The ecological concern has resulted

The ecological concern has resulted in a renewed interest in natural polymeric materials. Bio-based materials and composites could be a promising solution both in terms of environmental and performance aspects. In this context, the use of natural cellulosic fibres can constitute an interesting viable alternative to these issues. Natural fibres such as flax, hemp, sisal, bamboo and jute are an environmentally, friendly alternative to the use of glass fibres as reinforcement in polymer based engineering composites (Kumar and Singh, 2008 and Wambua et al., 2003). The use of natural fibres in organic matrices is highly beneficial because the strength and toughness of resulting composites are greater than those of the unreinforced materials (Gindl et al., 2003). Moreover, cellulosic fibres are usually strong, light in weight (low density), abundant and renewable (Mohanty et al., 2000). Over the past decade natural fibres have become a resource for making low cost composite materials. These fibres offer also the possibility to be incinerated for energy recovery since they possess good calorific properties. In material engineering, the use of fibre-reinforced thermoplastic composites are very important, keeping in mind that these fibres reduce health problems and safety issues during handling of fibre products. This excellent price-performance ratio at low weight in combination with the environmentally friendly character is developed for the acceptance of natural fibres in large volume engineering markets such as automotive (Ashori, 2008), aeronautic (Soutis, 2005) and building industries (Herrmann et al., 1998). One difficulty that has prevented the use of natural fibres is the lack of good adhesion with polymeric matrices. In particular, the great moisture sorption of natural fibres adversely affects adhesion with hydrophobic matrix leading to premature ageing by degradation and loss of strength. Interfacial adhesion and resistance to moisture absorption of natural-fibre composites can be improved by treating these fibres with suitable chemical reactions (Bledzki and Gassan, 1999 and Kostic et al., 2008).

In order to both increase moisture resistance of the reinforcing flax fibres and improve their adhesion with a polyester matrix (unsaturated polyester resin) different chemical treatments were carried out such as maleic anhydride (MA) (Cantero et al., 2003), acetic anhydride (Ac) (Hill et al., 1998), silane (Si) (Abdelmouleh et al., 2007) and styrene (S) treatments (Bessadok et al., 2007). The four treatments were chosen to add unsaturations or hydroxyl groups onto the fibres. The treated fibres were characterized by means of infrared spectroscopy and surface energy analyses. In terms of moisture resistance, the efficiency of the treatments used was controlled by water sorption measurements. Water sorption behavior of modified flax fibres was analyzed using sorption isotherms. The role played by water molecules in treated