In this study, the pore-size and co

In this study, the pore-size and colour development intensity of Whatman papers Nos. 1, 3 and 42 were investigated using 20 mg dL1 creatinine testing. The formed colour in the Whatman No. 3 detection zone was smoother than that of Whatman No. 1 upon a naked eyes observation (data not show). This is a result of, the pore size in Whatman No. 3 (6 mm) being smaller than the pore size in Whatman No. 1 (11 mm). The pore size differences lead to different wicking rates. Thus, the wicking flow rate in Whatman No. 3 is 90 s per 100 mL, whereas the flow rate in Whatman No. 1 is 40 s per 100 mL. The developed colour in Whatman No. 1 in the detection zone exhibited a rocket-like shape. Specifically, the colour at the edge of the hydrophilic zone was more intense that in the middle of the paper. This caused imprecision of the captured colour intensity from this area. These finding suggests that a homogeneous colour in the detection zone is better obtained from papers with slow wicking rates. Nevertheless, when using Whatman No. 42 (2.5 mm pore-size and, a 240 s per 100 mL wicking rate), a consistent colour development in the detection zone was not significantly improved compared with Whatman No. 3. Whatman No. 3 is two times cheaper than No. 42. Thus, Whatman No. 3 was selected for further experiments. The detection zone was designed to be a small rectangular shape (4 3 mm2) for it be readily observable and to allow colour intensity measurement. Using the chosen detection zone size, a smooth and evenly developed colour intensity was observed, and the rocket shaped colour pattern development was not observed. Intensity of the developed colour at the detection zone was randomly analysed for 10 replicates on the same enz-PAD using a fixed size of 70 90 pixels, and the average colour intensity of the entire square was recorded. As shown in Fig S.1 (Supplementary data), variation coefficients (% CV) were obtained with values of 0.26, 0.30 and 0.46% when assayed with standard creatinine solution at 2.5, 10 and 25 mg dL1, respectively. In addition, the colour intensities of small areas (17.5 22.5 pixels) were analysed for 16 consecutive areas until the entire detection zone of an enz-PAD was covered. The results are displayed in Table S.1 (Supplementary