จากตอนที่ 1 เราจะเห็นได้ว่าอาหารเส้น เช่น ก๋วยเตี๋ยว นั้นมีมากมายเพราะ การแปล - จากตอนที่ 1 เราจะเห็นได้ว่าอาหารเส้น เช่น ก๋วยเตี๋ยว นั้นมีมากมายเพราะ ไทย วิธีการพูด

จากตอนที่ 1 เราจะเห็นได้ว่าอาหารเส้

จากตอนที่ 1 เราจะเห็นได้ว่าอาหารเส้น เช่น ก๋วยเตี๋ยว นั้นมีมากมายเพราะอาหารเส้นนั้นจะต้องเป็นที่นิยมกันไปอีกนานเลยทีเดียว (หรือว่ามีใครคิดว่าอาหารเส้นจะเลิกฮิตกันภายใน 50 ปีข้างหน้านี้) สรุปได้ว่าการขายก๋วยเตี๋ยวนี่แหละจะเป็นหนทางสู่ความร่ำรวย มั่งคั่งและมั่นคง อย่างไรก็แล้วแต่ไม่ใช่ว่าใคร ๆ เค้าก็เปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยวแล้วก็ร่ำรวยกันได้ทุกคนนะครับ ดังนั้นหากเราคิดจะเปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยว ก่อนอื่นเราต้องมีแผนธุรกิจร้านก๋วยเตี๋ยวก่อน เช่น

กลุ่มเป้าหมาย (Target) : เราต้องรู้ก่อนว่าเราจะขายเส้นเนี่ย เราจะขายให้ใคร พนักงานออฟฟิศ นักเรียนนักศึกษา กรรมกรก่อสร้าง ผู้คนที่มาเที่ยว เป็นหนุ่มสาวหรือว่ามีอายุ ขาจรหรือขาประจำ ฯลฯ ข้อนี้สำคัญนะเราจะได้รู้ว่าเราควรจะขายอาหารเส้นประเภทไหน ราคาประมาณเท่าไร ตกแต่งร้านประมาณไหน

ทำเล (Place) : นี่ก็สำคัญมาก ไม่ใช่ว่าทำอร่อยแล้วไปตั้งร้านอยู่ตามซอกตามหลืบมีหนูตัวเท่าขาวิ่งขวักไขว่… อันนี้ก็ไม่ไหว และที่เคยเห็นมาบางร้านทำไม่ค่อยอร่อยเลย แต่ขายดีเพราะเค้าอยู่ตรงที่แหล่งธุรกิจดี มีผู้คนพลุกพล่าน พอตอนเที่ยง ๆ ก็มีพนักงานออฟฟิศมากินกันตรึมเพราะเขามีเวลาพักแค่ 1 ชั่วโมงเพราะฉะนั้นทำเลนี่สำคัญจริง ๆ

เงินทุน (Budget) : เดี๋ยวนี้สมัยนี้คิดจะทำอะไรก็ต้องพูดกันด้วยเงิน ดังนั้นเราต้องรู้ตัวเองก่อนว่าเรามีเงินทุนในกระเป๋าเท่าไร เราจะได้กำหนดถูกว่าร้านของเรามันจะเป็นภัตตาคาร เป็นร้านอาหาร หรือเป็นรถเข็น หรือเป็นแค่หาบเร่แผงลอย และเมื่อตั้งร้านแล้วเราจะมีเงินเหลือในกระเป๋าสักเท่าไรเนื่องจากเราจะต้องมีเงินเผื่อเหลือเผื่อขาดเอาไว้ด้วยเพื่อความไม่ประมาท

ความอร่อย (Deliciousness) : ข้อนี้ถือได้ว่าเป็นข้อที่สำคัญที่สุด นิสัยคนไทยส่วนใหญ่น่ะคือกินอะไรก็ได้ขอให้อร่อยเอาไว้ก่อน ดังนั้นเราจะต้องมั่นใจและแน่ใจว่าสูตรอาหารเส้นของเราน่ะมันอร่อยเข้าขั้นพ่อครัวกระทะเหล็กจริง ๆ ไม่ยังงั้นคงจะเจ๊งไปไม่รอดแน่ ๆ

