The plight of orphansa and abandone

The plight of orphansa and abandoned children (OAC) is an increasing global problem that is particularly per- vasive in Southeast Asia and sub-Saharan Africa [1]. Improving the educational attainment of the 153 million orphans and other vulnerable children worldwide is a key goal for development policymakers and practi- tioners. International declarations such as the Millennium Development Goals and the Education for All Movement indicate that the educational attainment of vulnerable children has become a global priority. Most recently, the 2011 Political Declaration on HIV/AIDS targeted increases in school attendance of orphans as an import- ant and measureable indicator of progress [2].
To understand which policies can improve educational attainment for OAC, decision makers must first under- stand the determinants of and barriers to these outcomes. However, there are mixed results regarding which factors, including orphanhood itself, are significantly associated with educational attainment. Previous research shows that the loss of a parent can lead to a series of developmental disadvantages resulting in poor education [3-7], such as lags in grade for age and school attendance relative to non-orphans [3,7,8]. In contrast, other studies find little negative impact of parental death on child education [9-11] and instead find that alternative factors such as wealth, age, or the child’s relationship to the head of household are better predictors of education outcomes [12]. Importantly, many of these studies are restricted to single country analyses, rendering results arguably context specific.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สหัส orphansa และละทิ้งเด็ก (OAC) จะมีปัญหาทั่วโลกเพิ่มขึ้นโดยเฉพาะต่อที่ - vasive ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และแอฟริกาใต้ซาฮารา [1] ปรับปรุงโดยการศึกษาของเด็กกำพร้า 153 ล้านและเด็กเสี่ยงอื่น ๆ ทั่วโลกเป็นเป้าหมายหลักสำหรับผู้กำหนดนโยบายพัฒนาและ practi-tioners นานาชาติประกาศเป้าหมายการพัฒนามิลเลนเนียมและศึกษาการเคลื่อนไหวทั้งหมดระบุว่า โดยศึกษาเด็กเสี่ยงเป็น สำคัญทั่วโลก ล่าสุด รายงานการเมือง 2011 ในเอดส์เป้าหมายเพิ่มขึ้นในโรงเรียนเข้ารับการปรับปรุงเป็นการนำเข้ามดและบ่งชี้ความคืบหน้า [2] measureableเข้าใจนโยบายที่สามารถปรับปรุงโดยศึกษาสำหรับ OAC ผู้ตัดสินใจต้องแรกภายใต้ยืนดีเทอร์มิแนนต์ของและอุปสรรคให้ผลเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม มีจะกล่าวเกี่ยวกับซึ่งปัจจัยต่าง ๆ รวมถึง orphanhood ตัวเอง มีอย่างมีนัยสำคัญที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาโดย งานวิจัยก่อนหน้านี้แสดงว่า สูญเสียหลักสามารถนำชุดพัฒนาเสียที่เกิดขึ้นในการศึกษายากจน [3-7], เช่น lags ในเกรดสำหรับอายุและโรงเรียนเข้าร่วมสัมพันธ์ไม่เด็กกำพร้า [3,7,8] ในทางตรงกันข้าม การศึกษาอื่น ๆ พบน้อยเท่าใดความตายโดยผู้ปกครองเด็กศึกษา [9-11] และแทน ค้นหาปัจจัยอื่นเช่นสมบัติ อายุ หรือความสัมพันธ์ของเด็กกับหัวหน้าครัวเรือนใช้ดี predictors ของผลการศึกษา [12] สำคัญ จำนวนมากของการศึกษาเหล่านี้ถูกจำกัดการวิเคราะห์ประเทศใดประเทศหนึ่ง แสดงผลลัพธ์ว่าบริบทเฉพาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชะตากรรมของ orphansa และเด็กที่ถูกทอดทิ้ง (OAC) เป็นปัญหาระดับโลกที่เพิ่มขึ้นที่ละ vasive เฉพาะอย่างยิ่งในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และ sub-Saharan Africa [1] การปรับปรุงการศึกษาที่สำเร็จของ 153 ล้านเด็กกำพร้าและเด็กที่เปราะบางอื่น ๆ ทั่วโลกเป็นเป้าหมายที่สำคัญสำหรับผู้กำหนดนโยบายการพัฒนาและการ tioners practi- ประกาศระหว่างประเทศเช่นเป้าหมายการพัฒนาสหัสวรรษและการศึกษาเพื่อการเคลื่อนไหวทั้งหมดแสดงให้เห็นว่าสำเร็จการศึกษาของเด็กที่เปราะบางได้กลายเป็นความสำคัญระดับโลก เมื่อเร็ว ๆ นี้ 2011 ปฏิญญาทางการเมืองเอชไอวี / เอดส์การกำหนดเป้าหมายการเพิ่มขึ้นในการเข้าร่วมโรงเรียนของเด็กกำพร้าเป็นตัวบ่งชี้มดและ measureable นำเข้าของความคืบหน้า [2].
