The organoleptic evaluation of the

The organoleptic evaluation of the biscuit revealed that there were significant differences between the treatments for the organoleptic qualities such as taste, colour, texture, flavour and overall accept-ability (Table 2).
Taste is the primary factor which determines the acceptability of any product, which has the highest impact as far as market success of product, is concerned. The score for taste had also been de-creased from 7.5 to 5.95 with the increase in the level of substitution of soy flour. Biscuit containing 25% soybean flour was rated poorest in taste (5.95). The control treatment (T1) has the highest mean value and 25% soy flour added biscuit (T6) has the least mean value. The colour of the biscuit changed from creamy to dark brown, with a decrease trend in the mean scores from 6.95 to 6.5. The darker colour may be due to Maillard reaction between reducing sugar and protein (Dhingra and Jood 2000).
The texture of the crust was related to the exter-nal appearance of the biscuit top which implies smoothness or roughness of the crust. The texture of crust was decreased from 7.05 to 5.75 with the increase in substitution of soybean flour from 0 to 25% to the biscuits. The control treatment had the highest mean value and 25% soy flour added bis-cuit had the least mean value. Flavour of biscuit decreased from 6.95 to 5.45 with increasing in the substitution of soybean flour. This could be due to the beany flavour of soy flour (Akubor and Ukwuru 2005). Overall acceptability includes many implica-tions, which is the important parameter in or-ganoleptic estimation. The 10% soy flour added biscuits had the highest mean value and 25% soy flour added biscuits had the least mean value for the overall acceptability. At 10% level of soy flour incorporation, biscuits had higher scores for all the sensory attributes evaluated. Above this level, bis-cuits received lower sensory scores.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การประเมิน organoleptic ของขนมเปิดเผยที่มีมีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการรักษาคุณภาพ organoleptic รส สี เนื้อสัมผัส กลิ่น และโดยรวมยอมรับความสามารถ (ตารางที่ 2)รสชาติเป็นปัจจัยหลักที่กำหนด acceptability ของสินค้า ซึ่งมีผลกระทบสูงสุดเท่าที่ทำสำเร็จในตลาดของผลิตภัณฑ์ เกี่ยวข้อง คะแนนรสก็ยังถูก de-ผ้าเป็นรอยย่นจาก 7.5 การ 5.95 กับการเพิ่มขึ้นของระดับของการทดแทนแป้งถั่วเหลือง ขนมที่ประกอบด้วยแป้งถั่วเหลือง 25% ถูกจัดอันดับยากจนที่สุดในรสชาติ (5.95) การควบคุมรักษา (T1) มีค่าเฉลี่ยสูงสุด และเพิ่ม 25% ถั่วเหลืองแป้งขนม (T6) มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด สีของขนมเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลเข้ม มีแนวโน้มลดลงในคะแนนเฉลี่ยจาก 6.95 6.5 จากครีม สีเข้มขึ้นอาจมีสาเหตุจากปฏิกิริยา Maillard ระหว่างลดน้ำตาลและโปรตีน (Dhingra และ Jood 2000)พื้นผิวของเปลือกเกี่ยวข้องกับลักษณะ exter nal ด้านบิสกิตซึ่งหมายถึงราบรื่นหรือความหยาบของเปลือก พื้นผิวของเปลือกลดลงจาก 7.05 ไป 5.75 ด้วยการแทนที่ของแป้งถั่วเหลืองเพิ่มขึ้นจาก 0 25% ให้ขนม การรักษาควบคุมมีค่าเฉลี่ยสูงสุด และเพิ่ม 25% ถั่วเหลืองแป้ง bis cuit มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด รสชาติของขนมลดจาก 6.95 5.45 มีเพิ่มในการแทนที่ของแป้งถั่วเหลือง อาจเป็น เพราะรสชาติ beany ของแป้งถั่วเหลือง (Akubor และ Ukwuru 2005) โดยรวม acceptability ไว้หลาย implica-tions ซึ่งเป็นพารามิเตอร์ที่สำคัญในการประเมิน หรือ-ganoleptic แป้งถั่วเหลือง 10% เพิ่มขนมมีค่าเฉลี่ยสูงสุด และเพิ่ม 25% ถั่วเหลืองแป้งขนมปังมีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุดสำหรับ acceptability โดยรวม ที่ระดับ 10% ประสานแป้งถั่วเหลือง ขนมปังกรอบมีคะแนนสูงกว่าสำหรับคุณลักษณะทางประสาทสัมผัสทั้งหมดที่ประเมิน ระดับนี้ bis cuits ได้รับคะแนนต่ำลงทางประสาทสัมผัส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประเมินผลทางประสาทสัมผัสของบิสกิตเปิดเผยว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการรักษาสำหรับคุณภาพทางประสาทสัมผัสเช่นรสสีเนื้อรสชาติและโดยรวมยอมรับความสามารถ (ตารางที่ 2).