วัตถุดิบ/แหล่งวัตถุดิบ (Material/ Material Source) : สมมุติว่าเราจะทำก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลา เราก็ต้องรู้ก่อนว่า เราจะไปเอาลูกชิ้นปลาอร่อย ๆ จากที่ไหน จะทำเอง หรือจะซื้อก็สุดแล้วแต่ นอกจากนั้นยังมีเครื่องปรุงต่าง ๆ อีกจิปาถะและสัพเพเหระ ไม่ว่าจะเป็น เส้น ผัก พริกป่น กระเทียมและอื่นๆ แหล่งวัตถุดิบไกลหรือใกล้ ถ้าของเหลือแล้วจะเก็บอย่างไร มีการเปลี่ยนแปลงคุณภาพหรือไม่ในระหว่างการขนส่งวัตถุดิบ คืองี้… ด้วยนิยามที่ว่าถ้าวัตถุดิบยิ่งสดยิ่งใหม่เนี่ย เราก็จะทำอาหารเส้นได้อร่อยใช่ป่ะ ดังนั้นข้อนี้ก็สำคัญนะ… อย่ามองข้าม

ความคิดสร้างสรรค์ (Creativity) : มันเป็นยังงี้… คือเนื่องจากเราเป็นร้านใหม่ เราก็ต้องทำให้มันดีกว่าร้านเดิมที่เขาขายดีอยู่แล้ว ดังนั้นเราจะต้องมีความคิดสร้างสรรค์ในการส่งเสริมการขายของร้านเรา เช่น การตกแต่งร้าน ชุดแต่งกายพนักงาน การสมนาคุณลูกค้า การสื่อสารและโฆษณาทางโซเชี่ยล เน็ตเวิร์ค เมนูอาหารแปลกใหม่ ขายเรื่องราวความเป็นมา (Story) ของอาหารในร้าน หรืออะไรก็ได้ที่คิดว่าเราสามารถเอาชนะคู่แข่งได้ ความคิดสร้างสรรค์และจินตนาการนี่สำคัญนะดังคำกล่าวของอัลเบิร์ต ไอสไตน์ที่ว่า “จินตนาการสำคัญกว่ากว่าความรู้”