เพื่อให้เข้าใจถึงนโยบายที่สามารถปรับปรุงความสำเร็จการศึกษาสำหรับ OAC, ผู้มีอำนาจตัดสินใจต้องยืนภายใต้ครั้งแรก ปัจจัยและอุปสรรคเหล่านี้ไปสู่ผลลัพธ์ แต่มีผลการผสมที่เกี่ยวกับปัจจัยรวมทั้งเด็กกำพร้าตัวเองมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับการสำเร็จการศึกษา วิจัยก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าการสูญเสียของผู้ปกครองที่จะนำไปสู่ชุดของข้อเสียที่เกิดการพัฒนาในด้านการศึกษาที่ไม่ดีที่ [3-7] เช่นล่าช้าในระดับอายุและการเข้าร่วมโรงเรียนเมื่อเทียบกับเด็กกำพร้าที่ไม่ใช่ [3,7,8] ในทางตรงกันข้ามการศึกษาอื่น ๆ พบว่าผลกระทบเชิงลบเล็ก ๆ น้อย ๆ ของการเสียชีวิตของผู้ปกครองเกี่ยวกับการศึกษาของเด็ก [9-11] และแทนที่จะพบว่าปัจจัยทางเลือกเช่นความมั่งคั่งอายุหรือความสัมพันธ์ของเด็กที่หัวของครัวเรือนที่มีการพยากรณ์ที่ดีขึ้นของผลการศึกษา [12] . ที่สำคัญมากของการศึกษาเหล่านี้มีการ จำกัด การวิเคราะห์ประเทศเดียว, การแสดงผลบริบทเฉพาะเนื้อหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชะตากรรมของ orphansa และเด็กที่ถูกทอดทิ้ง ( OAc ) เป็นปัญหาที่เพิ่มขึ้นทั่วโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อ - vasive ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และ ซับซาฮาแอฟริกา [ 1 ] ปรับปรุงการศึกษาของ 153 ล้านเด็กกำพร้าและเด็กเสี่ยงอื่น ๆทั่วโลก เป็นเป้าหมายสำคัญสำหรับนโยบายการพัฒนาและๆ - tioners .การประกาศนานาชาติ เช่น เป้าหมายการพัฒนาแห่งสหัสวรรษและการศึกษาสำหรับการเคลื่อนไหวทั้งหมด พบว่า ระดับการศึกษาของเด็กที่เสี่ยงได้กลายเป็นความสำคัญระดับโลก ล่าสุด 2011 การเมืองปฏิญญาว่าด้วยเอชไอวี / เอดส์เป้าหมายเพิ่มขึ้นในการเข้าร่วมโรงเรียนเด็กกำพร้าเป็นสินค้านำเข้า - มดและตัวบ่งชี้ความคืบหน้า measureable
[ 2 ]ที่จะเข้าใจซึ่งนโยบายสามารถปรับปรุงการศึกษาสำหรับ OAc ผู้ตัดสินใจต้องอยู่ใต้ , - ยืนปัจจัยและอุปสรรคของผลลัพธ์เหล่านี้ อย่างไรก็ตาม มีการผสมที่เกี่ยวกับปัจจัยรวมทั้ง orphanhood ตัวเองมีความสัมพันธ์กับระดับการศึกษางานวิจัยก่อนหน้านี้พบว่า การสูญเสียพ่อแม่สามารถนำชุดพัฒนาข้อเสียที่เกิดยากจนในการศึกษา [ 3-7 ] เช่น ล่าช้า ในระดับอายุและการเข้าชั้นเรียนไม่ 3,7,8 เด็กกำพร้า [ ญาติ ] ในทางตรงกันข้าม , การศึกษาอื่น ๆพบว่าผลกระทบเชิงลบเล็กน้อยของความตายโดยผู้ปกครองในการศึกษา [ เด็ก 9-11 ] และแทน พบว่า ทางเลือกต่างๆ เช่น สมบัติ อายุหรือของเด็ก ความสัมพันธ์กับหัวหน้าแม่บ้านจะพยากรณ์ที่ดีของการศึกษาผล [ 12 ] ที่สำคัญมากของการศึกษาเหล่านี้จะถูก จำกัด ไปยังประเทศเดียว วิเคราะห์ , การแสดงผลเนื้อหาบริบทที่เฉพาะเจาะจง