รสชาติเป็นปัจจัยหลักที่กำหนดการยอมรับของผลิตภัณฑ์ใด ๆ ซึ่งมีผลกระทบมากที่สุดเท่าที่ประสบความสำเร็จในการตลาดของผลิตภัณฑ์เป็นห่วง คะแนนสำหรับรสชาติยังได้รับการยกเลิกการจีบ 7.5-5.95 กับการเพิ่มขึ้นในระดับของการทดแทนของแป้งถั่วเหลือง บิสกิตที่มีส่วนผสมของแป้งถั่วเหลือง 25% ได้รับการจัดอันดับที่ยากจนที่สุดในรสชาติ (5.95) การรักษาควบคุม (T1) มีค่าเฉลี่ยสูงสุดและแป้งถั่วเหลือง 25% เพิ่มบิสกิต (T6) ได้ไม่น้อยกว่าค่าเฉลี่ย สีของบิสกิตเปลี่ยนจากครีมน้ำตาลเข้มมีแนวโน้มลดลงในค่าเฉลี่ย 6.95-6.5 สีเข้มอาจจะเป็นเพราะปฏิกิริยา Maillard ระหว่างการลดน้ำตาลและโปรตีน (Dhingra และ Jood 2000).
พื้นผิวของเปลือกโลกที่เกี่ยวข้องกับลักษณะ Exter-NAL ในด้านบนของบิสกิตซึ่งแสดงถึงความเรียบหรือขรุขระของเปลือกโลก พื้นผิวของเปลือกลดลง 7.05-5.75 กับการเพิ่มขึ้นทดแทนแป้งถั่วเหลือง 0-25% เป็นบิสกิต การควบคุมการรักษามีค่าเฉลี่ยสูงสุดและแป้งถั่วเหลือง 25% เพิ่มทวิ Cuit มีน้อยค่าเฉลี่ย รสชาติของบิสกิตลดลง 6.95-5.45 เพิ่มขึ้นแทนแป้งถั่วเหลือง ซึ่งอาจจะเป็นเพราะรสชาติ Beany ของแป้งถั่วเหลือง (Akubor และ Ukwuru 2005) การยอมรับโดยรวมมีหลาย implica-tions ซึ่งเป็นตัวแปรที่สำคัญในการประมาณหรือ ganoleptic 10% แป้งถั่วเหลืองเพิ่มบิสกิตที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดและแป้งถั่วเหลือง 25% เพิ่มบิสกิตมีน้อยค่าเฉลี่ยสำหรับการยอมรับโดยรวม ในระดับ 10% ของการรวมตัวแป้งถั่วเหลือง, บิสกิตมีคะแนนที่สูงขึ้นสำหรับทุกคุณลักษณะทางประสาทสัมผัสการประเมิน เหนือระดับนี้ทวิ cuits ได้รับลดลงคะแนนทางประสาทสัมผัส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประเมินทางประสาทสัมผัสของบิสกิต พบว่า มีความแตกต่างระหว่างการรักษาคุณภาพทางประสาทสัมผัส เช่น รส สี พื้นผิว และยอมรับในรสชาติโดยรวม ( ตารางที่ 2 ) .
รสชาติเป็นปัจจัยหลักที่เป็นตัวกำหนด การยอมรับของผลิตภัณฑ์ใด ๆที่มีผลกระทบมากที่สุดเท่าที่ประสบความสำเร็จในตลาดของผลิตภัณฑ์ เป็นกังวลคะแนนสำหรับรสชาติที่ได้รับยัง เดอ รอยพับจาก 7.5 5.95 กับการเพิ่มขึ้นในระดับของการใช้แป้งถั่วเหลือง ขนมที่มีแป้ง 25% ถั่วเหลืองอยู่ที่ยากจนที่สุดในรสชาติ ( 5.95 ) กรรมวิธีควบคุม ( T1 ) มีมูลค่าเฉลี่ยสูงสุด 25% และเติมแป้งถั่วเหลืองบิสกิต ( T6 ) ที่มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด สีสันของขนมเปลี่ยนจากสีครีมกับสีน้ำตาลเข้มกับลดลง แนวโน้มค่าเฉลี่ยจาก 6.95 6.5 . ความเข้มสี อาจจะเนื่องจาก Maillard ปฏิกิริยาระหว่างการลดน้ำตาลและโปรตีน ( dhingra และจุด 2000 ) .
พื้นผิวของเปลือกโลกที่เกี่ยวข้องกับอิ๊กสเตอร์นัล ลักษณะของขนมด้านบนซึ่งบางเรียบหรือขรุขระของเปลือก เนื้อของแป้งลดลงลงจาก 5 .75 ด้วยการเพิ่มการใช้แป้งถั่วเหลือง จาก 0 ถึง 25 % กับขนมปังกรอบ กรรมวิธีควบคุมมีค่าเฉลี่ยค่าและ 25% เติมแป้งถั่วเหลืองทวิ CUIT ได้ค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด รสชาติของขนมลดลงจาก 6.95 ถึง 5.45 เพิ่มขึ้นในการทดแทนแป้งถั่วเหลือง ซึ่งอาจเป็นเพราะกลิ่นถั่วของแป้งถั่วเหลือง ( akubor และ ukwuru 2005 )การยอมรับโดยรวม รวมถึงใช้งาน implica มากมายซึ่งเป็นพารามิเตอร์ที่สำคัญใน ganoleptic หรือประมาณ 10% แป้งถั่วเหลืองเพิ่มขนมปังมีค่าเฉลี่ยมูลค่า 25% และแป้งถั่วเหลืองเพิ่มขนมปังได้ค่าเฉลี่ยน้อยที่สุดสำหรับการยอมรับโดยรวม 10 ระดับของนิติบุคคลแป้งถั่วเหลือง ขนมปัง มีคะแนนสูงกว่าทุกประสาทสัมผัสของการประเมิน เหนือระดับนี้ทวิ cuits ได้รับลดลงและคะแนน