เมื่อคิดเสร็จสรรพสะระตะแล้ว เราก็ค่อย ๆ มากำหนดวางแผนแผนธุรกิจร้านก๋วยเตี๋ยวในขั้นต่อ ๆ ไป ช่วงแรก ๆ เราก็ตั้งเป้าหมายให้มันอยู่รอด ขอย้ำ! เอาให้มันอยู่รอดสัก 4-5 เดือนก่อน ต่อไปก็ค่อย ๆ วางแผนเป็นระยะสั้น 1 ปี ระยะยาว 3 ปี ค่อย ๆ เป็น ค่อย ๆ ไปจะดีกว่า คือไปช้า ๆ แต่ว่ามั่นคง ขอเพียงเรามีความมุ่งมั่น ความอดทน และเพียรพยายามเท่านี้แหละความร่ำรวยมหาศาลจากการขายก๋วยเตี๋ยวก็จะมาเคาะเราถึงประตูบ้าน หุ หุ นี่ยังไงล่ะที่เขาเรียกว่ารวยด้วยการขายก๋วยเตี๋ยว
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
จากตอนที่ 1 เราจะเห็นได้ว่าอาหารเส้นเช่นก๋วยเตี๋ยวนั้นมีมากมายเพราะอาหารเส้นนั้นจะต้องเป็นที่นิยมกันไปอีกนานเลยทีเดียว (หรือว่ามีใครคิดว่าอาหารเส้นจะเลิกฮิตกันภายใน 50 ปีข้างหน้านี้) สรุปได้ว่าการขายก๋วยเตี๋ยวนี่แหละจะเป็นหนทางสู่ความร่ำรวยมั่งคั่งและมั่นคงอย่างไรก็แล้วแต่ไม่ใช่ว่าใครๆ เค้าก็เปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยวแล้วก็ร่ำรวยกันได้ทุกคนนะครับดังนั้นหากเราคิดจะเปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยวก่อนอื่นเราต้องมีแผนธุรกิจร้านก๋วยเตี๋ยวก่อนเช่นกลุ่มเป้าหมาย (Target) : เราต้องรู้ก่อนว่าเราจะขายเส้นเนี่ย เราจะขายให้ใคร พนักงานออฟฟิศ นักเรียนนักศึกษา กรรมกรก่อสร้าง ผู้คนที่มาเที่ยว เป็นหนุ่มสาวหรือว่ามีอายุ ขาจรหรือขาประจำ ฯลฯ ข้อนี้สำคัญนะเราจะได้รู้ว่าเราควรจะขายอาหารเส้นประเภทไหน ราคาประมาณเท่าไร ตกแต่งร้านประมาณไหนทำเล (Place) : นี่ก็สำคัญมาก ไม่ใช่ว่าทำอร่อยแล้วไปตั้งร้านอยู่ตามซอกตามหลืบมีหนูตัวเท่าขาวิ่งขวักไขว่… อันนี้ก็ไม่ไหว และที่เคยเห็นมาบางร้านทำไม่ค่อยอร่อยเลย แต่ขายดีเพราะเค้าอยู่ตรงที่แหล่งธุรกิจดี มีผู้คนพลุกพล่าน พอตอนเที่ยง ๆ ก็มีพนักงานออฟฟิศมากินกันตรึมเพราะเขามีเวลาพักแค่ 1 ชั่วโมงเพราะฉะนั้นทำเลนี่สำคัญจริง ๆเงินทุน (Budget) : เดี๋ยวนี้สมัยนี้คิดจะทำอะไรก็ต้องพูดกันด้วยเงิน ดังนั้นเราต้องรู้ตัวเองก่อนว่าเรามีเงินทุนในกระเป๋าเท่าไร เราจะได้กำหนดถูกว่าร้านของเรามันจะเป็นภัตตาคาร เป็นร้านอาหาร หรือเป็นรถเข็น หรือเป็นแค่หาบเร่แผงลอย และเมื่อตั้งร้านแล้วเราจะมีเงินเหลือในกระเป๋าสักเท่าไรเนื่องจากเราจะต้องมีเงินเผื่อเหลือเผื่อขาดเอาไว้ด้วยเพื่อความไม่ประมาทความอร่อย (Deliciousness) : ข้อนี้ถือได้ว่าเป็นข้อที่สำคัญที่สุด นิสัยคนไทยส่วนใหญ่น่ะคือกินอะไรก็ได้ขอให้อร่อยเอาไว้ก่อน ดังนั้นเราจะต้องมั่นใจและแน่ใจว่าสูตรอาหารเส้นของเราน่ะมันอร่อยเข้าขั้นพ่อครัวกระทะเหล็กจริง ๆ ไม่ยังงั้นคงจะเจ๊งไปไม่รอดแน่ ๆ
วัตถุดิบ/แหล่งวัตถุดิบ (Material/ Material Source) : สมมุติว่าเราจะทำก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลา เราก็ต้องรู้ก่อนว่า เราจะไปเอาลูกชิ้นปลาอร่อย ๆ จากที่ไหน จะทำเอง หรือจะซื้อก็สุดแล้วแต่ นอกจากนั้นยังมีเครื่องปรุงต่าง ๆ อีกจิปาถะและสัพเพเหระ ไม่ว่าจะเป็น เส้น ผัก พริกป่น กระเทียมและอื่นๆ แหล่งวัตถุดิบไกลหรือใกล้ ถ้าของเหลือแล้วจะเก็บอย่างไร มีการเปลี่ยนแปลงคุณภาพหรือไม่ในระหว่างการขนส่งวัตถุดิบ คืองี้… ด้วยนิยามที่ว่าถ้าวัตถุดิบยิ่งสดยิ่งใหม่เนี่ย เราก็จะทำอาหารเส้นได้อร่อยใช่ป่ะ ดังนั้นข้อนี้ก็สำคัญนะ… อย่ามองข้าม

ความคิดสร้างสรรค์ (Creativity) : มันเป็นยังงี้… คือเนื่องจากเราเป็นร้านใหม่ เราก็ต้องทำให้มันดีกว่าร้านเดิมที่เขาขายดีอยู่แล้ว ดังนั้นเราจะต้องมีความคิดสร้างสรรค์ในการส่งเสริมการขายของร้านเรา เช่น การตกแต่งร้าน ชุดแต่งกายพนักงาน การสมนาคุณลูกค้า การสื่อสารและโฆษณาทางโซเชี่ยล เน็ตเวิร์ค เมนูอาหารแปลกใหม่ ขายเรื่องราวความเป็นมา (Story) ของอาหารในร้าน หรืออะไรก็ได้ที่คิดว่าเราสามารถเอาชนะคู่แข่งได้ ความคิดสร้างสรรค์และจินตนาการนี่สำคัญนะดังคำกล่าวของอัลเบิร์ต ไอสไตน์ที่ว่า “จินตนาการสำคัญกว่ากว่าความรู้”