data). Specifically, % CVs were obtained with values of 2.94, 4.38, and 6.45% when assayed with 2.5 mg dL1, 10 mg dL1 and 25 mg dL1, respectively. These findings confirmed that the developed colour in the detection zone of the proposed enz-PAD was sufficiently smooth and evenly developed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในนี้ศึกษา ขนาดของรูพรุน และสีพัฒนาเข้มของ Whatman เอกสารชุด 1, 3 และ 42 ถูกตรวจสอบโดยใช้การทดสอบ 20 มก. dL1 creatinine สีที่เกิดขึ้นในโซนการตรวจจับ Whatman เลข 3 คือนุ่มนวลกว่าของ Whatman เลข 1 ตามที่ตาเปล่าสังเกต (ข้อมูลไม่แสดง) นี้เป็นผลของ ขนาดของรูพรุนใน Whatman เลข 3 (6 มิลลิเมตร) มีขนาดเล็กกว่าขนาดของรูพรุนใน Whatman เลข 1 (11 มม.) ความแตกต่างของขนาดรูขุมขนทำให้ราคาแตกต่างกันที่ขายาวผ้ายืด ดังนั้น อัตราการไหล wicking ใน Whatman เลข 3 เป็น 90 s ต่อ 100 มล. ในขณะที่อัตราการไหลใน Whatman เลข 1 คือ 40 s ต่อ 100 mL สีพัฒนาใน Whatman เลข 1 ในโซนการตรวจจับที่แสดงรูปร่างคล้ายจรวด โดยเฉพาะ สีที่ขอบของโซนน้ำได้รุนแรงมากขึ้นที่ตรงกลางของกระดาษ ซึ่งสาเหตุ imprecision ของความเข้มสีที่จับมาจากพื้นที่นี้ ค้นหาเหล่านี้แนะนำว่า เป็นสีเนื้อเดียวกันในโซนการตรวจจับดีกว่าได้จากกระดาษด้วยช้าขายาวผ้ายืด แต่ เมื่อใช้ Whatman เบอร์ 42 (2.5 มม.รูขุมขนและขนาด 240 ตัว s ต่อ 100 มล. wicking อัตรา), การพัฒนาสีสม่ำเสมอในโซนการตรวจจับก็ไม่เพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อเปรียบเทียบกับ Whatman เลข 3 Whatman เลข 3 จะถูกกว่าเบอร์ 42 สองครั้ง ดังนั้น Whatman เลข 3 ที่เลือกสำหรับการทดลองต่อไป โซนการตรวจจับถูกออกแบบให้มีรูปร่างสี่เหลี่ยมขนาดเล็ก (4 3 mm2) จะสังเกตได้ง่าย และช่วยให้การวัดความเข้มของสี ใช้ในการตรวจสอบโซนขนาด พบว่า ความเข้มของสีที่ราบรื่น และพัฒนาอย่างสม่ำเสมอ และจรวดรูปสีรูปแบบการพัฒนาไม่ได้ปฏิบัติ ความเข้มของสีพัฒนาที่โซนการตรวจจับที่มีวิเคราะห์แบบสุ่มสำหรับ 10 replicates บนฉลาดเท่าแผ่นเดียวโดยใช้ขนาดที่ถาวรของ 70 90 พิกเซล และความเข้มของสีเฉลี่ยของตารางทั้งหมดที่ถูกบันทึก ดังแสดงในรูป S.1 (ข้อมูลเสริม), สัมประสิทธิ์ความผันแปร (% CV) ที่ได้รับ มีค่า 0.26, 0.30 และ 0.46% เมื่อ assayed ด้วยโซลูชันมาตรฐาน creatinine ที่ 2.5, 10 และ 25 dL1 มิลลิกรัม ตามลำดับ นอกจากนี้ ความเข้มสีของพื้นที่ขนาดเล็ก (17.5 22.5 พิกเซล) ได้วิเคราะห์พื้นที่ติดต่อกัน 16 จนกว่าโซนการตรวจจับทั้งหมดของความฉลาดเท่าแผ่นถูกปกคลุม ผลลัพธ์ที่แสดงในตาราง S.1 (ข้อมูลเสริม) เฉพาะ, % CVs ได้รับ มีค่า 2.94, 4.38 และ 6.45% เมื่อ assayed dL1 2.5 mg, 10 mg dL1 และ 25 