nor is it something you actually care about.”

Luo Luo lifted her right hand slightly and the whip was dragged across the floor. She looked at Princess Ping Guo and said, “I don’t care about your intentions. I just need you to command the people outside to make path for me. I need to go join the Ivy Festival now.”

Princess Ping Guo was silent. Although she seemed to struggle inside, she was actually calculating the time silently. After making sure there was enough time for Mo Yu to trap that youngster in Tong Palace, she then picked up her head and smiled.

“Sure, go ahead,” she looked at Luo Luo, “I hope you still can make it.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Ping Guo นิพจน์เปิดร้ายแรงเนื่องจากเธอรู้สึกกำหนด Luo Luo ถ้าเจ็บจริงในพระราชวังโจว Luo Luo แล้วเธอและยู Mo จะไม่สามารถจัดการกับผลที่ตามมาหลังจากนั้น สิ่งสำคัญสุดคือ ว่า พระราชินีไม่ทราบเกี่ยวกับเหตุการณ์ของคืนนี้ เธอสามารถทำอะไรกับความโกรธของแม่น้ำเข้มแปดร้อยไมล์"คือเรื่องเจ้าหนูที่ชื่อว่า Chen Sheng ช้าง ทำไมทำคุณสนใจเขามาก" เธอมองที่ Luo Luo คลึง"นี้ไม่ใช่สิ่งที่คุณควรสนใจ ไม่มันบางสิ่งบางอย่างที่คุณใส่ใจจริง"Luo Luo ยกมือขวาของเธอเล็กน้อย และแส้ถูกลากพื้น เธอมองเจ้าหญิง Ping Guo และกล่าว ว่า "ฉันไม่สนใจเกี่ยวกับความตั้งใจของคุณ ฉันเพียงต้องการสั่งบุคคลภายนอกเพื่อให้เส้นทางสำหรับฉัน ฉันต้องการไปเข้าร่วมเทศกาลไอวี่"เจ้าหญิง Ping Guo เงียบมาก แม้ว่าดูเหมือนการต่อสู้ภายใน เธอถูกจริงคำนวณเวลาเงียบ หลังจากแน่ใจว่ามีเวลาเพียงพอสำหรับ Mo ยูกับดักเจ้าหนูที่ในวังทอง เธอแล้วหยิบหัวของเธอ และยิ้ม"แน่ใจ ไปข้างหน้า เธอมองที่ Luo Luo "ฉันหวังว่า คุณยังคงสามารถทำให้มัน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแสดงออกปิง Guo หันร้ายแรงเพราะเธอรู้สึกมุ่งมั่น Luo Luo ของ หาก Luo Luo ได้รับบาดเจ็บจริงในพระราชวังโจวแล้วเธอและโมยูจะไม่สามารถที่จะจัดการกับผลที่ตามมาหลังจากนั้น สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการที่สมเด็จพระราชินีไม่ทราบเกี่ยวกับเหตุการณ์ในคืนนี้ สิ่งที่เธอจะทำกับความโกรธของแม่น้ำเป็นสีแดงเข้มแปดร้อยไมล์หรือไม่"มีอะไรที่ดีมากเกี่ยวกับเด็กหนุ่มที่ชื่อเฉินช้าง Sheng? ทำไมคุณดูแลเกี่ยวกับเขามาก? "เธอมองที่ Luo Luo พลุกพล่าน. " นี่คือสิ่งที่คุณไม่ควรดูแลเกี่ยวกับหรือมันเป็นสิ่งที่คุณสนใจจริงเกี่ยวกับ. " Luo Luo ยกมือขวาของเธอเล็กน้อยและแส้ถูกลากข้าม พื้น. เธอมองที่ปริ๊นเซปิง Guo และกล่าวว่า "ผมไม่สนใจเกี่ยวกับความตั้งใจของคุณ ฉันเพียงแค่ต้องการให้คุณสั่งประชาชนนอกเพื่อให้เส้นทางสำหรับฉัน ฉันต้องการที่จะไปเข้าร่วมงานเทศกาล Ivy ขณะนี้. " ปริ๊นเซปิง Guo ก็เงียบ แม้ว่าเธอจะลำบากในการต่อสู้ภายในเธอเป็นจริงการคำนวณเวลาเงียบ หลังจากที่การทำให้แน่ใจว่ามีเวลามากพอสำหรับโมยูจะดักที่เจ้าหนูในตองพาเลซจากนั้นเธอก็หยิบขึ้นมาหัวของเธอและยิ้ม. "แน่นอนไปข้างหน้า" เธอมองไปที่ลูลู "ฉันหวังว่าคุณยังคงสามารถทำมัน."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปิงกว๋อ เปลี่ยนสีหน้าจริงจัง เพราะเธอรู้สึกของ Luo หลัว ความมุ่งมั่น ถ้าหลัวหลัวเจ็บจริงๆในโจววัง แล้วเธอกับโม ยูจะไม่สามารถที่จะจัดการกับผลที่ตามมาภายหลัง สิ่งที่สำคัญที่สุดคือราชินีไม่รู้เรื่องงานคืนนี้ เธอจะทำอะไรกับความโกรธของแม่น้ำสีแดงแปดร้อยไมล์" มีอะไรดีเกี่ยวกับเด็กคนนั้นชื่อเฉินชางเซิง ? ทำไมคุณถึงได้แคร์เขามากขนาดนี้ " เธอมอง Luo หลัววุ่นวาย ." นี่ไม่ใช่สิ่งที่คุณควรจะสนใจ หรือเป็นสิ่งที่คุณจริงๆดูแลเกี่ยวกับ . "หลัวหลัว ยกขึ้น มือขวาของเธอเล็กน้อยและแส้ ถูกลากไปตามพื้น เธอมององค์หญิงผิงกั่ว และกล่าวว่า " ผมไม่สนใจเกี่ยวกับความตั้งใจของคุณ ฉันต้องการให้คุณสั่งคนที่อยู่ข้างนอกเพื่อให้เส้นทางสำหรับฉัน ฉันต้องไปเข้าร่วมงาน " ไอวี่แล้วองค์หญิงผิงกั่วเงียบ ถึงแม้ว่าเธอจะดูเหมือนการต่อสู้ภายใน เธอกำลังหาเวลาเงียบๆ หลังจากแน่ใจว่ามีเวลาเพียงพอสำหรับโมยูเป็นกับดักที่เจ้าหนูในถง พระราชวัง จากนั้นเธอก็จับหัวเธอแล้วยิ้ม" อืม ไปเถอะ " เธอมอง Luo หลัว " ฉันหวังว่าคุณยังสามารถทำมัน . "