Joy didn’t know what to say. Her he

Joy didn’t know what to say. Her heart was beating frantically because of those words that SungJae said. There was a long awkward silence, it was like they were listening to each other’s breathing until SungJae broke the silence.
SungJae: “Sooyoung-a, the recording the show isn’t exactly what I miss. I miss recording it of course but what I miss most about it is you… What I’m saying is that… I miss you.”
Another awkward silence.
SungJae: “Yah!! Joy-a! Are you still there? Why don’t you say anything?”
Joy: “I’m still here. Ya. What do you expect me to say when you say those things?!”
SungJae: “How about you start with saying you miss me too?”
Joy: “Fine. I miss you too.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสุขไม่รู้จะพูดอะไร หัวใจของเธอก็เต้นเมามันเนื่องจากคำเหล่านั้นที่กล่าวว่า SungJae มีเงียบอึดอัดนาน มันเป็นเหมือนพวกเขาได้ฟังของผู้อื่นหายใจจน SungJae ยากจนความเงียบSungJae: " Sooyoung ที่ บันทึกการแสดงไม่ว่าคิดถึง คิดถึงบันทึกแน่นอน แต่สิ่งที่ฉันพลาดมากที่สุดเลยเป็นคุณ... สิ่งที่ฉันพูดว่า ... ฉันคิดถึงคุณ"เงียบอึดอัดอีกSungJae: "เรียบ!! ความสุขที่ ท่านยังคงมี ทำไมไม่คุณพูดอะไร"จอย: "ฉันยังคงอยู่ที่นี่ ยา คุณคาดหวังสิ่งใดให้พูดว่าเมื่อคุณพูดสิ่งเหล่านั้น!"SungJae: "วิธีการเกี่ยวกับคุณเริ่มต้น ด้วยคำพูดที่คุณคิดถึงผมมากเกินไป"จอย: "ดี ฉันคิดถึงคุณมากเกินไป"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสุขไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จะพูด หัวใจของเธอเต้นเมามันเพราะคำพูดเหล่านั้นว่า SungJae กล่าวว่า มีความเงียบที่น่าอึดอัดใจยาวมันเป็นเหมือนพวกเขาได้รับฟังการหายใจของกันและกันจน SungJae ยากจนเงียบ.
SungJae: "ซูยอง-A, บันทึกการแสดงไม่ว่าสิ่งที่ฉันพลาด ฉันคิดถึงบันทึกมันแน่นอน แต่สิ่งที่ผมคิดถึงมากที่สุดเกี่ยวกับเรื่องนี้คือคุณ ... สิ่งที่ผมพูดคือว่า ... ฉันคิดถึงคุณ ".
อีกความเงียบที่น่าอึดอัดใจ.
SungJae:" ย่ะ !! จอยเป็นคนแรก! คุณยังอยู่ที่นั่นไหม? ทำไมคุณไม่พูดอะไร "?
จอย:" ผมยังอยู่ที่นี่ ยา คุณทำอะไรคาดหวังว่าฉันจะบอกว่าเมื่อคุณบอกว่าสิ่งเหล่านั้น ?! "
SungJae:" วิธีการเกี่ยวกับคุณเริ่มต้นด้วยการพูดว่าคุณคิดถึงฉันเกินไป "
จอย" วิจิตร ฉันก็คิดถึงคุณเช่นกัน."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จอยไม่รู้จะพูดยังไงดี หัวใจเธอเต้นอย่างเมามัน เพราะคำพูดที่ ซอง กล่าว มีความเงียบอึดอัดมานาน มันเหมือนกับว่าพวกเขาได้ฟังกันหายใจจนซองแจทำลายความเงียบซองแจ : " sooyoung-a บันทึกรายการไม่ใช่สิ่งที่ฉันพลาด ฉันคิดถึงการบันทึกแน่นอน แต่สิ่งที่ผมพลาดมากที่สุดเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็คือคุณ . . . . . . . สิ่งที่ฉันกำลังพูดก็คือ . . . ผมคิดถึงคุณ "อื่นอึดอัด เงียบซองแจ : " นี่ ! ! joy-a ! คุณยังอยู่ที่นั่นไหม ? ทำไมคุณไม่พูดอะไรเลย ? "จอย : " ฉันยังคงที่นี่ ยา สิ่งที่คุณคาดหวังให้ฉันบอกว่าเมื่อคุณพูดแบบนั้น ! "ซองแจ : " แล้วที่คุณเริ่มต้นด้วยการบอกว่าคุณคิดถึงผมด้วยเหรอ ? "จอย : " ก็ได้ ฉันก็คิดถึงคุณเหมือนกัน "