มก. dL1 ตามลำดับ ค้นพบเหล่านี้ยืนยันว่า สีพัฒนาในโซนการตรวจจับของเสนอฉลาดเท่าแผ่นเรียบเพียงพอ และพัฒนาอย่างสม่ำเสมอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษานี้รูขุมขนขนาดและการพัฒนาสีเข้มของเอกสาร Whatman Nos. 1, 3 และ 42 ถูกตรวจสอบโดยใช้การทดสอบ 20 mg DL1 creatinine สีที่เกิดขึ้นใน Whatman ฉบับที่ 3 โซนการตรวจสอบเป็นนุ่มนวลกว่าที่ Whatman ครั้งที่ 1 เมื่อสายตาสังเกตเปลือยกาย (ข้อมูลไม่แสดง) นี้เป็นผลมาจากการที่มีขนาดรูขุมขนใน Whatman ฉบับที่ 3 (6 มม) เป็นขนาดเล็กกว่าขนาดของรูพรุนใน Whatman ฉบับที่ 1 (11 มิลลิเมตร) ความแตกต่างขนาดรูขุมขนนำไปสู่​​อัตรา wicking ที่แตกต่างกัน ดังนั้นอัตราการไหลใน wicking Whatman ฉบับที่ 3 เป็น 90 วินาทีต่อ 100 มิลลิลิตรในขณะที่อัตราการไหลใน Whatman ฉบับที่ 1 คือ 40 วินาทีต่อ 100 มิลลิลิตร สี Whatman การพัฒนาในครั้งที่ 1 ในเขตการตรวจสอบการจัดแสดงรูปร่างเหมือนจรวด โดยเฉพาะสีที่ขอบของโซนที่ชอบน้ำที่รุนแรงมากขึ้นว่าในช่วงกลางของกระดาษ เรื่องนี้ทำให้เกิดความไม่แน่ชัดของความเข้มของสีจับจากบริเวณนี้ การค้นพบเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าเป็นสีที่เป็นเนื้อเดียวกันในเขตการตรวจสอบจะได้รับดีขึ้นจากเอกสารที่มีอัตราการ wicking ช้า แต่เมื่อใช้ Whatman ฉบับที่ 42 (2.5 มมรูขุมขนขนาดและ 240 s ต่อ 100 มิลลิลิตรอัตรา wicking) การพัฒนาสีที่สอดคล้องกันในโซนการตรวจสอบไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับการปรับปรุง Whatman ลำดับที่ 3. Whatman ฉบับที่ 3 คือ สองครั้งถูกกว่าครั้งที่ 42 ดังนั้น Whatman ฉบับที่ 3 ได้รับเลือกสำหรับการทดลองต่อไป โซนการตรวจสอบถูกออกแบบมาให้มีขนาดเล็กทรงสี่เหลี่ยม (4 3 mm2) มันเป็นที่สังเกตได้อย่างง่ายดายและเพื่อช่วยให้การวัดความเข้มของสี โดยใช้ขนาดโซนการตรวจสอบได้รับการแต่งตั้งเป็นความเข้มของสีได้อย่างราบรื่นและพัฒนาอย่างสม่ำเสมอก็สังเกตเห็นและจรวดที่มีรูปทรงการพัฒนารูปแบบสีก็ไม่ได้สังเกต ความเข้มของสีที่พัฒนาขึ้นในโซนการตรวจสอบได้รับการวิเคราะห์แบบสุ่ม 10 ซ้ำที่เดียวกัน Enz-pad ใช้ขนาดคงที่ 70 90 พิกเซลและความเข้มของสีค่าเฉลี่ยของตารางทั้งหมดถูกบันทึกไว้ ดังแสดงในรูป S.1 (ข้อมูลเพิ่มเติม) เปลี่ยนแปลงค่าสัมประสิทธิ์ (% CV) ที่ได้รับมีค่า 0.26, 0.30 และ 0.46% เมื่อ assayed กับการแก้ปัญหา creatinine มาตรฐาน 2.5, 10 และ 25 มิลลิกรัม DL1 ตามลำดับ นอกจากนี้ความเข้มของสีของพื้นที่ขนาดเล็ก (17.5 22.5 พิกเซล) ได้วิเคราะห์หาพื้นที่ 16 ติดต่อกันจนโซนการตรวจสอบทั้งหมดของ Enz-pad ถูกปกคลุม ผลที่จะได้แสดงในตาราง S.1 (ข้อมูลเพิ่มเติม) โดยเฉพาะประวัติ% ที่ได้รับมีค่า 2.94, 4.38 และ 6.45% เมื่อ assayed 2.5 มิลลิกรัม DL1, 10 มิลลิกรัม DL1 และ 25 มิลลิกรัม DL1 ตามลำดับ การค้นพบนี้ได้รับการยืนยันว่าสีการพัฒนาในโซนการตรวจสอบของที่นำเสนอ Enz-pad พอราบรื่นและการพัฒนาอย่างเท่าเทียมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษานี้ ขนาดรูพรุนและความเข้มสี whatman การพัฒนาเอกสารเลขที่ 1 , 3 และ 4 พบว่าใช้ 20 มก. DL1 creatinine การทดสอบ การเกิดสีใน whatman หมายเลข 3 โซนการตรวจจับได้เรียบกว่าของ whatman หมายเลข 1 เมื่อตาเปล่าสังเกต ( ข้อมูลไม่แสดง ) นี่คือผลของขนาดรูพรุนใน whatman หมายเลข 3 ( 6 มม. ) มีขนาดเล็กกว่าขนาดรูพรุนใน whatman ครั้งที่ 1 ( 11 มม. ) ขนาดรูพรุนที่แตกต่างกันความแตกต่างนำไปสู่ wicking อัตรา ดังนั้น อัตราการไหลใน whatman wicking หมายเลข 3 90 s ต่อ 100 มิลลิลิตร ในขณะที่อัตราการไหลใน whatman 1 40 S ต่อ 100 มิลลิลิตร ซึ่งสีใน whatman ครั้งที่ 1 ในพื้นที่ตรวจจับ โดยจรวดเช่นรูปร่าง โดยเฉพาะสีที่ขอบของเขตน้ำกำลังแรงที่ตรงกลางของกระดาษ นี้เกิดจากความไม่แน่ชัดของความเข้มของสีที่จับได้จากบริเวณนี้ ค้นหาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าสีเป็นเนื้อเดียวกันในพื้นที่ตรวจจับ ดีกว่าที่ได้จากเอกสารที่มีช้า wicking อัตรา อย่างไรก็ตาม เมื่อใช้ whatman หมายเลข 42 ( 2.5 มม. ขนาดรูพรุนและ 240 S ต่อ 100 มล. wicking คะแนน ) , การพัฒนาสีสม่ำเสมอในพื้นที่ตรวจจับไม่ได้เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับ whatman หมายเลข 3 whatman หมายเลข 3 ถูกกว่า หมายเลข 42 2 ครั้ง ดังนั้น whatman หมายเลข 3 ถูกเลือกสำหรับการทดลองต่อไป พื้นที่ตรวจจับได้ถูกออกแบบให้เป็นรูปทรงสี่เหลี่ยมเล็ก ( 4 3 แน่น ) สำหรับเป็นข้อมูลให้พร้อมและการวัดความเข้มสี ใช้เลือกพื้นที่ตรวจจับขนาด ราบรื่น และพัฒนาอย่างเข้ม สี ขนาด และรูปร่าง สี รูปแบบการพัฒนาจรวดก็ไม่ได้สังเกต ความเข้มของสีที่พัฒนาพื้นที่ตรวจจับการสุ่มจำนวน 10 ซ้ำบนแผ่นเป็นต้นเดียวกันโดยใช้ขนาดคงที่ 70 90 พิกเซล และมีสีเข้มของตารางทั้งหมดจะถูกบันทึก ดังแสดงในรูปที่ s.1 ( ข้อมูลเพิ่มเติม ) , สัมประสิทธิ์การแปรผัน ( % CV ) ได้เท่ากับ 0.26 และ 0.30 0.46 % เมื่อซีรั่มครีด้วยโซลูชั่นมาตรฐานที่ 2.5 , 10 และ 25 DL1 mg ตามลำดับ นอกจากนี้ สีเข้มของพื้นที่ขนาดเล็ก ( 17.5 22.5 พิกเซล ) วิเคราะห์ 16 พื้นที่ติดต่อกันจนกระทั้งโซนการตรวจจับของ Enz แผ่นถูกปกคลุม ผลลัพธ์จะแสดงในตาราง s.1 ( ข้อมูลเพิ่มเติม ) โดยเฉพาะ % CVS ได้ค่า 2.94 , 4.38 และร้อยละ 6.45 เมื่อปริมาณ 2.5 DL1 มก. 10 มิลลิกรัมและ DL1 DL1 25 mg ตามลำดับ การค้นพบนี้ได้รับการยืนยันว่า การพัฒนาสีในโซนการตรวจจับของเสนอเป็นต้นแผ่นด้านเรียบและการพัฒนาอย่างเท่าเทียมกัน