The guideline, Nursing Care of Suic

The guideline, Nursing Care of Suicidal Patients with
Schizophrenia or Related Psychotic Disorders, consists of:
(a) part A: theoretical background and recommendations,
(b) part B: data collection and interventions, (c)
basic suicidality assessment (SA), and (d) advanced
SA. Parts A and B provide background information
and instructions for usage. The basic SA and advanced
SA are working documents that nurses can use in clinical
practice. In order to meet current standards, the
guideline was set up to comply with the AGREE instrument
for the appraisal of guidelines (The AGREE
Collaboration, 2001).
Part A of the guideline is predominantly derived
from the Practice Guideline for the Assessment and Treatment
of Patients with Suicidal Behaviors (American Psychiatric
Association, 2003) and provides information on
risk factors for suicide in the general population, risk
factors for suicide in patients with schizophrenia, and
on psychiatric management of patients who suffer
from suicidality. Part A concludes with general recommendations
for clinical practice. In part B, these recommendations
are translated into a guideline specifically
for nursing practice. Part B describes the underlying
principles and conditions in order to use the basic SA
and the advanced SA effectively. Furthermore, part B of
the guideline describes how suicide risk is evaluated
from the information collected and how nurses can
intervene to reduce the risk for suicide and improve
the patient’s quality of life.
The basic SA and advanced SA are constructed
around the evidence-based risk factors and protective
factors for suicide as described in part A of the guideline.
Nurses are encouraged to discuss suicidality
openly, with an accepting and empathic attitude
(American Psychiatric Association, 2003; Talseth et al.,
1999), and patients must feel that speaking about suicidality
is acceptable and can be done without fear of
judgment. From the notion that nurses should be nonjudgmental
follows that suicide should not be completely
rejected as an option to the patient. The

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลงาน พยาบาลดูแลคล้ายผู้ป่วยที่มีโรคจิตเภทหรือโรค Psychotic ที่เกี่ยวข้อง ประกอบด้วย:(ก) ส่วน a:เบื้องหลังทฤษฎีและข้อเสนอแนะ(ข) ส่วน b:รวบรวมข้อมูลและงานวิจัย, (c)suicidality พื้นฐานประเมิน (SA), และ (d) ขั้นสูงSA ชิ้นส่วน A และ B ให้ข้อมูลพื้นหลังและคำแนะนำสำหรับการใช้งาน SA พื้นฐาน และขั้นสูงSA มีเอกสารการทำงานที่พยาบาลสามารถใช้ในทางคลินิกปฏิบัติการ เพื่อให้ตรงกับมาตรฐานปัจจุบัน การแนวตั้งเพื่อให้สอดคล้องกับเครื่องมือ AGREEการประเมิน (เห็นเป็นแนวทางความร่วมมือ 2001)A ส่วนหนึ่งของผลงานได้รับมาเป็นจากผลงานฝึกประเมินและรักษาของผู้ป่วยที่มีพฤติกรรมอยากฆ่าตัวตาย (จิตเวชอเมริกันสมาคม 2003) และให้ข้อมูลเกี่ยวกับปัจจัยเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายในประชากรทั่วไป ความเสี่ยงปัจจัยสำหรับการฆ่าตัวตายในผู้ป่วยโรคจิตเภท และในการบริหารจัดการทางจิตเวชของผู้ป่วยที่ประสบจาก suicidality ส่วนหนึ่งสรุปข้อเสนอแนะทั่วไปสำหรับการปฏิบัติทางคลินิก ในส่วน B คำแนะนำเหล่านี้แปลเป็นแนวทางโดยเฉพาะสำหรับการปฏิบัติการพยาบาล ส่วน B อธิบายตัวหลักการและเงื่อนไขการใช้สระพื้นฐานและขั้นสูงสะอาดอย่างมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้ ส่วน B ของคำแนะนำอธิบายวิธีประเมินความเสี่ยงฆ่าตัวตายจากข้อมูลที่เก็บรวบรวม และวิธีการที่พยาบาลสามารถแทรกแซงเพื่อลดความเสี่ยงการฆ่าตัวตาย และปรับปรุงของผู้ป่วยมีคุณภาพชีวิตสร้างสระพื้นฐานและขั้นสูง SAหลักฐานตามปัจจัยเสี่ยงและป้องกันปัจจัยสำหรับการฆ่าตัวตายตามที่อธิบายไว้ในส่วน A ของผลงานพยาบาลได้พูดคุย suicidalityพูดอย่างเปิดเผย มีทัศนคติที่ยอมรับ และ empathic(จิตแพทย์สมาคมอเมริกัน 2003 Talseth et al.,1999), และผู้ป่วยต้องรู้สึกว่าพูดเกี่ยวกับ suicidalityเป็นที่ยอมรับ และสามารถทำได้โดยที่ไม่กลัวคำพิพากษา จากแนวคิดว่า พยาบาลควรจะ nonjudgmentalดังนี้ที่ฆ่าตัวตายควรจะสมบูรณ์ปฏิเสธเป็นตัวเลือกให้ผู้ป่วย ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวทางการพยาบาลดูแลผู้ป่วยฆ่าตัวตายด้วย
หรือที่เกี่ยวข้องกับความผิดปกติทางจิตจิตเภทประกอบด้วย :
( A ) ส่วน : ทฤษฎีพื้นฐานและข้อเสนอแนะ
( B ) ส่วน b : การเก็บรวบรวมข้อมูล และการแทรกแซง ( C )
suicidality ประเมินพื้นฐาน ( SA ) และ ( d ) ในขั้นสูง

ส่วน A และ B ให้
และคำแนะนำสำหรับข้อมูลการใช้งานของพื้นหลัง พื้นฐานและขั้นสูง
ซาซา ทำงานเอกสารที่พยาบาลสามารถใช้ในคลินิก

เพื่อให้ตรงกับมาตรฐานปัจจุบัน
แนวทางตั้งขึ้นเพื่อให้สอดคล้องกับการยอมรับเครื่องมือ
เพื่อแนวทาง ( เห็นด้วย
ความร่วมมือ , 2001 ) .
ส่วนของแนวทางเด่นได้มา
จากแนวปฏิบัติสำหรับการประเมินและการรักษาของผู้ป่วยที่มีพฤติกรรมฆ่าตัวตาย

จิตเวชอเมริกันสมาคม , 2003 ) และให้ข้อมูลเกี่ยวกับ
ปัจจัยเสี่ยงฆ่าตัวตายในประชากรทั่วไปปัจจัยเสี่ยง
การฆ่าตัวตายในผู้ป่วยจิตเภทและผู้ป่วยจิตเวชในการจัดการ

จากที่ประสบ suicidality . ส่วนที่จบด้วยข้อเสนอแนะทั่วไป
สำหรับการปฏิบัติทางคลินิก ในส่วน B แนะนำ
เหล่านี้จะแปลเป็นแนวทางเฉพาะ
สำหรับการปฏิบัติการพยาบาล