fibres was interpreted on the basis of two models, Guggenheim-Anderson-de Boer (GAB) and Park, which allow a good fit of the water sorption data. It is well-known that chemical treatments applied onto fibre surface may affect the mechanical properties of the final material (Kostic et al., 2008). Hence from such data, the influence of these chemical treatments on the tensile properties of flax fibres, was also investigated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำนึงถึงระบบนิเวศมีผลในการสนใจต่ออายุวัสดุธรรมชาติชนิด ชีวภาพโดยใช้วัสดุและคอมโพสิตอาจจะกำหนดการแก้ไขปัญหาทั้งในด้านสิ่งแวดล้อมและประสิทธิภาพ ในบริบทนี้ ใช้ใยธรรมชาติ cellulosic สามารถเป็นทางเลือกที่น่าสนใจได้ไป ใยธรรมชาติเช่นลินิน ป่าน ศรนารายณ์ ไม้ไผ่ และปอมีต่อสิ่งแวดล้อม การใช้เส้นใยแก้วเสริมแรงในพอลิเมอร์เป็นมิตรทางตามวิศวกรรมคอมโพสิต (Kumar และ สิงห์ 2008 และ Wambua และ al., 2003) ใช้ใยธรรมชาติในเมทริกซ์อินทรีย์มีประโยชน์มากเนื่องจากความแข็งแรงและนึ่งของคอมโพสิตได้สูงกว่าวัสดุ unreinforced (Gindl และ al., 2003) นอกจากนี้ ใย cellulosic เป็นปกติแข็งแรง เบาในน้ำหนัก (ต่ำหนาแน่น), อุดมสมบูรณ์ และทดแทน (Mohanty et al., 2000) กว่าทศวรรษ ใยธรรมชาติได้กลายเป็น ทรัพยากรทำวัสดุต้นทุนต่ำ เส้นใยเหล่านี้ยังมีความสามารถในการ incinerated สำหรับการกู้คืนพลังงานเนื่องจากพวกเขามีคุณสมบัติดี calorific การใช้วัสดุผสมเทอร์โมพลาสติกเสริมเส้นใยจะไม่สำคัญมาก ทำให้ทราบว่า เส้นใยเหล่านี้ช่วยลดปัญหาสุขภาพและปัญหาความปลอดภัยในระหว่างการจัดการผลิตภัณฑ์เส้นใยในวัสดุวิศวกรรม อัตราส่วนสภาพราคานี้ที่น้ำหนักเบาพร้อมด้วยมิตรถูกพัฒนาสำหรับการยอมรับของใยธรรมชาติในปริมาณมากที่ตลาดเช่นรถยนต์ (Ashori, 2008), วิศวกรรม aeronautic (Soutis, 2005) และอาคารอุตสาหกรรม (เฮอร์มานน์ et al., 1998) ปัญหาหนึ่งที่ไม่ให้ใช้ใยธรรมชาติจะไม่ยึดกับเมทริกซ์พอลิเมอ โดยเฉพาะ ดูดความชื้นที่ดีของใยธรรมชาติกระทบมีผลต่อการยึดเกาะกับเมทริกซ์ hydrophobic ที่นำ โดยการย่อยสลายและสูญเสียความแข็งแรงดี ยึดเกาะ interfacial และต้านทานการดูดซึมความชื้นของวัสดุผสมเส้นใยธรรมชาติสามารถปรับปรุงได้ โดยรักษาเส้นใยเหล่านี้ มีปฏิกิริยาเคมีเหมาะสม (Bledzki และกา สซาน 1999 และ Kostic et al., 2008)เพื่อเพิ่มความชื้นความต้านทานของการเสริมลินินใย และเพิ่มการยึดเกาะกับเมทริกซ์โพลีเอสเตอร์ (เรซิ่นโพลีเอสเตอร์ในระดับที่สม) เคมีบำบัดต่าง ๆ ได้ดำเนินการเช่น maleic anhydride (MA) (Cantero และ al., 2003), อะซิติก anhydride (Ac) (ฮิลล์และ al., 1998), silane (ซี) (Abdelmouleh et al., 2007) และสไตรีนอ (S) รักษา (Bessadok et al., 2007) รักษาที่สี่ถูกเลือกการเพิ่ม unsaturations หรือกลุ่มไฮดรอกซิลไปน้อย ๆ เส้นใยบำบัดมีลักษณะโดยใช้กอินฟราเรดและวิเคราะห์พลังงานพื้นผิว ในด้านการต้านทานความชื้น ประสิทธิภาพของการรักษาที่ใช้ถูกควบคุม โดยวัดการดูดน้ำ ลักษณะการทำงานของการดูดน้ำของเส้นใยลินินแก้ไขถูกวิเคราะห์โดยใช้ดูด isotherms บทบาทที่เล่น โดยโมเลกุลของน้ำในเส้นใยบำบัดถูกแปล โดยสองรุ่น Guggenheim แอนเดอร์สันเดอโบ (GAB) และปาร์ค ซึ่งทำให้พอดีข้อมูลดูดน้ำ เป็นที่รู้จักว่า เคมีบำบัดที่ใช้บนพื้นผิวเส้นใยอาจมีผลต่อคุณสมบัติทางกลของวัสดุขั้นสุดท้าย (Kostic et al., 2008) ดังนั้น จากข้อมูลดังกล่าว อิทธิพลของการรักษาเหล่านี้เคมีสมบัติแรงดึงของเส้นใยลินิน ยังตรวจสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความกังวลของระบบนิเวศที่เกิดขึ้นในความสนใจในวัสดุพอลิเมธรรมชาติ วัสดุชีวภาพที่ใช้และคอมโพสิตอาจจะเป็นวิธีการแก้ปัญหาที่มีแนวโน้มทั้งในแง่ของสิ่งแวดล้อมและประสิทธิภาพการทำงาน ในบริบทนี้ใช้เส้นใยเซลลูโลสธรรมชาติสามารถเป็นทางเลือกที่น่าสนใจที่จะทำงานได้ปัญหาเหล่านี้ เส้นใยธรรมชาติเช่นผ้าลินิน, ป่าน, ป่านศรนารายณ์ไม้ไผ่และปอสิ่งแวดล้อมเป็นทางเลือกที่เหมาะกับการใช้ใยแก้วเป็นการเสริมแรงในลิเมอร์คอมโพสิตตามวิศวกรรม (มาร์และซิงห์ 2008 และ wambua ใด et al., 2003) การใช้เส้นใยธรรมชาติในการฝึกอบรมเกษตรอินทรีย์เป็นประโยชน์อย่างมากเพราะมีความแข็งแรงและความทนทานของวัสดุผสมที่เกิดขึ้นมีมากขึ้นกว่าผู้ที่อยู่ในวัสดุที่ไม่มีโครงสร้างที่แข็งแรง (Gindl et al., 2003) นอกจากนี้ยังมีเส้นใยเซลลูโลสมักจะมีความแข็งแรงน้ำหนักเบา (ความหนาแน่นต่ำ) มากมายและพลังงานทดแทน (Mohanty et al., 2000) กว่าทศวรรษที่ผ่านเส้นใยธรรมชาติได้กลายเป็นทรัพยากรสำหรับการทำต้นทุนต่ำวัสดุคอมโพสิต เส้นใยเหล่านี้มีความเป็นไปได้ยังที่จะเผาสำหรับการกู้คืนพลังงานเนื่องจากพวกเขามีคุณสมบัติความร้อนที่ดี ในสาขาวิศวกรรมวัสดุใช้ไฟเบอร์คอมโพสิตเทอร์โมที่มีความสำคัญมากทำให้ทราบว่าเส้นใยเหล่านี้ลดปัญหาสุขภาพและปัญหาความปลอดภัยในระหว่างการจัดการของผลิตภัณฑ์ใย นี้อัตราส่วนราคาประสิทธิภาพที่ยอดเยี่ยมที่มีน้ำหนักเบาในการรวมกันกับตัวละครที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมได้รับการพัฒนาสำหรับการยอมรับของเส้นใยธรรมชาติในตลาดวิศวกรรมปริมาณมากเช่นยานยนต์ (Ashori 2008), การบิน (Soutis 2005) และอุตสาหกรรมอาคาร (มานน์เอต al., 1998) ความยากลำบากอย่างหนึ่งที่ทำให้การใช้งานของเส้นใยธรรมชาติคือการขาดการยึดเกาะที่ดีกับเมทริกซ์พอลิเมอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการดูดซับความชื้นที่ดีของเส้นใยธรรมชาติมีผลกระทบต่อการยึดเกาะกับเมทริกซ์ไม่ชอบน้ำที่นำไปสู่ริ้วรอยก่อนวัยโดยการย่อยสลายและการสูญเสียความแข็งแรง ยึดติดและความต้านทานต่อการดูดซึมความชื้นของวัสดุผสมธรรมชาติเส้นใยได้ดีขึ้นโดยการรักษาเส้นใยเหล่านี้มีปฏิกิริยาทางเคมีที่เหมาะสม (Bledzki และกัซซัน, ปี 1999 และ Kostic et al., 2008). เพื่อที่จะได้ทั้งความต้านทานความชื้นเพิ่มขึ้นของการเสริมเส้นใยป่าน และเพิ่มการยึดเกาะของพวกเขาด้วยเมทริกซ์โพลีเอสเตอร์ (เรซินสังเคราะห์ไม่อิ่มตัว) สารเคมีที่แตกต่างกันออกไปเช่นสารประกอบอัตราส่วน (MA) (Cantero et al., 2003), แอนไฮไดอะซิติก (AC) (Hill et al., 1998), ไซเลน (ศรี) (Abdelmouleh et al., 2007) และสไตรีน (S) การรักษา (Bessadok et al., 2007) สี่การรักษาได้รับการแต่งตั้งเพื่อเพิ่ม unsaturations หรือกลุ่มไฮดรอกซิบนเส้นใย เส้นใยรับการรักษามีลักษณะโดยวิธีการของอินฟราเรดและพื้นผิวการวิเคราะห์พลังงาน ในแง่ของความต้านทานความชื้นที่มีประสิทธิภาพของการรักษาที่ใช้ถูกควบคุมโดยการวัดการดูดซับน้ำ พฤติกรรมการดูดซับน้ำของเส้นใยปอที่ปรับเปลี่ยนได้รับการวิเคราะห์โดยใช้ isotherms การดูดซับ บทบาทที่เล่นโดยโมเลกุลของน้ำในเส้นใยได้รับการรักษาที่ถูกตีความบนพื้นฐานของสองรุ่นที่ Guggenheim-แอนเดอโบเออร์เดอ (GAB) และปาร์คซึ่งอนุญาตให้เป็นแบบที่ดีของข้อมูลการดูดซับน้ำ มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าสารเคมีที่ใช้บนพื้นผิวเส้นใยอาจมีผลต่อคุณสมบัติทางกลของวัสดุสุดท้าย (Kostic et al., 2008) ดังนั้นจากข้อมูลดังกล่าวอิทธิพลของสารเคมีเหล่านี้ในสมบัติแรงดึงของเส้นใยปอที่ถูกตรวจสอบยัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาสิ่งแวดล้อมมีผลในการต่ออายุความสนใจในวัสดุพอลิเมอร์ธรรมชาติ วัสดุชีวภาพตาม และคอมโพสิตสามารถแก้ไขสัญญาทั้งในแง่ของสิ่งแวดล้อม และประสิทธิภาพ ในบริบทนี้การใช้เส้นใยเซลลูโลสธรรมชาติสามารถเป็นทางเลือกที่น่าสนใจได้ในประเด็นเหล่านี้ fibres natural such as flax , hemp , sisal ,ไม้ไผ่และปอเป็นทางเลือกที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม การใช้เส้นใยที่แก้วเป็นการเสริมแรงในพอลิเมอร์คอมโพสิตพื้นฐานวิศวกรรม ( และกุมาร ซิงห์ ปี 2008 และ wambua et al . , 2003 ) การใช้เส้นใยธรรมชาติในเมทริกซ์อินทรีย์เป็นประโยชน์อย่างมากเนื่องจากความแข็งแรงและความทนทานของวัสดุคอมโพสิตซึ่งมากกว่าบรรดาวัสดุและ ( gindl et al . , 2003 )นอกจากนี้ เส้นใยเซลลูโลส มักจะแข็งแรง น้ำหนักเบา ( ความหนาแน่นน้อย ) มากมาย และพลังงานทดแทน ( mohanty et al . , 2000 ) ที่จะ the decade ทุกอย่าง fibres ดันฉันรายละเอียดการแต่งหน้าของคุณ composite materials cost low . เส้นใยเหล่านี้เสนอความเป็นไปได้ที่จะถูกเผาเพื่อเอาพลังงานเนื่องจากพวกเขามีคุณสมบัติใหม่ที่ดี ในสาขาวิศวกรรมวัสดุการใช้พลาสติกเสริมเส้นใยคอมโพสิตเป็นสำคัญ การรักษาในใจว่าเส้นใยเหล่านี้ลดปัญหาสุขภาพและปัญหาด้านความปลอดภัยในการจัดการของผลิตภัณฑ์ใยอัตราส่วนราคาประสิทธิภาพที่ยอดเยี่ยมนี้ที่น้ำหนักน้อย ในการรวมกันกับตัวละครที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม ที่พัฒนาขึ้นสำหรับการยอมรับของเส้นใยธรรมชาติในตลาดปริมาณมาก เช่น วิศวกรรมยานยนต์ ( ashori , 2008 ) , ( soutis aeronautic , 2005 ) และอาคารอุตสาหกรรม ( Wolfgang et al . , 1998 )มี that has prevented และข้อมูล fibres ดันและความลึกของ good ) with polymeric เจ็บจังเลย ) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ใหญ่ การดูดซับความชื้นของเส้นใยธรรมชาติมีผลกระทบ ) การยึดเกาะกับเมทริกซ์ทำให้ดูแก่ก่อนวัย โดยการย่อยสลายและการสูญเสียความแข็งแรงระหว่างการยึดติดและความต้านทานต่อความชื้นของวัสดุผสมเส้นใยธรรมชาติที่สามารถปรับปรุงโดยการรักษาเส้นใยเหล่านี้มีปฏิกิริยาทางเคมีที่เหมาะสม ( และ bledzki กัซซัน , 2542 และ kostic et al . , 2008 ) .

เพื่อเพิ่มความชุ่มชื้นทั้งความต้านทานของเสริมเส้นใยป่านและปรับปรุงการยึดติดด้วยเมตริกซ์ ( โพลีเอสเตอร์เรซินโพลีเอสเตอร์ชนิดไม่อิ่มตัว ) การรักษาทางเคมีต่างกันออกไป เช่น มาเลอิกแอนไฮไดรด์ ( cantero et al . , 2003 ) , สารอเซติก แอนไฮไดรด์ ( AC ) ( เนินเขา et al . , 1998 ) , ไซ ( จังหวัด ) ( abdelmouleh et al . , 2007 ) และสไตรีน ( s ) การรักษา ( bessadok et al . , 2007 )4 วิธีเลือกที่จะเพิ่ม unsaturations หรือกลุ่มไฮดรอกซิลบนเส้นใย การรักษาเส้นใยมีลักษณะโดยอินฟราเรดสเปกโทรสโกปีและการวิเคราะห์พลังงานพื้นผิว in terms ของ resistance F4 the efficiency ของ the treatments used was ป้อมปืนและจะ measurements water sorption . behavior sorption water ของฮอต flax fibres was analyzed sorption ADHEREX .บทบาทของโมเลกุลของน้ำในเส้นใยถือว่าถูกตีความบนพื้นฐานของทั้งสองรุ่น Guggenheim แอนเดอร์สัน De Boer ( กั๊บ ) และสวนสาธารณะที่อนุญาตให้พอดีกับข้อมูลน้ำดูดซับ . มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าสารเคมีที่ใช้ลงบนพื้นผิวเส้นใยอาจมีผลต่อสมบัติเชิงกลของวัสดุสุดท้าย ( kostic et al . , 2008 ) ดังนั้น จากข้อมูลดังกล่าวthe influence ของ treatments --- ต้องการ on the คดี นางเป็น fibres flax , was also investigated .