เมื่อคิดเสร็จสรรพสะระตะแล้ว เราก็ค่อย ๆ มากำหนดวางแผนแผนธุรกิจร้านก๋วยเตี๋ยวในขั้นต่อ ๆ ไป ช่วงแรก ๆ เราก็ตั้งเป้าหมายให้มันอยู่รอด ขอย้ำ! เอาให้มันอยู่รอดสัก 4-5 เดือนก่อน ต่อไปก็ค่อย ๆ วางแผนเป็นระยะสั้น 1 ปี ระยะยาว 3 ปี ค่อย ๆ เป็น ค่อย ๆ ไปจะดีกว่า คือไปช้า ๆ แต่ว่ามั่นคง ขอเพียงเรามีความมุ่งมั่น ความอดทน และเพียรพยายามเท่านี้แหละความร่ำรวยมหาศาลจากการขายก๋วยเตี๋ยวก็จะมาเคาะเราถึงประตูบ้าน หุ หุ นี่ยังไงล่ะที่เขาเรียกว่ารวยด้วยการขายก๋วยเตี๋ยว
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
จากตอนที่ 1 เราจะเห็นได้ว่าอาหารเส้นเช่นก๋วยเตี๋ยวนั้นมีมากมายเพราะอาหารเส้นนั้นจะต้องเป็นที่นิยมกันไปอีกนานเลยทีเดียว ( หรือว่ามีใครคิดว่าอาหารเส้นจะเลิกฮิตกันภายใน 50 ปีข้างหน้านี้ ) สรุปได้ว่าการขายก๋วยเตี๋ยวนี่แหละจะเป็นหนทางสู่ความร่ำรวยมั่งคั่งและมั่น คงอย่างไรก็แล้วแต่ไม่ใช่ว่าใครจะเค้าก็เปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยวแล้วก็ร่ำรวยกันได้ทุกคนนะครับดังนั้นหากเราคิดจะเปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยวก่อนอื่นเราต้องมีแผนธุรกิจร้านก๋วยเตี๋ยวก่อนเช่นกลุ่มเป้าหมาย ( เป้าหมาย ) : เราต้องรู้ก่อนว่าเราจะขายเส้นเนี่ยเราจะขายให้ใครพนักงานออฟฟิศนักเรียนนักศึกษากรรมกรก่อสร้างผู้คนที่มาเที่ยวเป็นหนุ่มสาวหรือว่ามีอายุขาจรหรือขาประจำฯลฯข้อนี้สำคัญนะเราจะได้รู้ว่าเราควรจะขายอาหารเส้นประเภทไหนราคาประมาณเท่าไรตกแต่งร ้านประมาณไหนทำเล ( สถานที่ ) : นี่ก็สำคัญมากไม่ใช่ว่าทำอร่อยแล้วไปตั้งร้านอยู่ตามซอกตามหลืบมีหนูตัวเท่าขาวิ่งขวักไขว่ . . . . . . . อันนี้ก็ไม่ไหวและที่เคยเห็นมาบางร้านทำไม่ค่อยอร่อยเลยแต่ขายดีเพราะเค้าอยู่ตรงที่แหล่งธุรกิจดีมีผู้คนพลุกพล่านพอตอนเที่ยงจะก็มีพนักงานออฟฟิศมากินกันตรึมเพ ราะเขามีเวลาพักแค่ 1 ชั่วโมงเพราะฉะนั้นทำเลนี่สำคัญจริงไม่มีเงินทุน ( งบประมาณ ) : เดี๋ยวนี้สมัยนี้คิดจะทำอะไรก็ต้องพูดกันด้วยเงินดังนั้นเราต้องรู้ตัวเองก่อนว่าเรามีเงินทุนในกระเป๋าเท่าไรเราจะได้กำหนดถูกว่าร้านของเรามันจะเป็นภัตตาคารเป็นร้านอาหารหรือเป็นรถเข็นหรือเป็นแค่หาบเร่แผงลอยและเมื่อตั้งร้านแล้วเราจะมีเงินเหลือ ในกระเป๋าสักเท่าไรเนื่องจากเราจะต้องมีเงินเผื่อเหลือเผื่อขาดเอาไว้ด้วยเพื่อความไม่ประมาทความอร่อย ( ความอร่อย ) : ข้อนี้ถือได้ว่าเป็นข้อที่สำคัญที่สุดนิสัยคนไทยส่วนใหญ่น่ะคือกินอะไรก็ได้ขอให้อร่อยเอาไว้ก่อนดังนั้นเราจะต้องมั่นใจและแน่ใจว่าสูตรอาหารเส้นของเราน่ะมันอร่อยเข้าขั้นพ่อครัวกระทะเหล็กจริงจะไม่มีไม่ยังงั้นคงจะเจ๊งไปไม่รอดแน่วัตถุดิบ / แหล่งวัตถุดิบ ( วัสดุ / แหล่งวัสดุ ) : สมมุติว่าเราจะทำก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลาเราก็ต้องรู้ก่อนว่าเราจะไปเอาลูกชิ้
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: